του Παντελή Σαββίδη
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ “Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα”.
Αθήνα 18 Μαίου 2024
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Οι διαφάνειες που δημοσιεύονται είναι του Γιώργου Μιχαηλίδη, Αρχιτέκτονα, Πολεοδόμου, Καθηγητή στο ΑΠΘ
Κυρίες και κύριοι καλημέρα σας
Ευχαριστώ τον κ. Ρούντι Ρινάλντι που με κάλεσε στο συνέδριο και εσάς που έχετε την υπομονή να με ακούσετε.
Για να σας δώσω με εύθυμο τρόπο το στίγμα της τοποθέτησής μου θα έλεγα πως παρόλο που κατά τη διάρκεια του επαγγελματικού μου βίου πέρασα αρκετό διάστημα στην Αθήνα, ωριμάζοντας, είχα αποφασίσει πως η επόμενη φορά θα ήταν η κάθοδός μου με τον Φίλιππο τον Γ’. Ο Ρούντι Ρινάλντι με έπεισε πως μπορούν να υπάρξουν δυνάμεις που θα πιέσουν να υπερβούμε τη Χαιρώνεια και να φθάσουμε κατευθείαν στο Συνέδριο της Κορίνθου.
Δεν είμαι αισιόδοξος. Η ηγεσία της χώρας, η κάθε μορφής ηγεσία, δεν έχει κανένα όραμα. Βουτηγμένη στη διαφθορά και την εξουσιομανία το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ο πλουτισμός.
Διακρίνεται από μια υποκουλτούρα όπως καταγράφεται στα αθηναϊκά ξενυχτάδικα και τα τηλεοπτικά πρωϊνάδικα.
Μια τέτοια ιθύνουσα τάξη οδηγεί τη χώρα στην παρακμή.
Μια χώρα που φθίνει δημογραφικά, αλλοιώνεται εθνοτικά και εγκαταλείπεται πολιτιστικά σε ρεύματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την παράδοσή της.
Έχει ταυτίσει την Ελλάδα με την πρωτεύουσά της και έχει μια ανομολόγητη πεποίθηση πως ο λοιπός εσωτερικός χώρος είναι αθηναϊκή αποικία.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ
Αυτή η νοοτροπία διατρέχει την ελληνική ιστορία από την εποχή των πόλεων κρατών και είναι εμφανής και σήμερα. Σε άλλους συνειδητά, σε άλλους υποσυνείδητα.
Με την επίκληση του ιδεολογήματος ότι είναι χρήσιμο για το έθνος και επικίνδυνο για το κράτος, εξορκίζεται κάθε φορά η κυρίαρχη αντίθεση στην ελληνική κοινωνία: η αντίθεση Κέντρου-Περιφέρειας.
Δεν το νοιώθετε διότι ζείτε στην πολυκοσμία της Αθήνας με τα δικά σας προβλήματα αλλά στην ελληνική περιφέρεια το πρόβλημα είναι όχι, μόνο, υπαρκτό αλλά την απασχολεί έντονα.
Ο κάθε ηγετίσκος που αναλαμβάνει πρωθυπουργός έχει την εντύπωση πως μπορεί να συγκεντρώσει τα πάντα στην Αθήνα χωρίς να δικαιούται κάποιος να του φέρει αντίρρηση. Το αντίστροφο, η αποσυγκέντρωση, δηλαδή, είναι σχεδόν ακατόρθωτη διαδικασία.
Πιεζόμενος στις συνεντεύξεις τύπου που έδινε κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ ο Ανδρέας Παπανδρέου στο απόγειο της δύναμης και της δόξας του είχε υποσχεθεί να μεταφέρει ορισμένες αρμοδιότητες στο, τότε, Υπουργείο Βορείου Ελλάδος. Μετά από ένα χρόνο ομολόγησε ρητά στις κάμερες: δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι.
Ακόμη και ο σημερινός πρωθυπουργός, ορισμός του αμοραλιστή, απέτυχε, νομίζω, να πείσει τους υπαλλήλους υπουργείων να μετακινηθούν στα όρια της πρωτεύουσας.
Ο συγκεντρωτισμός είναι η κυρίαρχη ιδεολογία και στο ελληνικό κράτος και στην ελληνική κοινωνία. Λες και υπάρχει κάποια μαύρη τρύπα στην Αθήνα που τραβά τον κόσμο στο λεκανοπέδιο. Η μαύρη τρύπα, όμως, είναι ο θάνατος των άστρων.
Ξεκίνησα με αυτήν την εισαγωγή διότι πιστεύω πως ο συγκεντρωτισμός, ή, καλύτερα, η ιδεολογία του αθηναϊσμού είναι βασική αιτία της ελληνικής παρακμής και κατάρρευσης που θέτει υπαρξιακά για το έθνος και το κράτος ερωτήματα.
Με μια διευκρίνηση. ¨όταν μιλάμε για αθηναϊκή ιδεολογία και αθηναϊκό κράτος δεν εστιάζουμε στους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Μπορεί οι πρωταγωνιστές της συντήρησής του να είναι Θεσσαλονικείς, Πελοποννήσιοι, Στερεοελλαδίτες ή Νησιώτες).
Μιλάμε για ένα σύστημα αντιλήψεων και συμπεριφορών που θεωρεί δεδομένο ότι τα πάντα πρέπει να συγκεντρωθούν στην Αθήνα. Η υπόλοιπη επικράτεια θα συντηρηθεί από τα αποφάγια και αν θέλει να συμμετάσχει στο εθνοκρατικό γίγνεσθαι ας μετακινηθεί στην ΠΡΩΤΕΎΟΥΣΑ.
Τι θα γίνει, όμως, αν ο πληθυσμός συνεχίζει να συγκεντρώνεται στην Αττική;
Ο παραγωγικός ιστός της χώρας θα καταρρεύσει. Η εδαφική επικράτεια θα ερημωθεί. Υπηρεσίες θα κλείσουν. Η πρωτογενής παραγωγή θα συρρικνωθεί. Οι εισαγωγές θα αυξηθούν. Το έλλειμα θα αυξηθεί. Επι πλέον εθνικοί κίνδυνοι από την μεταβολή της πλειοψηφικής σύνθεσης σε ορισμένες περιοχές, όπως η Θράκη, θα αναδυθούν.
Σε τι ωφελεί η αθηναϊκή αγωνία να ξεπεράσει η πόλη το 50% του συνολικού πληθυσμού;
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό χρημάτων κατευθύνεται σε υποδομές στην πρωτεύουσα για υπαρκτές ανάγκες. Η αύξηση του πληθυσμού δημιουργεί νέες ανάγκες, οι ανάγκες απαιτούν νέες υποδομές, οι νέες υποδομές προσελκύουν και άλλους ανθρώπους. Μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο βλάπτεται και η πρωτεύουσα της χώρας και η ελληνική περιφέρεια.
Η συγκέντρωση του συνόλου, σχεδόν, των επενδύσεων στην περιφέρεια Αττικής, προσελκύει όλους τους νέους επιστήμονες και τις προσωπικότητες που διακρίθηκαν στην περιφέρεια. ¨Ένα δυναμικό που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πυλώνας και ηγεσία στις περιφερειακές πόλεις και επαρχίες φεύγει και στο εξωτερικό και στην Αθήνα. Σε τι εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον αυτή η μετακίνηση;
Στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση από αυτής της απόψεως είναι απογοητευτική. Η πόλη δεν μπόρεσε να στηρίξει μια έκθεση με έργα του Βάν Γκόγκ. Γιατί αρέσει αυτή η κατάσταση;
Το κράτος που δημιουργήθηκε το 1830 στάθηκε, μονίμως, απέναντι στον Πολίτη. Τον θεωρούσε- και τον θεωρεί- εχθρό του.
Στον Ρήγα Φερραίο και στον Κοραή θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τις δύο σύγχρονες τάσεις. Μια οικουμενική αντίληψη για τον ελληνισμό (Ο Ρήγας έλεγε πως Έλληνας είναι όποιος μιλά ελληνικά και υποστηρίζει την Ελλάδα) και μια στενή εθνική αντίληψη που εκφράστηκε από τον Κοραή ο οποίος δεν θεωρούσε ελληνικό ούτε το Βυζάντιο. Αυτές οι τάσεις αντιπαλεύουν και σήμερα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης οι δύο εμφύλιοι εισήγαγαν το στοιχείο της διχόνοιας. Και το δάνειο, νωρίς κατά την εξέλιξή της, το στοιχείο της εξάρτησης.
Αλλά και η δημιουργία και οι προσανατολισμοί των σημερινών κομμάτων έχουν τις ρίζες τους στις αντιπαλότητες της Επανάστασης.
-Στα πρώτα 100 χρόνια απο την επικράτηση της Επανάστασης συγκρούστηκαν στα μικρασιατικά πεδία ο μικροελλαδισμός με τον οικουμενικό ελληνισμό. Κέρδισε ο μικροελλαδισμός. Και επέβαλε μια συγκεντρωτική, και μέχρι το1974, αυταρχική κρατική λειτουργία.
-Σήμερα το κράτος που δημιουργήθηκε το 1830 αντιμετωπίζει υπαρξιακά αδιέξοδα τα οποία δεν μπορεί να υπερβεί. ‘Ισως και δεν θέλει.
Ουσιαστικά οι ηγέτες της Ελλάδας είναι, πάντοτε, τοποτηρητές των Δυνάμεων. Και προσπαθούν να διαχειριστούν προς όφελος των προστατών τους τις ελληνικές υποθέσεις. Ιδιαίτερα στις μέρες μας η έννοια της πατρίδας έχει θολώσει, στην «εκσυγχρονιστική»- αποδομητική αντίληψη.
Όλο το πολιτικό φάσμα είναι εξαρτημένο και αλλοτριωμένο. Εθνική αστική τάξη με την σημασία του όρου και όπως συγκροτήθηκε στη δύση δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Κάτι πήγε να φτιάξει ο Βενιζέλος αλλά και αυτός και η αστική του τάξη, όπως και ο οικουμενικός ελληνισμός πνίγηκαν στα νερά της Σμύρνης από όπου αναδύθηκε ο μικροελλαδισμός και έκτοτε κυριάρχησε ως ιδεολογία του κράτους.
Η οικονομική εξάρτηση σήμερα είναι η ένοπλη υποδούλωση του χθες.
Στη χώρα, εκτός από τα προβλήματα της οικονομίας, της διαφθοράς, του εκσυγχρονισμού των θεσμών και της λειτουργίας της αναδύθηκαν και θέματα δημοκρατίας και ταυτότητας.
Οι κατά καιρούς κρατικές ρυθμίσεις κατατείνουν στο να συνηθίσει σιγά σιγά ο πληθυσμός στη σύνθεση ενός πολυεθνικού μείγματος.
Με εξασθενημένη την εθνική συνείδηση, αλλοιωμένο τον πληθυσμό της πρωτεύουσας, δεδομένη στους προστάτες την πολιτική ηγεσία, με αδύναμη και, μονίμως, σε κρίση ευρισκόμενη οικονομία, με τους ολιγάρχες σε κυβερνητική εξάρτηση, με ευνουχισμένο στράτευμα, χωρίς τα κατάλληλα μέσα, με εξαρτημένα, απολύτως, τα Μέσα Ενημέρωση, με τη διανόηση κρατικοδίαιτη και, υπο κυβερνητική εξάρτηση, με ένα κράτος διεφθαρμένο και άκρως γραφειοκρατικό, η αποδυνάμωση και της περιφέρειας συμπληρώνει την απόλυτη συνταγή υπαρξιακής κρίσης.
Όταν στις πρώην Ανατολικές χώρες κατέρρευσε ο κομμουνισμός οι άνθρωποι για μακρό διάστημα δεν είχαν ένα κομμάτι ψωμί για το τραπέζι τους. Σήμερα, έχουν ξεπεράσει όλες την Ελλάδα. Γιατί;
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η μεταπολιτευτική Θεσσαλονίκη είχε, ακόμη, τις μνήμες και τα χαρακτηριστικά του πόλου στον οποίο συνέρρεαν άνθρωποι που αναζητούσαν εργασία ή προστασία.
Η αστική μορφή της παρέμενε η μεταπολεμική. Την άλλαξε ο σεισμός του 1978.
Ζούσαν ακόμη οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που βοηθούσαν με την επιρροή τους στην δημιουργία ή την διατήρηση σημαντικών θεσμών που έδιναν ζωή στην πόλη.
Το πολιτικό στίγμα ήταν μετριοπαθές, αν και υπήρχαν θύλακες και κέντρα εξουσίας που διαδραμάτισαν ακραίο ρόλο μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας.
Η πνευματική της δραστηριότητα ήταν σημαντική. Αναδείχθηκαν προσωπικότητες που στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης μπορούσαν να αντέξουν τις συνθήκες της πόλης. Αργότερα, όταν αθηναϊσμός κυριάρχησε, έφυγαν για την Αθήνα.
Το 1977 ο Ανδρόνικος έφερε στο φως τα ευρήματα της Βεργίνας τονώνοντας το εθνικό συναίσθημα του πληθυσμού.
Μετά το 1989 αναδύθηκε το σκοπιανό.
Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης από άμεσα βιώματα ήταν εξοικειωμένος με το ζήτημα. Το αισθάνθηκε ως απειλή.
Η ηγεσία της πόλης με την συμμετοχή και της εκκλησίας πρωτοστάτησε σε συλλαλητήρια.
Το πρώτο από αυτά ήταν μαζικό. Ανησύχησε την Αθήνα. Υπήρξαν στο παρασκήνιο παρεμβάσεις να πέσουν οι τόνοι.
Δεν εισακούσθηκαν. Ο κόσμος είχε ξεφύγει από τον έλεγχο των κομμάτων.
Το σκοπιανό δημιούργησε τα πρώτα φοβικά σύνδρομα και το κλίμα στην πόλη έγινε κλειστό.
Στον φόβο από την εξέλιξη του σκοπιανού προστέθηκε και το γιουγκοσλαβικό.
Δύο ζητήματα που κατέστησαν κλειστή την κοινωνία.
Σε ιδεολογικό επίπεδο άρχισε να αναδύεται η προσπάθεια βοήθειας προς τους Σέρβους και της διαμόρφωσης ενός χριστιανικού τόξου.
Η επιρροή της εκκλησίας ήταν σημαντική.
Αυτό το κλειστό κλίμα θα μπορούσε να το περιορίσει μια προσπάθεια επιχειρηματιών με τα φόρουμ που δημιούργησαν στην πόλη, στα οποία υπήρχε σημαντική βαλκανική, ευρωπαϊκή και αμερικανική συμμετοχή. Η ανοικτή ενθάρρυνσή του από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. του έδωσε δυναμική. Δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις να διαδραματίσει η πόλη ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Η αθηναϊκή ηγεσία στα λόγια υποστήριξε την προσπάθεια. Στο παρασκήνιο την υπονόμευσε. Προτιμούσαν στην ελληνική πρωτεύουσα, θεσμοί που διαμορφώνονταν στην Ε.Ε. αν δεν μπορούσε να τους πάρει η Αθήνα να τους εγκατέλειπαν σε άλλες χώρες. Δεν ήθελαν να τους πάρει η Θεσσαλονίκη.
Για να υπονομεύσουν πλήρως το εγχείρημα άρχισαν να διαρρέουν στον τύπο πως οι οικονομική παράγοντες της πόλης είχαν στόχο να δημιουργήσουν την λίγκα του βορρά. Οι οικονομικοί παράγοντες ανησύχησαν και άρχισαν να προβληματίζονται. Από τότε μέχρι και σήμερα κάθε προσπάθεια σοβαρής αντίδρασης στον αθηναϊσμό, αρχικά, χαρακτηρίζεται αποσχιστική. Και περνά εύκολα στην αθηναϊκή κοινωνία. Κανείς στον βορειοελλαδικό χώρο δεν θέτει αποσχιστικά ζητήματα. Το εθνικό φρόνημα είναι ισχυρότερο.
Τα επόμενα χρόνια το κλίμα στην πόλη έγινε συντηρητικό, φοβικό και καχύποπτο απέναντι στο κέντρο.
Το ερώτημα σήμερα είναι αν η πόλη έχει αυτοσυνειδησία. Η απάντηση, δυστυχώς, είναι όχι.
Ο συγκεντρωτισμός του κράτους τράβηξε την διανόησή της και τους καλλιτέχνες της στην πρωτεύουσα. Ελάχιστοι έμειναν να μπορούν να την υποστηρίξουν.
Τα πολιτικά κόμματα μπορεί να μην έχουν σήμερα σαφείς και διακριτές διαφορές. Έχουν, όμως, ένα κοινό χαρακτηριστικό. Κανένα δεν έχει περιφερειακή πολιτική και όλα, μα όλα, αντιμετωπίζουν την περιφέρεια με την ίδια απαξίωση.
Το κυρίαρχο μοντέλο είναι όλα θα γίνονται στην Αθήνα. Και από τα αποφάγια θα συντηρείται και η περιφέρεια.
Όταν κάτω από την πίεση της πραγματικότητας το κράτος ενδιαφέρθηκε να γίνουν ορισμένες επενδύσεις στη Θράκη και στους ακριτικούς νομούς διαμόρφωσε ορισμένες κατηγορίες προνομίων για επενδύσεις. Στην κατηγορία που μπήκε το Κιλκίς έβαλαν και τη Βοιωτία!.
Ας μην αναφερθώ στις επιχορηγήσεις για την Θράκη. Τα πήραν οι κυβερνητικοί επιχειρηματίες, έφτιαξαν μερικούς κτιριακούς σκελετούς και οι επενδύσεις πήγαν περίπατο.
Ο πληθυσμός στη Θράκη δυσκολεύεται να επιβιώσει. Ψάχνει να φύγει, να πάει σε μέρη που θα βρει εργασία. Η πληθυσμιακή σχέση με το μουσουλμανικό στοιχείο εξελίσσεται αρνητικά. Στην πόλη της Κομοτηνής οι μουσουλμάνοι υπερτερούν. Μέχρι πότε με αλχημείες θα εξασφαλίζεται ο έλεγχος των κυβερνητικών θεσμών; Αν αρχίσει να χάνεται ο έλεγχος, προφανώς, θα παραξενευτείτε. Θα είναι αργά. Πολύ αργά. Αυτήν την πληθυσμιακή ανατροπή επιδιώκει και ενθαρρύνει η Τουρκία. Τι θα κάνουμε αν τεθεί θέμα αυτονομίας της Δυτικής Θράκης; Θα επικαλεστούμε τη Λωζάνη; Στο παραπέντε δεν την κατέστησε και τότε αυτόνομη η Τουρκία.
Η Θεσσαλονίκη σήμερα στερείται κάθε μορφής ισχυρής ηγεσίας. Στα τόσα χρόνια εξουσίας του Μητσοτάκη κανένας από τους κυβερνητικούς βουλευτές δεν έγινε υπουργός. Τους εναλλάσσει στο ανύπαρκτο, ουσιαστικά, υφυπουργείο εσωτερικών, το παλαιό υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης με ανύπαρκτες αρμοδιότητες. Δεν είναι, τυχαία, η μετονομασία του.
Η αστική της τάξη είναι ανύπαρκτη. Μερικοί εύποροι επιχειρηματίες, εξαρτημένοι από το κράτος δεν συνιστούν αστική τάξη. Δεν έχουν την αντίληψη των παλαιών αστών. Δεν έχει, επίσης, ισχυρά Μέσα Ενημέρωσης με επιρροή. Τα αθηναϊκά μέσα όχι, μόνο δεν προβάλλουν την πόλη αλλά θέτουν στο περιθώριο οποιονδήποτε έχει κάποια άποψη για την ανάπτυξή της.
Η ΕΡΤ3 που κάποτε είχε κάποια επιρροή, υποβαθμίστηκε, στην αρχή από τον Σύριζα και τώρα εξαφανίσθηκε, εντελώς, από τον Μητσοτάκη. Για λόγους που ανάγονται σε ανεξερεύνητα ψυχολογικά σύνδρομα, ο Μητσοτάκης μισεί την πόλη. Ό,τι κάνει είναι προς την υπονόμευσή της. Προσπαθεί να την παρακάμψει, την έβγαλε, εντελώς, από τον χάρτη. Σαν το μετρό της Θεσσαλονίκης, μήκους 9 χιλιομέτρων, που φθάνει αισίως η κατασκευή του τα 25 χρόνια, στην Αθήνα κατασκευάζεται ένα το χρόνο.
Τα νοσοκομεία της πόλης υποβαθμίζονται, οι ιδιωτικές ιατρικές μονάδες εξαγοράζονται από ισχυρότερες των Αθηνών, παλαιότερα διέθετε τράπεζα την οποία εξαγόρασαν, και πάλι, από την Αθήνα για να μην έχει δικό της πόλο οικονομικής ανάπτυξης η πόλη. Τα γνωστά φεστιβάλ κινηματογράφου και ντοκυμαντέρ, ονομάζονται Θεσσαλονίκης αλλά στην ουσία, απλώς, διεξάγονται στη Θεσσαλονίκη. Οι διοικητικές τους μονάδες, οι άνθρωποι που με την παρουσία τους θα έδιναν μια πολιτιστική δυναμική στην πόλη εμφανίζονται λίγες ημέρες πριν την διεξαγωγή τους.
Και τώρα; Τί κάνουμε τώρα;
Σε κανένα επίπεδο δεν βλέπω ελπίδα σωτηρίας.
Ο αθηναϊκός συγκεντρωτισμός θα συνεχισθεί. Δεν υπάρχει καμιά δύναμη να τον αμφισβητήσει και η ηγετική ομάδα της χώρας τον επιδιώκει.
Δεν ενδιαφέρεται για την ισομερή ανάπτυξη της χώρας. Διακατέχεται από μια επαρχιακή νοοτροπία που θέλει να προβάλλει την Αθήνα στο παγκόσμιο πεδίο με τον τρόπο που υποδεικνύει το Ελληνικό.
Θέλει να την καταστήσει παγκόσμιο κέντρο αλλά η Αθήνα ούτε πληθυσμιακά, ούτε πως άλλως μπορεί να ικανοποιήσει τις προδιαγραφές. Τέτοιο παγκόσμιο κέντρο στην περιοχή είναι η Κωνσταντινούπολη.
Η Ελλάδα δεν υπολογίζεται από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. ως δύναμη της περιοχής. Θεωρείται δεδομένο εξάρτημα. Δεν υπάρχει πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη που να θέλει να ανατρέψει αυτόν τον ρόλο. Όσο την χρειάζονται όπως είναι θα την κρατούν ως έχει. Αν πιεσθούν θα την αναγκάσουν να δώσει. Ο Μητσοτάκης αυτήν την περίοδο δίνει. Με την διαχείριση της κοινωνίας από τα ΜΜΕ και όποιους άλλους μηχανισμούς δίνει και δεν φαίνεται. Στο τέλος θα το παρουσιάσουν και ως επιτυχία.
Οικονομικά, εκτός του ότι είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη, οδεύουμε προς μια νέα κρίση.
Κοινωνικά αποδιοργανωνόμαστε. Τα προβλήματα που είχε η Ελλάδα ήταν πως θα καθιερώσει τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων. Η πληθυσμιακή σύνθεση αλλοιώνεται. Η επίδειξη Ράμα δεν ήταν ένα απλό σόου. Σε λίγα χρόνια το αλβανικό βαθύ κράτος θα θέσει θέμα αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα. Θα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει και κόμμα επιρροής του. Τα ίδια θα κάνει και η Τουρκία στη Θράκη.
Τα Σκόπια αμφισβητούν την έστω στραβή Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν θα την καταγγείλουν αλλά και δεν θα την εφαρμόζουν.
Η Ελλάδα είναι απούσα από τα Βαλκάνια. Και όπου αφήνει κενά η Ελλάδα τα καλύπτει η Τουρκία.
Η χώρα απειλείται ως προς την κυριαρχία της. Κανείς δεν θα πολεμήσει γι αυτήν. Μόνο μέσα σε έναν ισχυρό ομοσπονδιακό θεσμό που θα διασφαλίζει την ακεραιότητα των δημοκρατιών του μπορεί να υπάρξει. Την Ομοσπονδιακή Ευρώπη.
Οικονομικά δεν θα την αφήσει να ανασάνει η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η έλλειψη δημοκρατίας (οι τρείς θεσμοί έγιναν ένας στα χέρια του πρωθυπουργού), ο κοτζαμπασισμός, η διαπλοκή. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τα βάλει μαζί τους.
Πολιτική ηγεσία με διάθεση αλλαγής δεν διαφαίνεται.
Θα μπορούσε να ταράξει τα νερά ένα Κίνημα εκτός Αθηνών. Αλλά κανείς δεν θα το υποστηρίξει.
Κυρίες και κύριοι ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ.
Φεύγω για τη Θεσσαλονίκη περιμένοντας τον Φίλιππο. Ελπίζω όχι για τη Χαιρώνεια. Αλλά για την Κόρινθο.
Τα λέγατε και τα γράφατε και τα διαβάζαμε στις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ σας ,αγαπητέ κύριε Σαββίδη ,τώρα τα είπατε και δια ζώσης στους Αθηναίους στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών , που ίδρυσε ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου το 1958 ο Μακεδόνας πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής (ποιος άλλος) -πουθενά δεν αναφέρατε την συμβολή του στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και ιδίως στην Μεταπολίτευση και την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης μας-στην Αθήνα του αθηναϊκού κράτους και το οποίο Εθνικό ίδρυμα εποπτεύεται -συνεχώς και τώρα- από το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων της κυβερνήσεως της Ν.Δ με τον ”μισητό” για εσάς πρωθυπουργό της κ. Μητσοτάκη .
Θα θέλαμε- νομίζω όλοι οι φίλοι σας Βορειοελλαδίτες να μας γράψετε πως σας αντιμετώπισαν κατά την συζήτηση οι ακροατές με τυχόν ερωτήσεις τους .
Τους άγγιξαν τα θέματα που περιγράψατε στην ομιλία σας θετικά ή μας ώκτιραν (αρχαιοελληνιστί) για την κατάντια και τις κλάψες μας ,εμάς που γνωρίζουν πολύ καλά οι ”Αθηναίοι” ότι τροφοδοτούμε μετά το 1955 την Αθήνα με ό,τι καλό έχει να επιδείξει σε όλους τους τομείς -από πρωθυπουργούς (τους δύο Καραμανλήδες) μέχρι τον Νιόνιο Σαββόπουλο και τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο (φερ’ειπείν),και σχεδόν όλους τους τραγουδιστές και ποδοσφαιριστές-;;; .
Σε κάθε περίπτωση σας συγχαίρω ειλικρινά -η ανειλικρινής ειλικρίνεια μου είναι άγνωστη- για όλη την ομιλία σας και ειδικά για την προβολή της Θράκης μου -προς την οποίαν -όσο θυμάμαι -όλοι οι πολιτικοί τρέφουν ένα ανεκπλήρωτο έρωτα (εξαιρώ τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή που από πέρυσι εργάζεται στην Ξάνθη).
Περαίνων χειροκροτώ τον επίλογο της ομιλίας σας ” Φεύγω για τη Θεσσαλονίκη περιμένοντας τον Φίλιππο .Ελπίζω όχι για την Χαιρώνεια ,αλλά για την Κόρινθο”. (αρχειοθέτησα την ομιλία σας)
Υ.Γ Την Ελλάδα μας -αν δεν χωρισθεί στα δυο- πάλι ένας Μακεδόνας θα την σώσει ,φυσικά χωρίς τον εμφύλιο που επέβαλε την Χαιρώνεια το 33 8 π. Χ , γιατί μόνο όσοι ζουν στο σύνορο βλέπουν τον Ελληνισμό μεγάλο και δεν τον εκμεταλλεύονται , ούτε καλούν τους Συμμάχους τους- όπως το 1915 και το 1945- για να τον σώσουν υποδουλώνοντας τον και εξυπηρετώντας τα συμφέροντά των Συμμάχων τους .
Αν δεν ήταν ο Γούναρης, ο Μεταξάς, ο Παπάγος, ο Καραμανλής, ο Παπαδόπουλος, ο Μητσοτάκης που θα ήταν η Ελλάδα σήμερα κ. ΣΑΝ!!!
Απαντώ στις φιλόξενες για τις γνώμες μου Ανιχνεύσεις-που νομίζω πως δεν είναι ”μονόχνωτες” πολιτικά γιατί φιλοξενούν πνευματικούς ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα – ότι εκτιμώ βασίμως ΠΩΣ με τους λεγόμενους αντιβενιζελικούς ( ο Γούναρης είναι το αθώο σφάγιο του Έθνους) ίσως να είχαμε την Ανατολική Θράκη που κατείχαν οι Σύμμαχοί μας και θα μας την έδιναν , ΠΩΣ χωρίς τον Μεταξά-που ήταν επίσημος στρατιωτικός σύμβουλος του σπουδαίου μέχρι το 1915 πρωθυπουργού Βενιζέλου- δεν θα είχαμε το ΟΧΙ του 1940 που δόξασε την Ελλάδα μας , ΠΩΣ χωρίς τον Παπάγο ίσως η Μακεδονία Και η Θράκη μου να ήταν από το 1949 περιοχές της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Δημοκρατίας , ΠΩΣ χωρίς τον Μακεδόνα Καραμανλή από το 1955-1963 και από το 1974-1980 δεν θα είχαμε την αναγεννημένη Ελλάδα της Ευρώπης και την Θεσσαλονίκη με τις υποδομές και τους θεσμούς από την πρώτη 8ετία του .
ΤΕΛΟΣ δεν συμβιβάζεται ο Νεοδημοκράτης -και όποιος δημοκράτης με την πρωτοφανή για την ελληνική Ιστορία 7ετή στρατιωτική εκτροπή ,που δεν θα γινόταν εάν δεν υπήρχε η ταραχώδης 2ετία του 1965-1967 και δεν θα επισπεύδονταν εάν δεν υπήρχε η προεκλογική πρόκληση των εκλογών του 1967 ότι η νέα κυβέρνηση θα ορκιζόταν όχι ενώπιον του Βασιλέως αλλά στην Πλατεία Συντάγματος.
Υ.Γ Να θυμίσω πάντως ότι χωρίς τον αντιμοναρχικό Παπαδόπουλο ακόμη θα είχαμε Βασιλευομένη Δημοκρατία .γιατί κανένα κόμμα και ουδέποτε έθεσε θέμα καθεστωτικό . ΚΑΙ
Διαφωνούμε για τις προ του κ. Μητσοτάκη εποχές , ένα Μητσοτάκη που ως επίγονος του Ελευθερίου Βενιζέλου τον τιμά και πολιτικώς .
ΝΑ ΕΙΣΤΕ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.
“Πιεζόμενος στις συνεντεύξεις τύπου που έδινε κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ ο Ανδρέας Παπανδρέου στο απόγειο της δύναμης και της δόξας του είχε υποσχεθεί να μεταφέρει ορισμένες αρμοδιότητες στο, τότε, Υπουργείο Βορείου Ελλάδος. Μετά από ένα χρόνο ομολόγησε ρητά στις κάμερες: δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι.”
Στρατηλάτη της Καραμανλικής πτέρυγας της παράταξης, θέλω δυνατό σχόλιο για το συγκεκριμένο.
Ούτε ο γίγαντας (ένας ήταν ο γίγαντας), δεν τα κατάφερε με την αποκέντρωση. 🙁
Εσείς ίσως δεν ενθυμείστε ,αλλά όταν ο όγτως ένας – πανθομολογουμένως- μετά το 1974 γίγαντας Καραμανλής , τόλμησε να ανακοινώσει το 1977 την μεταφορά του Υπουργείου Γεωργίας στη Λάρισα ξεσηκώθηκαν όλοι οι υπάλληλοι αυτού του Υπουργείου με τις οικογένειές τους και φυσικά το τότε ΠΑΣΟΚ του αντισυστημικού και αντικαραμανλικού Ανδρέα ,- ο οποίος μετά το 1977 ανέβαινε ” δέκα-δέκα ” τα σκαλιά προς την εξουσία -επέβαλλαν την ακύρωση της μεταφοράς του Υπουργείου Γεωργίας στη Λάρισα, γιατί δεν θα σταματούσαν οι διαδηλώσεις με το σύνθημα ”ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά”. Θα θυμάστε τι απέγινε και ο νόμος για την Παιδεία του 1978.
Σε κάθε περίπτωση ,φίλε, όλοι γνωρίζουμε πως και τότε και τώρα την ”όπισθεν ταχύτητα” για την αναμόρφωση της Ελλάδος την βάζει το ΠΑΣΟΚ και όλες οι άλλες Δημοκρατικές Δυνάμεις , που ”μαζεύουν ρώγες-ψήφους” ”από παντού .
Σύμφωνα με τον κ. Σαββίδη (καθώς και κάτι συγγενείς μου στην Πάτρα), ο μόνος γίγας ήταν ο ΑΝΔΡΕΑΣ.
Με κεφαλαία, έτσι; 😀
Μου έλεγε ένας θείος πρόσφατα (στα 82 τώρα πια – ζωή να ΄χει)….. “ανιψιέ, ότι καλό έγινε στην Ελλάδα, από τον Ανδρέα έγινε”.
Ε ναι, φυσικά. Αφού διόρισε όλο το σόϊ στο Δημόσιο; Λογικό!
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
“Αφού διόρισε όλο το σόϊ στο Δημόσιο;” Ποιο σόι του; Πάνω από 800.000 Έλληνες διόρισε με δανεικά, τα οποία φυσικά ήξερε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει. Το αποτέλεσμα το είδαμε το 2008, όταν χρεωκοπήσαμε. Δεν έφταιξε μόνον αυτός. Όλοι μετά απ’ αυτόν την ίδια περίπου πολιτική ακολούθησαν, διότι άλλως θα είχαν τεράστιο πολιτικό κόστος. Ο Α.Π. ήταν ένας ευφυέστατος άνθρωπος, ο οποίος όμως δεν χρησιμοποίησε την ευφυΐα του για το καλό τού τόπου. Ας μην επεκταθώ περισσότερο, διότι αυτά είναι γνωστά. Θα πω μονάχα ότι τον τελευταίο καιρό παρατηρώ σε κάποια έντυπα μία σαφή προσπάθεια η ηρωοποίησεώς του, που μάλλον στόχο έχει τούς νεότερους, οι οποίοι δεν θυμούνται, ή τούς στερουμένους κρίσης και μνήμης.
Καλα ο Καραμανλης δεν ηταν πρωθυπουργος με το συνοθυλευμα των διδακτορων που ειπε
η Κυπρος κειτα μακρια? Και στην δικη του θητεια εγινει ο Αττιλας ΙΙ χωρις καμια αντιδραση απο Ελληνικης πλευρας? Με τετοιους ‘Εθναρχες’ καταλαβαινεις με τι εθνος εχεις να κανεις…
Αξιοτιμε κ.Σαββιδη,
παρακολουθω την αγωνια σας για το μελλον του Ελληνισμου…Δυστηχως η αληθεια ειναι ακριβως οπως την περιγραφετε….Οι κατευθυνομενες δεξιες μαριονετες εξουσιαζουν με μονο σκοπο το προσωπικο τους συμφερον και των πατρονων τους. Δυστηχως και καποιες κεντρωες δυναμεις κανανε μεγαλα λαθη και δεν ειχαν το οραμα μια χωρας προηγμενης τεχνολογικα και οικονομικα ισχυρης (η τουλαχιστον δεν το πετυχανε). Ετσι αφου προσθεσαμε μια ακομη χρεωκοπια στην ιστορια μας βαδιζουμε ολαταχως σε μια καταστροφη….Απαιτειται αμεση αλλαγη πολιτικης σε πολλαπλα επιπεδα με βαση την λειτουργικα ευρυθμη λειτουργια θεσμων κρατους με βαση την Αξιοκρατια.
@Επισκέπτης
Χα χα εννοώ ότι ο θείος κοιτάει την παρτάρα του, οπότε η άποψή του περί Α.Π. είναι η αναμενόμενη.
Κατά τα λοιπά, συμφωνούμε 100% για τον συγκεκριμένο. Του τα έλεγε ο Κουλουριάνος, αλλά που να χαμπαριάσει.
Η ελληναρία δεν γνωρίζει ότι κάθε βύσμα που μπήκε στο Δημόσιο χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος (πέρα από την ψήφο που έριχνε κάθε 4 χρόνια), κόστισε για τα 37 χρόνια του εργασιακού του βίου, €1.000.000 (μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές).
300.000 τέτοια άτομα που δεν έπρεπε ποτέ να μπουν στο Δημόσιο, είναι 300 δις.
Κι όμως, αν ρωτήσεις έξω για ποιο λόγο χρεοκοπήσαμε, θα σου πουν για τα υποβρύχια που γέρνανε!
WTF & LOL που λένε.
Το έγραψα και αλλού.
Οι μύθοι για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τώρα για τον Ανδρέα Παπανδρέου ξεθωριάζουν και στην επόμενη 20ετία θα καταρρεύσει το Ανδρεοπασοκικό οικοδόμημα από έλλειψη κομματικής συντηρήσεως από τους νέους Έλληνες , που θα μάθουν τις πολλές αναλήθειες που κρατήθηκαν μυστικές από τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα Αθηνών και Θεσσαλονίκης και στηρίχθηκαν με κομουνιστικά ποσοστά-κυρίως- από το για μια 40ετία Πράσινο νησί.
Εξ αντιδιαστολής όμως θα αναδειχθούν οι ιστορικές αλήθειες για την εξαπάτηση του αειμνήστου Καραμανλή και την επακολουθήσασα συνταγματική εκτροπή στην ανάδειξη του Σαρτζετάκη ως Προέδρου της Δημοκρατίας το 1985 και την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986 ,-με υπεύθυνες και όλες τις άλλες ”δημοκρατικές δυνάμεις-, το στήσιμο του Βατοπεδίου το 2008 και ο μαζικός κατατρεγμός του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή ως υπευθύνου για την χρεωκοπία του 2010 και πολλά άλλα μικρότερα αλλά ”χτυπητά”.
Υ.Γ Που ”πετούν” τώρα τα πράσινα πουλιά ,τα οποία το 2009 ψήφισαν κατά 43% το ΠΑΣΟΚ του κ. ΓΑΠ-σε συντομογραφία-;;;.
Έμειναν 13% στο μικρό του κ. Ανδρουλάκη και το άλλο 30% ”θανατερά” αντινεοδημοκρατικό-αντιμητσοτακικό στηρίζει Σύριζα, Ελληνική Λύση και μπορεί και τα καλούμενα εκτός του δημοκρατικού τόξου μικρά κόμματα.
Αυτά λένε οι αριθμοί και αυτά διαβάζουμε στα σχόλια των φίλων στις Ανιχνεύσεις .
ΘΑΡΣΕΙΤΕ σίγουρα θα έρθει -και πρέπει για την Ελλάδα μας-άσπρη μέρα για όλους μας με δημιουργία νέου κόμματος μετά τις Ευρωεκλογές ,κατά τις οποίες -όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις-θα κατατροπωθούν σε όλη την Ευρώπη(και μάλλον και στην Ελλάδα) η Σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά.
Παντελή, ποια η γνώμη σου για το συνέδριο; Πώς το αξιολογείς; Ποια θετικά ή αρνητικά σημεια θα μπορούσες να αναφέρεις;