του Παντελή Σαββίδη
Φωτογραφία αρχείου
Πήρα τον δρόμο το Σάββατο για την Αξιούπολη. Είναι η εθνική οδός που συνδέει την Ελλάδα με την Κεντρική Ευρώπη. Ο περίφημος Άξονας 10 αν δεν κάνω λάθος. Παλαιότερα ήταν η μοναδική οδός για την Ευρώπη, μέχρι τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Μετά το Βελιγράδι και λόγω των συγκρούσεων Σέρβων και Κροατών έκλεισε και γι αυτό αναζητήθηκε άλλη οδός μέσω Βουλγαρίας. Η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ε.Ε. διευκόλυνε τις μετακινήσεις και έτσι μεγάλο μέρος του φορτίου του δρόμου αυτού μεταφέρθηκε προς τα εκεί.
Επανέρχομαι στον δικό μου δρόμο, τον άξονα 10. Στα 50 χιλιόμετρα απο τη Θεσσαλονίκη συνέβη ένα σοβαρό τροχαίο με τρία ή και περισσότερα ατοκίνητα. Εύχομαι να μην υπήρξαν ανθρώπινα θύματα.
Τα δύο απο τα αυτοκίνητα που είδα είχαν ξένες πινακίδες. Οι άνθρωποι επέστρεφαν στην πατρίδα τους απο τις διακοπές τους ή ερχόντουσαν στην Ελλάδα για να τις απολαύσουν και μπλέχτηκαν σε περιπέτειες.
Ο δρόμος αυτός, λοιπόν, για τον οποίο έγραψα και άλλη φορά κατασκευάσθηκε απο τη ΜΟΜΑ το 1968 και είναι διπλής κατεύθυνσης. Μια, μόνο, λωρίδα πηγαίνει και μια έρχεται. Το φορτίο κίνησης θυμίζει Τσιμισκή σε ώρα αιχμής. Αυτό θύμιζε και σήμερα. Την χειμερινή περίοδο, βεβαίως, αραιώνει. Αλλά την θερινή δεν μπορεί να σηκώσει τέτοια κίνηση.
Ο δρόμος απο το 1968 δεν παραμένει όπως κατασκευάσθηκε. Χειροτερεύει κάθε χρόνο. Δεν είναι, δηλαδή, ούτε καν όπως το 1968! Και έχει χαρακτηρισθεί καρμανιόλα.
Αυτόν τον δρόμο με τα χαρακτηριστικά που σας περιέγραψα ήπια, τον έχουν εντάξει στην ΠΑΘΕ και θέλουν να βάλουν διόδια. Για την ακρίβεια, θα έβαζαν διόδια αν ο δήμος Παιονίας δεν προσέφευγε στο ΣτΕ. Δεν ξέρω για ποιο λόγο το ΣτΕ δεν επέτρεψε να μπούν ακόμη διόδια. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι εκεί.
Το πρόβλημα είναι πως έναν δρόμο που ενώνει την χώρα με την Ευρώπη το αθηναϊκό κράτος τον διατηρεί χειρότερο απο όταν κατασκευάσθηκε το 1968.
Και το κράτος αυτό διατηρεί σε αυτήν την κατάσταση μια κρισιμη οδική αρτηρία και θέλει και τουρισμό.
Η χώρα φέτος είχε τουρίστες και, μάλιστα, όπως λένε πολλούς. Πόσο καιρό όμως θα βασίζεται στην άγνοια των ξένων για τις υποδομές της; Για την ακρίβειά της; Για τις παρανομίες στις παραλίες της;
Και κάτι τελευταίο για όσους μας εγκαλούν για την μόνιμη αναφορά μας στο κράτος των Αθηνών. Όταν έναν τέτοιο δρόμο (που ενώνει την χώρα με την Ευρώπη) το κράτος δεν τον εκσυγχρονίζει απο το 1968, βλέπετε κανένα ενδιαφέρον του κράτους αυτού για την εκτός Αθηνών Ελλάδα;
Δεν θα ζήσουμε δουλικά. Θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε και απο αθηναϊκό να το κάνουμε ελληνικό.
Όσο για τους αριστερούς διαλεκτικούς που μας συνιστούν να γίνει πρώτα η Επανάσταση και μετά θα βελτιώσουμε την ζωή μας τους απαντάμε: χαιρετίσματα στον πλάτανο. Είδαμε και τις επαναστάσεις τους.
ΥΓ1: Για το αθηναϊκό κράτος ρωτήστε καλύτερα τους Εβρίτες, τους Ρόδιους, τους Βορειοηπειρώτες.
ΥΓ2: Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με την γέφυρα του Αξιού που ενώνει την Αξιούπολη με το Πολύκαστρο. Οι κάτοικοι θεωρούν θέμα χρόνου ένα ατύχημα. Αν συμβεί, οι αρμόδιοι δεν θα μπορούν να επικαλεστούν ότι δεν γνώριζαν. Γνωρίζουν.
Εθνική οδός είναι η Θεσσαλονίκης- (συνόρων)Ευζώνων ,ενώ οι υπόλοιπες προς Κιλκίς , Πολύκαστρο, Αξιούπολη (με την αξέχαστη ταβέρνα του Πασά) και Γουμένισσα είναι επαρχιακές , οι οποίες-όπως και πολλές άλλες – ασφαλτοστρώθηκαν με αθάνατα υλικά από την ΜΟΜΑ ( επί Επαναστάσεως θα έλεγαν οι νοσταλγοί) και έκτοτε σχεδόν εγκαταλείφθηκαν όχι μόνο από το ”αθηναϊκό” κράτος, αλλά και από τις Περιφέρειες -εν προκειμένω της Κεντρικής Μακεδονίας- η οποία αν δεν έχει αρμοδιότητα δεν ”κτύπησε την καμπάνα ”προς την αρμόδια κεντρική διοίκηση.
Εσείς καλά κάνατε σήμερα και ”τσιμπήσατε με της σφήκας το κεντρί” ,αγαπητέ κύριε Σαββίδη και καλά θα έκαναν -όσοι έχουν τα ”μέσα”- να ενοχλούσαν -ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ – τους αρμοδίους γιατί το οδικό επαρχιακό δίκτυο -όσο πάμε βορειότερα και χειρότερα- έχει εγκαταλειφθεί .
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΟΥ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΜΑΣ , ΑΛΛΑ ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΣΙΓΆ-ΣΙΓΑ.
Υ.Γ Δώσατε ένα καλό μάθημα στους αριστερούς διαλεκτικούς επαναστάτες, αλλά αυτοί θα επιμείνουν γιατί θέλουν επανάσταση με ”γκιλοτίνες”.
Για τον δρόμο Θεσσαλονίκης Ευζώνων μιλάω.