Η μοίρα του ικέτη είναι προδιαγεγραμμένη. Όσο η χώρα δεν αποφασίζει να διεκδικήσει αποφασιστικά τα δικαιώματά της θα είναι παίγνιο στα χέρια των Δυνάμεων.
Οι Γερμανοί φέρονται ως διαμεσολαβούντες δια της κ. Μέρκελ στην τελευταία ελληνοτουρκική ένταση αλλά απο την επομένη ετοιμάζουν το απαράδεκτο πλαίσιο του συμβιβασμού το οποίο μπορείτε να διαβάσετε σε άλλη στήλη του ιστολογίου μας.
Η κυβέρνηση θα γνωρίζει καλά πως:
-Δεν υπάρχουν περιθώρια υποχωρήσεων. Καμιά επιρροή της στα ΜΜΕ δεν θα την διασώσει αν υποχωρήσει στα δικαιώματα που παρέχει στη χώρα το Διεθνές Δίκαιο. Εννοείται πως για κυριαρχία δεν μιλάμε.
-Οι Δυνάμεις στηρίζουν αυτόν που είναι αποφασισμένος να μπει στη μάχη. Ως τέτοιος εμφανίζεται ο Ερντογάν. ‘Ετσι ήταν την εποχή της επέκτασης της Ελλάδας και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Τον ικέτη τον έχουν για πρωϊνό στο τραπέζι.
Ας επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης το ρόλο που θέλει να παίξει για τη χώρα.
Ποια ”πηγή” μας πληροφόρησε ότι η Ελλάς -υπό την σημερινή μάλιστα κυβέρνηση- έχει μεταβληθεί σε ικέτη- την μοίρα του οποίου και κάθε ικέτη στις εξωτερικές σχέσεις εν ειρήνη και εν πολέμω- την γνωρίζουμε-εμείς και όλος ο κόσμος- από τον Θουκιδίδη μας ακόμη;;;.
Μπορεί να μη λάβει υπόψη της η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δημοκρατίας την φράση-”εντολή” του πρώην πρωθυπουργού κ.Κώστα Καραμανλή στην ομιλία του στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών το 2019 ,παραμονές της Εθνικής εορτής του ΟΧΙ
”Συστάσεις και πιέσεις φίλων και εταίρων να τα βρούμε με την Τουρκία απορρίπτονται”;;;.(περισσότερα σε ολόκληρη την ομιλία)
Δεν θα θέλαμε -τέλος-να συγκρίνουμε τον κ. Ερντογάν με τον αείμνηστο Ελευθέριο Βενιζέλο, που δεν ”επετέθηκε” εναντίον της διαιρεμένης τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ,αλλά βρέθηκε στην Σμύρνη με εντολή των Συμμάχων -και μάλιστα ένα χρόνο προ της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών -τέτοιες ημέρες το 1920-,χωρίς να εξηγήσει στον Ελληνικό λαό ποιοι εθνικοί και στρατηγικοί λόγοι επέβαλαν αυτήν την ”εγκατάσταση στο στομάχι ” της Κεμαλικής Μικράς Ασίας και για πόσο χρόνο θα καταφέρναμε να παραμείνουμε εκεί μόνο με τους παλαιοελλαδίτες στρατιώτες.
Ο ”Βενιζέλαρος” επετέθηκε στην Οθωμανική-Νεοτουρκική Αυτοκρατορία-μαζί με τους Σέρβους και Βουλγάρους και με Αρχιστράτηγο τον Διάδοχο Κωνσταντίνο ΜΟΝΟ από τις 6 Οκτωρίου του 1912 μέχρι στις 26 Ιουλίου του 1913 και νικήσαμε και νικούσαμε μέχρι που ήρθε ο ”κατηραμένος όφις” Εθνικός Διχασμός το 1915.
“Η τύχη ευνοεί τούς τολμηρούς”, έτσι δεν λένε; Και όντως “Τον ικέτη τον έχουν για πρωϊνό στο τραπέζι”.
Η ζυγαριά τής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στράφηκε προς το Ισραήλ μόνο μετά το πόλεμο των Έξι Ημερών (4-10/6/1967).
Δυστυχώς, η Ελλάδα έχει βγάλει όνομα κιοτή και γι αυτό ουδείς την υπολείπεται/φοβάται. Τώρα είναι αργά πια για ν’ αλλάξει ο,τιδήποτε και πιεζομένη πανταχόθεν θα τα μοιραστεί με την Τουρκία. Όμως, το πράγμα δεν θα λήξει εκεί, διότι αν δώσεις (ειδικά στον Τούρκο) τα μισά, μετ’ ου πολύ θα σού ζητά και τα υπόλοιπα.
Δεν ξέρω αν γίνονται θαύματα, αλλά αν γίνονται, τότε η Ελλάδα μόνο με θαύμα μπορεί να σωθεί.
Συγχαρητήρια για τη λέξη κύριε Σαββίδη!
Πολύ δυνατή η εικόνα του ικέτη που πέφτει στα πόδια του ισχυρού παρακαλώντας για βοήθεια.
Διερωτώμαι βέβαια αν υπάρχουν σήμερα τέτοιοι ισχυροί για να υπάρχουν και τέτοιες επικύψεις.
Μήπως στην μετά το Κρατικό Σύστημα εποχή, τον Ερντογάν τον υπολογίζουν για κάτι πέρα από τα οικονομικά συμφέροντα και την αποφασιστικότητα; ως “περιφερειάρχη”-“αυτοκράτορα”-μεσαιωνικό μονάρχη;
Η Γερμανία και η Τουρκία είναι αγκαλιασμένες σε μια ευρύτερη αγκαλιά: την παγκοσμιοποίηση των Κλίντον και του Σόρος, της επέλασης των μουσουλμάνων στη Δύση με προσωρινό πάρκινγκ στην Ελλάδα.
Μακάρι οι ικεσίες το δικού μας να είναι με τη μεριά των Ρότσιλντ και του Μακρόν που αρνούνται το πισωγύρισμα στον γοτθικό Μεσαίωνα (με τη Βιοεξουσία) και τον λατινικό Μεσαίωνα (με τον κοσμοπολιτισμό-ουδετεροθρησκεία). Μακάρι δηλαδή να είμαστε με αυτούς που αρνούνται την κατάργηση του Έθνους, η οποία μεταστρέφει τους Δυτικούς σε “ανατολίτες”.