Το ζήτημα του Κοσόβου, δέκα τέσσερα χρόνια μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του, παραμένει ανοιχτή πληγή για τα Βαλκάνια, αποτελώντας πρόσφορο έδαφος για τη Ρωσία.
Η νέα κρίση μεταξύ των δύο κρατών στο βόρειο Κόσοβο, σχετικά με την αντικατάσταση (από την 1η Αυγούστου) όλων των σερβικών πινακίδων κυκλοφορίας και την συμπλήρωση εγγράφου κατά την είσοδο Σέρβων πολιτών στο Κοσσυφοπέδιο, λίγο έλειψε να βάλει «φωτιά» στην «μπαρουταποθήκη» των Βαλκανίων, αναβάλλοντας ωστόσο το ζήτημα για τον επόμενο μήνα.
Η ολιγόωρη κρίση εξελίχθηκε αστραπιαία, με σειρήνες να ηχούν σε βόρειες πόλεις του Κοσόβου (με σερβική πλειονότητα) και μια πληθώρα ψεύτικων ειδήσεων στο διαδίκτυο (fake news) σχετικά με πυροβολισμούς, εμπλοκή των ενόπλων δυνάμεων της Σερβίας και μάχες σώμα με σώμα με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας του Kοσόβου.
Σε ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, η Μόσχα καλεί το Κοσσυφοπέδιο, τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε. να σταματήσουν τις «προκλήσεις», να σεβαστούν τους Σέρβους στο Κοσσυφοπέδιο. Οι τελευταίες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων ότι ο πόλεμος στα σύνορα της Ευρώπης, μπορεί να μεταφερθεί στα Βαλκάνια, εντείνουν τις διεθνείς ανησυχίες περί ρωσικής επιχείρησης αποσταθεροποίησης της ευαίσθητης περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προκάλεσε πολλαπλές συνέπειες, με τη Δύση να υιοθετεί ένα ισχυρό πακέτο κυρώσεων έναντι της Μόσχας. Ωστόσο, η Σερβία δεν συντάχθηκε με τα υπόλοιπα Βαλκάνια (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία και Κόσοβο) στις κυρώσεις, εξαργυρώνοντας (μεταξύ άλλων) την παροχή φυσικού αερίου και όπλων σε χαμηλότερη τιμή, αποδεικνύοντας ότι οι σχέσεις των δυο χωρών είναι στενές τα τελευταία χρόνια. Οι σχέσεις μεταξύ τους ενισχύθηκαν ιδιαίτερα το 2013, όταν και σύναψαν αμυντική συμφωνία, η οποία συνεισέφερε στην ανάπτυξη περαιτέρω διασυνδέσεων σε αρκετούς τομείς, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο στην ανάπτυξη της στρατιωτικό-τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ τους.
Στις σημερινές περίπλοκες γεωπολιτικές συνθήκες, η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας συνεχίζουν να βελτιώνονται, παρά την επιδείνωση των σχέσεων Δύσης-Ρωσίας και τη δέσμευση της Σερβίας στην ευρωπαϊκή προοπτική.
Η θέση της Σερβίας είναι περίπλοκη και πολύ δύσκολη καθώς πατά σε δυο βάρκες: στην μεν πρώτη επιδιώκει να συντηρεί τις καλές σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να κρατά ενεργώ το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας, ενώ στη δεύτερη, επιδιώκει τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία καθώς εξαρτάται από την στάση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με το ζήτημα του Κοσόβου.
