του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Ας μη γελιόμαστε. Αν οι Ιταλικοί Κρατικοί Σιδηρόδρομοι (Ferrovie dello Stato Italiane), που αντί 45 εκ ευρώ αγόρασαν το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου της ΤΡΑΙΜΟΣΕ, πεισθούν με την πάροδο του χρόνου ότι η επένδυσή τους δεν είναι κερδοφόρα, θα αποχωρήσουν κληρονομώντας στη χώρα τις δικές τους επιλογές οι οποίες πιθανότατα θα είναι σε δυσαρμονία με τις δικές μας ανάγκες. Η απεμπλοκή τους θα είναι εύκολη με την επίκληση της αδυναμίας εκπλήρωσης όρων της συμφωνίας εκ μέρους μας, αφού ο ΟΣΕ, η υποδομή δηλαδή, δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί με συνέπεια στις υποχρεώσεις της για την απρόσκοπτη εκτέλεση των δρομολογίων λόγω της συρρίκνωσης μέχρι μηδενισμού του προσωπικού συντήρησης της γραμμής, της υποβάθμισης της συντήρησης γραμμής, γεφυρών κ.α., και της αδυναμίας της πλήρους τήρησης των κανονισμών.
Όμως, αυτή η αδυναμία αποτέλεσε και το ουσιαστικό κίνητρο της επένδυσης. Η αλήθεια είναι ότι η είσοδος ξένων εταιρειών εκμετάλλευσης αποτελεί προπομπό δημιουργίας αγοράς στη χώρα μας με την εισαγωγή σιδηροδρομικών προϊόντων και την κατασκευή έργων υποδομής. Γνωστή είναι η περίπτωση της γαλλικής SOFERAIL, η οποία στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ανέλαβε να μεταφέρει τεχνογνωσία και να οργανώσει την υπηρεσία Συντήρησης της Γραμμής με επακόλουθο να πλημμυρίσει ο ΟΣΕ με γαλλικά υλικά και μηχανήματα. Η παρουσία τους μάλιστα συνδυάστηκε με την ανακαίνιση του δικτύου Αθήνας – Θες/νίκης – Αλεξ/πολης. Έτσι, μαζί με τη μεταφορά τεχνογνωσίας δημιούργησαν μια νέα αγορά για τη βαριά σιδηροδρομική βιομηχανία τους με την πώληση τεράστιων ποσοτήτων υλικών και μηχανημάτων για την ανακαίνιση του δικτύου. Και επειδή την ανακαίνιση την ακολουθεί η συντήρηση, η παρουσία της γαλλικής σιδηροδρομικής βιομηχανίας έκτοτε ήταν συνεχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιούλιο του 2010, όταν η Γαλλία διαπραγματεύονταν την αγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ο τότε Γάλλος υπουργός μεταφορών Νομινίκ Μπισερό σε συνέντευξη μετά τη συνάντηση με τον ομόλογό του κ. Ρέππα είχε δηλώσει: «Αυτή τη στιγμή το δίκτυο της Ελλάδας δεν είναι αναπτυγμένο. Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας ανακατασκευής των σιδηροδρομικών δικτύων κι εμείς έχουμε αναλάβει το Μαρόκο και τη Λιβύη ενώ αντίστοιχες κινήσεις γίνονται σε όλες σχεδόν τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Η Ελλάδα θα πρέπει να έχει θέση σε όλα αυτά. Θα θέλαμε να δούμε μια γραμμή υψηλών ταχυτήτων να διατρέχει όλη την Ελλάδα». Ήσαν σαφείς οι γαλλικές προθέσεις αν και οι ιταλικές παραμένουν ανομολόγητες και θα προκύπτουν μία – μία όσο θα προβάλλεται εκ μέρους των Ιταλών η ασυμβατότητα των σχεδίων τους με τις ελληνικές υποδομές, τις οποίες θα αναδεικνύουν ως ελλιπείς. Διότι, ας μη ξεχνάμε, η Ιταλία διαθέτει και αυτή προηγμένη σιδηροδρομική βιομηχανία και αναζητά τη δημιουργία αγορών αφού οι ανταγωνιστές της Γάλλοι, Γερμανοί, Βρετανοί, είναι πολύ ισχυροί. Το κόστος δηλαδή της ιδιωτικοποίησης από τους Ιταλούς θα είναι πολύ υψηλό ενώ οι ανάγκες της χώρας για την έξοδό της από την κρίση θα προτάσσουν άλλες προτεραιότητες.
Μόνον έτσι μπορούν να αποκωδικοποιηθούν οι δηλώσεις του δ/ντος συμβούλου της Ferrovie dello Stato Italiane, Ρενάτο Μαζοντσίνι, στον ΣΚΑΙ για επενδύσεις 500 εκ. ευρώ σε τροχαίο υλικό που προτίθεται να πραγματοποιήσει ο ιταλικός όμιλος. Διότι, αν στο ποσόν των 500 εκ. ευρώ συναθροίσουμε τα 45 εκ. ευρώ της αγοράς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το ετήσιο κόστος συντήρησης του τροχαίου υλικού και το κόστος λειτουργίας της επιχείρησης (μισθοδοσία, καύσιμα, κ.α.), τότε προκύπτει ένα ποσό υπερβολικό για τα πενιχρά έσοδα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Μήπως όμως οι εμπορευματικές μεταφορές στα πλαίσια του διαμετακομιστικού εμπορίου υπερκαλύψουν την επένδυση και τις άλλες δαπάνες; Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με την έκθεση της ΕΤΕ του 2014 για τα λιμάνια, το λιμάνι του Πειραιά είναι κυρίως λιμάνι μεταφόρτωσης προς άλλα λιμάνια της Μεσογείου και δευτερευόντως διαμετακομιστικού εμπορίου προς την Ευρώπη ενώ ήδη έχει συσταθεί μεταφορική σιδηροδρομική εταιρεία, η Piraeus Europe Asia Rail Logistics LTD, θυγατρική της Cosco, η οποία θα αναλάβει την προώθηση των εμπορευμάτων, που θα διακινεί ο στόλος της κινεζικής εταιρείας, προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Αν μάλιστα συμβεί το παράδοξο, να ιδρύσει δηλαδή το Δημόσιο δια της ΓΑΙΑΟΣΕ νέα κρατική σιδηροδρομική εταιρεία μεταφορών, όπως προανήγγειλε ο Δ/νων Σύμβουλός της λίγες μόλις μέρες από την υπογραφή της σύμβασης πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τότε οι ζημίες των Ιταλών από τη λειτουργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι προφανείς.
Όμως η επιλογή της Ferrovie dello Stato Italiane δεν ήταν η καλύτερη για τα ελληνικά συμφέροντα και για άλλους λόγους: Επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες εκβιαστικά επισείοντας την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν εναντίον των ρωσικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα παρά το τεράστιο ενδιαφέρον που επέδειξε η Μόσχα για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τον ΟΛΘ να μη συμμετάσχει στον διαγωνισμό, ότι συνέβη δηλαδή και με την ΔΕΠΑ, τον ΔΕΣΦΑ, αλλά και την ακύρωση του South Stream, του Turkish Stream, του ITGI, κ.ο.κ.. Γιατί η επιλογή των Ρωσικών Σιδηροδρόμων ήταν εμφανώς συμφερότερη για τα ελληνικά συμφέροντα σε σημείο ώστε να είναι αυτονόητη; Διότι ενώ η Ferrovie dello Stato Italiane ενδιαφέρθηκε για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ με κίνητρο μόνον το κέρδος, και είναι αυτονόητο ότι στην αντίθετη περίπτωση θα αποχωρήσει, το ενδιαφέρον της Μόσχας ήταν κυρίως γεωπολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Δηλαδή, η παράκαμψη των Στενών, που συνεπάγεται απεξάρτηση από την Τουρκία και τους περιορισμούς διέλευσης των Στενών που επιβάλει η ήδη κορεσμένη χωρητικότητά τους, η εμπλοκή τους στα Βαλκάνια και η επανασύνδεσή τους με τον ελληνικό και τους βαλκανικούς λαούς. Εθνικά συμφέροντα υπαγόρευαν το ενδιαφέρον της Μόσχας γιαυτό θα ήταν μόνιμο και στην περίπτωση οικονομικής ζημίας. Μάλιστα για να μην επιβαρύνεται οικονομικά η Ρωσία από τη λειτουργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θα φρόντιζε να την αναβαθμίσει λόγω της ιδιαιτερότητας και του μονίμου χαρακτήρα του ενδιαφέροντός της. Σε αυτό θα συνέβαλε τα μέγιστα το γεγονός ότι για ένα μεγάλο τμήμα των μεταφορών από την Αν. Μεσόγειο προς την τεράστια ρωσική αγορά και αντιστρόφως, θα αξιοποιούσε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέσω των λιμένων Θες/νίκης και Αλεξ/πολης. Οι Ρώσοι δηλαδή θα επιτελούσαν εμπορευματικό έργο με δικά τους εξασφαλισμένα φορτία σε αντίθεση με την Ferrovie dello Stato Italiane που θα εξαρτάται από τρίτους.
Παραμένει όμως αναπάντητο ένα εύλογο ερώτημα: Γιατί οι Βρυξέλλες επικαλούμενες το πρόσχημα των κρατικών χορηγήσεων κλείνουν ή απαξιώνουν επιχειρήσεις του Δημόσιου τομέα; Σήμερα επιβλήθηκε η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο όνομα κρατικών ενισχύσεων 700 εκ. ευρώ και πλέον από τον ΟΣΕ, χθες απαξιώθηκαν πλήρως τα ναυπηγεία μας για ανταγωνιστικούς λόγους, παρόλο που η χώρα διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο παγκόσμια, προχθές επιβλήθηκε ποσόστωση στην ΕΒΖ, με αποτέλεσμα μια εξαγωγική βιομηχανία να μετρά τα ερείπια της , κ.ο.κ.. Γιατί δεν τιμωρείται το κράτος αλλά οι εργαζόμενοι και υπονομεύεται η ανάπτυξη της χώρας; Μία είναι η απάντηση: Ο Alain Badiou στη συζήτησή του με τον Marcel Gauchet αναφερόμενος στις σύγχρονες μορφές του ιμπεριαλισμού είπε χαρακτηριστικά: «Παλαιότερα κατακτούσαν και διοικούσαν τις χώρες. Σήμερα οι χώρες αγοράζονται , κομμάτι κομμάτι, τομέα τομέα …. Το παράδειγμα με τις λιμενικές εγκαταστάσεις του Πειραιά, στην Ελλάδα είναι ενδεικτικό». Προηγήθηκε ο ΟΛΠ, ακολούθησαν τα αεροδρόμια, τώρα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θα ακολουθήσουν ο ΟΛΘ, η ΔΕΗ και έπεται συνέχεια.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
σ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ
τ. Αρχιμηχανικός ΟΣΕ
MSc in Rail Systems Engineering
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
23-1-2016
Δικαολογημενος ο προβληματισμος σας και τα …γιατι σας, πλην ο αντιλογος ειναι, διοτι δεν υπαρχουν δημοσιες επενδυσεις για τετοιους τομεις και ολα τα υποκειμενα και τα αντικειμενα ,ελλειψει συντηρησεως θα καταληξουν ”ξεφραγα αμπελια”, πολιτικος στοχος, που θεμελιωθηκε απο το 1981, με τις δραχμοβορες και διαλυτικες κοινωνικοποιησεις απο τις στρατιες των λαικων εξουσιαστων. Τωρα μολις -και μετα πολλων ελλειψεων – το Ελληνικο κρατος υποστηριζει την υγεια και τις εσωτερικη και εξωτερικη ασφαλειες του, για επιβεβαιωση της κυριαρχιας του. Παρακληση να συνεχισετε να υπενθυμιζετε οτι υπηρχε δυνατο κρατος την προ του 1980 τριακονταετια, για το οποιο πολλοι αμφιβαλλουν , ειτε, γιατι δεν το εζησαν,ειτε, και γιατι συνεχιζουν να πιστευουν οτι φθασαμε στο ρετιρε το 2009 οχι σιγα-σιγα και οπως επρεπε απο τις σκαλες,-τις οποιες καταστρεψαμε, ως δεξιες- αλλα με το ασανσερ του 1981 και τωρα κατεβαινουμε παλι με το ασανσερ , χωρις -εστω- να ”μουρμουριζουμε” κατι γιαυτους , που μας ανεβασαν απρογραμματιστα και γρηγορα με το ασανσερ στο ρετιρε και επεμεναν οτι θα παραμεινουμε εκει και μετα το 2009, γιατι ”λεφτα υπηρχαν”.
Αν συνιστούν, κατά την άποψή σας, ισχυρό κράτος τα ξερονήσια, η ένταξη ταγματασφαλιτών και συνεργατών των Γερμανών στην υπηρεσία του Κράτους, η καταδίωξσ των μαχητών της Αντίστασης και η μαζική έξοδος μεταναστών στη Γερμανία, τότε τί να πω; Τα λάθη μετά το 1974 δεν εξιλεώνουν το παρελθόν.
Εσεις μονος σας διαφημιζετε αυτο το κρατος , ιδιως απο το 1970 και το 1977 που σας προσελαβε αξιοκρατικα και καλως. Τα αλλα που περιγραφετε δεν τα ζησατε -λογω ηλικιας- και τα διαβαζετε με κλειστο το ενα ματι , γιατι το αλλο θα εβλεπε και την 4ετια 1946-1949, που μαυροφορεσε και ρημαξε την Πατριδα,καθως και την ευγνωμοσυνη οσων ξενητευθηκαν ΕΚΟΥΣΙΩΣ στην Γερμανια στο τελος της 10ετιας 1950 και κυριως 1960-τοτε (1963) που ειχε νικησει και η ”Δημοκρατια”- και απεκτησαν περιουσιες εκει και εδω και συνταξιοδοτουνται με δυο συνταξεις-παιρνουν και το εκας- και ειναι και ευρωπαιοι πολιτες, κατι που στερουνται οι γειτονικοι λαοι των Βαλκανιων, που εγκλωβισθηκαν στον κομμουνιστικο παραδεισο.
Κ. Μακροδημόπουλε, Σας παρακολουθώ και εκτιμώ αφάνταστα την εμπειρία σας κυρίως στα θέματα των Σιδηροδρόμων όπου εργαστήκατε με αίσθημα ευθύνης, Εμείς που θέλουμε να γνωρίζουμε γεγονότα από ανθρώπους της εργασίας και να κρίνουμε για την πορεία αυτής της όμορφης Πατρίδας μας από τον Έβρο μέχρι την Καλαμάτα και από τα ιωάννινα μέχρι το Καστελόριζο από άνθρώπους που έχουν συνδυάσει την γνώση με την πράξη και όχι θεωρητικούς και εν πολλοίς αργόσχολους κρατικοδίαιτους ,με την παραπάνω αναφορά σας μας απαγοητεύσατε. Πίστευα ότι ως αρθρογράφος δέχεστε ένα ήρεμο και ανθρώπινο διάλογο που οδηγεί στην θετική κατεύθυνση της προόδου. Απαγοητεύτηκα .Τι αναφορές ήταν αυτές ,εν βρασμώ ψυχής ,σε χρόνια αναμόχλευσης ενός παρελθόντος που κατέστρεψε τη Χώρα . Κράτη συγχώρησαν το παρελθόν ,χωρίς να το λησμονούν και πέτυχαν σημαντική πρόοδο και εμείς δηλητηριαζόμαστε με αναφορές μονόπλευρες στο παρελθόν . Πρέπει να ομολογήσετε κ. Μακροδημητρόπουλε,το λάθος σας γιατί αυτό δεικνύει γενναιότητα.
Ευχαριστώ για την παρατήρηση διότι κατ’ αρχήν με βοηθά να αναλογισθώ τα όσα γράφω και να εντοπίσω τα λάθη μου. Θα πρέπει βέβαια να αποσαφηνίσω ότι τα όσα γραφω προς τον ΣΥΝ δεν τα γράφω με εμπάθειά προς το πρόσωπό του αλλά προς τις εποχές που πέρασαν και έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στο σήμερα αλλά και στο αύριο. Ο εμφύλιος συνεχίζει νά διαμορφώνει και τη σημερινή εποχή στη χώρα μας. Παρατηρείστε τί συμβαίνει μετά από κάθε εκλογική διαδικασία. Μπορεί π.χ. εσείς να είστε εξαιρετικός στη δουλειά σας, όμως αν δεν είστε δικός τους παρά την παραδοχή της ικανότητάς σας από όλους θα πουν “ναι μεν αλλά…” και θα αντικατασταθείτε. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ. Όταν το 1981 αποχώρησε η ΝΔ και ήλθε το ΠΑΣΟΚ, όταν δηλαδή τέλειωσε η μακρά περίοδος της ΕΡΕ, της βασιλείας της δικτατορίας, των νικητών δηλαδή του εμφυλίου, της εποχής του πιστοποιητικού κοιν. φρονημάτων για το απλούστερο την διεκδίκηση εργασίας και ήλθε μια μερίδα των ηττημένων τα σάρωσε όλα στην κυριολεξία. Αυτό συνέβη στη συνέχεια με όλες τις κυβερνήσεις με αποκορύφωμα τις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή. Συνεχίζεται και σήμερα με κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΏΡΑ συριζα. Θα μπορούσα να αναφέρω ποταμό παραδειγμάτων. Δεν μπορώ να ανεχθώ να καθορίζουν τη ζωή μου τα φαντάσματα του παρελθόντος που μετεξελίχθηκαν σε βρυκόλακες και ρουφάνε το αίμα μας στο όνομα του δήθεν φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού. Να είστε καλά.
Συμπερασματικά: Προσπάθησα με το προηγούμενο κείμενο που αφορούσε το ρόλο του σιδηροδρόμου στη διάρκεια έντονων χιονοπτώσεων να ενημερώσω όσους διάβασαν το κείμενο, ότι η λειτουργία του σιδηροδρόμου σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν είναι αυτή που μας περιγράφουν οι δημοσιογράφει στα κανάλια για να αυξήσουν την τηλεθέαση αλλά μια πολύ δύσκολη υπόθεση που χρειάζεται πλάνο, μηχανολογικό εξοπλισμό και κυρίως προσωπικό το οποίο ο σημερινός σιδηρόδρομος ΔΕΝ διαθέτει, διότι σε κάποιους κρίσιμους τομείς έχει μηδενιστεί. Με το παρόν κείμενο για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προσποάθησα να δείξω τα πραγματικά κίνητρα της εξαγοράς της. Όχι ότι οι προηγμένοι Ιταλικοί σιδηρόδρομοι δεν μπορούν να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες του σιδηροδρόμου στη χώρα μας -αλλοίμονο!- αλλά ότι δεν υπάρχει κίνητρο και προφανώς σε άλλα αποσκοπούν ενώ αντίθετα οι ρωσικοί νσιδηρόδρομοι έχουν ζωτικά συμφέροντα. Βέβαια στην τελευταία παράγραφο αφήνω να εννοηθεί το προφανές, ότι δηλαδή θα ήταν καλύτερα εμείς να αξιοποιούσαμε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και όχι μόνον.
Με τα όσαν όμως αναγράφονται στα σχόλια – και πρέπει να ομολογήσω ότι πρώτος έπεσα στην παγίδα – μεταφέρεται το ενδιαφέρον σε άλλα θέματα που δεν σχετίζονται άμεσα με το αντικείμενο του κειμένου. Ως εκ τούτου θα αποφύγω να παρασυρθώ εκ νέου σε σχόλια εκτός του αντικειμένου που αναλύεται.
Εχετε την κατανοηση για το τελευταιο σας σχολιο, αλλα παλι …”πως θα ηταν καλυτερα εμεις να αξιοποιουσαμε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και οχι μονο”;;;. Το γνωριζετε, αλλα θα σας το θυμισω ” Δει δη χρηματων και ανευ τουτων ουδεν εστιν γενεσθαι των δεοντων”, γιαυτο και η οποια ιδεολογια ,η, ιδεοληψια του κρατισμου ,πρεπει να υποχωρησει παντου και να επανελθει -αν ποτε- οταν εξοικονομησουμε περισσευματα , για δημοσιες επενδυσεις. Τωρα το πολυ να αυξηθουν οι ΣΔΙΤ. Οσον αφορα στα εκτος θεματος σχολια -απαντησεις σας- φρονω , πως ειστε εναντιον της αναγκαιας ομοφροσυνης ,για το καλο της Πατριδος και εν πολλοις αδικος για τους προγονους,-πολιτικους,υπαλληλους και πολιτες- που εφτιαξαν την Ελλαδα του τελευταιου τεταρτου του 20αιωνος απο την γκαζολαμπα και τους κατσικοδρομους του 1950 και απο το 1981 την εβαλαν και στην Ευρωπαικη Ενωση,- με βετο και ελευθερια κινησεως και εργασιας σε ολη την Ευρωπη-, οταν στην αλλη Ευρωπη τους εστελναν και στα γκουλακ. Καλη συνεχεια.
Τα σχόλια των αναγνωστών παραμένουν προσηλωμένα σε κομματικές προσδέσεις! Γεγονός που δυσκολεύει την πραγματική σχέση του αναγνώστη με την όποια αλήθεια υπό το φως των στοιχείων τα οποία μεταφέρει ο αρθρογράφος στο άρθρο του. Έτσι η δυνατότητα συνεκτίμησης (αρθρογράφου-αναγνώστη) μιας πραγματικότητας μηδενίζεται με τραγικό, διαχρονικά με ελάχιστες εξαιρέσεις στην Ιστορία της Ελλάδας, αποτέλεσμα να την κυβερνούν κομματάρχες με όραμα την εξουσία και όχι το εθνικό συμφέρον στους οποίους στηρίζεται και σήμερα ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός των ισχυρών οικονομιών στον δρόμο μετατροπής και της Ελλάδας σε ένα, αφρικανικού τύπου, υποζύγιο! Εντέλει, αυτό θέλουμε;;
Αγαπητη κα Κασαπακη τι την θελατε την λεξη κλειδι του 20ου αιωνος ”ιμπεριαλιστικος ανταγωνισμος”. Στον 21ο αιωνα, που ζουμε και ζειτε τα περισσοτερα κρατη προσπαθουν απλως να επιβιωσουν και οι ανθρωποι τους κινδυνευουν καθημερινως απο μυριους κινδυνους απο τις τεχνολογιες και τα ατυχηματα τους μεχρι τις ασθενειες και την κλιματικη αλλαγη, οσο και αν αυτη καθυστερει και αυτοδιαψευδεται με τις φετεινες κυριως στην Χωρα μας καιρικες συνθηκες. Που καιρος και διαθεση και επαρκεις γνωσεις για τον Ιμπεριαλισμο και ολους τους …ισμους, τους οποιους ”πλασαρουν” για το ψωμακι τους οι λεγομενες κοινωνικες πρωτοποριες και οι ”σπουδαγμενοι” ,αλλα ουδεποτε εργασθεντες για το κοινο καλο, το οποιον προυποθετει ρεαλισμο στους καθημερινους προσωπικους, οικογενειακους και συλλογικους στοχους και ανυποκριτη αγαπη προς ολους τους συνανθρωπους, τουλαχιστον της ιδιας Πατριδος και οχι αναμοχλευσεις παθων , που εβλαψαν οχι μονον συναθρωπους -αυτο γινεται και μεταξυ συγγενων και φιλων- , αλλα την ιδια την Πατριδα τους , χαριν της αντιπαλου ιδεας του ιμπεριαλισμου. Εν κατασκλειδι. Μετα την νομιμοποιηση του ΚΚΕ το 1974 απο τον ”καρα”δεξιο Καραμανλη ”κρειττον του σιγαν” για ολους μας και κυριως για οσους ειναι ιστορικως καταγεγγραμμενον οτι ηρξαντο χειρων αδικων . Καλο σαββατοκυριακο. Υ.Γ Ελπιζω να μη θεωρειτε ως μεγαλο ιμπεριαλιστικο παικτη και την Ευρωπαικη Ενωση μας, στην οποιαν περιλαμβανονται και σχεδον ολα τα πρωην κομμουνιστικα κρατη της Ανατολικης Ευρωπης. Μη καταληξουμε εκουσιως στον Οργανισμο Αφρικανικης Ενοτητος. Εχουμε και εθνικα θεματα . Δεν ζουμε μονο για να τρωμε.