Διασκέδασα απίθανα με τις «αναλύσεις» στην διάρκεια της εβδομάδας σχετικά για το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών.
Ομολογουμένως γράφτηκαν απίθανα πράγματα, εντός και εκτός, ακόμη και περί σκακιστικής …μαεστρίας του Μακρόν, κάτι δηλαδή σαν τον δικό μας «σιμουλτανέ» που μπορεί να παίζει ταυτόχρονα με πολλούς διαφορετικούς αντιπάλους και να τους ταπεινώνει σε χρόνο μηδέν.
Στην πραγματικότητα ο πολυπράγμων…ελαφροπαλάντζας της γαλλικής πολιτικής σκηνής με το φοβερό στρατήγημα των πρόωρων εκλογών κατέστησε τους βασικούς αντιπάλους του ρυθμιστικούς παράγοντες της επόμενης μέρας, οι οποίοι, επειδή είναι αδύνατο να συνεννοηθούν μεταξύ τους, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν την Γαλλία στην απόλυτη ακυβερνησία.
Αν μέσα στην κωμικοτραγική μεγαλομανία του, ο στόχος του Μακρόν ήταν να παρατείνει την παραμονή του για μερικά χρόνια στο πολυτελές ανάκτορο των Ηλυσίων και να φυτοζωεί εκεί φρουρούμενος, αποστασιοποιημένος και αποκομμένος από τον γαλλικό λαό, όπως ο Λουδοβίκος 14ος , μπορεί και να τον πέτυχε.
- Βεβαίως, με την περιουσία που διαθέτει, μάλλον θα περνούσε καλύτερα σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο all inclusive της Κυανής Ακτής, όπου δεν θα είχε τις καθημερινές σκοτούρες, την αγωνία να ανακαλύπτει δοτούς πρωθυπουργούς και τον εφιάλτη να γραφτεί στο βιβλίο της ιστορίας ως ο άνθρωπος που διέλυσε την 5η γαλλική δημοκρατία…
Γιατί ο «Βασιλιάς Ηλιος» ασκούσε πραγματική και αδιαμφισβήτητη εξουσία, ενώ ο επίδοξος διάδοχος του, έτσι όπως τα κατάφερε, θα καταλήξει στην καλύτερη περίπτωση να συνδιαλέγεται με μία κυβέρνηση μειοψηφίας η οποία θα επιβιώνει χάρις στην κοινοβουλευτική ανοχή ετερόκλητων κομμάτων και συνασπισμών, όπως την δωδεκαετία 1946-1958 όταν στην Γαλλία άλλαξαν…22 διαφορετικές κυβερνήσεις, περίπου μία ανά εξάμηνο!
Επί της ουσίας λοιπόν ο ιδιοφυής στρατηγός που οι οπαδοί του έφτασαν να παρομοιάζουν ακόμη και με τον μαθηματικό Καρτέσιο(το είδαμε και αυτό…) παγιδεύτηκε εντός έδρας με ένα απίθανο αυτογκόλ. Και ο μόνος που μπορεί να τρίβει τα χέρια του από το πρωτοφανές πολιτικό…τουρλουμπούκι δεν είναι άλλος από την Μαρίν Λεπέν η οποία, βλέποντας το διαφαινόμενο χάος, αλλά και το αδιαπέραστο «τείχος» που ορθώθηκε εναντίον της μάλλον προστρέχει στο σοφό ρητό της αρχαιοελληνικής γραμματείας «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Η Λεπέν λοιπόν που κατά τα άλλα…συνετρίβη, παρότι πρώτευσε με ποσοστό 37%(!) προσδοκούσε την ενδεχόμενη επικράτηση του κόμματος με ανάμικτα συναισθήματα. Γιατί γνώριζε καλά πως-ιδίως σε περίπτωση οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας-ο νεαρός προστατευόμενος της, Ζορντάν Μπαρντελά, στο αξίωμα του πρωθυπουργού, θα δεχόταν συντονισμένα πυρά, αλλά και υπονόμευση από τις διεθνείς αγορές με κίνδυνο να φθαρεί πρόωρα και να δυσκολέψει την δική της εκλογή, το 2027, στο προεδρικό αξίωμα.
Τώρα τα συντονισμένα πυρά θα τα εισπράξει ο Μακρόν, από πολλές διαφορετικές πλευρές οι οποίες δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι συμμερίζονται τις πολιτικές του απόψεις σε μία σειρά βασικών στρατηγικών επιλογών, όπως:
Η συστράτευση με το καθεστώς Ζελένσκι στην Ουκρανία (και πολύ περισσότερο η αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην εμπόλεμη ζώνη), η στήριξη του Ισραήλ στην διένεξη με την Χαμάς και φυσικά, οι μνημονιακής εμπνεύσεως αυξήσεις στα συνταξιοδοτικά όρια και τα μέτρα «ισοσκελισμού του προυπολογισμού» εις βάρος των κοινωνικών δαπανών. Ακόμη και οι φιλικές προς τον Μακρόν αγορές δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι θα ενθουσιαστούν με την παρατεινόμενη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας και κυβερνητικής παραλυσίας.
Οι λύσεις που έχει στα χέρια του ο Γάλλος πρόεδρος για να σχηματιστεί μία βιώσιμη κυβέρνηση είναι εξ΄ ορισμού αντικρουόμενες για να μην πω αλληλοαναιρούμενες.
- Ειδικά επειδή ο Μελανσόν που του έκανε πλάτες για να αναχαιτισθεί η επέλαση της πατριωτικής Δεξιάς απαιτεί να λάβει το αντίδωρο αυτής της ανίερης συμμαχίας. Και ο συγκεκριμένος τύπος δεν είναι εύκολα «διαχειρίσιμος». Μπροστά του η δική μας Ζωίτσα μοιάζει με οικότροφο παρθεναγωγείου…
Εχει μεγάλη πλάκα λοιπόν το… «κοίτα τι έκανες» που κατάφερε, λίγες μέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων ο ιδιοφυής Γάλλος πολιτικός, ο ίδιος που αποτελεί ίνδαλμα του δικού μας Καρτέσιου, του επονομαζόμενου και Μωυσή Β΄, Τσιτάχ της Μεσογείου και άλλα πολλά που δυσκολεύομαι να μνημονεύσω.
Ο μόνος κίνδυνος για να χαλάσει η απερίγραπτη κωμωδία είναι, μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο, να απελπιστεί ο απρόβλεπτος Γάλλος πρόεδρος και να αναζητήσει διαπιστευτήρια πολιτικού ανδρισμού με παράτολμες ενέργειες που θα βάλουν σε κίνδυνο την σταθερότητα, όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και της Ευρώπης συνολικότερα.
Κι επειδή αρκετοί παλαβοί μαζεύονται εσχάτως, στις Βρυξέλλες, το ΝΑΤΟ, και την Ουάσιγκτον, καλό θα ήταν να αποσυρθεί μετ’ επαίνων πριν την λήξη της θητείας του μήπως και γλυτώσει η ανθρωπότητα από μία αυτοκινούμενη βόμβα, έναν πολιτικό γνήσιο προιόν της παγκοσμιοποίησης που πίστεψε ότι είναι ο σύγχρονος Ναπολέων, αλλά μάλλον χρειάζεται ειδική μεταχείριση όπως αυτή που χρειαζόταν ο δικός μας …Δελαπατρίδης.
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
https://hellasjournal.com/2024/07/i-gallia-sta-prothira-akivernisias-to-vaterlo-tou-napoleonta-apo-ta-lidl-pou-pagideftike-sto-vomo-tis-megalomanias-tou/
