Κλεάνθης Γρίβας
Το Α! μέρος ΕΔΩ
11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001
Μέρος 2 (από 3)
ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ (1941) & ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ NORTHWOODS (1962)
https://grivas.info/tromokratia/212-11-2001-2-11-2001
«Πρέπει να προφυλαχτούμε από την παράνομη επιρροή που επιδιώκει το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μια καταστροφική εξουσία σφετεριστών υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε το βάρος αυτού του συμπλέγματος να απειλήσει τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες. Τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο…».
Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, πρόεδρος των ΗΠΑ
(Dwight Eisenhower, Farewell Address, 17 Ιανουαρίου 1961)
ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ, 1941
Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, η αμερικανική ναυτική βάση στο Περλ Χάρμπορ δέχτηκε «αιφνιδιαστική» επίθεση της Γιαπωνέζικης αεροπορίας με αποτέλεσμα τον θάνατο 2.500 ναυτών, την καταστροφή ενός σημαντικού μέρους του αμερικανικού στόλου, τη μεταστροφή της ειρηνόφιλης αμερικανικής κοινής γνώμης (που ήταν αντίθετη με την εμπλοκή της χώρας στην εν εξελίξει στρατιωτική σύγκρουση) και την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο.
Λίγο πριν από τη Γιαπωνέζικη επίθεση ο πρόεδρος Ρούζβελτ διέταξε, «ανεξηγήτως», να μεταφερθεί εκεί ο στόλος της δυτικής ακτής των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι:
1) Το Περλ Χάρμπορ ήταν μια ευάλωτη βάση, δευτερεύουσας σημασίας.
2) Οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας, Ολλανδίας και Ρωσίας είχαν προειδοποιήσει τις ΗΠΑ για τα σχέδια των Ιαπώνων.
3) Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είχαν συλλάβει και αποκωδικοποιήσει τουλάχιστον 188 μηνύματα των Ιαπώνων, στα οποία προσδιορίζονταν η ημερομηνία και η ώρα της επίθεσης (όπως αποκαλύφθηκε το 1946).
4) Ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου του Ναυτικού ναύαρχος Ρίτσαρντσον αρνήθηκε να εκτελέσει τη διαταγή του προέδρου Ρούζβελτ και αντικαταστάθηκε από τον υπάκουο ναύαρχο Κίμελ.
- Το 1948, οι καθηγητές Charles Beard (1874–1948) και Harry Elmer Barnes (1889–1968), από τους πλέον διακεκριμένους Αμερικανούς ιστορικούς του μεσοπολέμου, αμφισβήτησαν τεκμηριωμένα την επίσημη εκδοχή περί «αιφνιδίου κτυπήματος»
στο Περλ Χάρμπορ, αλλά «εξουδετερώθηκαν» εντέχνως (χαρακτηρίστηκαν ως «ψυχοπαθείς») και διώχθηκαν από τις έδρες τους.
[Robin Blackburn: The Making of New World Slavery. From the Baroque in the Modern 1492-1800. London 1997]
- Αλλά μερικές δεκαετίες αργότερα, όταν κυκλοφόρησαν τα «Ημερολόγια» του Henry Stimson (που υπήρξε υπουργός άμυνας επτά προέδρων), αποκαλύφθηκε ότι η ψυχοπάθεια δεν αφορούσε τους δύο ιστορικούς αλλά τους διαχειριστές της εξουσίας που ήταν έτοιμοι να διαπράξουν ή να συνεργήσουν σε οποιοδήποτε μαζικό έγκλημα προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι εξουσιαστικές τους σκοπιμότητες.
[The Colonel. Life and Wars of Henry Stimson]
- Στις 25 Νοεμβρίου 1941, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Henry Stimson, σημειώνει στο ημερολόγιο του:
«Το θέμα ήταν πώς θα φέρναμε τους Ιάπωνες στο σημείο να δώσουν το πρώτο χτύπημα, χωρίς να έχουμε πολλές απώλειες… υπήρχε η επιθυμία να αποδείξουμε ότι οι Ιάπωνες ήταν εκείνοι που έδωσαν το πρώτο χτύπημα, ώστε να μην έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το ποιος είναι ο επιτιθέμενος».
[Henry Stimson, Diaries 1909-1945]
- Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, την ημέρα της επίθεσης των Ιαπώνων, ο Henry Stimson γράφει στο ημερολόγιο του:
«Όταν έφτασαν οι πρώτες ειδήσεις ότι η Ιαπωνία μας επιτέθηκε, το πρώτο συναίσθημα που δοκίμασα ήταν ανακούφιση, γιατί η αναποφασιστικότητα είχε περάσει πια και η κρίση είχε έλθει με έναν τρόπο που θα ένωνε όλους τους συμπατριώτες μας. Αυτό το συναίσθημα κυριάρχησε παρά τις ειδήσεις για καταστροφές που άρχισαν να φθάνουν γρήγορα. Επειδή πιστεύω ότι αυτή η χώρα δεν έχει να φοβάται τίποτα, όταν είναι ενωμένη».
[Henry Stimson, Diaries 1909-1945]
Άραγε , έχουν όλα αυτά καμιά σχέση με τη μαζική ανθρωποθυσία στις 11 Σεπτεμβρίου 2001;
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ NORTHWOODS, 1962
Στις 13 Μαρτίου 1962. Συνεδρίασε η «Ειδική Επιτροπή για την Κούβα» που είχε συγκροτήσει ο πρόεδρος Τζον Κένεντι.
Στην Επιτροπή αυτή μετείχαν οι: Ρόμπερτ Κέννεντι υπουργός Δικαιοσύνης, Ρόμπερτ Μακναμάρα υπουργός άμυνας, στρατηγός Μάξγουελ Τέιλορ στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου, Μακ Τζορτζ Μπάντι σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Ντιν Ρασκ υπουργός Εξωτερικών.
Στη σύσκεψη που έγινε στις 13 Μαρτίου 1962 στο γραφείο του υπουργού άμυνας Μακναμάρα, μετείχαν οι ανωτέρω και οι: Αλέξις Τζόνσον σύμβουλος, Ρόσγουελ Γκιλπάτρικ, του υπουργείου άμυνας, Τζον ΜακΚον διευθυντής της CIA και στρατηγός Λίμαν Λέμνιτζερ αρχηγός του γενικού επιτελείου.
Σ’ αυτή τη σύσκεψη, ο αρχηγός του μεικτού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων
δυνάμεων ακροδεξιός στρατηγός Λίμαν Λέμνιτζερ πρότεινε τη διεξαγωγή μιας πρωτοφανούς τρομοκρατικής επιχείρησης με στόχο να «πεισθεί» η αμερικανική και διεθνής κοινή γνώμη για την ανάγκη μιας στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ στην Κούβα. Η επιχείρηση περιλάμβανε:
«1) Επίθεση εναντίον της αμερικανικής βάσης του Γκουαντανάμο στην Κούβα από κουβανούς μισθοφόρους ντυμένους με στολές Κουβανέζων στρατιωτών.
2) Σαμποτάζ και ανατίναξη της αποθήκης πολεμοφοδίων της βάσης, με σημαντικές υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες.
3) Πρόκληση αμερικανικού ναυαγίου στα χωρικά ύδατα της Κούβας (κατά το πρότυπο της εσκεμμένης ανατίναξης του αμερικανικού πολεμικού Maine στην Κούβα το 1898 -266 νεκροί- που προκάλεσε την αμερικανική επέμβαση εναντίον της Ισπανίας). Το σκάφος θα είναι άδειο και τηλεκατευθυνόμενο. Η έκρηξη είναι ορατή από την Αβάνα ή το Σαντιάγκο, ώστε να υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες. Τα σωστικά συνεργεία θα σπεύσουν ώστε να πιστοποιηθεί η ύπαρξη απωλειών. Ο κατάλογος των θυμάτων θα δημοσιευτεί στον Τύπο και θα οργανωθούν ψεύτικες κηδείες για να προκληθεί αγανάκτηση. Η επιχείρηση θα άρχιζε, όταν θα βρίσκονταν στην επιλεγμένη ζώνη κουβανέζικα πλοία και αεροπλάνα για να αποδοθεί σ’ αυτά η επίθεση.
4) Τρομοκράτηση των κουβανών εξόριστων με εκρήξεις εναντίον τους στο Μαϊάμι και την Ουάσιγκτον. Σύλληψη δήθεν πρακτόρων της Κούβας για να εξασφαλιστούν ομολογίες. Κατάσχεση ψεύτικων προκατασκευασμένων ενοχοποιητικών ντοκουμέντων και διανομή τους στον Τύπο.
5) Κινητοποίηση των γειτόνων της Κούβας, κάνοντας τους να πιστέψουν ότι κινδυνεύουν από εισβολή. Ψεύτικο κουβανέζικο αεροπλάνο θα βομβάρδιζε τη νύχτα τη Δομινικανή Δημοκρατία ή κάποιο άλλο κράτος της περιοχής. Οι βόμβες που θα χρησιμοποιούνταν θα «αποδεικνυόταν» ότι ήταν σοβιετικής κατασκευής.
6) Κινητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης με την καταστροφή επανδρωμένης διαστημικής πτήσης. Για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή αίσθηση, το θύμα θα ήταν ο Τζον Γκλεν, ο πρώτος Αμερικανός που είχε πραγματοποιήσει πλήρη τροχιά γύρω από τη Γη (πτήση Mercury). Και, τέλος, το πλέον εκπληκτικό:
7) «Είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα επεισόδιο που θα καταδεικνύει με πειστικό τρόπο ότι ένα κουβανέζικο αεροπλάνο επιτέθηκε και κατέρριψε ένα πολιτικό αεροσκάφος το οποίο πέταγε από τις ΗΠΑ προς Τζαμάικα, Γουατεμάλα, Παναμά ή Βενεζουέλα». Μια ομάδα συνενόχων επιβατών, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι φοιτητές για παράδειγμα, θα πέταγε με πτήση τσάρτερ εταιρείας που ελέγχονταν από τη CIA.
Στα ανοιχτά της Φλόριντα, το αεροπλάνο τους θα διασταυρώνονταν μ’ ένα αυθεντικό του αντίγραφο, αλλά άδειο και διαμορφωμένο σε τηλεκατευθυνόμενο αεροσκάφος.
Οι συνεργοί επιβάτες θα μεταφέρονταν σε κάποια βάση της CIA, ενώ το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλάνο θα συνέχιζε δήθεν το δικό τους δρομολόγιο. Το αεροπλάνο αυτό θα έστελνε σήματα κινδύνου ότι είχε χτυπηθεί από κουβανέζικο καταδιωκτικό και θα εκρήγνυτο εν πτήση».
[U.S. Department of Defense: The Joint Chiefs of Staff: Memorandum for the Secretary of Defense. 13 March 1962. Επισυνάπτεται]
■ Ο πρόεδρος Κένεντι και οι επιτελείς του απέρριψαν το προτεινόμενο σχέδιο και ο στρατηγός Λέμνιτζερ ζήτησε από τους συμμετέχοντες να καταστρέψουν τα αντίγραφα της «Επιχείρησης Northwoods» που τους είχε διανείμει. Το έκαναν όλοι εκτός από τον υπουργό άμυνας Μακναμάρα που διέσωσε το δικό του, το οποίο αποκαλύφθηκε το 1999 στα Αρχεία Μακναμάρα που φυλάσσονται σε πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Εν συνεχεία, τα ντοκουμέντα της Επιχείρησης Northwoods δημοσιεύθηκαν στην Αυ
στραλία το 1999 (Τζον Έλιστον: Psy–War on Cuba, The Declassified History of US Anti–Castro Propaganda, Ocean Press, 1999). Στις ΗΠΑ δημοσιεύτηκαν το 2001 από το δημοσιογράφο του ABC News, James Bamford (Body of Secrets, Anatomy of the Ultra–Secret National Security Agency from the Cold War to the Dan of a New Century, Doubleday ed., 2001).
Μετά τη σύσκεψη:
- Ο στρατηγός Λέμνιτζερ εξουδετερώθηκε ως δυνάμει πραξικοπηματίας με τη μετάθεσή του στην αρχηγία των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη (θέση από την οποία επόπτευε στην εφαρμογή της τρομοκρατίας στον ευρωπαϊκό χώρο μέσω της ΝΑΤΟϊκής «Επιχείρησης Stay Behind» και της Στρατηγικής της Έντασης), μέχρι το 1969 που συνταξιοδοτήθηκε. Αλλά το 1975 «επανεργοποιήθηκε» από τον προσωρινό πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ για την επιτέλεση «ειδικών αποστολών».
- Ο Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963 από «έναν μοναχικό» δολοφόνο, τον Γ.Χ. Οσβαλντ, που κατάφερε το ακατόρθωτο: Να πυροβολήσει τον Κένεντι από τρία γεωγραφικά διαφορετικά σημεία «συγχρόνως» (σύμφωνα με την εμετικά συγκαληπτική Έκθεση της «Επιτροπής Γουόρεν»).
Άραγε, έχουν όλα αυτά καμιά σχέση με την ανθρωποθυσία στις 11 Σεπτεμβρίου 2001;
Κλεάνθης Γρίβας
ΜΕΡΟΣ 1 (από 3)
ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ 11ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001
https://grivas.info/tromokratia/211-11-2001-1-11-2001
ΜΕΡΟΣ 2 (από 3)
Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 11ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001
ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ (1941) & ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ NORTHWOODS (1962)
https://grivas.info/tromokratia/212-11-2001-2-11-2001
ΜΕΡΟΣ 3 (από 3)
ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001
https://grivas.info/tromokratia/213-11-2001-3-11-2001
