του Παντελή Σαββίδη
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα ενδιαφέροντα στις αμερικανικές εκλογές τα οποία δεν καταλάβαμε καλά.
Το πρώτο είναι το ρευστό ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα που διαμορφώθηκε και ονομάστηκε τραμπισμός. Δεν το δημιούργησε ο Τράμπ. Ο Τράμπ το εξέφρασε.
Το ρεύμα υπήρχε πριν τον Τράμπ και θα υπάρξει και αν χάσει (φαίνεται να κερδίζει).
Και αν εκλείψει ο Τράμπ, ο τραμπισμός είναι εκεί. Όχι, μόνο, εκεί αλλά σε όλο τον κόσμο.
Μέσα στην αλαζονεία τους ως οργανικών διανοουμένων (σιτίζονται και προβάλλονται από το σύστημα) οι διανοούμενοι της δύσης και, κυρίως, των ΗΠΑ δεν ενέσκηψαν επάνω στο ρεύμα αυτό για να το αναλύσουν, να δουν τις αιτίες που το δημιούργησαν και να προτείνουν πολιτικές και κοινωνικές λύσεις.
Αρκούνται και αυτοί και το σύστημα στο ότι ήλεγχαν, δεν ελέγχουν, πια, την ενημέρωση και μέσω του ελέγχου αυτού την χειραγώγηση του κόσμου. Ό,τι και να του πουν για την κατάστασή του αν ο άλλος πεινάει, δεν μπορούν να τον πείσουν ότι διακατέχεται απο ψευδαισθήσεις.
Σε μικροκοινωνικό επίπεδο όποιος απέκλινε από την κυρίαρχη αντίληψη εθεωρείτο παρωχημένος, κιτς, διανοητικά ανάπηρος, καθυστερημένος. Όλοι οι μικρομεσαίου διανοητικού διαμετρήματος συμπλεγματικοί βρήκαν καταφύγιο στην κυρίαρχη αντίληψη, αρκεί να υποτάσσονταν στην ιεραρχία της. Δόξα, τιμή χρήμα, αρκεί να δήλωναν υποταγή.
Αυτό το ρεύμα ξεφεύγει από τα κυρίαρχα κλασικά πολιτικά στερεότυπα. Δεν είναι ο κομματικός προλετάριος της παραδοσιακής αριστεράς, ούτε ο δήθεν διανοούμενος της αναθεωρητικής αριστεράς. Το βασικό υποκείμενο αυτού του ρεύματος αγωνιά για την ύπαρξη και την καθημερινότητά του. Έχει άλλα χαρακτηριστικά, σύμφυτα με την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Δεν έχει δουλειά, ή έστω, σταθερή δουλειά, μπορεί αύριο να μην έχει κατοικία, αναγκάζεται να συσσωρευθεί στις μεγάλες πόλεις για να τραφεί από τα σκουπίδια, αναπολεί τα παλαιότερα μεγαλεία αν ανήκε στη μεσαία τάξη, νοιώθει το κράτος να τον έχει εγκαταλείψει, δυστυχώς, με την απουσία κρατικής πολιτικής απέναντι στα μεταναστευτικά ρεύματα γίνεται αντιμετανάστης διότι εκεί εντοπίζει την αιτία της δυστυχίας του, περιφρονείται, εμπαίζεται, νοιώθει ότι το κράτος προτάσσει τα δευτερεύοντα έναντι των βασικών για την επιβίωσή του. Νοιώθει, ακόμη, πως το κράτος δεν του παρέχει καμιά ασφάλεια και αν χρειαστεί εκχωρεί και κυριαρχία, ή ηπιότερα, κυριαρχικά δικαιώματα σε χώρες όπως η Ελλάδα
Το ρεύμα αυτό ήταν απολύτως προβλέψιμο με την ιστορική αλλαγή που προκαλεί η ψηφιακή τεχνολογία και, κυρίως, η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Τα κυρίαρχα κόμματα, όπως οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ ή η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και ο Συριζα στην Ελλάδα, η κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική νομενκλατούρα περιφρονούν και αδιαφορούν για το ρεύμα αυτό. Θα νοιώσουν την δυναμική του σε επόμενες εκλογές.
Εκεί που χρειάζεται απάντηση είναι το ερώτημα γιατί συμπλέουν με την πολιτική έκφραση του ρεύματος αυτού (τον Τράμπ) οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι;
Διότι για να γίνεις δισεκατομμυριούχος πρέπει να έχεις και ευφυία και διαίσθηση. Οι δισεκατομμυριούχοι υποστηρικτές του Τράμπ γνωρίζουν καλά τις ανακατατάξεις που προκαλούν οι επιχειρήσεις τους και διαισθάνονται πως η διαχείριση των κοινωνικών προβλημάτων δεν μπορεί να γίνει από το αλαζονικό Παλιό Καθεστώς. Αν αφήσουν την διαχείρηση στους παλιούς υπαλλήλους τους, θα έχουν πρόβλημα με κοινωνικές εξεγέρσεις και οι ίδιοι.
Θα δώσει κοινωνικές λύσεις ο Τράμπ; Όχι. Είναι και υποκριτής και αλαζόνας. Ως εξουσιομανής, όμως, και με την επιχειρηματική αντίληψη των πραγμάτων θα προσεγγίσει τομείς που θα ανακουφίσουν τα στρώματα που τον ανέδειξαν στην προεδρία.
Άλλωστε, αυτά που θα κάνει είναι σύμφυτα της νοοτροπίας του. Της διαμόρφωσής του. Του είναι του. Δεν συμπαθεί τους φτωχούς μετανάστες και δεν θα έχει τρόπο να υψώσει τείχη ή να τους διώξει από την χώρα του. Δεν έχει πρόβλημα να χαρακτηρίσει με χυδαιότητα τις γυναίκες, οπότε τα περί φύλων και φυλών δεν του προκαλούν ευαισθησίες. Και άλλα παρόμοια.
Ο Τράμπ θα έρθει γρήγορα σε αντίθεση με τα κοινωνικά στρώματα που τον ανέδειξαν στην προεδρία διότι πέραν της επιφάνειας δεν έχει τίποτε κοινό μαζί τους. Ήθελε να διεμβολίσει ένα σύστημα που τον απέρριπτε και το κατάφερε με τους μικρομεσαίους και περιθωριοποιημένους που, επίσης, το σύστημα απέρριψε. Από εκεί και πέρα δεν έχουν τίποτε κοινό. Το ρεύμα θα υπάρξει ο Τράμπ θα έχει ημερομηνία λήξης.
Όσο για τους Δημοκρατικούς, αν δεν βρούν μια νέα κοινωνική και οικονομική πολιτική η απόστασή τους από την αμερικανική κοινωνία θα διευρύνεται.
Η τάση που σήμερα αμφισβήτησε τους Δημοκρατικούς είναι παγκόσμια. Και οι επισημάνσεις που γίνονται για τον Τράμπ, τον τραμπισμό και τους Δημοκρατικούς ισχύουν και για την Ελλάδα. Σε μια εκδοχή τραμπισμού θα μπορούσε να εξελιχθεί ο τσιπρισμός αν δεν ερχόταν σε αντίθεση με το κύριο ρεύμα που τον ανέδειξε στην εξουσία και ήθελε την δραχμή και την έξοδο από την ευρωζώνη. Και, βεβαίως, στη συνέχεια αν δεν είχε τόσο θολή εικόνα για τα σύνορα (θαλάσσια και μη) ή την σημασία των συμβόλων, όπως το Μακεδονικό. (Πρέπει να είναι πολύ αδιάβαστα τα στελέχη των ελληνικών κομμάτων).
Η Ευρώπη ανησυχεί απο την διαφαινόμενη επικράτηση Τράμπ διότι θα χάσει την χειμερία νάρκη της. Είχε συνηθίσει στο γερμανικό τρίπτυχο: φθηνή ενέργεια από την Ρωσία, κάλυψη από το ΝΑΤΟ με αμερικανικά, κυρίως, έξοδα ή έξοδα χωρών όπως η Ελλάδα και η Τουρκία και ενιαίος οικονομικός χώρος για να πουλά τα προϊόντα της.
Αυτά θα τελειώσουν με τον Τράμπ αλλά και θα τελείωναν και με την Χάρις. Η Αμερική βλέπει διαφορετικά, πλέον, τον κόσμο και ιεραρχεί διαφορετικά τις προτεραιότητές της.
Η Ευρώπη κατέχει για τις ΗΠΑ δευτερεύουσα, πλέον θέση. Τουριστική και οικονομική. Η Ευρώπη δεν το συνειδητοποίησε. Η εκλογή Τράμπ θα της παράσχει αυτό που παλαιότερα λέγαμε «βίαιο εκσυγχρονισμό». Ή, καλύτερα, βίαιη προσαρμογή στην νέα εποχή. Τέρμα η ενασχόλησή της με το φύλο των Αγγέλων. Αν θέλει η Ευρώπη να διαδραματίσει παγκόσμιο ρόλο και να λαμβάνεται υπόψη θα πρέπει να αποκτήσει γεωπολιτική υπόσταση. Δεν μπορεί να εξαντλείται στην επαρχιακή πολιτική του Βερολίνου να τους βάλουμε όλους στην Ένωση για να πουλάμε τα εμπορεύματά μας.
Από αυτής της απόψεως, η εκλογή Τράμπ θα βοηθήσει την Ευρώπη να συνειδητοποιήσει ποια είναι και τι θέλει. Και επειδή ο Αμερικανός είναι λίγο αψύς και ο Τράμπ εκτός από αψύς και αγροίκος, θα τεθεί στους Ευρωπαίους το ερώτημα: εντάξει με το ΝΑΤΟ αν εκπληρώσετε τις οικονομικές υποχρεώσεις σας αλλά να το επεκτείνουμε και στον Ειρηνικό. Θα έρθετε αν σας καλέσουμε σε μια αντιπαράθεση με την Κίνα;
Τέλος, στα καθ ημάς, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας από την σημερινή εκλογή. Το δικό μας πρόβλημα δεν είναι οι ΗΠΑ αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις, το ελληνικό πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό σύστημα. Το πρόβλημα είναι εσωτερικό. Και δεν φαίνεται να αλλάζει.
Στην Ελλάδα τραμπισμός ως κοινωνικό ρεύμα υπάρχει αλλά, μόνο, στο διαδίκτυο. Σε κοινωνικό επίπεδο συσπειρώνεται γύρω από την κυρίαρχη αντίληψη έναντι πινακίου φακής.
Η Ελλάδα ζει, ακόμη, καταστάσεις οθωμανικές. Και η οικονομική της τάξη έχει την νοοτροπία των κοτζαμπάσηδων και η πολιτική της τάξη έχει την αίσθηση ότι λειτουργεί σε χαλιφάτο (δεν γνωρίζω άλλη χώρα όπου ο πρωθυπουργός να έχει τόσες αρμοδιότητες), δικαιοσύνη δεν υπάρχει (υπάγεται στον πρωθυπουργό) Μέσα Ενημέρωσης είναι ανύπαρκτα (σιτίζονται όλα από τον κρατικό κορβανά) και η κοινωνία είναι παθητική. Η πλειοψηφία της είναι τραμπικής απόκλισης αλλά δεν το εκδηλώνει διότι φοβάται ή αναβάλλει την εκδήλωση επειδή πήρε το συσσίτιό της.
Ο τραμπισμός είναι ένα ρεύμα το οποίο θα υπάρξει για πολλά χρόνια μετά τον Τράμπ. Είναι το αποτέλεσμα του ψηφιακού εκσυγχρονισμού Αν είχαμε σοβαρά κράτη θα τον είχαν προβλέψει και θα είχαν μετριάσει τα αποτελέσματά του.
Πάντως, από εμφυλίους ας μην ανησυχούμε. Ούτε οι ΗΠΑ ούτε καμιά δυτική χώρα θα περάσει εμφύλιο. Ο εμφύλιος προϋποθέτει ότι ένα πολιτικοιδεολογικό ρεύμα που θα θελήσει να κατακτήσει βίαια την εξουσία.
Στην προκειμένη περίπτωση μαζί με το ρεύμα συμπλέει και η νέα άρχουσα τάξη. Ευφυώς ποιούσα. Θα περιμέναμε κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα. Αλλά εδώ είναι τόσο βουλημική για πλούτο και εξουσία που θολώνει η σκέψη της.
Μιλάτε για τσιπρισμό και καλώς. Ο Μητσοτακισμός όμως;;;
Η Ευρώπη από την άλλη… μα υπάρχει ήπειρος που να έχει απασχολήσει τόσο το παγκόσμιο γιγνεσθαι;;;
Ναι μεν υπόδουλη στην επέκταση της αγγλικής αυτοκρατορίας, το παιδί Αμερική, αλλά και αυτή από την οποία, μέχρι τώρα τουλάχιστον, ξεκινάνε και τελειώνουν τα σημαντικότερα γεγονότα του πλανήτη. Αυτή που εκμεταλλεύονται όλοι προκειμένου να ζήσουν την καλύτερη ζωή, μη απεμπολώντας βέβαια την μιζέρια των βιωμάτων τους, επειδή απλά μπορούν. Για διαστρεβλωμένους δημοκρατικούς όρους. Φάνηκε άλλωστε και στην γιορτή των ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού.
Οι Ουκρανοί θέλουν νίκη τραμπ, γιατί θεωρούν ότι θα σταματήσει τον πόλεμο. Έτσι κι αλλιώς θεωρούν ότι τα ανατολικά κομμάτια τους ανήκουν στην Ρωσία δικαιωματικά. Η νοοτροπία αυτή βέβαια δεν συμφέρει εμάς τους Έλληνες σε σχέση με την Κύπρο πχ, ούτε ο τραμπ σε σχέση με τον Ερντογαν, εκτός αν μας ανταλλάξει με το Ισραήλ. Δλδ με δεδομένη την δουλικότητα μητσοτακισμού, παραχωρήσει-ουμε εθνική κυριαρχία στα θαλάσσια σύνορα, που ήδη επι τσιπρισμου όπως λέτε (τίποτε δεν είναι τυχαίο) δεν μπορεί να οριοθετηθούν επακριβώς. Επειδή απλά έτσι είπαν, λες και για τα χερσαία ισχύει κάτι άλλο.
Η Ουκρανία έτσι κι αλλιώς έχει τελειώσει, όσα όπλα και να στείλουν οι δυτικοί. Το θέμα όμως του Ισραήλ και του Ιράν είναι άλλο. Μπορεί να σηματοδοτήσει τον Γ´ παγκόσμιο, αφού είναι στην μέση και οι BRICS+.
Το πιο επικίνδυνο είναι αυτοκρατορία σε παρακμή. Θα χάσει έτσι κι αλλιώς, αλλά θα μας παρασύρει όλους στην καταστροφή.
Όσο για μας… όλοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε στον βόθρο.
Δικαιοσύνη;;; Βόθρος
Πολιτικοί;;; Βόθρος
Διανοούμενοι;;; Βόθρος (δεν έχουμε και κανέναν)
Δημοσιογράφοι;;; Βόθρος του απιστεύτου.
Άρα εμείς γιατί θα κουβαλήσουμε το βάρος;;; Δεν μας σέβονται, γιατί να σεβαστούμε;;; Δεν μας έχουν ανάγκη, γιατί να τους ακολουθούμε;;; Μας δουλεύουνε μέσα στα μάτια μας, γιατί να ενδιαφερθούμε;;; (Πχ όλοι μα όλοι τα φερέφωνα ΝΔ λένε ότι εμείς κάνουμε το καθήκον μας, μια η διαφορά με Τουρκία. Από την άλλη κάνουνε νόμο για τα μικρονήσια, έγινε η Κάσος, έγινε το θέμα διασύνδεσης Λέσβου Χίου, έγιναν τα θέματα με τον μουφτή Θράκης και ας μη μνημονεύω περαιτέρω. Για να μη πω για τις στρατιωτικές σχολές, για τις στρατιωτικές βιομηχανίες, κλπ.
Οκ, Ερντογαν και πάσης Ελλάδος. Έτσι κι αλλιώς του υποκλίθηκαμε μέσα στο προεδρικό Μέγαρο.
Μα πόσο προδότες!!!!
Για τον όρο τσιπρισμο, το αναγνωρίζω. Οτιδήποτε προδοτικό προέρχεται από την αριστερά, ή την κατά επίφαση αριστερά, πονάει.
Από την δεξιά, απλά δεν μας νοιάζει γιατί το περιμένουμε. Ήταν και θα είναι εδώ πάντα.
αυτό το οποίο με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι, ότι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι υπερ-δημοκράτες φαίνεται να ξέχασαν, ότι δεν ψηφίζουν το “γενικώς αποδετό” και “ο άνθρωπος” αλλά οι πολίτες.
Κε Σαββιδη,
επιτρέψτε μου να παραθέσω τον λόγο που εκφώνησε ο κ. Τραμπ στην ορκομωσία του το 2017.
Έχω την αίσθηση ότι ο λόγος αυτός (μεταφρασμένος) θα μπορούσε να εκφωνηθεί και στην Ελλάδα με κατάλληλες αλλαγές των τοπονυμίων, αλλά φαίνεται ότι οι δεξιότερα της ΝΔ κινούμενοι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για διάβασμα!
Η εντύπωση μου είναι ότι η παγκοσμιοποίηση διαμορφωσε τις πολιτικές συνθήκες επικράτησης του κινήματος MAGA το οποίο απευθύνεται στους χαμένους της περιόδου αυτής.
Επίσης, είναι ενδιαφέρουσα η επιλογή του J D Vance ως αντιπροέδρου. Είναι εξαιρετικός ομιλητής, νεότατος και τον θεωρώ διάδοχο του κ. Τραμπ και πιθανότερο υποψηφιο των Ρεπουμπλικανών στις επόμενες προεδρικές εκλογές
REMARKS OF PRESIDENT DONALD J. TRUMP – AS PREPARED FOR DELIVERY
INAUGURAL ADDRESS
FRIDAY, JANUARY 20, 2017
WASHINGTON, D.C.
As Prepared for Delivery –
Chief Justice Roberts, President Carter, President Clinton, President Bush, President Obama, fellow Americans, and people of the world: thank you.
We, the citizens of America, are now joined in a great national effort to rebuild our country and to restore its promise for all of our people.
Together, we will determine the course of America and the world for years to come.
We will face challenges. We will confront hardships. But we will get the job done.
Every four years, we gather on these steps to carry out the orderly and peaceful transfer of power, and we are grateful to President Obama and First Lady Michelle Obama for their gracious aid throughout this transition. They have been magnificent.
Today’s ceremony, however, has very special meaning. Because today we are not merely transferring power from one Administration to another, or from one party to another – but we are transferring power from Washington, D.C. and giving it back to you, the American People.
For too long, a small group in our nation’s Capital has reaped the rewards of government while the people have borne the cost.
Washington flourished – but the people did not share in its wealth.
Politicians prospered – but the jobs left, and the factories closed.
The establishment protected itself, but not the citizens of our country.
Their victories have not been your victories; their triumphs have not been your triumphs; and while they celebrated in our nation’s Capital, there was little to celebrate for struggling families all across our land.
That all changes – starting right here, and right now, because this moment is your moment: it belongs to you.
It belongs to everyone gathered here today and everyone watching all across America.
This is your day. This is your celebration.
And this, the United States of America, is your country.
What truly matters is not which party controls our government, but whether our government is controlled by the people.
January 20th 2017, will be remembered as the day the people became the rulers of this nation again.
The forgotten men and women of our country will be forgotten no longer.
Everyone is listening to you now.
You came by the tens of millions to become part of a historic movement the likes of which the world has never seen before.
At the center of this movement is a crucial conviction: that a nation exists to serve its citizens.
Americans want great schools for their children, safe neighborhoods for their families, and good jobs for themselves.
These are the just and reasonable demands of a righteous public.
But for too many of our citizens, a different reality exists: Mothers and children trapped in poverty in our inner cities; rusted-out factories scattered like tombstones across the landscape of our nation; an education system, flush with cash, but which leaves our young and beautiful students deprived of knowledge; and the crime and gangs and drugs that have stolen too many lives and robbed our country of so much unrealized potential.
This American carnage stops right here and stops right now.
We are one nation – and their pain is our pain. Their dreams are our dreams; and their success will be our success. We share one heart, one home, and one glorious destiny.
The oath of office I take today is an oath of allegiance to all Americans.
For many decades, we’ve enriched foreign industry at the expense of American industry;
Subsidized the armies of other countries while allowing for the very sad depletion of our military;
We’ve defended other nation’s borders while refusing to defend our own;
And spent trillions of dollars overseas while America’s infrastructure has fallen into disrepair and decay.
We’ve made other countries rich while the wealth, strength, and confidence of our country has disappeared over the horizon.
One by one, the factories shuttered and left our shores, with not even a thought about the millions upon millions of American workers left behind.
The wealth of our middle class has been ripped from their homes and then redistributed across the entire world.
But that is the past. And now we are looking only to the future.
We assembled here today are issuing a new decree to be heard in every city, in every foreign capital, and in every hall of power.
From this day forward, a new vision will govern our land.
From this moment on, it’s going to be America First.
Every decision on trade, on taxes, on immigration, on foreign affairs, will be made to benefit American workers and American families.
We must protect our borders from the ravages of other countries making our products, stealing our companies, and destroying our jobs. Protection will lead to great prosperity and strength.
I will fight for you with every breath in my body – and I will never, ever let you down.
America will start winning again, winning like never before.
We will bring back our jobs. We will bring back our borders. We will bring back our wealth. And we will bring back our dreams.
We will build new roads, and highways, and bridges, and airports, and tunnels, and railways all across our wonderful nation.
We will get our people off of welfare and back to work – rebuilding our country with American hands and American labor.
We will follow two simple rules: Buy American and Hire American.
We will seek friendship and goodwill with the nations of the world – but we do so with the understanding that it is the right of all nations to put their own interests first.
We do not seek to impose our way of life on anyone, but rather to let it shine as an example for everyone to follow.
We will reinforce old alliances and form new ones – and unite the civilized world against Radical Islamic Terrorism, which we will eradicate completely from the face of the Earth.
At the bedrock of our politics will be a total allegiance to the United States of America, and through our loyalty to our country, we will rediscover our loyalty to each other.
When you open your heart to patriotism, there is no room for prejudice.
The Bible tells us, “how good and pleasant it is when God’s people live together in unity.”
We must speak our minds openly, debate our disagreements honestly, but always pursue solidarity.
When America is united, America is totally unstoppable.
There should be no fear – we are protected, and we will always be protected.
We will be protected by the great men and women of our military and law enforcement and, most importantly, we are protected by God.
Finally, we must think big and dream even bigger.
In America, we understand that a nation is only living as long as it is striving.
We will no longer accept politicians who are all talk and no action – constantly complaining but never doing anything about it.
The time for empty talk is over.
Now arrives the hour of action.
Do not let anyone tell you it cannot be done. No challenge can match the heart and fight and spirit of America.
We will not fail. Our country will thrive and prosper again.
We stand at the birth of a new millennium, ready to unlock the mysteries of space, to free the Earth from the miseries of disease, and to harness the energies, industries and technologies of tomorrow.
A new national pride will stir our souls, lift our sights, and heal our divisions.
It is time to remember that old wisdom our soldiers will never forget: that whether we are black or brown or white, we all bleed the same red blood of patriots, we all enjoy the same glorious freedoms, and we all salute the same great American Flag.
And whether a child is born in the urban sprawl of Detroit or the windswept plains of Nebraska, they look up at the same night sky, they fill their heart with the same dreams, and they are infused with the breath of life by the same almighty Creator.
So to all Americans, in every city near and far, small and large, from mountain to mountain, and from ocean to ocean, hear these words:
You will never be ignored again.
Your voice, your hopes, and your dreams, will define our American destiny. And your courage and goodness and love will forever guide us along the way.
Together, We Will Make America Strong Again.
We Will Make America Wealthy Again.
We Will Make America Proud Again.
We Will Make America Safe Again.
And, Yes, Together, We Will Make America Great Again. Thank you, God Bless You, And God Bless America.
Αξιοσέβαστε κ. Σαββίδη, υποτίμησαν μόνο οι τύποις συνάδελφοί σας τα περιθωριοποιημένα λαϊκά στρώματα, τους “αξιολύπητους” σύμφωνα με την Clinton, τα “σκουπίδια” σύμφωνα με τον Biden, τους “κυρ-Παντελήδες” σύμφωνα με την “Αριστερά” του χαβιαριού και την Δεξιά του Μητσοτάκη με… μπόλικη από Σημίτη. Κι εσείς προσωπικά λίγες ημέρες πριν γράψατε λίβελο κατά του Trump. Ακολούθως, δημοσιέυσατε και το “τρύπιο” άρθρο του κ. Wisner.
Έχω την εντύπωση, ότι ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό Αμερικανών που ψήφισε τον Obama λόγω των εξαγγελιών του περί χαλιναριού στην ανεξέλεγκτη Wall Street, για να στελεχώσει εν συνεχεία την κυβέρνηση του σχεδόν αποκλειστικά με στελέχη της Wall Street, ψήφισε και τον Trump.
Αυτό το ρέυμα είναι διεθνές και πολυσυλλεκτικό. Ο χαρακτηρισμός “τραμπισμός” το παραμορφώνει και το μικραίνει.
Οι ίδιες δυνάμεις ψήφισαν υπέρ του Brexit στην Μ. Βρετανία, εξέλεξαν κυβέρνηση το M5S και την Λέγκα στην Ιταλία (2016;), παραλίγο να εκλέξουν την Lepen πρόεδρο στην Γαλλία, στηρίζουν την ÄfD και το κόμμα της Βάγκεκνεχτ(;) στην Γερμανία.
Η πρόσφατη πρωτιά του FPÖ στην Αυστρία, ο ηγεμών Orban στην Ουγγαρία κι ο Fico στην Σλοβακία στηρίζονται από τις ίδιες κοινωνικές δυνάμεις.
Αμφιβάλλω, ότι το επίδικο είναι αποκλειστικά η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στην οικονομία. Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Το βασικότερο όλων η υπεράσπιση των παραδοσιακών αξιών της πυρηνικής οικογένειας ως θεμελίου της κοινωνίας, η αντίθεση στην αθρόα ΛΑΘΡΟμετανάστευση και η επιφυλακτικότητα έναντι της “Διεθνούς των Αγορών”, κατά Γ. Κοντογιώργη (megaτράπεζες, Big Pharma, Big Tech όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ).
Οπότε, υπάρχουν τα εξής ζέυγη:
1. Πυρηνική οικογένεια vs ατζέντα ΛΟΑΤΚΙ+
2. Υπεράσπιση συνόρων vs αθρόα ΛΑΘΡΟμετανάστευσης
3. Πραγματική οικονομία vs χρηματιστικό κεφάλαιο
Τραμπισμό δεν χαρακτήρισα εγώ το ρεύμα. Είναι, πλέον, όρος του πολιτικού λεξιλογίου. Έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο μονολεκτικά;
Λίβελο δεν έγραψα κατά του Τράμπ. Αλλά με φοβίζει το στύλ του. Όχι, τόσο οι θέσεις του.
Πάντοτε όταν περνάμε απο ένα κεφάλαιο της ιστορίας σε ένα άλλο, κάτι διαδραματίζει τον ρόλο του καταλύτη. Εγώ πιστεύω πως καταλύτης αυτών των αλλαγών είναι η ψηφιακή τεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη. Χθές είχαμε τα γενέθλια του γιού μας. Τα κάναμε μέσω της πλατφόρμας stream yard. Ο γιός απο το Κόμο, η κόρη απο την εργασία της και εμείς στο σπίτι. Η πυρηνική οικογένεια διασπάστηκε αλλά έχει επαφή μέσω του καταλύτη. Αν δεν υπήρχε ο καταλύτης μπορεί να παρέμενε περισσότερο πυρηνική. Οι δυνάμεις του πυρήνα χαλαρώνουν και δεν μπορούν να κρατήσουν τα σωαματίδια. ΥΓ: μπορεί να το παραλληλίσει κανείς και με την ανάλυση του Μάρξ για τη σχέση παραγωγικών δυναάμεων και παραγωγικών σχέσεων.
Κατ’ αρχάς εύχομαι χρόνια πολλά στον γιό σας και σε σάς να ζείτε και να τον χαίρεστε. Όσον αφορά στην ψηφιακή τεχνολογία, ασφαλώς διέλυσε τις πυρηνικές (και όχι μόνο πυρηνικές) οικογένειες. Η αρχή έγινε απ’ όταν μπήκε στα σπίτια η τηλεόραση. Πάνε περίπατο οι συνάξεις, βεγγέρες κλπ. Στην συνέχεια το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ. Εκεί πια ήλθε και η απομόνωση τού ατόμου.
Να ευχηθώ κι εγώ με την σειρά μου στον γιό σας χρόνια πολλά, και εάν το επιθυμεί σύντομη επάνοδο στην Ελλάδα.
Ασχέτως αν ο υιός βρίσκεται στην Ιταλία, η κόρη κι εσείς βρίσκεστε στην Ελλάδα, όπου τον γιορτάζετε εξ αποστάσεως χάρη στην πλατφόρμα, δεν μεταβάλλεται η μορφή της πυρηνικής οικογένείας σας. Παραμένετε πατέρας, μητέρα και παιδιά. Δεν είστε “γονέας 1” και “γονέας 2”. Ούτε μισθώσατε την μήτρα μίας φτωχής γυναίκας, για να τεκονοποιήσετε, όντας ζευγάρι ατόμων του ιδίου φύλου.
Ασφαλώς και υπάρχει ακριβέστερος, μονολεκτικός όρος: “Αντιπαγκοσμιοποίηση”. Ο Τάκης Φωτόπουλος τον πρωτοδιατύπωσε.
Θα ξαναδιαβάσω το άρθρο σας για τον Trump, γιατί ενδεχομένως να σας αδίκησα. Αν και η αίσθηση που αποκόμισα ήταν αυτή.
Ομολογώ, ότι από τον “καταλύτη” και μετά κάπου σας “έχασα”. Αν θέλετε, κάντε το πενηνταράκια. Ήρθε κι η αναφορά στον θαυμαστή Δημοκρίτου και Επικούρου και κατά το κοινώς λεγόμενο “γίναμε”.
Αυτό που μεταβάλλεται είναι τα ήθη και τα έθιμα. Χρόνια πολλά στο παιδί αλλά παραδοσιακά δεν εορτάζουμε γενέθλια αλλά την ονομαστική μας εορτή (νομίζω ότι δεν πρόκειται για παιδί προεφηβικης ηλικιας ). Αλλά, θα μου πείτε, με βαλκανοέθιμα θα ασχολουμεθα τωρα; Ελπίζω τουλάχιστον ο εορτασμός να έγινε στην Ελληνική όσο αυτή υπάρχει ακομα.
Θα παρεξηγηθώ ,αλλά θα τα γράψω ως μια εξήγηση του φαινομένου Τραμπ και των Τραμπικών σε Ελλάδα και Ε
”Πέταξε η αρχή ,άγνωστο γιατί του σχολίου μου ,που θα το συνεχίσω, με το παρακάτω κείμενο.
” Η περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού ωθεί αυξανόμενο αριθμό πολιτών στην αποχή και άρνηση της πολιτικής διαδικασίας….Μεταβάλλονται οι πολίτες σε ”φυγάδες της πολιτικής”, είτε σε ”πολιτικούς νομάδες”(ποιους άραγε εννοεί) , εγκαταλείποντας ιστορικά κόμματα και στρέφονται σε πιο ακραίες φωνές και σχήματα. Και ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι (ποιους άραγε εννοεί) υπεροπτικά και αλαζονικά υποτιμούν τους δυσαρεστημένους ως οπισθοδρομικούς , ψεκασμένους ή εξτρεμιστές”.
Αποσπάσματα από την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη την 4η Νοεμβρίου ’24.
Υ.Γ Συνιστάται να διαβάσουν όσοι βούλονται -πολιτικοί και πολίτες-τα Πολιτικά και τα Ηθικά Νικομάχεια του Μακεδόνα Αριστοτέλη, που σίγουρα δεν διάβασαν πολλοί ούτε ο κ. Τραμπ, , ο οποίος ας ελπίσουμε ότι και λόγω ηλικίας θα παιδαγωγήσει (όπως πρέπει να κάμνουν όλοι οι ηγέτες) με την προσγειωμένη κυβερνητική πολιτική του και την νεολαία των ΗΠΑ ,αλλά και όλου του κόσμου , για να μη γίνει προάγγελος νέων Λένιν ,Στάλιν ,Μουσολίνι ,Χίτλερ , οι οποίοι από το 1917-1989 μόνο καλό δεν έκαναν στην ανθρωπότητα και τους ανθρώπους.
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΗΡΕΜΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΘΗ, δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι -το ζητούμενο ;.
Η αγΕλλάδα των παρασιτικών επαγγελμάτων, που κάνει καριέρα στην διεθνή σκηνή, ως παράδειγμα προς αποφυγή, πολύ λίγο ενδιαφέρει τους κατοικούντες εις το οικόπεδο, για το ποιος θα είναι πλανητ@ρχης ή όχι, εκτός των διαχρονικά κομπραδόρων που είναι όπου φυσάει ο άνεμος, και παίρνει και την Σημαία….. κάπου, κάπου.
Ως γνωστόν, η πλειοψηφία, “ανήκομεν” κάπου, εκτός από την χώρα που μας γέννησε, και οι ελάχιστοι εναπομείναντες Έλληνες που ενδιαφέρονται για αυτό τον τόπο, περιμένουν, οι μεν πρώτοι, πότε θα τους λυπηθεί ο αφέντης, και οι δεύτεροι, πότε θα ανάψει η βενζίνη που είναι χυμένη στην άσφαλτο.
Πάντως κάποια στιγμή θα γίνει της Πόπης
φοβούμαι ότι δεν χρειάζεται να πάμε (πολύ) μακριά.
Ο Τράμπ εκπροσωπεί μια νέα (όχι ηλικιακά) γενιά του political straightness, δηλαδή οι αόριστες αναφορές σε διεθνή δίκαια και πανανθρώπινες αξίες αποτελούν χάσιμο χρόνου.
Ο Τραμπ εξέφρασε αυτούς πού για διάφορους λόγους τούς πέταξε τό σύστημα έξω ( ή Αμερική δεν είναι πια τόπος μεγάλης ευκαιρίας)…. Φαίνεται ότι είναι τόσοι πολλοί αυτοί πού τό “ντέρμπι” πού λέγανε τά συστημικά μέσα έγινε περίπατος… Τό αποτέλεσμα στο τέλος τής μέρας τής διακυβέρνησης Τραμπ κανένας δεν τό ξέρει, αν θά είναι καλό η κακό… Είναι όμως μία αλλαγή πολύ ενδιαφέρουσα…. Έτσι αποδεικνύεται ότι κανένας καί τίποτα δεν μπορεί νά συγκρατήσει τόν λαό όταν αυτός έχει φτάσει στά όρια τού… συγχρόνως οι βολεμενες
ελίτ ζούνε στον κόσμο τους…
Το ντέρμπυ στις εκλογές είναι του συρμού για να υπάρχει προσέλευση. Αν θυμηθείτε μια εβδομάδα προ των δικών μας εκλογών πάντα ντέρμπυ είχαμε , ενώ πραγματικό εκλογικό ντέρμπυ είχαμε στις εκλογές του 1985 ,στις τρεις του 1989/90 και ιδίως του 2000.
Αυτή τη φορά το ”σύστημα” με τέτοια εκπρόσωπο ήταν σίγουρο ότι θα κατανικηθεί και όσο και αν φανεί ρατσιστικό στις ΗΠΑ δεν θέλουν γυναίκα για Πρόεδρο και πρέπει να έχουν δίκιο με τόσα δικαιώματα που έχουν οι Πρόεδροι τους για τη χώρα τους και γιατί όχι για όλο τον κόσμο.
Πως νομίζω ότι χάρηκε για την ήττα της κ. Κάμαλα Χάρις , η κ. Χίλαρυ Κλίντον, που είχε νικηθεί επίσης από τον Τραμπ το 2016.
[…] Το ότι τον Τράμπ τον έφερε στην εξουσία ένα ρευστό, αδιαμόρφωτο, ακόμη, ιδεολογικο-πολιτικό ρεύμα το αναλύσαμε την επομένη των αμερικανικών εκλογών. ΕΔΩ […]