Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας για το καθεστώς των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο δεν περιορίζονται σε καμία περίπτωση στην επιθυμία να εξασφαλίσει τα σύνορά της
Η Τουρκία απαιτεί επίμονα από την Ελλάδα την αποστρατιωτικοποίηση ορισμένων νησιών στο Αιγαίο. Η Τουρκία δεν έχει ακόμη τολμήσει να απαιτήσει ευθέως την κυριαρχία της σε κανένα από αυτά τα νησιά. Ωστόσο, από την πλευρά της υπάρχουν τόσο διφορούμενες δηλώσεις για τα «δικαιώματα» της Τουρκίας στο Αιγαίο όσο και επιχειρήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για τέτοιους ισχυρισμούς. Ας δούμε μερικές από αυτές τις δηλώσεις, γράφει το δημοσίευμα της ρωσικής «Κράσνα Βέσνα».
Συνεχίζει το ρωσικό κείμενο :
Στις 5 Δεκεμβρίου 2020, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι καμία από τις κυρώσεις της ΕΕ δεν θα την αναγκάσει να παραιτηθεί από τα «κυριαρχικά της δικαιώματα» στο νησί Καστελόριζο.
Αλήθεια για ποια δικαιώματα μιλάμε;
Το νησί βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την Τουρκία και, σύμφωνα με τη Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού του 1947, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα σε καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης για να προστατεύσει την Τουρκία από την εμφάνιση ξένων βάσεων κοντά στις ακτές της. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα σταθμεύει τα στρατεύματά της στο νησί.
Η Ελλάδα κατονομάζει τους λόγους για τους οποίους το κάνει αυτό.
Πρώτον, το 1974, η Τουρκία έδειξε στην Κύπρο ότι μπορούσε κάλλιστα να καταλάβει εδάφη.
Δεύτερον, από το 1995, υπάρχει μια εντελώς επίσημη απειλή πολέμου (casus belli) από την πλευρά της Τουρκίας κατά της Ελλάδας εάν χρησιμοποιήσει τα νόμιμα δικαιώματά της για να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα.
Επιπλέον, η Τουρκία δεν παύει να δίνει νέες αφορμές για τέτοιους φόβους και δεν περιορίζονται στις εκκεντρικές δηλώσεις Τούρκων πολιτικών ότι, αν χρειαστεί, μπορούν να επαναλάβουν τη σφαγή στη Σμύρνη το 1922.
Έτσι, στις 26 Σεπτεμβρίου 2020, ένα drone πέταξε στο νησί Καστελόριζο από την Τουρκία και, εκπέμποντας τους ήχους των τουρκικών ύμνων από τα ηχεία, κινηματογράφησε τα αποτελέσματα της βεβήλωσης της τεράστιας ελληνικής σημαίας που απεικονίζεται στον βράχο πάνω από το λιμάνι του νησιού. Προφανώς, η σημαία βεβηλώθηκε από το ίδιο το drone. Το πλάνα που τράβηξε προβλήθηκε σε ένα από τα τουρκικά κανάλια.
Οι αντιλήψεις της Τουρκίας για το «ποιος είναι το αφεντικό στην περιοχή» αποτυπώνονται και στις εξαγγελίες για στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στο Καστελόριζο.
Στις 20 Μαρτίου 2021, η Ελλάδα εξέδωσε ειδοποίηση ναυσιπλοΐας για επικείμενη άσκηση στη θάλασσα κοντά στο Καστελόριζο.
Σε απάντηση, η Τουρκία, μέσω παρόμοιων καναλιών, ανακοίνωσε στις 22 Μαρτίου ότι οι ελληνικές ασκήσεις στη θάλασσα φέρεται να έρχονται σε αντίθεση με το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς του νησιού … και ανακοίνωσε τις ασκήσεις της την ίδια ώρα και στον ίδιο χώρο.
Προφανώς, η Τουρκία προσφέρεται να θεωρήσει ότι οι ασκήσεις της είναι νόμιμες, σε αντίθεση με τις ελληνικές;
Αν όμως οι ναυτικές ασκήσεις σχετίζονται με το καθεστώς του νησιού, τότε η ίδια η Τουρκία έχει το δικαίωμα να το στρατιωτικοποιήσει;
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο αρχικός πληθυσμός του νησιού απέχει πολύ από το να είναι Τούρκοι.
Το νεοελληνικό όνομα του νησιού Μεγίστη συμπίπτει με το αρχικό όνομα που του έδωσαν οι Δωριείς. Οι Οθωμανοί το έλεγαν (οι Τούρκοι το λένε ακόμα) Μέις.
Το όνομα Καστελόριζο του δόθηκε από τους Οσπιτάλιους Ιππότες τον 14ο αιώνα από τον βράχο στον οποίο έχτισαν το κάστρο.
Το νησί πέρασε από χέρι σε χέρι, αλλά ακόμη και την περίοδο της Τουρκοκρατίας κατάφερε να διατηρήσει τη γλώσσα και τη θρησκεία του.
Επομένως, είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι οι αξιώσεις της Τουρκίας στο Καστελόριζο σχετίζονται με τη φροντίδα των Τούρκων αδελφών τους, όπως, για παράδειγμα, στην Κύπρο.
Παρόλα αυτά, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κάνει λόγο για «κυριαρχικά του δικαιώματα» – όχι μόνο στη θάλασσα, αλλά και στο ίδιο το νησί. Από τι απορρέουν αυτά τα δικαιώματα, αν όχι από νεο-οθωμανικές ή κάποιες άλλες επεκτατικές διεκδικήσεις;
Εκτός από προβοκάτσιες, σύντομες δηλώσεις και σκληρές δηλώσεις, η Τουρκία παρουσιάζει και ένα αναλυτικό επιχείρημα για το θέμα της ιδιοκτησίας των ελληνικών νησιών. Παράλληλα, αναφέρεται στο αίτημα για αποστρατικοποίηση των νησιών ως προϋπόθεση για την ενσωμάτωσή τους στην Ελλάδα με τις συμφωνίες του 1923 και του 1947.
Σύμφωνα με τον ελληνικό Τύπο, στις 30 Σεπτεμβρίου 2021, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου, σε επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, ανέφερε ότι η Ελλάδα, παραβιάζοντας την απαίτηση αποστρατιωτικοποίησης «ορισμένων» νησιών (ανέφερε μάλιστα τα νησιά Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Λήμνος και Σαμοθράκη), χάνει το δικαίωμα κατοχής τους. Ωστόσο, στο τέλος της επιστολής, ο Σινιρλίογλου απλά «για άλλη μια φορά» κάλεσε την Ελλάδα να αφοπλίσει τα νησιά.
Έτσι, Τούρκοι αξιωματούχοι διστάζουν μέχρι στιγμής να ζητήσουν ευθέως να ακυρωθεί η ενσωμάτωση των νησιών.
Ωστόσο, θα παραθέσουμε τον Τζιχάντ Γιαϊτζή – τον ιδεολόγο της έννοιας της Γαλάζιας Πατρίδας και συντάκτη των συγκλονιστικών τουρκολιβυκών μνημονίων του 2019 για τη διαίρεση της θάλασσας στα ανοιχτά του ελληνικού νησιού της Κρήτης.
Ας θυμηθούμε ότι τα σύνορα της τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας» τρέχουν στη μέση της Μαύρης Θάλασσας, του Αιγαίου και της Μεσογείου, δηλαδή με βάση τη γεωγραφία των ηπείρων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα των νησιών που προβλέπονται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η ίδια αρχή ορίζεται στο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Επιπλέον η Τουρκία και η πλευρά του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη, υποστηριζόμενη από αυτήν, σχεδίασαν μια λωρίδα στον χάρτη της Μεσογείου ανάμεσα στις ακτές των χωρών τους, περνώντας από τα ελληνικά νησιά Κρήτη, Κάρπαθο και Ρόδο – και μοίρασαν αυτή την υδάτινη περιοχή μεταξύ τους και μαζί τους τους πόρους της θάλασσας και την υφαλοκρηπίδα.
Σε συνέντευξή του στην ελληνική Εφημερίδα Καθημερινή στις 6 Δεκεμβρίου 2020, ο Yaydzhi δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαιώματα σε 152 νησιά.
«Δεν διεκδικούμε νησιά, απλώς λέμε ότι αυτά τα νησιά, οι βραχονησίδες και οι βράχοι δεν μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα – ας το συζητήσουμε αυτό. Ας δούμε σε ποιον ανήκουν» , είπε.
Τυπικά, εδαφικές απαιτήσεις δεν έχουν (ακόμα) διατυπωθεί άμεσα εδώ, αλλά, νομίζω, το νόημα αυτών που ειπώθηκαν είναι εξαιρετικά σαφές.
Ας σημειώσουμε επίσης τη δήλωση του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στις 23 Μαΐου 2021, όχι λιγότερο ενδιαφέρουσα από πλευράς λογικής.
Υποστήριξε ότι ήταν λάθος να παρουσιάζουμε την Τουρκία ως απειλή και να την κατηγορούμε για επεκτατισμό, αφού η ίδια η Ελλάδα επεκτείνεται από την ίδρυσή της το 1821.
«Όσοι αποκαλούν την Τουρκία «επεκτατική» θα πρέπει πρώτα να κοιτάξουν τη δική τους ιστορία, την εξέλιξη των γεγονότων από το 1821 έως σήμερα, να κοιτάξουν τον χάρτη », είπε.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένα κράτος μπορεί να μετακινηθεί από το μη ον στην ύπαρξη χωρίς να επεκταθεί.
Στην πραγματικότητα, ο Ακάρ προσφέρει ένα δίλημμα: αν η επέκταση είναι κακή, τότε η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στην αρχική της κατάσταση (μη ύπαρξη).
Και αν η διεύρυνση είναι φυσιολογική, τότε πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένη την επιθυμία της Τουρκίας να πάρει πίσω το έδαφος της Ελλάδας.
Έτσι, στη ρητορική της για τα νησιά, η Τουρκία θεσπίζει συστηματικά σοβαρές επεκτατικές διατάξεις που σε καμία περίπτωση δεν περιορίζονται στο ζήτημα του αποστρατιωτικοποιημένου καθεστώτος.
Η Άγκυρα διακατέχεται από την ιδέα της αναθεώρησης του χάρτη της περιοχής.
Αρκεί να αρχίσει κανείς να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Θαλασσογραφία Αϊβαζόφσκι Ιβάν Κωνστανίνοβιτς -1870
rossaprimavera.ru
