«Η Μητέρα των Μαχών και η ανυπέρβλητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Μακρόν»

Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου  [email protected]  www.kalkis.eu

Ενώ η διαβούλευση της κυβέρνησης Edouard Philippe  με τους κοινωνικούς εταίρους συνεχίζεται (!), το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του κώδικα εργασίας  με Διατάγματα εισήχθη χθες Δευτέρα στην γαλλική Εθνοσυνέλευση (Palais Bourbon), και θα ολοκληρωθεί σε 11 συνεδρίες. Η σχετική συζήτηση προβλέπεται να είναι τεταμένη από πλευράς των 17 βουλευτών της Ανυπότακτης Γαλλίας, του κόμματος του Jean–Luc Mélenchon, και των συνοδοιπόρων του των κομμουνιστών. Οι βουλευτές του πρώην σοσιαλιστικού κόμματος, και νυν Νέας Αριστεράς, υποσχέθηκαν μόνοι τους ότι δεν θα είναι «ούτε με τον Μακρόν ούτε με τον Μελανσόν». Όσο για τους Ρεπουμπλικάνους της Δεξιάς, τους Εποικοδομητικούς και τους κεντρώους του κόμματος MoDem, μάλλον θα στοιχηθούν πίσω από την απόλυτη πλειοψηφία των 313 βουλευτών του κόμματος του Μακρόν, αν κρίνουμε από το τι έκαναν (υπερψήφισαν) στην ψηφοφορία της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής που προηγήθηκε πριν λίγες μέρες.

Ενάντια σε αυτό που ονομάζει «κοινωνικό πραξικόπημα» ο Jean-Luc Mélenchon κάλεσε για διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία στις 12 του Ιουλίου. «Προσπαθούμε να οικοδομήσουμε μια αντιπολίτευση που να είναι ένα κίνημα μεταξύ του βήματος της Βουλής και της λαϊκής κινητοποίησης»,  υποστήριξε ο αρχηγός της Ανυπότακτης Γαλλίας στο τηλεοπτικό κανάλι  BFM TV, σύμφωνα με το Jean-Baptiste Garat της εφημερίδας Le Figaro. Για τον κομμουνιστή βουλευτή Pierre Dharréville, εκπρόσωπο της κοινοβουλευτικής ομάδας, η μεταρρύθμιση «είναι βούτυρο στη φέτα της Δεξιάς και του MEDEF», του αντίστοιχου του ΣΕΒ δηλαδή. «Με το πρόσχημα του κοινωνικού διαλόγου, το σχέδιο προβλέπει μια επιχείρηση κατεδάφισης του  Κώδικα Εργασίας. Η μάχη  για μας μόλις ξεκίνησε. Δεν υπάρχει καμία λαϊκή πλειοψηφία για αυτή την κοινωνική καταστροφή». Μολονότι βέβαια ότι οι εκλογές τελείωσαν στις 18 Ιουνίου 2017 και ήταν με το ίδιο εκλογικό σύστημα για όλους τους υποψηφίους !

Από την πλευρά τους οι ρεπουμπλικάνοι βουλευτές θεωρούν ότι το σχετικό νομοθέτημα πάει προς τη σωστή κατεύθυνση, έχουν μόνο κάποιες επιφυλάξεις ως προς την ακολουθητέα διαδικασία των Διαταγμάτων. Συγκεκριμένα ο Βουλευτής τους Gérard Cherpion αναφέρει : «Αυτό που θέλουμε είναι οι επιχειρήσεις να έχουν ένα υγιές και απλοποιημένο πλαίσιο για την ανάπτυξή τους και να συνεχίσουν ταυτόχρονα  να προστατεύουν τον εργαζόμενο».

Σε ανάλυση της η  Laure Equy στην εφημερίδα Libération στις 9 Ιουλίου 2017, με τίτλο «Νόμος εργασίας : η μάχη αρχίζει», αναφέρει ότι η  Υπουργός, Muriel Pénicaud, δεν φέρνει «μια χλιαρή μεταρρύθμιση». Θα είναι ένα είδος «μενού έκπληξη» που η κυβέρνηση είναι έτοιμη να σερβίρει στους βουλευτές. «Ένα γενικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τη μεταρρύθμιση του εργατικού κώδικα με διατάγματα, δηλαδή με τα χέρια ελεύθερα. Μόλις το κείμενο ψηφιστεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η κυβέρνηση θα μπορεί να νομοθετεί  σε τομείς διαπραγμάτευσης  οι οποίοι στο εξής θα εμπίπτουν στην επιχείρηση αντί στον κλάδο της, στη συγχώνευση των φορέων εκπροσώπησης του προσωπικού ή ακόμα και στην υποχρεωτική κλίμακα των αποζημιώσεων  για καταχρηστική απόλυση. Τα διατάγματα αυτά, αφού σταλούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και εξεταστούν από το Υπουργικό Συμβούλιο, κατά πάσα πιθανότητα στις 20 Σεπτεμβρίου,  θα τεθούν σε ισχύ μετά τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θα αρκεί η υιοθέτηση  ενός νόμου για την επικύρωση για να τους δώσει την ισχύ νόμου». Η Υπουργός Εργασίας δικαιολογεί αυτή την επιλογή  του επείγοντος εξαιτίας  «των τεράστιων προσδοκιών των Γάλλων για μια βαθιά και γρήγορη αλλαγή».

Ο αντίλογος του ανυπότακτου βουλευτή Adrien Quatennens που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ευφυολόγημα είναι ο εξής : «Οι Γάλλοι που θα έχουν την ευκαιρία να πάνε διακοπές, θα ανακαλύψουν τον Σεπτέμβριο ότι η κυβέρνηση έχει την εξουσία να νομοθετεί για σχεδόν τα πάντα  αναφορικά  με τη νομική και κοινωνική τάξη των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα». «Στο βάθος, με την πρωτοκαθεδρία που δίδεται στη σύμβαση της επιχείρησης, για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, είναι σαν να «δημιουργείται ένας κώδικας εργασίας ανά επιχείρηση, κάτι που είναι τόσο παράλογο, όσο από το να είχαμε ένα κώδικα οδικής κυκλοφορίας ανά δρόμο». Οι ανυπότακτοί λοιπόν προτίθενται να αμφισβητήσουν την υπουργό εργασίας για τις «γκρίζες ζώνες» του κειμένου που τους ζητά να ψηφίσουν. Για αυτούς είναι η «μητέρα των μαχών» και δεν είναι καθόλου τσιγκούνηδες στους κοινοβουλευτικούς θεατρινισμούς τους. Ήδη τη μια φορά εμφανίστηκαν στην Εθνοσυνέλευση χωρίς γραβάτα (αχ αλήθεια τι μας θυμίζουν;). Την άλλη κρατώντας από έναν κόκκινο ογκώδη Κώδικα Εργασίας. Αν χρειαστεί, σχεδιάζουν να  εκμεταλλευθούν και την δικαστική έρευνα της περασμένης Παρασκευής  για «ευνοιοκρατία» στον φάκελο Business Γαλλία ο οποίος σχετίζεται με την Muriel Pénicaud (Βλέπε σχετικό άρθρο μου στις 09-07-2017 https://www.anixneuseis.gr/?p=170927).

Ο Aurélien Taché, εισηγητής της πλειοψηφίας, υπενθυμίζει από τη δική του πλευρά : «Έχουμε κάνει εκτενέστατη προεκλογική καμπάνια  για το θέμα αυτό και οι Γάλλοι μας έχουν δώσει την εξουσιοδότηση, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να προσποιείται ότι δεν ξέρει το θέμα».

Συμπερασματικά : η υφιστάμενη ισχνότατη αριθμητική αντιπολίτευση δεν έχει καμία τύχη να αντισταθεί επιτυχώς στην γαλλική Εθνοσυνέλευση ενάντια στη μεταρρύθμιση του Κώδικα Εργασίας, όσα χάπενιγκς και ευφυολογήματα κι αν σκαρφιστεί. Υπόσχεται όμως να δώσει τη Μάχη των Μαχών στο πεζοδρόμιο, αρχίζοντας από αύριο. Ιδωμεν … Μπορεί και να βγει εκεί νικήτρια, αφού οι Γάλλοι έχουν μακρά παράδοση επιτυχών διαδηλώσεων. Πάντως, σύμφωνα με τους εκλογολόγους, η κυβέρνηση Μακρόν επιχειρεί να περάσει ίσως το πλέον αντιδημοφιλές νομοσχέδιό της (flex security) για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής της. Κι αυτό του πιστώνεται ως μια επιδέξια τακτική κίνηση.