Του ΠαντελήΣαββίδη
1.-Η στήλη έχει διαχωρίσει εξ αρχής, την ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα των σεισμών απο τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή και τις σχέσεις με την Τουρκία.
2.-Οι ΗΠΑ έσπευσαν, πολύ σύντομα, να εκμεταλλευτούν την Διπλωματία των Σεισμών. Το ταξίδι του Αμερικανού ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν στην περιοχή, το οποίο δεν περιελάμβανε, αρχικά, την Τουρκία αποβλέπει στο να επανεντάξει την γειτονική χώρα στο δυτικό στρατόπεδο. Για πολλούς στην Αθήνα, κατεχόμενους από φοβικό σύνδρομο, η επανένταξη της Τουρκίας είναι θετικό γεγονός. Το αθηναϊκό κατεστημένο δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους του (μεταξύ μας, δεν έχει καν ώμους) μια Ελλάδα στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης Ανατολής-Δύσης. Θέλει κάποιον άλλο να διαδραματίζει αυτόν τον ρόλο (την Τουρκία) έστω και αν το ίδιο κάνει κάποιες υποχωρήσεις. Αρκεί αυτές οι υποχωρήσεις να μην γίνουν σαφείς στην κοινή γνώμη και αμφισβητηθεί η ηγεμονία του. Εν ολίγοις, δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της χώρας αλλά για την δική τους πολιτική επικυριαρχία. Οι δηλώσεις της, πλέον, ωμής εκπροσώπου του Ντόρας Μπακογιάννη περί των ταμπού που δεν έχει για τίποτε, το αποκαλύπτουν. Η Ντόρα, απλώς, εκφράζει με ωμό τρόπο την κυρίαρχη αθηναϊκή αντίληψη.
3.-Με δεδομένο ότι αυτή η αντίληψη είναι κυρίαρχη σε όλο το πολιτικό φάσμα της Αθήνας, υπάρχει σαφής κίνδυνος η Ελλάδα να γίνει η Ιφιγένεια για την τουρκική επανενσωμάτωση στη Δύση.
4.-Απο όσα έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας είναι χαρακτηριστικό ότι το μόνο που ζήτησε από την Τουρκία ο κ. Μπλίνκεν και αφορά στην Ελλάδα είναι να σταματήσουν οι απειλές της.. Όχι για κανέναν ουσιαστικό λόγο. Αλλά διότι αποδομούν την εικόνα του συστήματος εξουσίας στην Αθήνα.
5.-Αντιθέτως σε ό,τι αφορά το αίτημα Σουηδίας και Φινλανδίας για είσοδο στο ΝΑΤΟ ζήτησε την τουρκική έγκριση. Τα ανταλλάγματα:
-Οικονομική βοήθεια για αντιμετώπιση των συνεπειών των σεισμών.
-Πώληση και εκσυγχρονισμό F-16
-Βοήθεια στο να καταστεί η Τουρκία σταυροδρόμι των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη (ακόμη και από τα ισραηλινά και κυπριακά αποθέματα, τα οποία επρόκειτο να μεταφερθούν στην Ευρώπη μέσω του EastMed τον οποίο οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν).
6.-Η Τουρκία, σε αντίθεση με την καθεύδουσα Αθήνα, ήταν έτοιμη, παρά τα προβλήματα που επισσώρευσαν οι σεισμοί, να προβάλλει πακέτο έξι σημείων για επαναπροσέγγιση με την Ελλάδα. Προφανώς, για να βάλει αυτή το πλαίσιο. Ποια είναι τα έξι σημεία;
α.-επανέναρξη συνομιλιών ή διερευνητικών επαφών. Ο 64ος γύρος των διερευνητικών θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα αύριο Τετάρτη. Χρόνια συζητούν, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Είναι το πρόσχημα του παγώματος στις θέσεις της κάθε πλευράς.
β.-Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Τα πολιτικά μέτρα, όπως η Συμφωνία Παπούλια-Γιλμάζ για τις ασκήσεις τους θερινούς μήνες υπάρχουν αλλά δεν τηρούνται. Και δεν τηρούνται με υπαιτιότητα της Τουρκίας.
γ.-Τα ΜΟΕ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ περιορίζουν τις ελληνικές αντιδράσεις στις περιπτώσεις παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροπλάνα. Άρα, είναι ασύμφορα.
δ.-Αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Θα ήταν τραγικό λάθος της Αθήνας να το αποδεχθεί. Το “momentum” δεν πρέπει να παραπλανά σε σχέση με τις πάγιες τουρκικές θέσεις και επιδιώξεις. Τα στρατηγικά συμφέροντα Ελλάδας και Τουρκίας, όπως έχουν τεθεί εκατέρωθεν μέχρι στιγμής, αποκλίνουν. Η ένταση μεταξύ των δύο χωρών θα επανέλθει.
ε.-Μειονοτικά δικαιώματα. Η Τουρκία βάζει στο τραπέζι ένα ανύπαρκτο θέμα για να πιέσει την Αθήνα της οποίας η μόνη έγνοια των πολιτικών είναι η επανεκλογή τους.
στ.-Κοινές έρευνες για αξιοποίηση υδρογονανθράκων. Ούτε οι έρευνες, ούτε και η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων θα ήταν ταμπού, όπως είπε η κ. Μπακογιάννη, αν προσδιορίζονταν τι δικαιούται ποιος, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας. Χωρίς αυτόν τον προσδιορισμό είναι λάθος η αποδοχή της πρότασης και η κατάρριψη του ταμπού που δεν έχει η κ. Μπακογιάννη.
7.-Ορισμένα σημεία που χρήζουν προσοχής:
α.-Είναι λάθος η ευρωπαϊκή και αμερικανική, πολύ περισσότερο η ελληνική, συναίνεση στην διέλευση όλων των αγωγών μεταφοράς αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει αυτήν την αποκλειστικότητα όπως έκανε η Ρωσία με το δικό της φυσικό αέριο.
β.-Πρέπει να αρχίσει να παραλληλίζεται η ομοιότητα της Ρωσικής κατάληψης των ουκρανικών εδαφών με την κατάληψη των κατεχομένων από την Τουρκία. Και οι δύο χώρες επενέβησαν, κατέλαβαν και κατέχουν εδάφη ανεξάρτητων κρατών, μελών του ΟΗΕ. Να πιεσθεί η Ρωσία να υποχωρήσει από την Ουκρανία. Να πιεσθεί και η Τουρκία να αποχωρήσει από τα κατεχόμενα στην Κύπρο.
γ.-Στη Λιβύη το τουρκολιβυκό σύμφωνο δεν θα έχει την κατάληξη που, αρχικά, επιθυμούσε η Άγκυρα επειδή έχουν μπει στο παιχνίδι και άλλοι παράγοντες. Η Τουρκία, όμως, προσέθεσε ένα ακόμη ζήτημα στο τραπέζι που αφορά και την Ελλάδα. Θα είναι παρούσα σε ό,τι αφορά την Λιβύη.
Στην Αθήνα, οι κυβερνητικοί παράγοντες τρέχουν μετά τα γεγονότα να περιορίσουν τις επιπτώσεις τους;
Η στιγμή που διανύουμε ήταν αναμενόμενη. Δεν θα έπρεπε να ήταν έτοιμη η Αθήνα με δικές της προτάσεις; Υπάρχουν; Αν όχι, γιατί δεν υπάρχουν; Θα απολογηθεί κανείς;
δ.-Ο κ. Μπλίνκεν, εκτός του κ. Μητσοτάκη (και του κ. Δένδια) θα συναντηθεί και με τον κ. Τσίπρα για να επιβεβαιώσει- ή να υπαγορεύσει- τους αμερικανικούς όρους για την μετεκλογική πολιτική. Σε αντίθεση με την Τουρκία που αν και πληγωμένη θέτει όρους, το αθηναϊκό σύστημα εσωτερικής εξουσίας ετεροπροσδιορίζεται.
ΝΑΙ έτσι είναι -όπως γράφονται στο άρθρο για την Αθήνα (σημερινή κυβέρνηση)-από την πλευρά των Ελλήνων που βλέπουν μισοάδειο το ποτήρι.
Αυτή όμως η Αθήνα(η από 7-7-2019 κυβέρνηση) υπέγραψε δύο στρατιωτικές ”αμυντικές” Συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία, αγόρασε πολεμικά αεροπλάνα και άλλο πολεμικό υλικό , ”κόντραρε” δυνατά την Τουρκία στον Έβρο και στο Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο , ανακήρυξε ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο , πάγωσε το Σύμφωνο Λιβύης–Τουρκίας και την Συμφωνία των Πρεσπών , ο πρωθυπουργός με την ομιλία του ”ξεσήκωσε” το Αμερικανικό Κογκρέσο, το οποίο έκτοτε συναρτά την όποια στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία με την παύση των παραβιάσεων από αέρος και θαλάσσης στο Αιγαίο και την διακοπή των πρωτοβουλιών της στην Αμμόχωστο.
ΚΑΙ παλιότερα- η Αθήνα(τότε κυβέρνηση) το 2008 στο Βουκουρέστι ”έτρεψε” σε φυγή τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Μπους,- τον νεότερο- και τον κ. Ερντογάν ,που περίμεναν ασμένως να υποδεχθούν στο ΝΑΤΟ τον κ. Γκρουέφσκι της FYROM.
Θα θέλαμε ”να απλώνει τα πόδια της και έξω από το πάπλωμά μας” ,αλλά να μη χαιρόμαστε όταν κρατά σφιχτά το πάπλωμα μας και ενώ δείχνει ότι κοιμάται ,ετοιμάζεται να τιναχτεί αν η χρεία το απαιτήσει ;;;.
Ας μη κλαιγόμαστε τώρα μάλιστα που ο Αλλάχ ”ξέχασε” την Τουρκία του κ. Ερντογάν , η οποία για να συνέλθει από αυτήν την βιβλική καταστροφή στο ένα τρίτο περίπου του χώρου της θα χρειαστούν (15) τουλάχιστον χρόνια με υπέρογκο δανεισμό της και φτώχεια του συνόλου του πληθυσμού της.
Συζητήσεις ”περί ανέμων και υδάτων” γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται πάντοτε από τους φλύαρους Έλληνες (δεν είναι μόνο η κ. Μπακογιάννη) -υπάρχουν ευτυχώς και σιωπηλοί -το θέμα είναι να μη ξανακυβερνήσουν οι θιασώτες της” ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής” (κ.κ. Σημίτης, ΓΑΠ, Τσίπρας ,Καμμένος Κοτζιάς κλπ) και επιδιώξουν να λύσουν άρον-άρον τα τις ελληνοτουρκικές διαφορές ,όπως έκαναν το 1995 με την Ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια , το 1997 με την Μαδρίτη, το 1999 με το Ελσίνκι και το 2018 με τις Πρέσπες.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι υποτελές και παραδομένο στα κελεύσματα του μεγάλου αφεντικού καθώς και αυτών που το στηρίζουν. Η νεότερη έκδοση των κοτσαμπάσηδων ενδιαφέρεται μόνο για τη νομή της εξουσίας, τη διατήρηση των κεκτημένων και την υποστήριξη των συμφερόντων τους.
Αν το κατανοήσουμε αυτό, τότε υπάρχει ελπίδα να συγκροτήσουμε μια οντότητα που θα είναι σε θέση να αγωνιστεί και να επιτύχει την αλλαγή αυτού του σαθρού και σάπιου οικοδομήματος που ακούει στο όνομα Ελληνικό κράτος.
Βέβαια ο εθισμός στη σήψη και στην παρακμή που παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία αποτελεί αναμφισβήτητα τροχοπέδη. Φευ!
Το κρίσιμο σημείο εν προκειμένω είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να παραμένουμε στα λόγια ή κάθε φορά να εντοπίζουμε τα κακώς κείμενα του συστήματος, μόνο. Χρειάζεται να αναλάβουμε δράση!
Όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό (κι αν) τόσο το καλύτερο.
Έτσι κι αλλιώς, οι καιροί ου μενετοί!
“Εν ολίγοις, δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της χώρας αλλά για την δική τους πολιτική επικυριαρχία.”
Ναι, αναμφιβόλως, αλλά ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;
Ο Μητσοτάκης ή ο Μαρινάκης;
Φυσικά και τον τόπο κυβερνά αυτός που ψηφίζει ο κυρίαρχος λαός , ο οποίος μερικές φορές σκέφτεται αφρόνως γιαυτό και είχαμε εθνικές καταστροφές μετά τον κυβερνήτη Καποδίστρια, τον οποίον πάντως δεν τον εξέλεξε ο κυρίαρχος λαός.
Νομίζω πως είναι ρητορικό το ερώτημα σαν το ”ποιος κάνει κουμάντο σε μια οικογένεια ” .
Όποια και να είναι η απάντηση -για κυβέρνηση και οικογένεια -το αποτέλεσμα μετρά .Και τώρα έχουμε και θα έχουμε καλύτερη κυβέρνηση από τις κυβερνήσεις της προηγούμενης 10ετίας.
ΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ”ΜΕ ΓΥΜΝΟ ΟΦΘΑΛΜΟ”.
πώς κυριαρχεί ο λαός, όταν:
1. όλες ανεξαιρέτως οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, με εξαίρεση την πρώτη εξ αυτών, στηρίχθηκαν στην μειοψηφία των ψηφοφόρων,
2. δημοψηφίσματα διεξάγονται με το σταγονόμετρο και
3. δεν υπάρχει ίχνος εθνικής στρατηγικής για την οικονομική πολιτική η οποία θα εξασφάλιζε μια τουλάχιστο ελάχιστη αντιπροσωπευτικότητα;
Θα συμφωνήσω στο σημείο ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι καλύτερη, τουλάχιστο από την προηγούμενη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αρκετά καλή.
“2. δημοψηφίσματα διεξάγονται με το σταγονόμετρο”
Ποιο … σταγονόμετρο; Ένα δημοψήφισμα έχει γίνει όλο κι όλο, αυτό τού 1974, για τον θέλομε βασιλευομένη, ή αβασίλευτη κι αυτό μάλλον “unfair”, όπως το είχε χαρακτηρίσει ο γέρο-Μητσοτάκης στο Λονδίνο.
Δεν το ξέρω ότι είναι καλύτερη η παρούσα από την προηγούμενη κυβέρνηση, διότι και τις δύο τις συνδέει ο εθνομηδενισμός. Εκτός κι αν ανήκομε στην κατηγορία αυτών που θεωρούν επιτυχία την … ψηφιοποίηση τού κρατικού μηχανισμού…
τον μοναδικό μηδενισμό τον οποίο διακρίνω εγώ είναι ο δικός σου.
Θα ήθελα πολύ να ήμουν σε θέση να σε κάμω πρωθυπουργό και να σε αφήσω να λύσεις τα προβλήματα με τον ίδιο ξεκάθαρο τρόπο όπως τα έλυσαν η…εθνική εταιρεία το 1897, ο Γούναρης με την Κωνσταντίνο το 1922 και ο Ιωαννίδης το 1974 (όλοι αυτοί με τις καλύτερες προθέσεις και τα γνωστά αποτελέσματα). Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ.
Εντελώς βλακώδης απάντηση, προφανώς επειδή δεν γνωρίζεις την έννοια τού εθνομηδενισμού. Τελείως ανάξια σχολιασμού. Δεν βγάζει νόημα.
Κάποτε πίσω από την επίσημη πολιτική υπήρχαν διαπλεκόμενα συμφέροντα (δημοσιογραφικοί και κατασκευαστικοί όμιλοι). Τώρα υπάρχει καθαρόαιμη μαφία. Πουλάει ναρκωτικά, βουλιάζει πλοία, καθορίζει τις τιμές των καυσίμων, έχει ιδιωτικούς στρατούς διαφόρων ειδών (από χούλιγκανς των αθλητικών ομάδων μέχρι επαγγελματίες πιστολέρο), απειλεί απευθείας πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς (π.χ. δικαστικούς).
Ο Καραμανλής ο Β’ μίλησε για “νταβατζήδες”, πλέον μπορούμε να μιλάμε για φαινόμενα κατηγορίας Κορλεόνε.
Η δημοκρατία (έστω αυτή η λειψή που φυτοζωούσε) πλέον τέθνηκε.
Δηλαδή αν η πρωτεύουσα της Ελλάδας ήταν η Θεσσαλονίκη, η εξωτερική πολιτική θα ήταν διαφορετική. Κάποιες εμμονές όταν επιμένουν και επαναλαμβάνονται βασίζονται σε ποικίλα κίνητρα.
Οφείλουμε να δούμε τα πράγματα στην πραγματική των διάσταση.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγήσει κανείς, ότι σήμερα πέντε στους δέκα Ελλαδίτες ζούν στην Αθήνα, από ό,τι δεν υπάρχει ουσιαστικό σχέδιο ανάπτυξης πέρα από το λεκανοπέδιο Αττικής. Η Θεσσαλονίκη διατηρεί έως σήμερα το μέγεθός της λόγω αποστάσεως προς την Αθήνα, κάτι το οποίο ωστόσο μακροπρόθεσμα θα γυρίσει εναντίον της.
Είναι σωστό ότι η αθηνοκεντρική εσωτερική πολιτική επιβλήθηκε κατά κάποιο τρόπο από τις περιστάσεις στις αρχές και στα μέσα του 19ου αιώνα. Είναι επιπλέον αλήθεια ότι το ελληνικό κράτος στήριξε με τις μικρές του τις δυνάμεις όσο περισσότερο μπορούσε την επαρχία όπως εξάλλου και την ομογένεια. Είναι ωστόσο επίσης αλήθεια, ότι το πολιτικό και κατ’ επέκταση το οικονομικό κατεστημένο επιδίωξε απολύτως συνειδητά τον έλεγχο της μεσαίας τάξης μέσα από την εξαθλίωση της πρωτογενούς παραγωγής και την αφαίμαξη της αντίστοιχης αγοράς εργασίας κάτι το οποίο δεν θα ήταν εφικτό χωρίς την συγκέντρωση του πληθυσμού στην πρωτεύουσα.
Ο υπερπληθυσμός τής Αθήνας έγινε την δεκαετία τού ’50 και όχι τον … 19ο αιώνα. Το ελληνικό κράτος δεν στήριξε την επαρχία. Το ακριβώς αντίθετο έγινε και γίνεται, ειδικά μετά την συγκέντρωση τού μισού πληθυσμού τής χώρας στην πρωτεύουσα. Η επαρχία τούς τρέφει. Έχω ξαναγράψει γι αυτό και με απτό παράδειγμα, αλλά όπως έχουν γίνει τα πράγματα, μού είναι αδύνατο να βρω το σχόλιό μου εκείνο. Νομίζω ότι δεν γνωρίζεις καλά την ελληνική πραγματικότητα.
τον 20ο αιώνα ήθελα να πώ
Kαι πάλι, μέχρι την δεκαετία τού ’50 ήταν όλα νορμάλ και η Αθήνα μία πανέμορφη πόλη. Όλα καταστράφηκαν μέσα σε μία δεκαετία, για να μην πω πενταετία ολότελα. Όλη η επαρχία μαζεύτηκε εκεί, δημιουργήθηκαν απίστευτα παρασιτικά επαγγέλματα, η πόλη καταστράφηκε από την αδιαφορία στα διατηρητέα τής κυβέρνησης Καραμανλή και φυσικά άρχισε η στυγνή εκμετάλλευση τής επαρχίας.
Νά δοῦμε ὅλες τίς παραμέτρους, τά ἐσωτερικά θέματα, ἀλλά καί τήν ἀνάπτυξη μεγάλων πόλεων λόγω τῶν ἀναγκῶν καί τῶν μέσων τῆς ἐποχῆς τῆς συγκέντρωσης μεγάλων πληθυσμῶν σέ αὐτές.
Κάποιες ἀπόψεις φωτίζουν κάποιες πλευρές, γιά τίς διχαστικές λογικές, γιά τήν μετριότητα, γιατί δέν ἐπιλέγουμε τούς ἀρίστους.
Τοῦ Γιώργου Δερτιλῆ καθηγητή καί ἱστορικού.
«Διχαστικές λογικές, προκαταλήψεις, θολά ιδεολογήματα, δημαγωγία, οι ίδιες και οι ίδιες παθογένειες συσκοτίζουν την κρίση μας. Μαζί με την ιστορική αμνησία και ακρισία των Ελλήνων, που καταστρέφει την αυτογνωσία μας, τις κοινωνικές αξίες, την ελληνική γλώσσα, τα συλλογικά μας οράματα, τη συνείδηση του φωτεινού χώρου που μας περιβάλλει, δηλαδή, τελικά, την πολιτισμική, εθνική και κοινωνική μας ταυτότητα»
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/332178/giorgos-dertilis-61-ptoheyseis-ylikes-kai-ithikes/
«Στη σημερινή ελληνική κοινωνία επικρατεί η μετριότητα.» Για «το μέσο επίπεδο των τριακοσίων της Βουλής. Για να πεισθεί κανείς, δεν έχει παρά να διαβάσει τα πρακτικά των συζητήσεων της Βουλής κατά τον 19ο αιώνα και να θαυμάσει, εκεί τουλάχιστον, τα ωραία ελληνικά, το πλούσιο λεξιλόγιο, το ύφος των αγορεύσεων, ενίοτε και το χιούμορ.»
https://www.lifo.gr/now/greece/giorgos-dertilis-sti-simerini-elliniki-koinonia-epikratei-i-metriotita
Μιά ἐνδιαφέρουσα ματιά ἀρχιτεκτονική μέ κοινωνικοοικονομική ἄποψη, γιά τό πῶς ἔχουμε ἐξελιχθεῖ σάν συγκρότηση κοινωνίας, πῶς φαίνεται αὐτό, στήν ᾿Αθήνα στήν συζήτηση ἀλλά καί στίς ἄλλες πόλεις, πῶς μᾶς βλέπουν οἱ ξένοι. Μιά κρίση γιά τήν ἀντιπαροχή, τί ἔχει προσφέρει. Οἱ περισσότεροι συνηθίζουν μία ἀρνητική ἄποψη γι αὐτήν, ἀλλά ὑπάρχουν καί ἄλλες ὀπτικές, γι αὐτόν τόν ἐσωτερικό δανεισμό, γιά τά θέματα οἰκοδομικῆς δραστηριότητας ὡς μοχλό καί ἀνάγκη ἀνάπτυξης μιᾶς ἐποχῆς, γιά τήν ἐπιλογή ἀρίστων τήν ἐποχή ἐκείνη ἀπό τόν Κωνσταντίνο Καραμανλῆ.
https://www.lifo.gr/culture/design/andreas-koyrkoylas-sti-lifo-i-geitonia-toy-moyseioy-ginei-steki-tha-einai-megali
Ὁ διάλογος γιά τό ποῦ βρισκόμαστε, πῶς βαδίζουμε, εἶναι ἀπαραίτητα σέ αὐτό τό σημεῖο γιά τήν κοινωνία μας. Οἱ ἐποχές καί τά μέσα ἐπιτρέπουν ἄλλες προοπτικές.
@ Ο Λούμπεν
Το Αντίβαρο έχει πολλά άρθρα περί εθνομηδενισμού, από τα οποία μπορείς κάλλιστα να καταλάβεις το νόημα τής λέξης. Άλλο ο μηδενισμός. Δύο απ’ αυτά:
Ο κοινός παρανομαστής
Εθνομηδενισμός
Σέβομαι τον κ. Σταλίδη και την ιστοσελίδα του.
Τα συγκεκριμένα κείμενα είναι ισοπεδωτικά και μηδενιστικά.
Τι πάει να πει “ισοπεδωτικά και μηδενιστικά”; Πού είναι οι αντιρρήσεις σου; Με τι ακριβώς δεν συμφωνείς; Ο Μητσοτάκης έχει σαν μέντορα τον Σημίτη και χρησιμοποιεί το ΕΛΙΑΜΕΠ σαν κυρίως συμβουλευτικό του όργανο. Μήπως δεν το έχεις ούτε εσύ καταλάβει; Εκτός κι αν συμμερίζεσαι τις απόψεις των, πράγμα που δεν πιστεύω.
ΥΓ: Προς αποφυγήν παρερμηνείας, μhδενισμός σημαίνει Nihilismus στα ελληνικά. Ο εθνομηδενισμός δεν ξέρω πώς λέγεται στα γερμανικά και αν υπάρχει τέτοια λέξη.
Μηδενισμός σημαίνει αυτό το οποίο εννοώ. Ισοπεδοτική κριτική υπαρχόντων συστημάτων.
Δεν είναι όμως όλα τόσο απλά, άσπρα ή μαύρα, ειδικά όπως στην περίπτωση της χώρας μας όταν η εξωτερική σου πολιτική συνκαθορίζεται από εξωγενείς παράγοντες.
Το 1940 για παράδειγμα η βρετανική επιρροή επιτάχυνε εάν δεν οδήγησε αποκλειστικώς την έξοδό μας στον πόλεμο. Δεν μπορεί όμως κανείς να κατηγορήσει τον Μεταξά για αυτό.
Οι δεσμεύσεις της χώρας μας απέναντι σε ξένα κέντρα είναι δεδομένες και είναι λάθος να αποδίδουμε τις επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων αποκλειστικά και μόνο σε προσωπικές, ιδεολογικές και κομματικές αστοχίες. Επίσης υπάρχουν βασικές διαφορές ανάμεσα στις επιδόσεις της κάθε κυβέρνησης.
Δεν κατάλαβες καθόλου το θέμα, αλλά δεν πειράζει. Διαφωνώ ακόμη και με την αιτία εξόδου (εισόδου μάλλον) μας στον Β’ΠΠ. Λόγω βρετανικής επιρροής και ποιας, μάς κήρυξαν τον πόλεμο οι Ιταλοί;