του Γιάννη ΜακριδάκηΗ δυστυχία του χόμο καταναλώτικους ξέρετε ποια είναι;
Ότι δεν μπορεί να σταθεί ούτε μισό λεπτό να αποθαυμάσει τη ροή ενός ποταμού, δίχως να αναφωνήσει, δες πόσο νερό πάει χαμένο στη θάλασσα.
Αυτή η λογική, που θεωρεί χαμένο το νερό το οποίο κλείνει απλώς ελεύθερο τον υδρολογικό κύκλο του, που μάθαμε στο νηπιαγωγείο και είναι αναγκαίο να κλείσει για να ανοίξει ξανά και να βρέξει, είναι η λογική της δίχως μέτρο κατανάλωσης.
Στη βάση αυτής εξήγγειλε πάλι προχθές από την ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός την εκτροπή του κάτω ρου του ποταμού Αχελώου για να έρχονται 100.000.000 κυβικά νερό ετησίως στον Μόρνο και να πίνει η Αθήνα. Πέρσι, η γνωστή ολλανδική εταιρεία που μελέτησε την Θεσσαλία μετά την καταστροφή απεφάνθη ότι μόνον η εκτροπή του άνω ρου του ποταμού Αχελώου θα σώσει τον κάμπο, με μεταφορά 500.000.000 κυβικών μέτρων νερού ετησίως.
Με άλλα λόγια, ένα και μοναδικό μεγάλο αρχαίο ποτάμι έχουμε ολόκληρο δικό μας στη χώρα αυτή, θα το πιούμε όλο. Θα το οδηγήσουμε στις τουαλέτες και στα ντουζ των Αθηνών, στα χημικά του κάμπου, θα το κάνουμε να πηγαίνει στη θάλασσα μέσω αγωγών, βόθρων και βιολογικών καθαρισμών.
Η καθηγήτρια του ΕΜΠ Μαρία Μιμίκου λέει πάντως ότι χρειάζεται εκτίμηση των υδατικών πόρων της περιοχής που θέλουμε να πάμε, δηλαδή μετρήσεις που δεν τις έχουμε. Με άλλα λόγια για όποιο πρόβλημα προκύψει, ο Αχελώος είναι η λύση αλλά πόσο νεράκι κατεβάζει ο Αχελώος ιδέα ακόμα δεν έχουμε. Στο τέλος θα πιούμε και τις Πρέσπες.
Απο τη σελίδα του κ. Γιάννη Μακρυδάκη στο fb
Εν τέλει, ΝΑΙ να προηγηθούν οι μετρήσεις των υδάτινων πόρων, αλλά και να μη διψάσουν οι Έλληνες για να απολαμβάνουμε τις ομορφιές ποταμών και λιμνών ,αν και προσωπικά πιστεύω ότι κάτι ”θα σκαρφιστεί” ο Θεός-η Φύση- για να μη στερέψουν τα νερά ,
Μήπως να εισηγείτο ο κ. Μακρυδάκης να καταργηθούν οι υδροβόρες πισίνες σε κάθε οικισμό και σπίτι -πλουσίων και φτωχών -και στα κατσάβραχα ακόμη;;;. ΕΓΩ ΤΟ ΕΙΣΗΓΟΥΜΑΙ .
Έκανα αρκετή ώρα να καταλάβω ότι ο αρθρογράφος είναι ο συγγραφέας Γιάννης ΜακρΙδάκης. Τι σου κάνει ένα γράμμα…
Με όλον τον σεβασμό προς τις “Ανιχνεύσεις”, ενδεχομένως θα ήταν χρήσιμη μία ορθογραφική και γραμματική επιμέλεια των δημοσιευμάτων.
Α, βλέπω ότι διορθώθηκε κατά το ήμισυ η αναγραφή του επιθέτου του αρθρογράφου. Ευχαριστούμε τις Ανιχνεύσεις.
Καλό θα ήταν και ο ίδιος ο συγγραφεύς να διόρθωνε το μεγάλο γεωγραφικό ατόπημα του άρθρου του: γράφει για τον Αχελώο ότι “ένα και μοναδικό μεγάλο αρχαίο ποτάμι έχουμε ολόκληρο δικό μας στη χώρα αυτή”.
Λάθος. Υπάρχει και ο Αλιάκμονας ,που είναι και ο μεγαλύτερος ποταμός εντός ελληνικού εδάφους.
ΥΓ. Επί της ουσίας των συγκεκριμένων παρατηρήσεων του άρθρου, συμφωνώ. Αλλά καλό είναι να επισημαίνουμε τα πραγματολογικά λάθη των συγγραφέων, ιδίως αυτών με ιδεολογική στράτευση όπως είναι ο κ. Μακριδάκης, γιατί στα κείμενά τους η επίκληση αυθαίρετων στοιχείων συχνά οδηγεί στην εξαγωγή προαποφασισμένων συμπερασμάτων – ο νοών νοείτω.