Κ. Κυριακόπουλος: η Γαλλία σε πορεία εκφυλιστικής πολιτικής και γεωπολιτικής αποδυνάμωσης…

Σήμερα όμως είναι επόμενη μέρα. Η εκλογική χορογραφία τελείωσε και ο καιροσκοπισμός του «ΑΝΤΙ» δεν αρκεί για την διαχείριση υψηλών και σύνθετων πολιτικών απαιτήσεων. Η πολιτική διακυβέρνηση στην Γαλλία, ως εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρος για την πολιτική φυσιογνωμία ολόκληρης της Ευρώπης, υποχρεούται να αποκτήσει ταυτότητα, αλλά και ένα σημείο αναφοράς που θα προσδιορίζεται από συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων, πέρα και πάνω από τυχοδιωκτισμούς και ερμαφρόδιτες κοινοβουλευτικές ισορροπίες. Ένα πλαίσιο στόχων που θα είναι επαρκές αλλά κυρίως ικανό να διαμορφώσει τον οδικό χάρτη μιας πρωταγωνιστικής δύναμης σε ένα περιβάλλον κρίσιμων γεωπολιτικών, οικονομικών και άλλων προκλήσεων. Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα για την Γαλλία και όχι τα παραδοσιακά σαλιαρίσματα που θα διευκολύνουν τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, αιχμάλωτης του εαυτού της και μιας αλληλουχίας ανίερων προσεταιρισμών.

Η Γαλλία είναι μια μεγάλη – και η μοναδική – πυρηνική δύναμη της Ε.Ε, και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια διαρκής, σταθερή και σημαντική αποδυνάμωση της περιφερειακής και της διεθνούς της θέσης, είναι το κυρίαρχο ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την πολιτική της τάξη, στην κατεύθυνση της άμεσης και ουσιαστικής αναστροφής αυτής της πορείας. Ως εκ τούτου, η Γαλλία είναι υποχρεωμένη να πορευτεί με ξεκάθαρο λόγο για να μπορεί να διεκδικήσει και έναν αντίστοιχα σοβαρό ρόλο, σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον ανταγωνισμών και κλιμακούμενων αντιθέσεων, που ανασυντάσσεται δυναμικά.

Προφανώς αυτό το στοίχημα, δεν απασχόλησε ούτε κατ’ ελάχιστον την προεκλογική πολιτική διεργασία. Η συστημική πολιτική σκέψη επικεντρώθηκε κατ’ αποκλειστικότητα στα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής Γαλλίας, γεγονός που συνέβαλε σε μια ιδιότυπη πόλωση με ανήθικους εκβιασμούς και αντιθεσμικές λαθροχειρίες, που οδήγησαν τελικά στην εκτρωματική παραμόρφωση του διακυβεύματος της επόμενης μέρας, σε απόλυτη αντιστοιχία με έναν τραβεστί εκλογικό χάρτη, που ανατροφοδοτεί την εσωστρέφεια και την γεωπολιτική παράλυση μιας κορυφαίας Ευρωπαϊκής δύναμης. Οι δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν σε αυτήν την εκφυλιστική πολιτική υποβάθμιση, έθεσαν στο κέντρο της προσοχής τους την πιο χυδαία έκφραση του μικροκομματισμού, προσβλέποντας στην νομή της εξουσίας και όχι στην ενδυνάμωση των φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών μιας ισχυρής γεωπολιτικής παρουσίας ως όφειλαν. Το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοφανούς εκλογικής αθλιότητας θα προσδιορίσει και το ταμείο του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών.

Το ετερόκλητο συνονθύλευμα του «ΑΝΤΙ», ανέκοψε την δυνατότητα διαμόρφωσης μιας αυτοδύναμης «ακροδεξιάς» κοινοβουλευτικής παρουσίας, διότι αυτό έθεσε ως μοναδικό σκοπό της συγκρότησης και εν τέλει της ίδιας της ύπαρξής του. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός που χαρακτηρίζει τις συνιστώσες του, πιθανότατα δεν θα δυσκολέψει την διαμόρφωση μιας μετεκλογικής τεχνικής συγκόλλησης που θα τους επιτρέψει να θερίσουν τους καρπούς της εκτρωματικής τους επιλογής και θα τους εξασφαλίσει την απαραίτητη πίστωση χρόνου προκειμένου να οχυρώσουν θεσμικά το εμετικό εξάμβλωμα της woke αθλιότητας που οδηγεί σε παράλυση τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι το διακύβευμα για μια Γαλλία η οποία οφείλει να παλέψει συστηματικά για να δρομολογήσει την γεωπολιτική της ανάταξη. Και προφανώς αυτό δεν μπορεί να είναι το διακύβευμα για μια Ευρώπη η οποία οφείλει να συγκρουστεί αποφασιστικά με τους εφιάλτες που την στοιχειώνουν και να βγει κερδισμένη, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα αφανιστεί.

Το αποτέλεσμα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών, δεν ανέδειξε μονάχα μια Γαλλία τριχοτομημένη, παραδομένη στην καταστροφική περιδίνηση της εσωστρέφειας και με εμφανώς αποδυναμωμένο το ειδικό βάρος της γεωπολιτικής της υπόστασης. Αυτό που κυρίως ανέδειξε, είναι μια μετεκλογική Γαλλία πολλαπλών υποστάσεων… 

• Με την κοινωνία διχασμένη… 
• Με την τρισάθλια «δημοκρατική πλειοψηφία» να ασχολείται κατ’ αποκλειστικότητα με το ταμείο των βουλευτικών εδρών και με τα οφίτσια του θνησιγενούς κυβερνητικού θίασου που πρόκειται να συγκροτήσει… 
• Με την ίδια την κατ’ επίφαση Δημοκρατία, να είναι κατάφορα ακρωτηριασμένη και εξαιρετικά ασταθής. Μια «Δημοκρατία» που βιάστηκε από τους τιμητές της στο όνομα της υποτιθέμενης «προστασίας» της. Και φυσικά… 

Με το σύνολο των παραμέτρων που ανατροφοδοτούν τον διχασμό και την πόλωση μεταξύ των πολιτών, να παραμένουν ενεργοί, να επιβαρύνουν έτι περαιτέρω το γενικά κακό κλίμα και φυσικά να καθιστούν ευκολότερη την δράση όλων αυτών που απεργάζονται σχέδια εκτεταμένης αποσταθεροποίησης που θα μπορούσαν υπό ένα καθεστώς ευνοϊκών προϋποθέσεων (το οποίο είναι υπαρκτό) να διαχυθούν σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η Γαλλία της επόμενης μέρας, θα είναι ένα εργαστήρι εκτεταμένης πολιτικής νοσηρότητας, που θα δολοφονεί καθημερινά τον εαυτό της μέχρι τουλάχιστον τις προεδρικές εκλογές του 2027. Η πόλωση θα διευρύνεται… Η εκτρωματική παραμόρφωση του εκλογικού σώματος με περαιτέρω αύξηση του ειδικού βάρους των μη Γάλλων που εισβάλουν στην Γαλλία, θα ενισχυθεί… Και φυσικά η βρώμικη κολεγιά της τυχοδιωκτικής Αριστεράς με τους εκφυλιστικούς μηχανισμούς της woke κεντροδεξιάς, δημιουργεί και ανατροφοδοτεί επικίνδυνες ορέξεις, στο πλαίσιο μιας καταστροφικής εργολαβίας που σαρώνει την Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη.

Φυσικά το κλίμα της γενικευμένης πόλωσης, προφανώς δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη και την εκλογική βάση της Λεπέν, η οποία πλέον συνειδητοποιεί ότι απέναντι στους αδίστακτους πρωταγωνιστές του εκλογικού πραξικοπήματος, μόνο με την πολιτική και εκλογική υπερενίσχυσή της μπορεί να σταθεί και να επιβιώσει.

Ο ασκός του Αιόλου μόλις άνοιξε… Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος, είναι οι αυτόκλητοι θεματοφύλακες της Δημοκρατίας…