Του Παντελή Σαββίδη
Υπάρχουν δύο προσεγγίσεις στα ελληνοτουρκικά.
Η πρώτη είναι η συναισθηματική. Και η δεύτερη η πραγματιστική.
Με βάση την πρώτη η επιθυμία μας είναι να επανακτήσουμε την Πόλη, τον Πόντο, τα μικρασιατικά παράλια, να εξωθήσουμε τους Τούρκους προσωρινά στο Ματζικέρτ και σιγά σιγά στις στέπες της Ανατολής. (Τέτοιοι τούρκοι που ήρθαν απο κει πάνω δεν υπάρχουν, πλέον, ανεξαρτήτως του τουρκισμού που επικράτησε ως ιδεολογία στον μικρασιατικό χώρο).
Η δεύτερη βλέπει τα πράγματα ψυχρά, υπολογιστικά. Θα ασχοληθούμε με την δεύτερη χωρίς συναισθηματισμούς. Σαν να λύνουμε ένα μαθηματικό πρόβλημα. Τα λίγα χρόνια που ασχολήθηκα με τα μαθηματικά, πριν η σύλληψη της λύσης ενός προβλήματος σου γίνει συνήθεια απο την επανάληψη, όταν το πρόβλημα ήταν σύνθετο και δύσκολο λειτουργούσε η διαίσθηση. Και στη φυσική η πρώτη προσέγγιση μιας θεωρίας ήταν διαισθητική. Στη συνέχεια οι μεγάλοι φυσικοί ζητούσαν την βοήθεια των μεγάλων μαθηματικών για να δώσουν στην σύλληψή τους συγκεκριμένη υπόσταση. Τα αναφέρω αυτά διότι στις πολλές θεωρίες ανάλυσης των διεθνών σχέσεων πρέπει να γίνει αποδεκτή και η μαθηματική. Τα αφηγήματα γίνονται επιστήμη όταν εντάσσουν μέσα τους μαθηματικά.
Στο προκείμενο τώρα. Ποιές είναι οι διαπιστώσεις:
1.-Η Τουρκία όταν στην Ελλάδα όλοι κοιμόντουσαν συνέλαβε λίγο διαισθητικά, λίγο αναλυτικά με την βοήθεια του Νταβούτογλου τον κόσμο που αλλάζει. Και με βάση τις αλλαγές που προέβλεψε διαμόρφωσε την πολιτική της. Μπήκε στο κάδρο να γίνει περιφερειακή δύναμη και έγινε. Στην Ελλάδα οι αγκυλώσεις είναι τόσο έντονες σε όλα τα επίπεδα που όταν πρότεινα να φέρουμε τον Νταβούτογλου στη Θεσσαλονίκη και μέσα απο μια συζύτηση μαζί του να διαγνώσουμε το βάθος των εξελίξεων, όπως τις διαπίστωνε και να ανιχνεύσουμε την τουρκική πολιτική και τους κοινωνικούς και ατομικούς φορείς που θα την υποστηρίζουν, έπεσαν να με φάνε. Ούτε συζήτηση δεν αντέχουμε οι, κατά τα άλλα, δημοκράτες απόγονοι της άμεσης αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας.
2.-Η Τουρκία είναι αυτήν την στιγμή περιφερειακή δύναμη. Επηρεάζει, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο τις εξελίξεις απο την Αφρική ώς τον Καύκασο. Και σε ένα βαθμό και στα Βαλκάνια. Σε αντίθεση με την Ελλάδα που η επιρροή της εξαντλείται στο γνωστό αθηναϊκό τρίγωνο. Η Αθήνα δεν είχε την δυνατότητα να αντιληφθεί ότι ποτέ, ούτε όταν υποδουλώνεσαι, δεν δηλώνεις δεδομένος. Εκτός και αν η δήλωση Μητσοτάκη επεδίωκε να στείλει το μήνυμα πως είναι δικός τους προς αξιοποίηση. Σε βάρος της χώρας.
3.- Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη σημαίνει ότι η πολυπλοκότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει είναι πιο σύνθετη. Θα μπορέσει να ανταπεξέλθει; Δεν είναι σίγουρο. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων έχει να κάνει με την ικανότητα του συστήματος να βρει λύσεις και με τις δυνατότητες των ανθρώπων που υπηρετούν το σύστημα. Το τουρκικό σύστημα έδειξε ότι μέχρι εδώ μπορούσε να φθάσει. Το αν θα μπορέσει να προχωρήσει θα το δούμε απο το πως θα απαντήσει στα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολιτική του. Στην περίπτωση της Γάζας, αν προσέξετε, τα προβλήματα που δημιούργησε με την απολυτότητα των θέσεών του ο Ερντογάν, προσπαθεί να τα εξισορροπήσει με τις τελευταίες θέσεις που παίρνει σε ζητήματα που αφορούν στο Ισραήλ.
4.-Η Τουρκία δεν θα περάσει στην άλλη πλευρά, την ανατολική, της διαχωριστικής γραμμής. Και δεν είναι σίγουρο ότι τέτοια γραμμή, έντονα διαχωριστική, θα υπάρξει. Το αμερικανικό κατεστημένο φαίνεται να αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως δεν το συμφέρει μια απόλυτη αντιπαράθεση και με τις δύο μεγάλες δυνάμεις Κίνα και Ρωσία. Το επόμενο διάστημα θα δούμε κινήσεις εξισορρόπησης της πολιτικής του, αρχής γενομένης απο την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ στην εξισορροπιστική τους πολιτική θα χρειαστούν την Τουρκία. Και η Τουρκία θα ξαναμπεί στο παιχνίδι.
5.-Τα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν είναι ευρέα αλλά ο Ερντογάν ξέρει ότι δεν μπορεί να τα φτάσει. Η φράση είναι η Μεγάλη Ιδέα της Τουρκίας που κρατά εν εγρηγόρσει λαό και σύστημα. Επιδιώκει το μείζον για να πετύχει ό,τι μπορέσει. Η θεατρική παράσταση που κατά καιρούς δίνει ο Ερντογάν στο έργο “Τα σύνορα της καρδιάς μου” είναι διδακτική για την ελληνική κοινωνία. Με αυτήν την απειλή επικρεμάμενη το ελληνικό σύστημα τείνει σε διάλυση και η ελληνική κοινωνία στην απόλυτη παρακμή. Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να φανταστεί κανείς την εικόνα που θα είχαμε. Μπορεί η διάλυση να είχε επιτευχθεί.
6.- Το βασικό ερώτημα του ελληνικού λαού είναι αν η Ελλάδα θα αναγκαστεί να έρθει σε πόλεμο με την Τουρκία. Η απάντηση είναι πως με τις προβολές που μπορούν να γίνουν στο μέλλον, όχι. Αλλά το φαινόμενο δεν είναι γραμμικό. Αίφνης κάτι μπορεί να αλλάξει και το ενδεχόμενο να μην αποκλειστεί. Και η Τουρκία και η Ελλάδα αντιλαμβάνονται πως ένας πόλεμος θα ήταν καταστροφικός για τις δύο χώρες. ‘Άλλο πόλεμος, όμως, και άλλο τοπικά επεισόδια από την εξέλιξη των οποίων μπορούν να δημιουργηθούν τετελεσμένα τύπου Ιμίων.
7.- Αυτή η αβεβαιότητα στα ελληνοτουρκικά δημιουργεί μια οικονομική αιμορραγία στα εξοπλιστικά η οποία συνοδεύεται από την άσκηση του κύριου χαρίσματος της φυλής, της διαφθοράς. Τα λεφτά είναι πολλά-κατά τη γνωστή κινηματογραφική έκφραση- για να περάσει το φαινόμενο αδιάφορα. Η διαφθορά δεν αποδομεί, απλώς, τον κοινωνικό ιστό. Η διαφθορά είναι η κύρια ιδεολογία μιας παρηκμασμένης κοινωνίας χωρίς κανένα όραμα. Μπορεί να έχει αντικαταστήσει αυτό που θα θεωρούσαμε όραμα.
8.-Η Τουρκία αυξάνει πληθυσμιακά, έχει όραμα το οποίο προσπαθεί να υλοποιήσει, μπορεί να περνά οικονομική κρίση αλλά έχει τις προϋποθέσεις να την ξεπεράσει με ορισμένους ελιγμούς στην πολιτική της. Μπορεί, επίσης, αυτήν την στιγμή, να αντιμετωπίζει προβλήματα στους εξοπλισμούς της αλλά και αυτά είναι ελεγχόμενα. Μια συναίνεση στο θέμα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το οποίο κρατά ανοικτό για να διαπραγματευτεί όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη, θα της έλυνε το σύνολο, σχεδόν, των εξοπλιστικών της προβλημάτων.
9.-Αν η οικονομία της Τουρκίας ξεπεράσει την τρέχουσα κρίση της η οποία προέρχεται, επίσης, από πολιτικούς λόγους, η χώρα θα έχει μια δυναμική οικονομική ανάπτυξη. Είναι δελεαστική αγορά και δελεαστικός οικονομικός χώρος για τις διεθνείς επιχειρήσεις.
10.-Η γενική τάση μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδας και Τουρκίας) είναι της μεν Τουρκίας δυναμική αύξηση της δε Ελλάδας πτωτική. Ο δημογραφικός παράγων και η κοινωνική παρακμή (οι κοινωνίες παρακμάζουν όταν δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον για την ύπαρξή τους και απολαμβάνουν στον χρόνο που διαρκεί, την ευημερία τους χωρίς την διαμόρφωση των προϋποθέσεων αναπαραγωγής της) παίζουν τον ρόλο τους. Και η τουρκική κοινωνία θα φθάσει στο σημείο αυτό, αλλά προς το παρόν τα χαρακτηριστικά της είναι δυναμικά.
11.-Αυτές είναι μερικές διαπιστώσεις για να θέσει κανείς το ερώτημα: Πως αντιμετωπίζεις μια τέτοια Τουρκία; Με κούρσα εξοπλισμών; Με στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας; Με αντιπαράθεση; Με συνεργασία; Και ως που μπορεί να φθάσει αυτή η συνεργασία;
12.-Η Τουρκία λίγο πολύ έφθασε στα όρια των δυνατοτήτων της ως κοινωνίας που συγκροτεί το συγκεκριμένο κράτος. (δομές, ιδεολογία, πολιτική, οικονομία). Οποιοδήποτε βήμα προς τα πάνω απαιτεί άλλο ανθρώπινο δυναμικό. Έφθασε ως το σημείο αυτό διότι εδώ και πολλά χρόνια επένδυσε στην έρευνα στα πανεπιστήμια, διέγνωσε τις επερχόμενες εξελίξεις και βρήκε τον ηγέτη και το πολιτικό, οικονομικό και πνευματικό δυναμικό για να τα πετύχει. Οι δυνατότητες όλων αυτών των παραμέτρων έφθασαν στα όριά τους. Το κάτι άλλο που χρειάζεται δεν είναι σίγουρο πως με τις υπάρχουσες δομές και αντιλήψεις μπορεί να το πετύχει. Οι αφανείς παράμετροι της γειτονικής χώρας για να την διαγνώσει κάποιος αναλυτής έχουν περιορισθεί. Η Τουρκία είναι, πλέον, προβλέψιμη και αναλύσιμη. Η ανάλυσή της μπορεί να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Η αντιμετώπισή της χρειάζεται πολιτική από την Αθήνα. Υπάρχει τέτοια πολιτική; Μάλλον όχι, αφού δεν θα έχει γίνει καν η ανάλυση της γειτονικής χώρας.
13.-Σε αυτό το γενικό πλαίσιο θα γίνει η ελληνοτουρκική συνάντηση. Αρκετοί Έλληνες αναλυτές ανησυχούν για το αποτέλεσμά της. Οι ανησυχίες τους ξεκινούν από διαδικαστικές ως στρατηγικές. Οι διαδικαστικές είναι του είδους τι θα κάνει ο Μητσοτάκης αν ο Ερντογάν εξαπολύσει επίθεση κατά του Ισραήλ από την Αθήνα. Οι στρατηγικές, οι διάφοροι αθηναϊκοί φόβοι.
14.-Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να εξαπολύσει κατά του Ισραήλ το είδος των επιθέσεων που είχε κάνει πριν μερικές ημέρες. Αυτά τα είπε, κέρδισε ή έχασε ό,τι ήταν να κερδίσει η να χάσει, τώρα είναι στη φάση της αναδίπλωσης. Το «στρατόπεδο της αντίστασης», όπως χαρακτηρίζει το Ιράν τις δυνάμεις που αντιδρούν στην περιοχή κατά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, δεν θεωρεί την Τουρκία σύμμαχό του. Και δεν είναι. Η Τουρκία προσπαθεί να φανεί χρήσιμη σε όλους και να κερδίσει από όπου μπορεί. Σε ατομικό επίπεδο μπορεί αυτός που ακολουθεί μια τέτοια τακτική να χαρακτηρισθεί γλοιώδης. Σε κρατικό είναι μια τουρκική ιδιαιτερότητα, συνήθως, προσοδοφόρα, την οποία η διεθνής κοινότητα έχει αποδεχθεί.
Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν μπορεί να δώσει στον Έλληνα πρωθυπουργό τη δυνατότητα να εξισορροπήσει τις σχέσεις της χώρας με την αραβική κοινή γνώμη χωρίς να προκαλέσει ενόχληση του Ισραήλ. Μπορεί, δηλαδή, να αποτελέσει μια ευκαιρία.
15.-Ο άλλος τομέας στον οποίο υπάρχουν αθηναϊκές ανησυχίες είναι η επιρροή ήπιας ισχύος της γειτονικής χώρας προς την Αθήνα (έχω προσχωρήσει στην αθηναϊκή αντίληψη και όταν γράφω Αθήνα εννοώ Ελλάδα) σε τομείς όπως η πολιτική, η οικονομία και ο πολιτιστικός χώρος. Στην πολιτική, η Τουρκία έχει πετύχει εδώ και καιρό κάποιου είδους δορυφοροποίηση της Αθήνας. Όλες οι κινήσεις και αποφάσεις των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας της Αθήνας, λαμβάνουν υπόψη τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Στον πολιτισμό, τα αθηναϊκά ΜΜΕ έχουν πληθώρα τουρκικών σειρών τις οποίες απολαμβάνει (αφού τις δίνει μεγάλες τηλεθεάσεις), το φιλοθεάμον κοινό της Αθήνας. Και το νέο ερώτημα που ανακύπτει είναι τι θα γίνει με την οικονομία; Υπάρχει ένα τουρκικό κεφάλαιο που θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα. Για πολλούς λόγους θα ήθελε να επενδύσει στα ελληνικά σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν αλλά αυτό δεν το επιθυμεί η Αθήνα και ίσως, να είναι ένας από τους λόγους που ο Μητσοτάκης επεδίωξε η συνάντηση να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα. Το ζήτημα είναι πόσο, εθνικά, συμφέρον είναι μια τουρκική οικονομική διείσδυση στην Ελλάδα; Αλλά ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Η ιθύνουσα τάξη της Αθήνας δεν έχει εθνικές ανησυχίες. Αυτά είναι θέματα μιας άλλης εποχής η οποία παρήλθε.
16.-Η συνάντηση της Αθήνας είναι μια κλιμάκωση στην προσέγγιση των δύο χωρών που άρχισε με τον Πολιτικό Διάλογο. Όπως έχω επισημάνει εδώ και καιρό, Πολιτικός Διάλογος σημαίνει συνομιλίες για «διευθετήσεις» (βλέπε αθηναϊκές παραχωρήσεις) εκτός πλαισίου διεθνούς δικαίου. Έτσι, επειδή ο Μητσοτάκης είναι γαλαντόμος. Τέτοιου είδους κλιμάκωση είναι και οι συνομιλίες για τα ΜΟΕ το περιεχόμενο των οποίων διατηρείται μυστικό. Δεν γνωρίζουμε, δηλαδή, τι συζητείται. Και όταν θα μάθουμε, αν μάθουμε, μπορεί να είναι αργά. Πάντως, αυτά που μας λένε ότι συμφώνησαν είναι παλιές ιστορίες. Η κόκκινη γραμμή μεταξύ των δύο χωρών υπάρχει εδώ και δεκαετίες, το μορατόριουμ το καλοκαίρι και στις εθνικές επετείους χρονολογείται από την εποχή των Παπούλια-Γιλμάζ και η κυβέρνηση και τα κομματικοποιημένα ΜΜΕ της χώρας (δεν υπάρχει ανεξάρτητος τύπος στην χώρα) περνούν στην κοινωνία ανύπαρκτες επιτυχίες.
Η χώρα βιώνει το παρακμιακό δράμα της. Η μόνη περίπτωση να σταματήσει αυτό το δράμα είναι ένας πολιτικός φορέας εκτός Αθηνών που θα υποστηρίξει το δικαίωμα των Ελλήνων να υπάρξουν. Όσο ένας τέτοιος φορέας δεν συγκροτείται, η πορεία προς την καταστροφή είναι βεβαία.
Δεν ξέρω πώς φαντάζεστε αυτόν το πολιτικό φορέα εκτός Αθηνών, διότι Έλληνες θα τον απαρτίσουν κι αυτόν.
Εγώ ένα μόνο βλέπω, για να μην συντριβούμε μιαν ώρα αρχύτερα: Να σταματήσουν εντελώς αυτοί οι μέχρι γελοιότητος ανούσιοι διάλογοι με τούς Τούρκους, διότι εκλαμβάνονται απ’ αυτούς ως ένα ακόμη δείγμα αδυναμίας εκ μέρους μας. Κακώς, κάκιστα συνεχίζει και τούτη η κυβέρνηση μία αδιέξοδη προσπάθεια, που ξεκίνησε από τον Βνειζέλο το 1928 και από την οποία μόνο ζημιά έχει δει η Ελλάδα (βαρλίκι, Σεπτεμβριανά 1955, απελάσεις, Ίμια κλπ). Βεβαίως δεν περιμένω τίποτε το καινούριο από έναν ακόμη εντελώς ατάλαντο και εν πολλοίς αδιάφορο για τα εθνικά θέματα πρωθυπουργό, ο οποίος κάνει ακόμη και τούμπες για να ικανοποιήσει τα υπερατλαντικά αφεντικά του και το εν Ευρώπη παρακλάδι των, την Γερμανία.
Μέ αὐτούς θά κάνουμε διάλογο;
Αδικαιολόγητα πεσιμιστική η κατάληξη του άρθρου σας κύριε Σαββίδη .
Πρόβλημα εγκαταλείψεως τους από το Αθηναϊκό κράτος ,τύποις και ουσία μέχρι το 1955 , που έγινε πρωθυπουργός-και τι πρωθυπουργός-ο βορειοελλαδίτης από την Πρώτη-Σερρών Κων/νος Καραμανλής κατέγραφαν όλες οι εκτός της Αττικοβοιωτίας Ελληνικές Περιφέρειες -στην Θράκη με το Σουφλί για τις δυσμενείς μεταθέσεις των υπαλλήλων να δείτε -.
Ήταν και οι βιβλικές καταστροφές-οι περισσότερες στην Βόρειο Ελλάδα- από τον λεγόμενο μετά το 1989 εμφύλιο πόλεμο και φυσικά η μεταπολεμική φτώχεια (την έζησαν ”οι μικρότεροι σας” στην 10ετία του 1950 ).
Τώρα που οι 13 Περιφέρειες της Ελλάδος -όπως όλης της Ε.Ε.-”τραβούν χρήματα” απ’ευθείας από την Ένωση οι όποιες καθυστερήσεις σε έργα οφείλονται στους ”ολίγους” τοπικούς άρχοντες , που δεν έχουν επαρκές και ικανό προσωπικό (γιαυτό σχεδόν και όλα τα έργα τους τα δίνουν φασόν σε ιδιωτικές εταιρείες σχεδιασμού και υλοποιήσεως τους) ΚΑΙ μήπως τελικά έπρεπε οι πολίτες ψηφοφόροι του να πείσουν το ΠΑΣΟΚ της 10ετίας 1990 να μην ιδρύσει τις Περιφέρεις και να είχαμε τις Νομαρχίες με Νομάρχες διορισμένους -άντε και με το ΑΣΕΠ- και το 2010 να μην ιδρύσει τους Καλλικρατικούς Δήμους (άντε να βρεις άκρη μαυτούς);;;.
ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ,ΛΟΙΠΟΝ, ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΟΥΣ .
ΜΗΝ ΑΚΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟΥΣ -ΓΟΕΡΩΣ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΆ-, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Τ’ΑΠΑΝΩ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ.
Λίγα και για την υπερτιμημένη Τουρκία ,που τώρα με την δημόσια υποστήριξη της -έστω από τον κ.Έρντογάν -της ΧΑΜΑΣ χωρίς την καθαρή καταδίκη της βάρβαρης επίθεσης της στο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου ,θα καθυστερήσει πολύ και θα σπαταλήσει πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο (όπως θα έλεγε και ο κ.Κοτζιάς, που κατηγορούσε γιαυτό το θέμα όλες τις προ της Συμφωνίας των Πρεσπών ελληνικές κυβερνήσεις) για να γίνει αποδεκτή ως μακροπρόθεσμα σοβαρός εταίρος για την επίλυση του Μεσανατολικού.
”ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΙΖΟΥΝ”ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΧΩΝΕΤΑΙ .ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΟΡΑ ΕΙΝΑΙ, ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΑΥΤΗ ΘΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΓΕΩΠΟΛΤΙΚΑ ΣΤΕΝΩΝ -μη κάνουμε πως δεν τα ξέρουμε αυτά;;;).
Και στην Αθήνα την 7η Δεκεμβρίου περισσότερο θα το ”παίξει πατέρας ” που θα συμβουλεύσει τον κ. Μητσοτάκη και θα φύγει άπρακτος αν θελήσει να επιβάλλει τις ”ονειρώξεις” του , αλλά μάλλον ούτε καν θα τις αναφέρει γιατί έχει αίσθηση του κινδύνου από την Δύση ,που εδώ και τρία χρόνια συμπαραστέκεται σταθερά την Ελλάδα, η οποία Ελλάδα με την σημερινή της κυβέρνηση ,είναι λιγότερο δεδομένη στην Δύση από ότι ήταν η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου -που για την Δύση έκανε στρατιωτικό Κίνημα και δίχασε τον ελληνισμό παντού-και η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά ,που δεινοπάθησε από τους Γερμανούς γιατί έκρυβε τους Εγγλέζους, που χρηματοδοτούσαν και χειραγωγούσαν όλες τις Ελληνικές Αντιστασιακές Οργανώσεις μέχρι την Συμφωνία της Βάρκιζας.
Άξια προσοχής είναι τα αναφερόμενα στις υπό αύξοντα αριθμό 3 και 8 παραγράφους του άρθρου σας ,κύριε Σαββίδη και είναι αυτά για τα οποία θα πρέπει να ανησυχούμε-νομίζω πως ανησυχούν οι αρμόδιοι ,ασχέτως αν σιωπούν- γιατί αυτά μπορεί να αποτελέσουν την αιτία της εξαγωγής των ποικίλων προβλημάτων της με το εκατομμύριο του στρατού της και ”να μας χτυπήσει ”,ειδικά εφόσον διαπιστώσει ότι η Χάγη για επίλυση των δύο διαφορών μας (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) δεν την συμφέρει .
ΕΝΤΑΞΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΤΟ 1940 ΕΙΧΕ ΕΝΝΕΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΟΓΧΕΣ ,ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΝ ”ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΝ ”ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΟΙ ΧΙΛΙΟΙ ΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ Η ΧΛΕΥΗ ΤΗΣ ΒΕΜΠΟ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΠΟΛΗ Ο ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης.
῾Η ἱστορία μας δέν εἶναι λαχεῖο νά κερδηθεῖ ἄν μαντέψεις κατά τύχη τόν κατάλληλο συνδυασμό. ῾Υπάρχουν ἀρχές καί ἱεροί σκοποί πού ὁδήγησαν στήν ἵδρυση πόλεων ὅπως οἱ ᾿Αλεξάνδρειες, ἡ Θεσσαλονίκη, ἡ Κωνσταντινούπολη καί ὅλοι οἱ φάροι τοῦ ῾Ελληνισμού, τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τοῦ πολιτισμοῦ μας καί μέ τέτοια σειρά πού ἄν κόψεις τόν κορμό, πέφτουν καί τά κλαδιά. Ξεχάστηκαν ἤ παραφράστηκαν ἤ πολεμήθηκαν οἱ ἀρχές καί ἡ ἱερότητα τῶν σκοπῶν. Φιλοσοφία, θρησκεία καί ἐπιστήμη ἦταν ἑνιαία, πῶς νά κατανοήσεις μόνο μέ μαθηματικά; Ὅταν χρειάζονται μετάφραση καί οἱ λέξεις. Ὅταν λέμε ᾿Αλεξάνδρειες ἐννοοῦμε τίς πόλεις πού ἵδρυσε ὁ Μεγαλέξανδρος. Πόσοι γνωρίζουν σὲ ξένες γλῶσσες ὅτι Κωνσταντινούπολη εἶναι ἡ Κωνσταντίνου πόλη, χτισμένη δηλαδή ἀπό τόν Κωνσταντῖνο. ᾿Αλλά δέν εἶναι μόνον ὀνομασίες, ὑπάρχουν ἱεροί σκοποί. ῾Ο στίχος τοῦ ᾿Ελύτη δέν εἶναι τυχαῖος.
Ό βήχας του Ιουστινιανού δεν έχει μεταφραστεί ακόμη. Έξου και ή δυσκολία να κατανοηθεί ως τις μέρες μας ή δημιουργία του Βυ- ζαντίου.
Οἱ δημιουργικές περίοδοι τοῦ ῾Ελληνισμοῦ εἶχαν ἄνθιση καί πρωτοπορία σέ ὅλους τούς τομεῖς. Τά ἀρχαῖα χρόνια πρῶτα. Τό Βυζάντιο, ἀπό τόν πρῶτο Κωνσταντίνο τόν Μέγα μέχρι τόν τελευταῖο Κωνσταντίνο τῆς δυναστείας τῶν Παλαιολόγων μέ χαρακτηριστικό σύμβολο τούς δικέφαλους ἀετούς, δημιουργοῦσε πολιτισμό.
Πολιτισμοί πού μελετήθηκαν πρῶτα ἀπό τούς ξένους λαούς, οἱ ὁποῖοι ἐρεύνησαν σέ μεγάλη ἔκταση, ἐπιρρεάστηκαν καί προόδευσαν.
Μετά τήν ἵδρυση τού κράτους μας καταφέραμε νά κάνουμε ´ἀνασκαφές ´ στά γραπτά καί ἄλλα τεκμήρια καί νά μαζεύουμε τά σπαράγματα τοῦ πολιτισμοῦ μας ἀνά τούς αἰῶνες, μέ ὅλες τίς ἐπιρροές του καί νά ἀποκτούμε αὐτογνωσία. Τίποτα εὐκαιριακό καί εὐτελές δέν μπορεῖ νά σταθεῖ καί νά ἑρμηνεύσει παρελθόν ἤ νά θεμελιώσει μέλλον. Τά ὑλικά, ὁρατά ἤ πνευματικά πού ἔχουν τά σπαράγματα τοῦ πολιτισμοῦ μας, ἀνωτάτου ἐπιπέδου, ἀπαιτοῦν ἀνάλογου ἐπιπέδου ἀνάγνωση, ἐμβάθυνση καί κατανόηση.
Στήν χώρα μας ἔχουν ἀποδομηθεῖ καί ἀλλοτριωθεῖ τά νοήματα, οἱ ἀρχές, κάθε σεβασμός σέ ὁτιδήποτε, φύση, θρησκεία, ἱστορία, περιβάλλον, προσπάθειες, σοβαρότητα, μένουν κάποιοι μεμονωμένοι ἐλάχιστοι πού μνημονεύει ὁ ποιητής “Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι οτι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά” Οδ. Ελύτης.
Οἱ Τοῦρκοι κρατᾶνε τίς δικές τους ἀρχές, τήν δική τους ἱερότητα, τίς ρίζες τους.
Μόνο ἄν μέ ἕνα μαγικό ραβδί ἀποκτούσαμε τίς ἱερές μας ἀξίες, θά μπορούσαμε νά ἀντιμετωπίσουμε τόν Ερντογάν καί κάθε θεωρούμενο ἀντίπαλο ἤ ἐχθρό. Οἱ κατακτητές μας πάντα θαύμαζαν καί ἔπαιρναν ἀπό τόν πολιτισμό μας. ῾Η ἀναγέννησή μας στηρίχθηκε πάντα στίς δικές μας ἐσωτερικές δυνάμεις καί πίστη στόν ῾Ελληνισμό.
Και προς εσάς κυρία Ελένη και προς άλλους φίλους.
Είμαστε κοινωνικώς αυτό που τώρα είμαστε , επειδή η ”κοσμοκρατορία” της Αριστεράς ,-που αναθεώρησε τα πάντα και παντού με το ΠΑΣΟΚ και τον Σύριζα- κράτησε μέχρι το 2019 και τώρα παρ’ότι γίνεται ”ρετάλια” επιμένει σε ιδεοληψίες, και μύθους .
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ -ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ-.
Η “κοσμοκρατορία” της αριστεράς δεν ήταν δεδομένη αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να μπεί η χώρα στην τότε ΕΟΚ και να προσδεθεί στην δύση. Για αυτό και ένα από τα πρώτα πράγματα τα οποία έκαμε ο Καραμανλής στην μεταπολίτευση ήταν να νομιμοποιήσει το ΚΚΕ.
Σίγουρα και εσείς όπως όσοι τον εξαπάτησαν το 1985 δεν αναγνωρίζετε τα όσα έκανε ο μέγιστός των πολιτικών του 20ου αιώνος Κων/νος Καραμανλής από το 1974., όμως η ”κοσμοκρατορία” της Αριστεράς -που ήταν και τότε και τώρα κομματικά μειοψηφική -πήρε το μέγεθός της στην Παιδεία και την Κοινωνία από τότε που την σφιχταγκάλιασε-ως ”Δημοκρατικές Δυνάμεις” ο Ανδρέας και το όλον ΠΑΣΟΚ μέχρι το 1989 και μαζί με αυτήν ψήφισε όλους τους νόμους που δημιούργησαν το κατεστημένο , που τώρα όλοι παρ’ότι το βαρεθήκαμε ”δεν μπορούμε να το τελειώσουμε”.
Το νομιμοποιημένο από το 1974 ΚΚΕ είναι -και το ίδιο το θέλει -να κινείται κομματικά γύρω στο 7-8% και δεν επιδιώκει την εξουσία .
Την ζημιά την έκαναν οι ταχαριστεροί των άλλων αυτοπροσδιοριζομένων αριστερών, που είναι ”απλωμένοι” παντού και παρ’ότι την διδάσκουν συνεχώς, φυλλορροούν και θα εξαφανιστούν, επειδή εξαπάτησαν τους πολίτες που τώρα δεν ζουν στις 10ετίες 1980,1990 και εδώ και είκοσι χρόνια έχουν συνεχή ενημέρωση από τα έξυπνα κινητά.
Αυτά τα γνωρίζει και ο κ. Κασσελάκης ,που επιμένει έστω μόνος να σώσει την Αριστερά, αλλά αυτή επιμένει γιατί έχει υποδομή 40ετίας ,όπως φάνηκε και στον 3ήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου και στα παράπονά της ”και στην σκούπα ακόμη” , όταν οι άλλοι δεν τους ακούνε ,ούτε και στο σπίτι τους.
ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ .
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΑΠΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΦΙΛΕ Κ. ΛΟΥΜΠΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ , ΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΘΕΛΕΤΕ .
Ἐπιπολαιότητες…
Ο Κόλμερ όταν μιλά, έχει πάντα κάτι ουσιώδες να πει. Όσο απαλλαγούμε γρηγορότερα από τον Μητσοτάκη, τόσο το καλύτερο. Δεν ομιλώ για κόμματα/παρατάξεις. Για ένα πρόσωπο, που δυστυχώς στερείται εντελώς πολιτικού ταλάντου, είναι αλαζών κι επικίνδυνος για την Ελλάδα.