Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected] www.kalkis.eu
Δεν πρόλαβε να σταματήσει το πληκτρολόγιό μου, γράφοντας για την πλήρη απόρριψη του λιβανέζικου διεφθαρμένου πολιτικάντικου πολυθρησκευτικού συστήματος, κι είμαι υποχρεωμένος σήμερα, λόγω της σχετικής ειδησεογραφίας, να ασχοληθώ με τις επαναλαμβανόμενες, σχεδόν καθημερινά, διαδηλώσεις στη γειτονική μας Βουλγαρία με κοινό παρονομαστή, Λιβάνου-Βουλγαρίας, τη διαφθορά αλλά και την αργυρώνητη «δικαιοσύνη». Μα θα μου πείτε : διαφθορά υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πράγματι έτσι είναι. Όμως οι διαφορές διαφθοράς μετρώνται με τον βαθμό εξάρτησης της Δικαιοσύνης από την πολιτική εξουσία της κάθε χώρας. Και η Βουλγαρία δεν φημίζεται για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης της, παρόλο ότι έχει 13 χρόνια από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξ ου και δεν συμμετέχει στη 
ζώνη Σέγκεν. Οι Βούλγαροι διαδηλωτές φωνάζουν δυο συνθήματα : «παραίτηση» και «μαφία», αναφερόμενοι στους Ολιγάρχες τους. Όταν στο Λίβανο οι εκεί απελπισμένοι και οργισμένοι διαδηλωτές ζητούν να «φύγουν όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί τους που βρίσκονται ακόμα στην εξουσία», διότι δεν έχουν πια εμπιστοσύνη σε κανέναν.
Το ρεπορτάζ του Jean–Baptiste Chastand, στις 3-9-2020, στον ηλεκτρονικό Le Monde, με τίτλο : «Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας αγνοεί τις διαδηλώσεις» (Le premier ministre bulgare passe outre les manifestations), μας λέει ότι : «Ο συντηρητικός ηγέτης Μπόικο Μπορίσοφ υπερασπίζεται το αμφιλεγόμενο σχέδιό του της συνταγματικής αναθεώρησης».
Υπό τις κραυγές και τις διαμαρτυρίες χιλιάδων διαδηλωτών που συγκεντρώθηκαν μπροστά στα παράθυρα 
του Κοινοβουλίου, ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπούκο Μπορίσοφ, κατάφερε να δρομολογήσει, την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020, την αμφισβητούμενη διαδικασία αλλαγής του βουλγαρικού Συντάγματος. Μετά από ώρες διαπραγματεύσεων με διάφορα εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα που 
υποστηρίζουν τον συνασπισμό του, το Gerb (Πολίτες για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη της Βουλγαρίας-Citizens for European Development of Bulgaria), το συντηρητικό κόμμα του στην εξουσία, ανακοίνωσε ότι έλαβε 127 υπογραφές από βουλευτές, δηλαδή 7 περισσότερες από την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτείται για να ξεκινήσει η εξέταση του σχεδίου κειμένου αναθεώρησης του Συντάγματος της Βουλγαρίας. Σε περίπτωση αποτυχίας διαμόρφωσης πλειοψηφίας, ο Μπορίσοφ είχε ανακοινώσει ότι θα παραιτηθεί. Κάτι φυσικά που δεν συνέβη, αφού βρήκε την πλειοψηφία.
Ξεκίνησε την ιδέα της αλλαγής του Συντάγματος την Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020, μετά από εβδομάδες διαδηλώσεων κατά της διαφθοράς στις μεγάλες πόλεις. Συσπειρώνοντας τη φιλοευρωπαϊκή αστική νεολαία, προσκείμενη στο κεντροδεξιό κόμμα της «Δημοκρατικής Βουλγαρίας», και τους υποστηρικτές του 
Σοσιαλιστικού Κόμματος, τον κύριο σχηματισμό της αντιπολίτευσης, αυτές οι διαδηλώσεις απαιτούν την παραίτηση του Μπορίσοφ και του Γενικού Εισαγγελέα Ιβάν Γκέσεφ, κατηγορουμένων για αποτυχία να καταπολεμήσουμε επαρκώς τους διάφορους Ολιγάρχες που κυριαρχούν, στο παρασκήνιο, αυτής της χώρας των 7.000.000 κατοίκων, που μαστίζεται ακόμη από τη διαφθορά παρά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Λίβανος τουλάχιστον δεν ανήκει σε μια ένωση με αυστηρούς κανόνες χρηστής διοίκησης.
«Αυτή η συμμαχία είναι πρωτόγνωρη εδώ και 30 χρόνια», υπογραμμίζει ο πολιτικός επιστήμονας Ognian 
Mintchev. «Συνήθως, οι πρώην κομμουνιστές και οι κληρονόμοι του δημοκρατικού συνασπισμού είναι πολύ διχασμένοι. Αλλά εδώ, συσπειρώθηκαν δυνάμεις για να ρίξουν μια εξουσία που πιστεύουν ότι είναι διεφθαρμένη». Επικεφαλής της χώρας σχεδόν συνεχώς από το 2009, ο Borissov, πρώην καρατερίστας, καλλιεργεί στη διεθνή σκηνή την εικόνα του ως υπεύθυνου και φιλοευρωπαϊκού συντηρητικού ηγέτη, κάτι που μέχρι στιγμής του έχει εγγυηθεί την υποστήριξη των σημαντικότερων ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Αλλά ταυτόχρονα, οι αντίπαλοί του στη Βουλγαρία τον κατηγορούν ότι δεν έκανε τίποτα εσωτερικά για να καταπολεμήσει τη μάστιγα της διαφθοράς, ειδικά σε σύγκριση με τη γειτονική Ρουμανία, η οποία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο κατά την ίδια περίοδο, αν κι εκεί είδαμε στις τηλεοράσεις μας τόσες ογκώδεις διαδηλώσεις να γίνονται ενάντια στην εκεί διαφθορά.
Φωνάζοντας «παραίτηση!» ή «μαφία!», οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν βίαια με τις δυνάμεις της τάξης, την Τετάρτη 2-9-2020, κάτι που είναι σπάνιο στη χώρα αυτή. Σαράντα πέντε άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων και 27 αστυνομικών, τραυματίστηκαν και περίπου 30 διαδηλωτές συνελήφθησαν, αναφέρει ο Jean–Baptiste Chastand. Οι Βούλγαροι διαδηλωτές καταλαμβάνουν, από τα μέσα Ιουλίου, πολλά μεγάλα σταυροδρόμια της Σόφιας, δίνοντας σε αυτήν την κινητοποίηση έναν μικρό αέρα «Ακάθιστης Νύχτας».
Μέχρι πού θα το πάνε ; Είναι δύσκολο να το γνωρίζουμε, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η Βουλγαρία συγκλονίστηκε από διαμαρτυρίες κατά της διαφθοράς, χωρίς να αλλάζουν τα πράγματα. Γιατί στο Λίβανο 
θα αλλάξουν ; Να το δούμε και να μην το πιστέψουμε. Το βουλγαρικό κυβερνητικό κόμμα Gerb παραμένει στην πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις, αν και υποχωρεί. «Αλλά αυτή τη φορά, υπάρχουν πολλοί νέοι στους δρόμους που έχουν σπουδάσει στη Δυτική Ευρώπη και για τους οποίους οι παλιές αντιφάσεις με την σοσιαλιστική αριστερά [ιστορικά φιλο-ρωσική] δεν έχουν πλέον νόημα επειδή ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Βουλγαρίας έχει πλέον κριθεί», εκτιμάει ο πολιτικός επιστήμονας Antony Todorov.
«Η χαμένη εμπιστοσύνη»
Σημάδι αυτής της νέας συμμαχίας, είναι ο Πρόεδρος Ρουμέν Ράντεφ, ο οποίος εξελέγη το 2016 με την 
υποστήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο οποίος πήρε το μέρος των διαδηλωτών και ζήτησε επίσης την παραίτηση του Μπορίσοφ. «Η εμπιστοσύνη χάθηκε οριστικά», διαβεβαίωσε την Τετάρτη ενώπιον ενός Κοινοβουλίου με απόντες τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος Gerb, οι οποίοι προτίμησαν να μποϊκοτάρουν την ομιλία του. Οι σοσιαλιστές εκτιμούν ότι το σχέδιο μεταρρύθμισης του βουλγαρικού Συντάγματος θα οδηγούσε στη μείωση των εξουσιών του προέδρου. Αλλά ο Μπορίσοφ διαβεβαίωσε ότι στόχος του ήταν να ενισχύσει το δικαστικό σύστημα, ιδίως προβλέποντάς του μια εξουσία δικαστικής πρωτοβουλίας. Αυτό το σημείο, που αμφισβητήθηκε πολύ, αποσύρθηκε τελικά από το σχέδιο του μεταρρυθμιστικού κειμένου ! Από την άλλη πλευρά, δεν έχει προβλεφτεί τίποτα που να εφαρμόζει μια διαδικασία ελέγχου του γενικού εισαγγελέα – άθικτου στη Βουλγαρία – παρά τα επαναλαμβανόμενα αιτήματα των ΜΚΟ και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Διορισμένος υπό αμφισβητούμενες συνθήκες στα τέλη του 2019, ο Ιβάν Γκέσεφ κατηγορείται από τους διαδηλωτές ότι πραγματοποίησε έρευνες υπαγορευμένες από την εξουσία. Πάσα ομοιότητα με τα καθημάς πολιτικάντικα δρώμενα, είναι τελείως συμπτωματική.
Το ισχύον Σύνταγμα της Βουλγαρίας χρονολογείται από το 1991. Για την τροποποίησή του, απαιτείται πλειοψηφία 160 εδρών προκειμένου να συγκληθεί μια συνταγματική συνέλευση. Δηλαδή μια μακρά και περίπλοκη διαδικασία. Για αυτόν τον λόγο, το νέο Σύνταγμα «δεν έχει καμία πιθανότητα να εγκριθεί», εκτιμά ο κ. Todorov, αφού η κυβερνώσα πλειοψηφία δεν διαθέτει τόσες έδρες. «Αυτή η όλη διαδικασία χρησιμοποιείται μόνο για να αγοράσει χρόνο, πριν από τις εκλογές που είναι προγραμματισμένες για τον Μάρτιο του 2021. Ο Μπορίσοφ θέλει να αποφύγει με κάθε κόστος μια προσωρινή κυβέρνηση, που θα διοριζόταν από τον πρόεδρο της βουλγαρικής Δημοκρατίας, σε περίπτωση πρόωρης παραίτησης, και που θα μπορούσε να κινήσει δικαστικές διαδικασίες εναντίον του».
Οι διαδηλωτές που ήταν παρόντες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας την Τετάρτη το απόγευμα επιβεβαίωσαν έτσι την πρόθεσή τους να συνεχίσουν να διαμαρτύρονται. «Το ερώτημα δεν είναι πια εάν θα παραιτηθεί, αλλά πότε και πώς. Χρειάζεται λίγη περισσότερη υπομονή, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα συμβεί», δήλωσε ένας από τους διοργανωτές στο τεράστιο πλήθος στη Σόφια.
Αν και υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ του πολιτικάντικου συστήματος Βουλγαρίας και Λιβάνου, ο κοινός τους παρονομαστής είναι ένας : η γιγαντιαία διαφθορά, συνδυασμένη με την αργυρώνητη «δικαιοσύνη», το κράτος των κολλητών και τους βολεμένους Ολιγάρχες που εξοργίζουν τους με αβέβαιο μέλλον νέους.
