του Παντελή Σαββίδη
Έκανα μια ανάρτηση νωρίτερα, σήμερα, με αφορμή δημοσίευμα της “Καθημερινής” ότι ο πρέσβης Νίκος Κοτροκόης που αρχικά ορίσθηκε να αναλάβει την πρεσβεία στην Τρίπολη της Λιβύης ανεκλήθη, διότι, όπως ισχυρίσθηκε το ΥΠΕΞ- πάντα κατά την “Καθημερινή” – αν επέδιδε διαπιστευτήρια θα ήταν ωσαν η Ελλάδα να αναγνώριζε την κυβέρνηση που υπέγραψε με την Τουρκία τα γνωστά μνημόνια.
Μετά την ανάρτηση δέχθηκα αρκετά μηνύματα απο διπλωμάτες που στο δια ταύτα έλεγαν πως η Ελλάδα πρέπει να ορίσει πρέσβη στην Τρίπολη διότι αν καθυστερήσουμε και άλλο θα χάσουμε εντελώς το παιχνίδι.
Το επιχείρημά τους στον ισχυρισμό του Υπουργείου προς την “Καθημερινή” είναι:
“Πρόκειται για την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση και όλοι οι πρέσβεις της ΕΕ έχουν επιδώσει σ αυτήν διαπιστευτήρια.
Δεν είναι αυτός ο λόγος της ανάκλησης του πρέσβη αλλά ότι, χολωθήκαμε που δεν δέχτηκαν να δώσουν υπερπήδηση, ούτε άφησαν τον Δένδια να πάει στη Βεγγάζη.
Το να στείλουμε επιτετραμμένο (σσ. κάτι που είχα προτείνει σε σχετικό σχόλιο) θα ήταν φοβερή υποβάθμιση και θα τον εμπόδιζαν να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Άλλωστε έχει πάρει ήδη agreement. Δηλαδή την αποδοχή της Τρίπολης ότι τον δέχεται σαν πρέσβη. Άρα έχουμε κανονικές διπλωματικές σχέσεις με την Τρίπολη και καλώς έγιναν όλα”.
Απο την στιγμή που πεπειραμένοι διπλωμάτες εκτιμούν ότι πρέπει να τοποθετηθεί πρέσβης στην Τρίπολη και επισείουν τον κίνδυνο της μακράς απουσίας ελληνικής διπλωματικής αντιπροσωπείας, μήπως η ηγεσία του Υπουργείου εξωτερικών πρέπει να σκεφθεί ξανά το θέμα;
Στη Λιβύη αυτήν τη στιγμή γίνεται χαμός. Υπάρχουν πολλές τάσεις και πολλές επιρροές.
Η περίπτωση του προέδρου της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου (NOC), Farhat Bengdara που δήλωσε πως η εταιρεία μελετά αγωγό φυσικού αερίου που θα συνδεθεί με την Ελλάδα, είναι χαρακτηριστική.
Ο Μπεγκντάρα απο ο,τι μαθαίνω είναι επιλογή των Εμιράτων. Τα Εμιράτα ζήτησαν να τοποθετηθεί στην προεδρία της Εταιρείας. Και επειδή τα Εμιράτα δεν θέλησαν να εκμεταλλευτεί η Τουρκία τα κοιτάσματα στον κόλπο της Σύρτης, υπεγράφη συμφωνία με την ENI να κάνει έρευνες και εξορύξεις η Ιταλική εταιρεία.
Η περίπτωση αυτή δείχνει πως το παιχνίδι είναι ρευστό και θα μπορούσε να συμμετάσχει και η Ελλάδα.
Όσο λείπει η Ελλάδα απο το λιβυκό πεδίο, τόσο αφήνεται χώρος δράσης στην Τουρκία.
Πολλά δείχνουν πως κάτι αλλάζει. Άλλωστε και η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας τους ΟΗΕ που καλεί την κυβέρνηση της Τρίπολης να μην συνάπτει συμφωνίες που δεσμεύουν την χώρα καθώς και η δήλωση του εκπροσώπου του State Department στο ίδιο πνεύμα είναι χαρακτηριστική.
Οι περισσότεροι χειριστές δύσκολων καταστάσεων υποστηρίζουν πως η Ελλάδα πρέπει να ορίσει πρέσβη στη Λιβύη.
