του Παντελή Σαββίδη
Το Al Jazeera δημοσίευσε μια είδηση ότι ο Πούτιν θα παρακολουθήσει, σήμερα Σάββατο, μια άσκηση εκτόξευσης πυρηνικού πυραύλου (οι πύραυλοι είναι πυρηνικοί αλλά η γόμωση στις ασκήσεις δεν περιέχει πυρηνικό υλικό). Η είδηση επισημαίνει πως δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ανησυχία απο την άσκηση (προφανώς συνδυάζοντάς την με την κρίση στην Ουκρανία) και πως τέτοιου είδους ασκήσεις γίνονται κάθε Οκτώβριο αλλά δεν είναι ασύνηθες φαινόμενο η μετάθεση της ημερομηνίας τους.
Πως διαβάζεται η είδηση;
Η Ρωσία έχει κατασκευάσει βαλλιστικούς πυρηνικούς πυραύλους με υπερηχητικές ταχύτητες που καθιστούν δύσκολη την αναχαίτισή τους απο τα μέχρι τώρα δυτικά συστήματα.
Αυτοί οι πύραυλοι, ως πυρηνικοί, δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σε τρέχουσες πολεμικές επιχειρήσεις αλλά στο τραπέζι των συνομιλιών, μεταξύ δύσης και ανατολής, μετρούν στο ισοζύγιο ισχύος. Και στα μηνύματα που στέλνουν. Πριν την εκδήλωση μιας κρίσης και την κλιμάκωση ή αποκλιμάκωσή της ΗΠΑ και Ρωσία “διαβάζουν” η μια την άλλη. Τι μπορεί να κάνει και ποια είναι η αποφασιστικότητά της.
Οι πύραυλοι αυτοί, όπως έδειξαν πριν μερικές ημέρες οι “Ανιχνεύσεις web tv”, παρουσιάζοντας βίντεο μέρους μαθήματος στη Σχολή Ευελπίδων απο τον καθηγητή και αναπληρωτή κοσμήτορα Θόδωρο Λιόλιο, μπορούν να αναχαιτιστούν μόνο μερικά δευτερόλεπτα απο την στιγμή της εκτόξευσής τους. Αν σηκωθούν η αναχαίτησή τους είναι δύσκολη έως αδύνατη.
Αυτός είναι ο λόγος που οι αμερικανοί και το ΝΑΤΟ επιδιώκουν να εγκαταστήσουναντιβαλλιστικά συστήματα σε περιοχές κοντά στην Ρωσία και αυτός είναι ο ένας απο τους λόγους που η Ρωσία αντιδρά τόσο δυναμικά σ αυτήν την εγκατάσταση.
Η σημερινή άσκηση, με τον Πούτιν σε ένα κέντρο επιχειρήσεων, θέλει να δείξει τις δυνατότητες της Ρωσίας. Και να στείλει ένα μήνυμα στην Δύση. Για τους στρατιωτικούς η άσκηση αυτή ε΄ναι σημαντική.
Ποιο είναι το μήνυμα; Το μέγεθός του και την αποτελεσματικότητά του θα τα δούμε τις επόμενες ημέρες. Πάντως, ο τρόπος που διαχειρίστηκε την άσκηση η Ρωσία δείχνει πως δεν είναι στις προθέσεις της μια στρατιωτική κλιμάκωση στο μέτωπο με την Ουκρανία.
Αν υπάρξει τέτοια κλιμάκωση θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που η Ουκρανία επιχειρήσει να επιτεθεί στους ρώσους αυτονομιστές των ανατολικών περιοχών της χώρας οι οποίες της ανήκουν.
Αλλά αυτό δύσκολα θα συμβεί (επίθεση, δηλαδή, ανακατάληψης των ανατολικών περιοχών) διότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι υπέρτερες, οι ουκρανικές δυνάμεις δεν θα έχουν άμεση στρατιωτική υποστήριξη απο τις ΗΠΑ (δεν υπάρχει σημαντική αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία και το ΝΑΤΟ δεν έχει αποφασίσει να συμμετάσχει) και υπάρχει κίνδυνος αν η Ουκρανία επιχειρήσει ανακατάληψη των περιοχών, η Ρωσία να τις προσαρτήσει για να αντιδράσει στρατιωτικά υπέρ των ανταρτών.
Υπενθυμίζω πως στον πόλεμο της Κράϊνα, οι ΗΠΑ βοήθησαν την Κροατία να προετοιμάσει μια αντεπίθεση και να καταλάβει περιοχές που κατείχαν οι Σέρβοι, πιάνοντας στον ύπνο το Βελιγράδι αλλά η Ρωσία δεν είναι Σερβία.
Τελικώς καταλήγουμε ότι η Ρωσία του κ.ΠΟΥΤΙΝ ασκεί εκατοντάδες στρατιωτικούς της σε ασυνήθεις καιρικές συνθήκες κοντά στην Ουκρανία, της οποίας ο νέος Πρόεδρος της -χωρίς να κάνει δημοψήφισμα -παρακαλούσε τώρα στα 30 χρόνια της απεξάρτησής της από την Σοβιετική Δικτατορία ,να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ,χωρίς να προβλέψει ότι με αυτήν την βούλησή του θα ξυπνούσε την ”Αρκούδα” ,που άρχισε να ξαναεμφανίζεται δυναμικά στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό.
Κάτι ανάλογο δεν κάναμε εμείς το 1919 -με εντολή των Συμμάχων μας-στην Σμύρνη και ξυπνήσαμε το ”τσακάλι’ -την Τουρκία του ΚΕΜΑΛ- τον οποίον κάναμε εθνάρχη της νέας Τουρκίας, η οποία έκτοτε μας απειλεί συνεχώς και στην Κύπρο και στην Ελλάδα και στην ΠΟΛΗ (Οικουμενικό Πατριαρχείο);;;.
Στα γεωπολιτικά παιχνίδια τα μικρά κράτη, για να διασωθούν πρέπει να μετρούν το μπόι του το μεσημέρι .