Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected], www.kalkis.eu
Κάθε άλλο. Κι όχι φυσικά στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Ακόμα και εντός ορισμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης του πρώην ανατολικού μπλοκ. Ο Τύπος απειλείται καθημερινά από όλους εκείνους που δεν αντέχουν την διαφορετική άποψη. Αρκεί να δούμε το χθεσινό (25-9-2020) χτύπημα ενός 
δεκαοκτάχρονου Πακιστανού, με ένα χασαπομάχερο, σε δυο υπαλλήλους (βαριά τραυματίες αλλά διασωθέντες) του πρακτορείου ειδήσεων Premières Lignes) κοντά στα παλιά γραφεία του γαλλικού σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo του οποίου η σημερινή διεύθυνση είναι άγνωστη για λόγους ασφαλείας ! Δεν την γνωρίζουν ακόμα και τα σημερινά στελέχη του για προληπτικούς λόγους. Γιατί τα ισλαμιστικά φασιστοειδή δεν αντέχουν τη σάτιρα και τη βλασφημία στην αστική μας Δημοκρατία. Κι ενώ η δίκη των εγκληματιών ισλαμιστών του 2015 βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ κι έναν μήνα.
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της έρευνας, ο κύριος ύποπτος «παραδέχεται την πράξη του την οποία 
τοποθετεί στο πλαίσιο της αναδημοσίευσης των σκίτσων του Charlie Hebdo την οποία δεν μπόρεσε να αντέξει», όπως έγραψε στις 26-9-2020 η ηλεκτρονική έκδοση της Libération, με τίτλο : «Επίθεση μπροστά στα πρώην γραφεία του Charlie Hebdo : ο κύριος ύποπτος {παραδέχεται την πράξη του}» (Attaque devant les ex-locaux de «Charlie Hebdo» : le principal suspect «assume son acte»). Και να λάβετε υπόψη σας ότι δυο μέρες πριν (23-9-2020), με πρωτοβουλία του Riss, διευθυντή του Charlie Hebdo, τα παρακάτω γαλλικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συνυπέγραψαν και δημοσίευσαν την ακόλουθη κοινή «ανοιχτή επιστολή στους συμπολίτες», με τίτλο : «Μαζί, ας υπερασπιστούμε την ελευθερία : η άνευ προηγουμένου έκκληση εκατό γαλλικών μέσων ενημέρωσης» (Ensemble, défendons la liberté : l’appel inédit d’une centaine de médias français), Le Monde, 23 Σεπτεμβρίου 2020.
Η ανοιχτή επιστολή
Δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά ότι μέσα ενημέρωσης, τα οποία συχνά υπερασπίζονται αποκλίνουσες απόψεις και των οποίων το μανιφέστο δεν είναι η συνήθης μορφή έκφρασης, αποφασίζουν από κοινού να απευθυνθούν στους αναγνώστες τους και τους συμπολίτες τους με έναν επίσημο τρόπο.
Αν το κάνουμε αυτό, είναι επειδή ήταν κρίσιμο για εμάς να σας ευαισθητοποιήσουμε για μια από τις πιο 
θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας μας : την ελευθερία σας έκφρασης.
Σήμερα, το 2020, ορισμένοι από σας απειλούνται με θάνατο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν εκφράζετε τις δικές σας μοναδικές απόψεις. Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γίνονται ανοιχτοί στόχοι από διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις. Κράτη ασκούν πιέσεις σε Γάλλους δημοσιογράφους, «ενόχους» για δημοσίευση κριτικών άρθρων.
Η λεκτική βία μετατράπηκε σταδιακά σε φυσική βία.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, γυναίκες και άνδρες στη χώρα μας δολοφονήθηκαν από φανατικούς, λόγω της προέλευσής τους ή των απόψεών τους. Δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι έχουν εκτελεστεί για να σταματήσουν να γράφουν και να σκιτσάρουν ελεύθερα.
«Κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί για τις απόψεις του, ακόμη και τις θρησκευτικές, υπό την προϋπόθεση ότι η εκδήλωσή τους δεν διαταράσσει τη δημόσια τάξη που θεσπίζεται από το νόμο», διακηρύσσει το άρθρο 10 της Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη του 1789, ενσωματωμένης στο Σύνταγμά μας. Αυτό το άρθρο συμπληρώνεται αμέσως από τα εξής: «Η ελεύθερη επικοινωνία σκέψεων και απόψεων είναι ένα από τα πιο πολύτιμα δικαιώματα του ανθρώπου. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί επομένως να μιλάει, να γράφει, να εκδίδει ελεύθερα, εκτός αν πρόκειται για κατάχρηση αυτής της ελευθερίας στις περιπτώσεις που ορίζονται από το νόμο».
Ωστόσο, είναι ολόκληρο το νομικό οικοδόμημα που χτίστηκε εδώ και πάνω από δύο αιώνες για να προστατεύσει την ελευθερία έκφρασης που δέχεται επίθεση, όπως ποτέ άλλοτε εδώ και 75 χρόνια. Και αυτή τη φορά από νέες ολοκληρωτικές ιδεολογίες, που ενίοτε ισχυρίζονται ότι εμπνέονται από θρησκευτικά κείμενα.
Φυσικά, αναμένουμε από τις δημόσιες αρχές να χρησιμοποιήσουν τα απαραίτητα αστυνομικά μέσα για να διασφαλίσουν την υπεράσπιση αυτών των ελευθεριών και να καταδικάσουν έντονα τα Κράτη που παραβιάζουν τις συνθήκες που εγγυώνται τα δικαιώματά σας. Ο νόμιμος φόβος του θανάτου δεν θα εξαπλωθεί και δεν θα καταπνίξει τα τελευταία ελεύθερα πνεύματα.
Τι θα απομείνει τότε από αυτό που ονειρεύτηκαν οι συντάκτες της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789; Αυτές οι ελευθερίες είναι τόσο φυσικές για εμάς που μερικές φορές ξεχνάμε το προνόμιο και την άνεση που παρέχουν για τον καθένα μας. Είναι σαν τον αέρα που αναπνέουμε και αυτός ο αέρας γίνεται λιγοστός. Για να είμαστε άξιοι των προγόνων μας που τις κατέκτησαν και μας τις μεταλαμπάδευσαν, πρέπει να αποφασίσουμε να μην παραδοθούμε σε αυτές τις θανατηφόρες ιδεολογίες.
Οι νόμοι της χώρας σας παρέχουν ένα πλαίσιο για τον καθένα από εσάς να μιλάτε, να γράφετε και να γελοιογραφείτε , όπως σε λίγα άλλα μέρη στον κόσμο. Εναπόκειται σε εσάς να το καταλάβετε. Ναι, έχετε το δικαίωμα να εκφράζετε τις απόψεις σας και να επικρίνετε τις απόψεις άλλων, πολιτικών, φιλοσοφικών ή θρησκευτικών, εφόσον τούτο παραμένει εντός των ορίων που ορίζει ο νόμος. Ας θυμηθούμε εδώ, σε αλληλεγγύη με τον Charlie Hebdo, ο οποίος πλήρωσε την ελευθερία του με το αίμα των συνεργατών του, ότι, στη Γαλλία, δεν υπάρχει το αδίκημα της βλασφημίας. Μερικοί από εμάς είμαστε πιστοί και είναι κατανοητό ότι μπορεί να σοκαριζόμαστε από τη βλασφημία. Ωστόσο, συμμεριζόμαστε ολόψυχα το δικαίωμα της βλασφημίας. Διότι, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία της βλασφημίας, δεν υπερασπιζόμαστε τη βλασφημία, αλλά την ελευθερία.
Σας χρειαζόμαστε. Την κινητοποίησή σας. Το προπύργιο των συνειδήσεών σας. Οι εχθροί της ελευθερίας πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε όλοι μαζί οι σταθεροί αντίπαλοί τους, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές μας απόψεις και πεποιθήσεις. Πολίτες, αιρετοί άρχοντες, πολιτικοί ηγέτες, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές από όλα τα κόμματα και όλες τις ενώσεις, περισσότερο από ποτέ σε αυτήν την αβέβαιη εποχή, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να εκδιώξουμε τον φόβο και να κάνουμε να θριαμβεύσει η άφθαρτη αγάπη μας για την ελευθερία.
Τα συνυπογράφοντα μέσα την ανοιχτή επιστολή στους συμπολίτες
Alliance de la presse d’information générale, BFMTV, Canal+, Challenges, Charlie Hebdo, CNews, Courrier international, Europe 1, France Télévisions, L’Alsace, L’Angérien libre, L’Avenir de l’Artois, L’Echo de l’Ouest, L’Echo de la Lys, L’Equipe, L’Essor savoyard, L’Est-Eclair, L’Est républicain, L’Express, L’Hebdo de Charente-Maritime, L’Humanité, L’Humanité Dimanche, L’Indicateur des Flandres, L’Informateur Corse nouvelle, L’Obs, L’Opinion, L’Union, La Charente libre, La Croix, La Dépêche du Midi, La Nouvelle République, La Renaissance du Loir-et-Cher, La Renaissance lochoise, La Savoie, La Semaine dans le Boulonnais, La Tribune républicaine, La Vie, La Vie corrézienne, La Voix du Nord, Le Bien public, Le Canard enchaîné, Le Courrier français, Le Courrier de Gironde, Le Courrier de Guadeloupe, Le Courrier de l’Ouest, Le Courrier picard, Le Dauphiné libéré, Le Figaro, Le Journal d’ici, Le Journal des Flandres, Le Journal du dimanche, Le Journal du Médoc, Le Journal de Montreuil, Le Journal de Saône-et-Loire, Le Maine libre, Le Messager, Le Monde, Le Parisien, Le Pays gessien, Le Phare dunkerquois, Le Point, Le Progrès, Le Républicain lorrain, Le Réveil de Berck, Le Semeur hebdo, Le Télégramme, Les Dernières Nouvelles d’Alsace, Les Echos, Les Echos du Touquet, LCI, Libération, Libération Champagne, M6, Marianne, Midi libre, Monaco Matin, Nice Matin, Nord Eclair, Nord Littoral, Ouest France, Paris Match, Paris Normandie, Presse Océan, Radio France, RMC, RTL, Sud Ouest, Télérama, TF1, Var Matin, Vosges Matin.
