Η αλαζονεία του Γιάννη Μπαλάφα

Είσαι ο Γιάννης Μπαλάφας, ο υπουργός, και κάθεσαι σε μια καφετέρια. Κι ένας θαμώνας σε βλέπει και σου πιάνει κουβέντα. Δηλαδή, όχι ακριβώς κουβέντα, μονόλογο κάνει με σκοπό να σου την πει. Γιατί ο άνθρωπος, δυο χρόνια τώρα που είσαι στην εξουσία, έχει τρελαθεί να πληρώνει φόρους, έχει κουραστεί να βλέπει το πορτοφόλι του όλο και πιο άδειο. Εχει φορτώσει άσχημα, πώς να κρατηθεί σιωπηλός άμα σε βρει μπροστά του; Θα σου τα χώσει, όπως είδαμε στο βίντεο που εδώ και κάποιες ώρες κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και σχολιάζεται.

Να μου πεις, τι να κάνεις κι εσύ σε τέτοιες περιστάσεις; Να σιωπήσεις; Να κάνεις διάλογο; Αντίλογο; Τι να πεις στον απογοητευμένο κυριούλη που θα σε πιάσει μονότερμα για να πει ότι πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσες και θα εκφράσει τον ευσεβή του πόθο, να δει και κανέναν σας να παραιτείται απ’ τη γλυκιά εξουσία της καρέκλας του;

Αλλά και το «άντε πάγαινε από δω» το σκέφτηκες πολύ; Απ’ όλες τις αντιδράσεις που θα μπορούσες να έχεις, εσύ επέλεξες αυτή την αλαζονική φράση; «Άντε πάγαινε από δω», τόσο πολύ πια απαξιώνεις τον θυμωμένο πολίτη; Λες κι είναι γύφτος που σε πλησίασε στο δρόμο να σου πουλήσει μούφα κολόνια; (Ενώ στην ουσία έχει συμβεί το ακριβώς αντίθετο!) Θεωρείς αλήθεια τόσο άδικη, αλλοπρόσαλλη, αδικαιολόγητη τη συμπεριφορά του απέναντί σου και αντιδράς έτσι απαξιωτικά; Γιατί, βρε άνθρωπε, δεν δέχεσαι θυμωμένη μύγα στο σπαθί σου; Εσύ είσαι ο τέλειος υπουργός; Τα έχεις κάνει όλα σωστά εσύ;

Και δεν είσαι μόνο αλαζονικός, δεν έχεις και επιχειρήματα. Ο μόνος αντίλογος που κάνεις στο χώσιμο που τρως είναι να πεις τον άλλο τραμπούκο. Και τι; Ούτε έβρισε ο άνθρωπος, ούτε πέταξε κανένα γιαούρτι, ούτε έκανε τίποτα απ’ όσα εσείς του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσατε «ακτιβισμό», όταν γίνονταν εναντίον των πολιτικών σας αντιπάλων τότε που ήσασταν αντιπολίτευση.

Τι να πω… Είναι προφανές ότι και ο παραμικρός αντίλογος κι η απλή υπενθύμιση των θεαματικών κυβιστήσεων, εύκολα διώχνει κάθε πέπλο ψυχραιμίας κι αυτοπεποίθησης.

ΥΓ. Κι εσύ Μπαλαφα και όλοι σας, είστε υπόλογοι. Καλά το έλεγε ο Μπίσμαρκ. Η πολιτική καταστρέφει τον χαρακτήρα.

protagon.gr