Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου
Μία απάντηση στο πρόσφατο άρθρο της Yeni Safak, που αναδημοσίευσαν την περασμένη εβδομάδα οι Ανιχνεύσεις, με την επισήμανση πως λεπτομερείς κι αδιαμφισβήτητες τεκμηριώσεις αυτής της απάντησης θα ακολουθήσουν σε ένα επόμενο μου άρθρο…
Προς το παρόν αυτό το άρθρο παραμένει καθαρά στην σφαίρα της έκφρασης άποψης.
- H στροφή της Τουρκίας προς την Κίνα έχει αρχίσει από το 2012.
10 Απριλίου 2012: Ο τότε Τούρκος Πρωθυπουργός και νυν Πρόεδρος της Τουρκίας Taγίπ Ερντογάν δίνει τα χέρια με τον τέως Πρόεδρο της Κίνας Χου Τζιντάο πριν από τις συνομιλίες τους στην Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο πρώτο επίσημο ταξίδι Τούρκου αξιωματούχου στην Κίνα ύστερα από 27 χρόνια.
Κατά την άποψή μου η στροφή αυτή, θα ολοκληρωθεί όταν ακούσουμε ότι η Τουρκία αγόρασε σημαντικό στρατιωτικό εξοπλισμό από την Κίνα, γιατί κατά τα λοιπά μέχρι τώρα έχουν διασυνδεθεί σχεδόν πλήρως οι οικονομίες τους.
Ήδη οι βαλλιστικοί πύραυλοι Bora που από το 2019 χρησιμοποιεί η Τουρκία εναντίον του ΡΚΚ αποτελούν προϊόν συνεργασίας της με την Κίνα…
Στην Τουρκική πολιτικο-στρατιωτική ελίτ, έχει εδώ και πολύ καιρό εδραιωθεί η πεποίθηση ότι το μέλλον ανήκει στην Κίνα. Προβλέπουν πως η Κίνα θα αναδειχθεί παγκοσμίως και θα επικρατήσει ως η αδιαφιλονίκητη, κυρίαρχη υπερδύναμη του 21ου αιώνα κι αυτό τους ωθεί ώστε να διακατέχονται από μια μανιώδη εμμονή δελεασμού της ώστε να συνδεθούν , με κάθε κόστος, μαζί της, εκλαμβάνοντας τους εαυτούς τους σε ρόλο μελλοντικού «Ανθυπασπιστή» της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή.
Το εάν αιθεροβατούν το μέλλον είναι μπροστά για να το αποδείξει …
Έκτοτε όμως, η Τουρκία προσπαθεί να γίνει το τσιράκι της Κίνας στην περιοχή της Αν.Μεσογείου κι ο κολαούζος της και βασικός της στόχος έχει καταλήξει η εξυπηρέτηση των Κινεζικών συμφερόντων..
Ο αναθεωρητισμός κι οι κινήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο κι Ανατολική Μεσόγειο είναι πιστή αντιγραφή των μεθόδων που ακολουθεί η Κίνα στις νότιες θάλασσες της και στον Ινδο-Ειρηνικό..
(*Εδώ που τα λέμε, πότε δεν αντέγραψαν οι Τούρκοι? )
Οι όψιμες αξιώσεις της Τουρκίας στο μισό Αιγαίο και στην Αν.Μεσόγειο, σκοπό τους έχουν να προσφέρει τις περιοχές αυτές και τις θαλάσσιες διαδρομές τους για επιδόρπιο στην Κίνα ώστε χρησιμοποιώντας τες ως διαπραγματευτικό ατού να εδραιώσει στέρεα και μόνιμα μια μελλοντική επίσημη συμμαχία και την συνεργασία της με την Κίνα.
- Η Τουρκία, θεωρεί ότι τώρα με τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, που διέλυσε το OBOR της Κίνας στο τμήμα του της Ανατολικής του πύλης προς την Ευρώπη, πως το κασέ της ανεβαίνει ως προς την θέση της στο γεωοικονομικό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής κι ότι μπορεί πλέον να γίνει αυτή ο Βεζίρης στην θέση του Βεζίρη, μετατρέποντας το Αιγαίο σε συνέχεια του Middle Corridor, που θα εξυπηρετεί την Κίνα.
(* Παρεμπιπτόντως ο Middle Corridor, περνά μέσα από το Καρς. Χωρίς το Καρς, ο Middle Corridor μετατρέπεται σε άλλη μια φαντασίωση για την Τουρκία….)
- Από την οπτική της Κίνας, η Τουρκία αποτελεί για αυτήν το μέσο ώστε να εξαρτήσει ολοκληρωτικά και να καθυποτάξει την Ρωσία στο άρμα της, αλλά και για να αποκτήσει πλήρως τον έλεγχο στην Κεντρική Ασία κι ευρύτερα στην Ευρασία, αποδυναμώνοντας την Ρωσική επιρροή στις γεωγραφικές περιοχές αυτές.
Η Τουρκία, με τις παντουρανικές της ονειρώξεις, της είναι χρήσιμη γιατί βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας κι η ιστορική , διαχρονική αντιπαλότητα των δύο χωρών μεταξύ τους προσφέρεται για εκ νέου εργαλειοποίηση…
Για να επιτύχει τον παραπάνω σκοπό της, απαιτείται προηγουμένως η Κίνα να έχει εξαρτήσει την ίδια την Τουρκία από αυτήν.
Ήδη τα καλύτερα φιλέτα της Τουρκίας και πολλές από τις κρατικές της υποδομές έχουν αγοραστεί από την Κίνα και περνούν σταδιακά υπό την δική της διαχείριση.
Τα “γλυψίματα” του Ερντογάν στον Πούτιν αιτία τους έχουν το γεγονός ότι η Ρωσία αρνήθηκε την ένταξη της Τουρκίας ως πλήρες μέλος στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Στα 2013-2014 οι Κινέζοι διαμήνυσαν στους Τούρκους ότι θα ήταν χαρά τους να τους υποδεχθούν ως μόνιμο μέλους του SCO αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να πάρουν πρώτα την έγκριση της Ρωσίας..
Το μήνυμα αυτό πέρασε στους Τούρκους ακριβώς την εποχή που στους κόλπους της ηγεσίας τους επικρατούσε απόλυτη απογοήτευση για την άρνηση της ΕΕ να εντάξει την Τουρκία στην Ενωση.
Στην αρχή, πιστεύω πως οι Τούρκοι για εκφοβισμό της Ρωσίας κι ως απάντηση στην άρνηση των Ρώσων για ένταξης της Τουρκίας με την ιδιότητα της ως πλήρους μέλους στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, εξώθησαν τα πράγματα στα άκρα καταρρίπτοντας ενσυνείδητα για το σκοπό αυτό στα τέλη Νοεμβρίου του 2015 το ρωσικό μαχητικό, ως μία εκβιαστικού τύπου υπενθύμιση προς την Ρωσία ότι έχει ανάγκη την Τουρκία, χρησιμοποιεί τον εναέριο χώρο της , αλλά και τα Στενά και τις θαλάσσιες οδούς της.
Όταν όμως στην συνέχεια αντιλήφθηκαν οι Τούρκοι ότι τα νταϊλίκια κι ο τακτικισμός τους αυτός δεν έπιασε τόπο και δεν οδήγησε στα προσδοκόμενα αποτελέσματα, τότε έκαναν την κωλοτούμπα και ξεκίνησαν τα γνωστά “γλυψίματα” στον Πούτιν και τις ντεμέκ συνεργασίες της χώρας τους με την Ρωσία, παρά τις μέχρι σήμερα εντονότατες κι εμπράκτως εκδηλούμενες αντιδράσεις των δυτικών «συμμάχων» τους.
Στην πραγματικότητα όμως τα συμφέροντα των δύο αυτών χωρών δεν συμπίπτουν και στις πλείστες των περιπτώσεων είναι ανταγωνιστικά.
Η Ρωσία από την πλευρά της απλώς τους εκμεταλλεύεται, γνωρίζοντας τους πραγματικούς σκοπούς των Τούρκων.
Έχε τον φίλο σου κοντά και τον εχθρό σου κοντύτερα, λέει ένα ρητό. Αυτό εφαρμόζει με τους Τούρκους η Ρωσία.
Κι ένα άλλο ρητό, μπορεί να λέει για την Ρωσία, κέρδισε όσο πιο πολλά μπορείς από αυτόν…
Κι αυτό το κάνει η Ρωσία.
Όλα είναι πιθανά, αλλά προσωπικά θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση εάν ποτέ η Ρωσία δώσει το Ok για την είσοδο της Τουρκίας ως πλήρες μέλος στον SCO.
- Είναι τραγελαφικό μεν εάν συγκρίνεις τα πραγματικά μεγέθη των οικονομιών των κρατών και του πληθυσμού τους αντίστοιχα, αλλά στα πλαίσια δε, της στροφής της χώρας τους που επιχειρούν οι Τούρκοι ιθύνοντες προς την Κίνα, μέσα στην σκοτοδίνη της αλαζονείας τους, συγκρίνουν τους εαυτούς τους μόνον με τις ΗΠΑ και γαλουχούν τον λαό τους να αντιμετωπίζει την Δυτική Συμμαχία, με πρώτες τη τάξει τις ΗΠΑ, ως τον βασικό τους εχθρό και συστημικό αντίπαλο τους.
Ποιος άλλος, εκτός από την Ελλάδα, θα μπορούσε να είναι για τους Τούρκους ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ και της Δυτικής Συμμαχίας στην περιοχή?
Το άρθρο της Yeni Safak αποτελεί επιβεβαίωση της σταθερής απομάκρυνσης της Τουρκίας από την Δύση.
Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο τα κρατικοελεγχόμενα τουρκικά μέσα προσπαθούν να υποβάλλουν στο κοινό τους την ιδέα ότι η Ελλάδα, μια κατά τα άλλα «σύμμαχος νατοϊκή χώρα», θα διεξάγει εναντίον της Τουρκίας έναν proxy war για λογαριασμό των ΗΠΑ, δηλαδή μίας επίσης κατά τα άλλα «νατοϊκής συμμάχου χώρας» .
Εκείνο που συστηματικά αποφεύγουν την ίδια ώρα να εξηγήσουν στο ακροατήριο τους τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης είναι πως η Τουρκία – όταν κι αν θα γίνει ένας τέτοιος πόλεμος – θα διεξάγει κι αυτή έναν proxy war για λογαριασμό της Κίνας εναντίον της Ελλάδας.
Κατ’επέκτασιν κι εναντίον των νυν φερόμενων ως Δυτικών συμμάχων της.
Αυτήν την εκδοχή τα τουρκικά μέσα την αποσιωπούν και την περνούν υποδόρια υποβάλλοντας την συστηματικά στον Τούρκο αναγνώστη τους, δημιουργώντας του ταυτόχρονα ένα φιλικό κλίμα συμπάθειας υπέρ της Κίνας στην οποία επιδιώκουν να τον στρέψουν και συνάμα μια απέχθεια εναντίον όλων των χθεσινών «φίλων»…
Κοινώς , μιλάμε για τις γνωστές Τουρκικές φιλίες του ποδαριού….
Εάν ποτέ η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα, θα είναι γιατί θα έχει λάβει πράσινο φως από την Κίνα κι από κανέναν άλλο.
Προς το παρόν δεν το έχει λάβει κι επιδίδεται σε λεονταρισμούς.
Ούτε κι οι Κινέζοι, άλλωστε έχουν πειστεί για την αξιοπιστία της Τουρκίας ως υποψήφιας συμμάχου και δεν την εμπιστεύονται, αλλά απλώς την χρησιμοποιούν. Έχουν βάσιμους λόγους να είναι επιφυλακτικοί μαζί της , αλλά θα ξεφύγουμε από το θέμα εάν αυτοί αναλυθούν εδώ…
- Στις ΗΠΑ , από την άλλη, εδώ και πολύ καιρό θεωρούν την Τουρκία αναξιόπιστη κι έχω την εντύπωση πως την αντιμετωπίζουν πλέον ως τον «Ιούδα» στο ΝΑΤΟ .
Συγχρόνως στις ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί ποιες ακριβώς είναι οι βλέψεις κι οι προθέσεις των Τούρκων. Δεν χρειάστηκε η δυστροπία και τα ανταλλάγματα που ζητά η Τουρκία για την ένταξη των Σουηδίας – Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ , για να αντιληφθούν οι ΗΠΑ τον πραγματικό ρόλο της Τουρκίας. Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη στάση των Τούρκων, τους ήταν ήδη γνωστή κι αναμενόμενη…
Η βάση στην Αλεξανδρούπολη σηματοδότησε και την δική τους στροφή.
Εδώ οι ΗΠΑ χτίζουν τα ανατολικά σύνορα της Δυτικής Συμμαχίας για την ανάσχεση της μελλοντικής προέλασης της Κίνας.
Η Τουρκία είναι έξω από τα σύνορα αυτά.
Τουλάχιστον ολόκληρη, όπως βρίσκεται στην σημερινή της μορφή κι εδαφική της έκταση.
Όπως επίσης και το σύνολο του υπάρχοντος πολιτικού της προσωπικού το οποίο συλλήβδην ομονοεί σύσσωμο ως προς την χαρασσόμενη Τουρκική Εξωτερική Πολιτική, η οποία είναι σταθερά διαταρακτική κι αντίθετη προς τα ευρύτερα αμερικανικά , αλλά κι εν γένει δυτικά και συμμαχικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους.
Η άποψη μου είναι ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να κρατούν, προς ώραν, την Τουρκία ως ένα είδος “αιχμαλώτου πολέμου” μέχρι να αποφασίσουν τι θα κάνουν μαζί της και το ίδιο κάνει κι η Τουρκία με την Δυτική Συμμαχία, προσπαθώντας να την εκμεταλλευτεί, να παζαρέψει και να αποσπάσει από αυτήν όσα περισσότερα μπορεί, πριν απομακρυνθεί πλήρως από αυτήν…
Ωστόσο ο χειρισμός αυτός της Τουρκίας απέναντι στην Δυτική Συμμαχία, ενόσω αποστασιοποιείται από αυτήν, μέρα με την μέρα εξασθενεί, με τον ίδιο ρυθμό που εξασθενεί κι η οικονομία της και δεν αποδίδει για την Τουρκία τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα…
Σήμερα στην Τουρκία ο μισθός κι η αγοραστική δύναμη του Τούρκου πολίτη είναι σημαντικά υποδεέστερος από αυτόν ενός Κινέζου πολίτη κι η Τουρκία μεταβάλλεται σε μεταπρατικό κέντρο και κράτος πελάτη της Κίνας…
Τώρα που με τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο μπήκαν, τρόπον τινά, τα δύο πόδια της Γερμανίας σε ένα παπούτσι και μεταστρέφει στην εξωτερική της πολιτική, η Τουρκία φαίνεται να χάνει έναν πολύτιμο σύμμαχο, με τον οποίο μέχρι πρόσφατα πορεύονταν χέρι-χέρι στον δρόμο προς την Κίνα.
Το άρθρο της Yeni Safak δείχνει πως η Τουρκία δεν πτοείται και συνεχίζει μόνη της….
Καλό της δρόμο !!!
Ο όρος για εμένα είναι ολίγον τι αδόκιμος, αλλά η αλήθεια είναι πως η Τουρκία ποτέ της δεν βρέθηκε στην “σωστή πλευρά της ιστορίας”.
Ούτε και τώρα προσανατολίζεται σωστά στις εκτιμήσεις της σχετικά με τα μελλοντικώς τεκταινόμενα.
Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη, τρείς και την κακή του μέρα, που λέει κι ο θυμόσοφος λαός.
Μπορεί δύο παγκόσμιοι πόλεμοι να μην την κατέστρεψαν , αλλά αυτή την φορά δεν την βλέπω να βγαίνει αλώβητη κι ακέραια την Τουρκία..
- Τα νοητικά και χρονικά άλματα στα 1071 και στο Μάτζικερτ κι οι φιέστες, για να τονωθεί το τουρκικό ηθικό, στην πραγματικότητα δεν ωφελούν τους Τούρκους καθώς κρύβουν πίσω τους κίβδηλες σημειολογικές μυθοπλασίες, άνευ ουσίας, ιστορικής συνέχειας και περιεχομένου.
Ούτε ο Ερντογάν έχει τα φόντα ενός Αρπ Ασλάν, ούτε κι εμείς διοικούμαστε από έναν δανδή όπως υπήρξε στα χρόνια του ο Ρωμανός Δ’ Διογένης, που δίχως άλλα προσόντα, ανελίχθηκε στον Βυζαντινό αυτοκρατορικό θρόνο. με κριτήριο αποκλειστικά και μόνον τον γάμο που πέτυχε θαμπώνοντας την, με την χήρα αυτοκράτειρα, κι ο οποίος, χωρίς να αποτελεί καμία στρατιωτική ιδιοφυΐα για την εποχή του , ωθήθηκε σε αντίστοιχης επιπολαιότητα αστοχίες οι οποίες τον οδήγησαν να αθετήσει πρώτα τον λόγο του στον Αρπ Ασλάν ότι δεν θα του επιτεθεί και κατόπιν σε τραγικές αποφάσεις να τον αντιμετωπίσει στο Μάτζικερτ, αποψιλωμένος από τις ένοπλες του δυνάμεις, τις μισές από τις οποίες (περίπου 20.000 άνδρες), μοιραίος ων, είχε φροντίσει ήδη νωρίτερα να στείλει με τον στρατηγό του Ιωσήφ Ταρχανειώτη μακριά από το πεδίο της μάχης…
Τέτοια απερίγραπτης ανοησίας λάθη σαν αυτά του Ρωμανού Δ’ Διογένη, γίνονται μόνον μία φορά στην ιστορία και το άρθρο αυτό, για χάρη της ειρήνης, οφείλει να διαμηνύσει τους Τούρκους, πως μπορεί δικαίως να τα γιορτάζουν γιατί συμβαίνουν μία φορά κάθε 3.000 χρόνια αλλά δεν είναι καλό να επενδύει κανείς και να στηρίζεται σε αυτά και σε μια τυχόν επανάληψη τους ώστε να ονειρεύεται μελλοντικές του νίκες εναντίον των Ελλήνων.
Ο δε Μωάμεθ ο Πορθητής που άλωσε την Πόλη στα 1453, για τον οποίο επαίρονται οι σύγχρονοι Τούρκοι, ήταν Σελτζούκος , με Ελληνίδα, μάλιστα, μητέρα και καταγόταν από πατέρα, από την γενιά του Οσμάν του Καγί, που θεωρείται ο ιδρυτής και ηγέτης της φυλής των Σελτζούκων.
Οι Σελτζούκοι σήμερα είναι κυριολεκτικά είδος προς εξαφάνιση και δεν τρέχει ίχνος από το αίμα τους στις φλέβες ούτε του Ερντογάν, ούτε κάποιου εκ των σύγχρονων Τούρκων πολιτικών, για να μπορούν να συγκρίνουν τον εαυτό τους μαζί τους ή με τον Μωάμεθ τον Πορθητή ή ακόμα και μετον Αρπ Ασλάν κι αντίστοιχα να επικαλούνται και να οικειοποιούνται τις νίκες τους, μετατρέποντάς τες σε νίκες δήθεν των δικών τους προγόνων.
Στην πραγματικότητα σήμερα οι όσοι εναπομείναντες πια Σελτζούκοι αποτελούν λιγότερο από το 5% του συνολικού σύγχρονου Τουρκικού πληθυσμού κι εντοπίζονται ως επι τω πλείστον στο ανατολικό τμήμα της. Τουρκίας. Κανείς δε Σελτζούκος Οσμανλής και διάδοχος του Σουλτανικού τέως Οθωμανικού θρόνου, δεν διέμεινε ποτέ στην Τουρκία. Ακόμα και του τελευταίου απομείναντος Οσμανλή, διάδοχου του Σουλτανικού θρόνου, του είχε απαγορευτεί δια ροπάλου έστω και μια απλή επίσκεψη του στην Τουρκία.
Οι σύγχρονοι Τούρκοι, αποτελούν το συνονθύλευμα 54 πρώην σκλαβωμένων λαών στην Οθωμανική αυτοκρατορία, που κατά την διάλυσή της ξώμειναν ξέμπαρκοι και για να εξυπηρετηθούν οι περιστάσεις στοιβάχτηκαν όπως,όπως στα 1923 από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής κι αποθηκεύτηκαν μέσα στα εδαφικά όρια της σύγχρονης Τουρκίας, με μοναδικό κριτήριο τον εξισλαμισμό τους. Στα 1924 δε, φρόντισαν να εξορίσουν τον τελευταίο Σελτζούκο Οσμανλή διάδοχο του Σουλτανικού θρόνου κι απόγονο του Μωάμεθ του Πορθητή κι αυτός , στις 18 Ιανουαρίου του 2021, πέθανε στα 90 του χρόνια άτεκνος στην Δαμασκό όπου έζησε εξόριστος όλη την ζωή του.
Eίναι αξιολύπητο να γλύφεις εκεί που έφτυσες, προσπαθώντας να οικειοποιηθείς τα μεγαλεία και τις νίκες όσων απαρνήθηκες, εξόρισες και τίποτα αντικειμενικά δεν σε συνδέει ή σε συνέδεε ποτέ πραγματικά μαζί τους…
Γενικά οι παραχαράξεις της ιστορίας και τα παραμύθια της Χαλιμάς , μόνον ψεύτικες εθνικές συνειδήσεις δομούν κι όποιος νομίζει ότι μπορεί να στηριχθεί σε αυτές, πολύ σύντομα θα βρεθεί αιωρούμενος, κοιτάζοντας από κάτω του να χάσκει το κενό.
Το σύγχρονο Τουρκικό κράτος γεννήθηκε πρωτοτύπως κι εκ του μηδενός. Κανείς δεν μπορεί να το θεωρήσει ως συνεχιστή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μήτε καν στην Συνθήκη της ίδρυσης κι οριοθέτησης των συνόρων της, δηλαδή στην Συνθήκη της Λωζάνης που υπογράφηκε την 24.7.1923 αναφέρεται πουθενά πως η σύγχρονη Τουρκία διατηρεί την ιδιότητα του κληρονόμου των δικαιωμάτων κι υποχρεώσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κάτι τέτοιο δεν υπονοείται στοιχειωδώς μέσα στο κείμενο της Συνθήκης.
Και πως θα μπορούσε άλλωστε?
Το Οθωμανικό κράτος και σύστημα το χτύπησαν ανηλεώς και νεότουρκοι και κεμαλικοί.
Η σύγχρονη Τουρκία διαφέρει, ύστερα κι από τις ανταλλαγές των πληθυσμών, τόσο στην εθνοτική, όσο και στην θρησκευτική πληθυσμιακή της σύνθεση από την αντίστοιχη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ακόμα και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της γης της διαφέρει από αυτό που υπήρχε επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν κι οι εθνοκαθάρσεις, αλλά και το γεγονός ότι οι αποζημιώσεις που οφείλει να καταβάλλει η Τουρκία στους πρώην ιδιοκτήτες γης επι Οθωμανικής αυτοκρατορίας, παραμένουν μέχρι σήμερα ανεξόφλητες από αυτήν.
Κοινώς μιλάμε για ένα κράτος επίσημο μπαταξή, που δεν αποζημίωσε καν για τα εδάφη που του παραχωρήθηκαν και κατοικεί !
Ούτε κι η εδαφική της έκταση ή το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας συμπίπτουν με αυτό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ή αποτελούν μετεξέλιξη του. Οι Κεμαλικοί φρόντισαν να διαρρήξουν κάθε συναφή δεσμό τους με το Οθωμανικό κρατικό σύστημα και τις δομές του. Ύστερα δε κι από την γλωσσική μεταρρύθμιση που ξεκίνησε στα 1929 κι εφάρμοσε πλήρως ως τα 1932 ο Κεμάλ, ούτε η γλώσσα, μήτε κι η γραφή των σύγχρονων Τούρκων συμπίπτουν με την επίσημη αραβοπερσική γλώσσα και γραφή που μιλούσαν κι έγραφαν επι Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην δε Οθωμανική Αυτοκρατορία η δεύτερη επίσημη γλώσσα της ήταν τα Ελληνικά..
Γενικώς όταν αναφερόμαστε σε Τουρκία, μιλάμε για ένα κράτος που στα 1923 συγκροτήθηκε και δομήθηκε εκ θεμελίων.
Οι σύγχρονοι Τούρκοι έχουν από της ιδρύσεως της σύγχρονης Τουρκίας ως κρατικής οντότητας αποποιηθεί κάθε δικαίωμα τους στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν μπορούν να την επικαλούνται Στερούνται ιστορικής συνέχειας που να τους συνδέει είτε με την Οθωμανική , είτε με την Βυζαντινή ιστορία, πέραν από το γεγονός ότι τους παραχωρήθηκαν κάποια από τα εδάφη που κατείχαν οι άλλοτε αυτοκρατορίες, εντός των οποίων φυλάσσονταν τμήματα των αρχείων κι ιστορικών τους μνημείων και κειμήλιων καθώς κι ότι οι περισσότεροι από τους προγόνους τους ανήκαν στους υποτελείς πληθυσμούς είτε τις μίας , είτε και των δύο αυτών αυτοκρατοριών, χωρίς να έχουν να επιδείξουν κάποια ιδιαίτερα οφίτσια ή στοιχειώδεις εξουσίες κατά την διάρκεια του βίου τους εντός αυτών.
Σκληρή η πραγματικότητα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι σύγχρονοι Τούρκοι, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητά τους !
Πρωτόκολλα και Διεθνείς Συνθήκες που υπογράφηκαν ανάμεσα στην Ελλάδα και την Οθωμανική αυτοκρατορία κι όρισαν τα μεταξύ τους σύνορα, πλην Δωδεκανήσων, οι οποίες προϋπήρχαν εννέα (9) συναπτά χρόνια πριν την δημιουργία του σύγχρονου Τουρκικού κράτους το 1923, όπως η Συνδιάσκεψη του Λονδίνου την 13η Φεβρουαρίου 1914, η Συνθήκη του Λονδίνου την 17η (με το παλαιό ημερολόγιο) και 30η (με το νέο) του Μαϊου του 1913 κι η Συνθήκη των Αθηνών την 1η (με το παλαιό ημερολόγιο) και την 14η (με το νέο) του Νοεμβρίου 1913 , δημιούργησαν παγιωμένες πλέον καταστάσεις κυριαρχίας για την Ελλάδα, που δεν αναιρούνται και δεν χωρούν την οποιαδήποτε παρεμβολή εκ μέρους της Τουρκίας με την ιδιότητα της ως δήθεν διάδοχου κράτους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στο οποίο θα δίνονταν η οποιαδήποτε δυνατότητα να αντλεί τα όποια δικαιώματα από αυτές. Ενώ συγχρόνως βάσει του άρθρου 12 της Συνθήκης της Λωζάνης που υπογράφηκε στις 24.7.1923 και συγκρότησε την Τουρκία για πρώτη φορά ως κράτος, ορίζοντας τα σύνορά της, τυγχάνουν συνομολογημένα κι από την ίδια την Τουρκία δεσμευτικές όλες οι προυφιστάμενες Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες, μεταξύ ανεξάρτητων προς αυτήν κρατικών οντοτήτων, όπως η Ελλάδα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι οποίες απλώς γεννούν μόνον δεσμεύσεις για την ίδια την Τουρκία κι υποχρεώσεις της για σεβασμό της ξένης προς αυτήν Ελληνικής κυριαρχίας, που προϋφίστατο της δικής της ιδρύσεως ως κράτους. .
Επιπλέον, Διεθνείς Συνθήκες οι οποίες υπογράφηκαν ανάμεσα στην Τουρκία και στην τότε κάτοχο των Δωδεκανήσων, Ιταλία όπως αυτή της Αγκύρας την 4.1.1932 και συνομολογήσεις της Τουρκίας για την ιδιοκτησία της Ιταλίας επί των Ιμίων που περιέχονται με το Πρακτικό του Δεκεμβρίου 1932 που ακολούθησε της Συνθήκης αυτής και προβλέπονταν στο λεκτικό της ότι ,παρά την μεταγενέστερη υπογραφή του, θα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της αυτής (Άγκυρα 1932) , όρισαν λεπτομερώς τα μεταξύ Τουρκίας και τότε Ιταλίας, σύνορα στην περιφέρεια των Δωδεκανήσων, αναφέροντας μάλιστα στα κείμενα τος τα συγκεκριμένα όρια της κυριαρχίας κάθε ενός κράτους, με τα Ελληνικά τους ονόματα, λεπτομερώς νησί προς νησί, βραχονησίδα προς βραχονησίδα και βράχο προς βράχο. Στην δε Συνθήκη αυτή της Αγκυρας του 1932 και στο Πρακτικό του Δεκεμβρίου 1932 που την ρητά δηλώνεται ότι την συνοδεύει, υπεισήλθε αυτοδικαίως η Ελλάδα στην θέση της Ιταλίας και στα απορρέοντα από αυτήν οριζόμενα δικαιώματα απόλυτης κυριαρχίας της, βάσει του άρθρου 14 της Συνθήκης των Παρισίων που υπεγράφη το έτος 1947 βάσει του οποίου η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία στα Δωδεκάνησα όπως και στις παρακείμενες προς αυτά βραχονησίδες, που της ανήκαν προ του 1947, συνομολογημένα κι από την Τουρκία ήδη με την Συνθήκη της Αγκυρας του 1932 για την οποία έγινε λόγος παραπάνω.
Το δε άρθρα 34 ως και 36 της Συνθήκης του Βιέννης του 1969, που ρυθμίζει το δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών, ξεκάθαρα ορίζουν πως δικαιώματα από μια Διεθνή Συνθήκη μεταξύ δύο κρατών , δημιουργούνται για ένα τρίτο κράτος που δεν συμμετείχε στην υπογραφή της Συνθήκης , μόνον όταν τα δύο κράτη που την υπογράφουν όρισαν με ειδική διάταξη, μέσα στο κείμενο της Διεθνούς Συνθήκης που υπέγραψαν, την πρόθεσή τους να εκχωρήσουν συγκεκριμένο δικαίωμα προς άλλο τρίτο κράτος που δεν την υπογράφει. Εν προκειμένω στην Συνθήκη των Παρισίων του 1947 με την οποία η Ιταλία εκχώρησε εν πλήρει κυριαρχία τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα και τις πέριξ αυτών βραχονησίδες, με την πρόβλεψη της αποστρατιωτικοποίησης τους, δεν γίνεται ούτε από την Ελλάδα , ούτε όμως και από την Ιταλία καμία πρόβλεψη ή αναφορά ότι εκχωρούν το οποιοδήποτε δικαίωμα στην Τουρκία να αντλήσει νόμιμες αξιώσεις αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων και των πέριξ αυτών βραχονησίδων, από την μεταξύ τους ειδικότερη συμφωνία αυτή ως προς την οποία η Τουρκία παραμένει εντελώς ξένη κι ανίσχυρη να παρεμβληθεί με οποιεσδήποτε νόμιμες αξιώσεις της που απορρέουν από αυτήν, βάσει του δικαίου που διέπει τις Διεθνείς Συνθήκες, όπως αυτό ορίζεται από την Συνθήκη της Βιέννης του 1969.
Επιπλέον, ήδη από τις πρώτες προτάσεις του προοίμιου της στην Σύμβαση του Μοντρέ που υπεγράφη το 1936 ορίζεται ότι αποφασίζεται αδιάκριτα, δηλαδή χωρίς εξαίρεση Τουρκικών ή Ελληνικών νησιών η αντικατάσταση του Παραρτήματος της Συνθήκης της Λωζάνης 1923 που συνδέεται βάσει του άρθρου 23 αυτής με το καθεστώς ουδέτερων ζωνών κι αποστρατιωτικοποίησης των νησιών Σαμοθράκης, Λήμνου, Ίμβρου, Τένεδου και Λαγουσών νήσων (Μαυρυαί). που βρίσκονται πλησίον των Στενών. Πρώτη η Τουρκία στρατιωτικοποίησε τις Ελληνικές ως τότε νήσους Ιμβρο και Τένεδο που πέρασαν με την Συνθήκη της Λωζάνης υπό την κυριαρχία της και δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της απέναντι στους Ελληνικούς πληθυσμούς που κατοικούσαν στα νησιά αυτά.
Επομένως δεν υπάρχουν αμφισβητούμενα ύδατα ή αμφισβητούμενης κυριαρχίας νησιά , βραχονησίδες , βράχοι και γενικότερα θαλάσσιες περιοχές στο Αιγαίο, μήτε κι η οποιαδήποτε δυνατότητα της Τουρκίας που αφενός από το 1995 κι εφεξής απειλεί παράνομα την Ελλάδα με casus belli εάν επεκτείνει, όπως έχει το νόμιμο δικαίωμα την κυριαρχία της από τα 6 μίλια στα 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές της, αφετέρου παρατάσσει απέναντι από τα Ελληνικά νησιά την Τουρκική Στρατιά του Αιγαίου, να απαιτήσει νόμιμα αποστρατιωτικοποίηση των Ελληνικών νησιών, από μια Ελλάδα που ασκεί το νόμιμο δικαίωμα της στην νόμιμη άμυνα της κυριαρχίας της από κάθε δηλωμένο επιβουλέα, βάσει του άρθρου 51 του Καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.
Η θαλάσσια κυριαρχία της Τουρκίας στο Αιγαίο βάσει του άρθρου 6 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 , περιορίζεται στα 3 μίλια από τις ακτές της κι αυτά όχι ναυτικά. Αυτό που σήμερα ονομάζουμε κι εννοούμε ως ναυτικό μίλι ορίστηκε για πρώτη φορά το 1954.
Διεθνείς Συνθήκες (πολυμερείς ή μη), αόριστης διάρκειας,που δεν ορίζουν δηλαδή χρόνο λήξης τους, όπως όλες όσες υπογράφηκαν από το 1923, που συγκροτήθηκε η Τουρκία πρωτογενώς ως κράτος και μέχρι σήμερα, παραμένουν απόλυτα ισχυρές ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία και πρέπει να τηρούνται, ενώ έχουν την δυνατότητα να μεταβληθούν μόνον με 3 τρόπους:
α) όταν ένα από τα δύο κράτη εκλείψει ως κρατική οντότητα,
β) όταν τα δύο κράτη αποφασίσουν από κοινού να τροποποιήσουν , ακυρώσουν ή μεταρρυθμίσουν και γενικώς μεταβάλλουν κάποιους ή όλους τους όρους τους και
γ) με πόλεμο.
Κι είτε αρέσει στην Τουρκία, είτε όχι, η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποποιηθεί κανέναν διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα της.
Έν προκειμένω, όσον αφορά την κατάσταση στην Τουρκία, έχουμε να κάνουμε με έναν αληθινά τραγικό ηγέτη , πνιγμένο στις αντιφάσεις του και στις πολύπλοκες αντιθέσεις της χώρας του και του «λαού» της, που ο ισλαμοφασιμός του δεν του επιτρέπει να συγκριθεί με τον Μουσταφά Κεμάλ τον οποίο επιδιώκει να υποκαταστήσει μέσω της πλήρους διαγραφής του από τις συνειδήσεις των Τούρκων πολιτών, ενώ το αίμα που τρέχει στις φλέβες του τον αποκλείει από την διεκδίκηση του τίτλου του Οσμανλή και του υποψήφιου νόμιμου διάδοχου του Σουλτανικού θρόνου.
Έναν ηγέτη που διοικεί ένα κράτος εθνοτικό μωσαϊκό, που κάποτε συγκροτήθηκε ως τέτοιο για τις ανάγκες των περιστάσεων, κατάφερε , για να εξυπηρετήσει τις ίδιες ακριβώς ανάγκες των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων να επιβιώσει και να φτάσει μέχρι τις μέρες μας αναμένοντας τον επόμενο χρόνο, παρά το αβέβαιο μέλλον του, να γιορτάσει τα 100 μόλις χρόνια από την επίσημη λειτουργία του και το οποίο επιδιώκει να προβάλλει τις δικές του ελλείψεις και ιδιότητες σε όσους θεωρεί ως αντιπάλους του…
Έναν φθίνουσας δημοτικότητας ηγέτη, σε πολυεπίπεδο κι απόλυτο αδιέξοδο, που η αντιπαλότητα του με την Ελλάδα καταλήγει η μόνη αιτία για να προσδώσει στην χώρα-χώρο και στους πολίτες της που διοικεί ταυτότητα και που διαρκώς αυταπατάται διακατεχόμενος κι αυτός κι οι όμοιοι του από την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να διεξάγει υβριδικούς πολέμους εναντίον των Ελλήνων, επειδή εξουσιάζει ένα ασκέρι πρώην σκλαβωμένων στην οθωμανική αυτοκρατορία λαών στους οποίους δεν έδωσε ποτέ ο ίδιος εθνική ταυτότητα και συνείδηση, παρά μόνον εκμεταλλευόμενος τον κοινό συνδετικό κρίκο της κοινής μουσουλμανικής τους πίστης, στέλνει τα παιδιά τους ως σάρκα προς βορά των λεόντων στις διάφορες εμπόλεμες αρένες του κόσμου, πολλές εκ των οποίων ο ίδιος δημιουργεί, με την προσδοκία ότι έτσι και με τις συμμετοχές τους αυτές, θα τα κάνει αξιόμαχα …
Από πότε τα θύματα που στέλνονται τροφή των λεόντων, μετατράπηκαν τα ίδια σε λιοντάρια ?!
Έναν λαό(?) , που διακατεχόμενος στην πλειοψηφία του από τα παρασιτικά πρότυπα των νομαδικών λαών από τους οποίους φαντασιώνεται πως έλκει τις ρίζες του, θεωρεί πως εάν λεηλατήσει λίγη από την ιστορία των άλλων και τσιμπήσει τμήματα από τα εδάφη τους θα καταφέρει να επιζήσει ο ίδιος, δίχως κατά τα λοιπά να έχει προσδώσει με την μέχρι σήμερα παρουσία του τίποτα στον οικουμενικό , πανανθρώπινο πολιτισμό , πέραν από το να κλέβει, να καταστρέφει και να καταπατά τα ιστορικά μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς που υπήρξαν δημιουργήματα άλλων λαών και του πολιτισμού τους, απλώς και μόνον επειδή βρέθηκε τυχαία, ύστερα από μια λάθος στροφή της ιστορίας, να τα κατέχει.
- Μην παρανοούν εκεί στην Τουρκία την μέχρι σήμερα στάση μας. Μια ειρηνική και πολιτισμένη συνύπαρξη επιζητούσαμε τόσα χρόνια. Χωρίς τις νοοτροπίες, τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου κι αυτά δικά μου. Εάν ποτέ έρθει η ώρα να πολεμήσουμε με τους Τούρκους, λίγο θα μας νοιάζει πως μας βλέπουν αυτοί και τι πιστεύουν αυτοί για εμάς ή με τι τους ποτίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Αυτό που θα μας νοιάζει είναι πως τους βλέπουμε ΕΜΕΙΣ και τι πιστεύουμε ΕΜΕΙΣ για αυτούς και ποια είναι η αλήθεια.
Κι η αλήθεια είναι αμείλικτη για τους Τούρκους κι υποδηλώνει απερίφραστα ότι δύο φορές στην πρόσφατη, νεότερη Ελληνική ιστορία των τελευταίων 200 ετών, μία τον 19ο αιώνα στα 1821-1829 κι άλλη μία τον 20ο αιώνα στα 1912-1913 διαμελίσαμε κι εξαφανίσαμε για τα καλά από τον χάρτη ολόκληρη την δήθεν τέως αυτοκρατορία «τους».
Η ρεβάνς δεν πρόκειται να έρθει για τους Τούρκους ούτε τον 21ο αιώνα.
Αυτοί που οι σύγχρονοι Τούρκοι επιμένουν να κατονομάζουν ως προγόνους τους, νικήθηκαν από τον Έλληνα κατά κράτος, επανειλημμένως και συντριπτικά!
Ο Ερντογάν δεν τολμά καν να πάει πιο πίσω από το 1922, προτιμά να αγνοεί τα μέχρι τότε γεγονότα.
Καλά κάνει, δεν τον συμφέρει!
Ούτε σε αυτόν , ούτε στα νέο-οθωμανικά του οράματα…
Επικαλείται νίκες κατά αμάχων Ελληνικών , χριστιανικών πληθυσμών στην Μικρασία την ώρα που δεν βρίσκονταν εκεί ούτε ένας Έλληνας στρατιώτης για να τους προστατέψει και κανείς από αυτούς δεν κράταγε όπλο για να υπερασπιστεί μόνος του τον εαυτό του.
Κι ύστερα κατά τα λοιπά κι ενώ επαίρεται για τις δολοφονίες , τους διωγμούς και τους βασανισμούς αμάχων γερόντων, γυναικών και παιδιών, συγχρόνως αρνείται την γενοκτονία τους…
Δεν σημαίνει όμως ότι κι εμείς έχουμε την ίδια κοντή μνήμη όπως αυτός…
Δεν σημαίνει όμως ότι εμείς ξεχάσαμε και στρεβλώσαμε, όπως αυτός , τις αληθινές πτυχές της ιστορίας…
Όποιον του βαστάει πραγματικά, ας κοπιάσει !
Το επόμενο ραντεβού να λογαριαστεί με την ιστορία, είναι εδώ και τον περιμένει.
Μ.Π.
Κείμενο-ποταμός. Τρομερή ιστορική ανάλυση.
Μακάρι να είμαστε τόσο δυνατοί αμυντικά και να φάει τα μούτρα του ο Πόντιος (αν έχουμε κανένα μπαμ τώρα το καλοκαίρι). Προσωπικά φοβάμαι την περίοδο της υπηρεσιακής κυβέρνησης που μάλλον θα προκύψει μετά τις εκλογές.
Banned_Member -Πρώτον, να σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
– Δεύτερον, να επισημάνω ότι ο Ερντογάν δεν είναι Πόντιος, είναι Γεωργιανής καταγωγής με ρίζες από το Λαζιστάν. Δεν είναι όμως Ελληνας Λαζός.
Η φήμη αυτή, περί δήθεν Ελληνικότητας της καταγωγής του, βγήκε από τον ίδιο, πριν κάποια χρόνια, όταν οι Τούρκοι ξεκίνησαν να, κάνουν μαζικά γενετικά τεστ για να διαπιστώσουν την πραγματική εθνοτική καταγωγή τους κι οι περισσότεροι από αυτούς διαπίστωναν πως ήταν απόγονοι κυρίως εξισλαμισμένων επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας Ελλήνων.. Πολλοί δε από αυτούς είχαν αρχίσει να εκχριστιανίζονται.
Ο Εργοντάν άφησε να διαχέεται η φήμη περί δήθεν και δικής τους Ελληνικότητας της καταγωγής ώστε να μπορέσει να τους διαχειριστεί, λέγοντας τους πως μολονότι ανήκαν σε διαφορετικούς λαούς, ήταν όλοι τους πλέον οι συνεχιστές μιας ένδοξης αυτοκρατορίας που ξεκίνησαν οι Σελτζούκοι κι οι οποίοι πλέον κατάφεραν να συγκροτήσουν, βάσει αυτών των οθωμανικών αξιών από τις οποίες πλέον διαπνέονταν (…) ένα ισχυρό κράτος που μέχρι το 2053 θα είναι το 5ο ισχυρότερο στον κόσμο.
Συγχρόνως η φήμη περί δήθεν Ελληνικότητας της καταγωγής του , τον βόλευε γιατί τον έκανε προσιτό ακόμα και στους ίδιους τους Ελληνες , που πίστεψε ότι θα έβλεπαν με ευνοϊκότερο μάτι τις διεκδικήσεις που σκόπευε να προβάλλε στον Αιγαίο , αλλά και θα συγκατένευανσ την δορυφοριοποίηση της Ελλάδας από την Τουρκία. Κοινώς αφού οι Έλληνες ήταν δυσαρεστημένοι με το πολιτικό τους προσωπικό, ένας άλλος επίσης, ωστόσο ντεμέκ Έλληνας, που γεννήθηκε στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, όπως ο Ερντογάν θα μπορούσε να γίνει ο ηγέτης τους κι ο ηγέτης όλων, και των από εδώ και τον από εκεί…
Μάλιστα πολλοί Ελληνες εκείνη την εποχή, αν θυμάστε, θαύμαζαν τον Ερντογάν, κι έτσι θεώρησε πως το παραμύθι που θα τους σέρβιρε θα έπιανε, για να πετύχει ο ίδιος τους σκοπούς του.
Επιπλέον μια φήμη περί της δήθεν Ελληνικότητας της καταγωγής Ερντογάν του έδινε πρόσβαση να οικειοποιηθεί, πέραν της Οθωμανικής και την Βυζαντινή ιστορία ώστε να εκλαμβάνεται η Τουρκία ως ο συνεχιστής και της Βυζαντινής και της Οθωμανικής αυτορκατορίας κι ιστορίας…
Μπορεί ο Ερντογάν να θεωρεί τον εαυτό του “Κακό Λύκο” ή “Γκρίζο” ή όπως αλλιώς θέλει να παραμυθιάζεται , αλλά εμείς δεν είμαστε Κοκκινοσκουφίτσες, για να τρώμε τα παραμύθια που μας σερβίρει. Εγώ προσωπικά, μόνον ένα χαρακτηρισμό θα του έδινα , αυτόν του “Ξεδοντιασμένος Γερόλυκος” και τίποτα παραπάνω.
– Τρίτον , ο Έλληνας στα 1821 έδιωξε τον Τούρκο από τα εδάφη του – που σημειωτέον διέθετε έναν τακτικό στρατό. άρτια εκπαιδευμένο σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής- με φτυαριά . τσουγκράνες και γιαταγάνια και με περιορισμένο αριθμό όπλων που του επέτρεπαν να διεξάγει μόνον ανταρτοπόλεμο, καθώς δεν ήταν καν συνηθισμένος στους κανόνες μιας τακτικής μάχης.
.Ο Έλληνας δεν διέθετε στρατιωτική υπεροπλία έναντι του Ντούτσε κι όμως τα ιταλικά φασιστικά στρατεύματα ήταν αυτά που από τον Οκτώβριο του 1940 μέχρι το τέλος της Άνοιξης του 1941 βρέθηκαν κολλημένα να αντιμετωπίζουν την πανωλεθρία στα Αλβανικά βουνά. Αυτό που ονομάζουμε Επος το΄40 δεν ήταν μικρή υπόθεση.
Ο Έλληνας ήταν ο πρώτος που αντιστάθηκε στις δυνάμεις του Άξονα σε όλη την Ευρώπη κι οι νίκες του ήταν αυτές που αναθάρρυναν τους κατακτημένους από τους Ναζί κι υποταγμένους ευρωπαϊκούς λαούς κι έφεραν στην Ευρώπη για πρώτη φορά τον αέρα της αντίστασης και της ελπίδας αποτίναξης του ναζιστικού ζυγού.
Ο Έλληνας έχει γραμμένες στο DNA του τις έννοιες Ελευθερία και Δημοκρατία και στα εγγενή του χαρακτηριστικά , σαν θα έρθει η ώρα να τα ενεργοποιήσει, συγκαταλέγεται το πολυμήχανο πνεύμα του Οδυσσέα..
Ο Ελληνας έχει γραμμένη στις φλέβες του την γνώση και την πληροφορία του μάχεσθαι ήδη πολύ νωρίτερα από το 1200 πΧ και τον Τρωϊκό πόλεμο κι έχει πλήρη επίγνωση των λόγων για τους οποίους μάχεται.
Αυτά τα εφόδια, θέλουμε δεν θέλουμε, περνάν έκτοτε από γενιά σε γενιά και βρίσκονται κρυμμένα, αλλά υπάρχουν μέσα στον κάθε Έλληνα κι Ελληνίδα. Αν ποτέ χρειαστεί θα ξεπηδήσουν από μέσα μας σαν την λάβα από το Ηφαίστειο που ξυπνά και θα μείνουμε κι οι ίδιοι έκθαμβοι με τους εαυτούς μας.
“Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾽, ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.”, , φώναζαν οι Έλληνες στα 492 πΧ στους Α’ Περισικούς Πολέμους. Ο Αισχύλος που το μετέφερε στα έργα του ήταν εκεί και πολεμούσε στον Μαραθώνα. δίπλα στον Μιλτιάδη…Τις ίδες ακριβώς φράσεις θα φωνάξει κι ο σύγχρονος Ελληνας.
Δεν μας φοβάμαι. Είμαστε παντός καιρού. Οποτε νομίζει ο Τούρκος ότι μπορεί να μας αντιμετωπίσει , ας κοπιάσει….
– Τέταρτον, γιατί κάποτε πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Οι Σελτζούκοι δεν μας κατέκτησαν,, εμείς τους αφήσαμε να μας κατακτήσουν.
Για να ακριβολογούμε τους επιλέξαμε ως “κατακτητές” κι αυτό γιατί μας βόλευε.
Ανάμεσα στους τότε σχισματικούς καθολικούς Δυτικούς που στα 1204 με την Δ’ Σταυροφορία άλωσαν την Πόλη και τους δοκιμάσαμε όταν μετέτρεψαν την Αγιά Σοφιά σε καθολικό ναό και φεύγοντας στα 1216 λεηλάτησαν και πήραν μαζί τους όλους τους θησαυρούς της και της Πόλης,, προτιμήσαμε τους Σελτζούκους, γιατί με αυτούς τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα , αφού ήταν μουσουλμάνοι, που δεν απαιτούσαν από τον Έλληνα να αλλαξοπιστήσει,
Αυτό ήταν το κριτήριο και το γεγονός ότι η διοίκηση της Ρωμανίας (σσ Βυζάντιο) είχε περάσει υπό τον έλεγχο του διεφθαρμένου οίκου των Αγγέλων, που υπήρξε κι αιτία για την τελική κατάλυση της αυτοκρατορίας. Ενας από αυτούς άλλωστε, ο Αλέξιος Δ’ Άγγελος,, μας κουβάλησε και τους Δυτικούς Σταυροφόρους. Έκτοτε κι ως το 1453 άρχισαν να χάνονται ένα προς ένα τα εδάφη της Ρωμανίας (σσ Βυζάντιο). Ο Οίκος των Αγγέλων ήταν η βασική αιτία της πτώσης του. Στα χρόνια του Κωνσταντίνου Παλιάλογου αυτό που είχε μείνει πια από τα άλλοτε εδάφη ήταν η Κωνσταντινούπολη και το Δεσποτάτο του Μυστρα κι ένα δυο νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.Τα υπόλοιπα τα διεκδικούσαν οι Δυτικοί κι οι Σελτζούκοι. Ανάμεσα στην Σκύλα και στην Χάρυβδη αποφασίσαμε ποιοι μας βόλευαν για να περάσουμε τις Συμπληγάδες και να επιβιώσουμε.
Μην παραμυθιάζονται οι Τούρκοι, ούτε οι Σελτζούκοι μπορούσαν να μας νικήσουν εφόσον δεν το θέλαμε κι είχαμε την κατάλληλη ηγεσία. Αλλά ήταν οι εποχές των Ενωτικών και των Ανθενωτικών και μπερδευτήκανε τα θέματα της πίστης κι οι εμφύλιοι από αυτές τις αιτίες κι έτσι οδηγηθήκαμε στην απόφαση να βάλουμε τους Σελτζούκους μπροστά, που στο κάτω κάτω ήταν πολεμιστές, που θα τα έβγαζαν πέρα αυτοί με τους Δυτικούς.
Πολλούς δε από αυτούς τους είχαν προσλάβει από προηγούμενα στις υπηρεσίες τους οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες και γνώριζαν οι Έλληνες το ποιόν τους…
Αλλες εποχές,, άλλες συγκυρίες, άλλες επιλογές…Μεγάλη ιστορία, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τα παραμύθια που προσπαθούν να μας σερβίρουν οι σύγχρονοι Τούρκοι.. Είναι αστείο να περνιούνται για κατακτητές. Εάν ήταν θα κόπιαζαν εδώ και πολύ καιρό για να μας ¨¨κατακτήσουν”..
Πάντως ένα δίκαιο το έχετε. Επειδή δεν κατάγονται πράγματι από γενιά πολεμιστών και δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους πως μπορούν με άλλον τρόπο να μας νικήσουν και καθώς δεν γνωρίζουν από μπέσα , αν είναι να χτυπήσουν θα το κάνουν στο χρόνο που θα θεωρήσουν ότι βρισκόμαστε σε αδυναμία…
Αλλά και σε αυτό ακόμα είναι προβλέψιμοι…
Εδώ δεν μιλάμε για λιοντάρια ,όπως θέλουν να φρεναπαντώνται για τους εαυτούς τους, αλλά για πτωματοφάγους ύαινες…
Τί μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί μας εκείνη την εποχή , δεν ξέρω. Αλλά Υπηρεσιακό Αρχηγό ΓΕΕΘΑ δεν νομίζω πως θα έχουμε κι αυτός έχει ήδη στείλει τα μηνύματά του.Ισως λυθούν καλύτερα τα χέρια του…
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι Ελληνες, πολιτικοί και λαός, είμαστε ενωμένοι στα δύσκολα. Οι εμφύλιοι αρχίζουν για εμάς μόνον σε καιρό…ειρήνης.
Ο Ρετζέπ Ταϊγίπ Έρντογαν (τουρκ. Recep Tayyip Erdoğan) είναι τουρκικής, λαζικής και γεωργιανής καταγωγής. Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1954, στην περιοχή Κασίμπασα (Kasımpaşa) της Κωνσταντινούπολης. Η οικογένειά του είχε τουρκική και λαζική καταγωγή και διέμενε αρχικά στην περιοχή της Ριζούντας, στην οποία επέστρεψαν όταν ο Ταϊγίπ – και όχι Ταγίπ – Έρντογαν ήταν ακόμα μωρό. Η καταγωγή της οικογένειας είναι από τη φυλή των Bağatlιoğlu (Μπαγατλίογλου) ή Bakatoğlu (Μπακάτογλου), ημιστρατιωτικό σώμα Τουρκομάνων, τους οποίους εγκατέστησε στην περιοχή ο Σουλτάνος Μεχμέτ Φάτιχ (Μωάμεθ ο Πορθητής) όταν κατέκτησε την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Ο παππούς του Έρντογαν λεγόταν Τεγιούπ (Ταϊγίπ) Μεμίς Μπακάτογλου (και το Μπακάτογλου ήταν περισσότερο ένα εθνονύμιο/παρατσούκλι και όχι επίσημο επώνυμο). Ο Τεγιούπ – που ήταν και λαζικής καταγωγής – είχε πολεμήσει εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων, όταν είχαν καταλάβει τον ανατολικό Πόντο (μέχρι την Τραπεζούντα) και τραυματίστηκε στην περιοχή του Αρνταχάν. Η πρώτη σύζυγος του Αχμέτ Ερντογαν, πατέρα του Ταϊγίπ, ήταν Γεωργιανής καταγωγής. Η δε μητέρα του Ερντογαν ήταν Τουρκάλα και λεγόταν Τενζιλέ.
Αλή Αλ-Γκιουμανι :
Σας ευχαριστώ πολύ !
Εξαιρετικές κι ιδιαίτερα χρήσιμες και διαφωτιστικές οι πληροφορίες- επισημάνσεις σας.
Αποδεικνύουν και με το παραπάνω ότι ο Ερντογάν δεν είχε ποτέ του Ελληνική καταγωγή και δεν κατατάσσεται στους Πόντιους .
Εύξεινος Πόντος και Πόντιος είναι Ελληνικοί όροι.
Οι σύγχρονοι Τούρκοι δεν τους χρησιμοποίησαν ποτέ.
Για τον Εύξεινο Πόντο ειδικά χρησιμοποιούν τον όρο Καρά- Ντενίζ που σημαίνει Μαύρη Θάλασσα.
Σωστά ?
Αλή Αλ- Γιουνανι
Χίλια συγνώμη, έγραψα το όνομα σας λάθος
Σημαίνει Αλή ο Έλληνας ?
Ευχαριστώ θερμά για τη διόρθωση.
Είχα ακούσει τον κ. Σαββίδη να αναφέρει ότι κατάγεται από τη Ριζούντα και μου κόλληε από τότε.
κ. Παπαδοπούλου, ακόμα τον θαυμάζουν, όπως και τον Πούτιν, τον Trump, τον Ορμπάν κ.ο.κ. Δεν ξέρω αν είναι πολλοί, πάντως κάνουν πολύ θόρυβο στο Ελληνικό διαδίκτυο.
Ευχαριστώ και για την εξίσου μακροσκελή απάντηση-σχόλιο.
Banned_Member:
Δεν αναιρώ, ούτε αμφισβητώ ότι τον ακούσατε τον κύριο Σαββίδη να το λέει, αλλά προσωπικά δεν τον άκουσα για να είμαι σίγουρη αναφορικά με το τι ακριβώς εννοούσε και τι ακριβώς ήθελε να πει.
Εκείνο όμως που εγώ θα σχολιάσω είναι το γεγονός ότι όταν κάποιος στην σημερινή Τουρκία έλκει καταγωγή από μια περιοχή που εμείς οι Πόντιοι επιμένουμε ,για να μην οδηγηθούν τα πράγματα στην λήθη , να την αποκαλούμε με το Ελληνικό της όνομα, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι το Ελληνικό όνομα της περιοχής κάνει κι αυτόν Έλληνα.
Υπάρχει πράγματι στα βουνά του Πόντου σημαντική σε αριθμό Ελληνική μειονότητα , που αναγκάστηκε να εξισλαμισθεί , γιατί ήταν ο μόνος για αυτήν τρόπος να παραμείνει στον τόπο της, η οποία πεισματικά αντιστέκεται και μιλάει ακόμα τα Ρωμέικα, παρόλες τις υποανάπτυκτες συνθήκες κάτω από τις οποίες οι Τουρκικές αρχές της επιβάλλουν ως τις μέρες μας να ζει.
Τους ακούς να μιλάνε τα Ποντιακά και συγκίνησε!
Κάνουν σοβαρό και συστηματικό αγώνα να μην χάσουν την επαφή με τους συμπατριώτες τους Χριστιανούς Πόντιους που με τις ανταλλαγές κατέληξαν είτε στην Ελλάδα, είτε σε άλλα μέρη του κόσμου.
Σας διαβεβαιώνω πως ο Ερντογάν δεν συγκαταλέγεται στους πληθυσμούς αυτούς και δεν έχει ρίζες Ελληνικές.
Τώρα για Πούτιν, Τραμπ κλπ , που λέτε, πράγματι κι εγώ πιστεύω πως υπάρχουν αρκετοί ακόμα υποστηρικτές τους στην Ελλάδα.
Αλλά ο Ερντογάν έχει χάσει πλέον
κάθε έρεισμα θαυμασμού του στην Ελλάδα. Μην σας πω, χωρίς ίχνος υπερβολής, πως αυτό που εγώ διαπιστώνω σταθερά είναι πως οι παράλογες, όψιμες διεκδικήσεις του σε Ελληνική επικράτεια , η αλαζονεία του, οι κυκλοθυμικες συμπεριφορές του, η κλεπτομανία του προς ξένους πολιτισμούς και τα ιστορικά τους μνημεία και κειμήλια,οι προσπάθειες παρεμβολής του στα εσωτερικά της Ελλάδας, οι φανφανορολογιες του , οι ύβρεις του προς τους Έλληνες, οι απειλές και τα ντεμεκ νταϊλικια του κι οι εν γένει κουτοπόνηρες συμπεριφορές του, τον έχουν μετατρέψει σε ένα εξεχόντως απεχθές πρόσωπο για τον μέσο Έλληνα.
Ο Έλληνας , εάν και βράζει μέσα του μαζί του, ξέρει να κάνει υπομονή.
Έχει εκπαιδευτεί στην υπομονή για 368 συναπτά έτη και ξέρει να αναγνωρίζει και να δρα την κατάλληλη στιγμή.
Εκεί που ο άλλος μπορεί να τον εκλαμβάνει ως δεδομένο και δεν τον σέβεται.
, ο Έλληνας του τραβά το χαλί πάνω στο οποίο νομίζει πως στηρίζονται τα πόδια του,
Τον Ερντογάν ειδικά και τους ομοίους του, τους έχει στήσει καραούλι.
Τους περιμένει πότε θα κάνουν την λάθος κίνηση, γνωρίζοντας πως αυτοί μες την αλαζονεία που του διακατέχει την εκλαμβανουν για σωστή.
Τυχερός είναι αυτός που έχει τον Έλληνα φίλο του. Δεν θα βρει πιο πιστό φίλο πάνω στην Γη.
Κι άτυχος αυτός που του συμπεριφέρθηκε εχθρικά, πίστεψε ότι μπορεί να ξεγελάσει τον Έλληνα , τον εξαπάτησε και τον αντιμετώπισε ως εχθρό του…
Ναι. Είμαι Έλληνας μουσουλμάνος.
Αλη Αλ-Γιουνάνι:
Το πώς προσεγγίζει ο καθένας το Θεό είναι ζήτημα προσωπικής του ελευθερίας και δεν πέφτει λόγος για αυτό σε κανέναν άλλο.
Χωρίς ίχνος εθνικιστικών εξάρσεων , αυτό που εγώ έχω να πω είναι ότι είσαστε ένας Έλληνας πολύ καλά ενημερωμένος!
“Εάν ποτέ η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα, θα είναι γιατί θα έχει λάβει πράσινο φως από την Κίνα κι από κανέναν άλλο”
Υπερβολικό συμπέρασμα. Δεν τεκμέρεται όμως από πουθενά. Είναι απλώς εικασία.
“Δεν χρειάστηκε η δυστροπία και τα ανταλλάγματα που ζητά η Τουρκία για την ένταξη των Σουηδίας – Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ”
Δηλαδή θα έπρεπε η Τουρκία να πει σε όλα “ναι” επειδή έτσι θέλουν οι ΗΠΑ; Και ποιες είναι οι ΗΠΑ δηλαδή; Και αν ναι, τότε γιατί υπάρχει το βετο; Άρα λοιπόν έχει ΚΑΘΕ δικαίωμα η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, να χρησιμοποιεί το βετο.
“Ο δε Μωάμεθ ο Πορθητής που άλωσε την Πόλη στα 1453, για τον οποίο επαίρονται οι σύγχρονοι Τούρκοι, ήταν Σελτζούκος , με Ελληνίδα, μάλιστα, μητέρα..”
Ο Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ (Μωάμεθ ο Β’ ο Πορθητής) δεν είχε Ελληνίδα μητέρα. Η μητέρα του ήταν η Χιουμά Χατούν. Κατά πάσα πιθανότητα ήταν Εβραία από τη Γαλλίδα ή Ιταλίδα, η Εστέρα Στέλλα. (Franz Babinger (1992). Mehmed the Conqueror and His Time. Princeton University Press. pp. 11–12.)
Ο Χαλίλ Ιναλτζίκ, αυτό το μεγαθήριο της Οθωμανικής ιστορίας ασπάζεται την άποψη ότι η μητέρα του Φατίχ ήταν πρώην χριστιανή σκλάβα. (Emine Çaykara, Tarihçilerin Kutbu Halil İnalcık Kitabı, Baskı Yılı: 2005, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, s.459)
Ο Ιλμπέρ Ορταϊλί, έτερος ιστορικός της Τουρκίας, λέει ότι η Χιουμά καταγόταν από την τουρκομανική δυναστεία/μπεϊλίκι των Ισφεντιγιάρ, όμως αυτό μάλλον ήταν λάθος διότι από τους Τζαντάρογουλλαρί καταγόταν η Χατιτζέ Χαλιμέ Χατούν, δεύτερη σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ (πατέρα του Πορθητή) και εγγονή του Ισφεντιγιάρ μπέη. Ο Ορταϊλί μάλιστα θεωρεί ότι οι απόψεις περί Γαλλικής/Εβραϊκής ή Ιταλικής καταγωγής της Χιουμά δεν στηρίζονται σε απτά δεδομένη/πηγές. (Ortaylı, İlber. Türklerin Tarihi 2. Timaş Yayınları.)
Κάποιες πηγές λένε ότι ήταν μια πριγκίπισσα από το Πριγκιπάτο της Ζέτας και συγγενής του Αλβανοσέρβου Đurađ ΙΙ Balšić, ή ότι καταγόταν από το Ζαχούμλιε (σημερινή Βοσνία). (Li Tang; Dietmar W. Winkler (2013). From the Oxus River to the Chinese Shores: Studies on East Syriac Christianity in China and Central Asia. LIT Verlag Münster. p. 308.)
Η δε Μάρα Μπράνκοβιτς, Σερβικής και Ελληνικής καταγωγής, ήταν μητριά του Φατίχ και τρίτη σύζυγος του πατέρα του (σουλτάνου Μουράτ Β’).
“…και καταγόταν από πατέρα, από την γενιά του Οσμάν του Καγί..”
Αυτό το ακούσατε σίγουρα από τον κύριο Σταθακόπουλο. Ο Οσμάν ήταν γιος του Ερτουγρούλ. Ανήκαν σε μια Σελτζουκική ηγεμωνία, σε ένα μικρό εμιράτο/μπεϊλίκι, με κέντρο το Σογιούτ (κοντά στην Προύσα). Κατάγονταν πράγματι από τη φυλή των Καγί, οι οποίοι ανήκαν στην ευρύτερη φυλετική ‘ομοσπονδία’ των Ογούζων.
“Στην πραγματικότητα σήμερα οι όσοι εναπομείναντες πια Σελτζούκοι αποτελούν λιγότερο από το 5% του συνολικού σύγχρονου Τουρκικού πληθυσμού κι εντοπίζονται ως επι τω πλείστον στο ανατολικό τμήμα της. Τουρκίας.”
Δεν έχει σημασία. Όλοι οι λαοί έχουν αφομοιώσει αλλόφυλα στοιχεία και πληθυσμούς. Η φυλετική καθαρότητα υπάρχει μόνο στα μυαλά κάποιων ακραίων εθνικιστών ή καλύτερα ρατσιστών (φορέων κυρίως της ναζιστικής ιδεολογίας). Είναι άλλο πράγμα η φυλή/αίμα/DNA και άλλο πράγμα το έθνος. Οι απόγονοι των Κουμάνων που εκχριστιανίστηκαν τον μεσαίωνα, λιγότερο από 100 χρόνια πριν έρθουν οι Σελτζούκοι Τούρκοι στη Μικρά Ασία, σήμερα σίγουρα δηλώνουν Έλληνες, παρά το ότι προέρχονται από Τουρκικό φύλο. Η εθνική ταυτότητα δεν καθορίζεται, παρά ελάχιστα, από την καταγωγή, αλλά από την γλώσσα, την παράδοση, τη θρησκεία και κυρίως το αίσθημα του ανήκειν.
Λοιπόν ο Ερνέστος Ρενάν σέ μια μονογραφία του με τον τίτλο
«Τί εστί εθνότης» γράφει τα επόμενα :
«Αν εγώ χαίρουμαι, όταν ένα έθνος ευημερή και προοδεύει σαν να επρόκειτο για την ευημερία και την ευτυχία της οικογενείας μου, όταν πάσχω και υποφέρω όταν αυτό υποφέρη, και κυρίως όταν έχω τη σταθερή απόφαση τα παιδιά μου να τ΄ αναθρέψω και τα εκπαιδεύσω στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές παραδόσεις αυτού του έθνους και κανενός άλλου,— τελείωσε :
Ανήκω ολόψυχα σ΄ αυτό το τελευταίο έθνος αδιάφορο σε ποια φυλή ανήκω, ποια γλώσσα μιλώ και ποιο θρήσκευμα πρεσβεύω».
Και μιας και αναφερθήκατε σε ποσοστά, διάφορες έρευνες υπάρχουν όπου άλλες αναφέρονται σε 6%, άλλες σε 17% άλλες σε 21% και άλλες σε 32%. Δεν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο, παρόλο που και να υπήρχε κάτι σίγουρα σχετικά με το θέμα, αυτό για μένα θα είχε ΜΟΝΟ επιστημονική αξία και ΟΧΙ ιδεολογική (δεν είμαι ρατσιστής).
” Κανείς δε Σελτζούκος Οσμανλής και διάδοχος του Σουλτανικού τέως Οθωμανικού θρόνου, δεν διέμεινε ποτέ στην Τουρκία. Ακόμα και του τελευταίου απομείναντος Οσμανλή, διάδοχου του Σουλτανικού θρόνου, του είχε απαγορευτεί δια ροπάλου έστω και μια απλή επίσκεψη του στην Τουρκία.”
Αυτό δεν είναι αλήθει. Οι απόγονοι του Αμπντουλχαμίτ και του Βαχιντεντίν έχουν επιστρέψει πλέον στην Τουρκία.
“Το σύγχρονο Τουρκικό κράτος γεννήθηκε πρωτοτύπως κι εκ του μηδενός.”
Λάθος. Οι στρατιώτες που το ίδρυσαν ήταν μέλη του Οθωμανικού στρατού. Είχαν πολεμήσει με αυτόν και κατήγαγαν νίκες αλλά και ήττες.
“Κανείς δεν μπορεί να το θεωρήσει ως συνεχιστή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Κάτι τέτοιο δεν υπονοείται στοιχειωδώς μέσα στο κείμενο της Συνθήκης.”
Το ότι κάτι δεν αναφέρεται, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, είναι ότι οι Κεμανλικοί δεν ήθελαν να προβάλλουν τις ρίζες τους. Ναι αυτό είναι αλήθεια αλλά δεν σημαίνει κάτι.
“…οι αποζημιώσεις που οφείλει να καταβάλλει η Τουρκία στους πρώην ιδιοκτήτες γης επι Οθωμανικής αυτοκρατορίας, παραμένουν μέχρι σήμερα ανεξόφλητες από αυτήν.”
Δεν οφείλουν ΚΑΜΙΑ αποζημίωση.
“Αυτοί που οι σύγχρονοι Τούρκοι επιμένουν να κατονομάζουν ως προγόνους τους, νικήθηκαν από τον Έλληνα κατά κράτος, επανειλημμένως και συντριπτικά!”
Είστε ευγενέστατη μαζί μου σε άλλο σχόλιο. Πιστέψτε με λοιπόν, δεν θέλω να σας προσβάλλω αλλά λέτε αστειότητες στο θέμα αυτό. Θυμηθείτε το 1922.
Δεν λέω τπτ με ειρωνική ή προσβλητική διάθεση, πιστέψτε με. Ζητώ συγγνώμη αν δίων λάθος εντύποση. Ωστόσο, αν και λέτε ότι ομιλείτε χωρίς καμία εθνικιστική έξαρση, το κείμενο σας άλλα δείχνει. Εννοώ το ύφος σας κ.τ.κ. Κατά τα άλλα ήταν μια ενδιαφέρουσα ανάλυση.
Αλή Αλ-Γιουνάνι:
1. Στα περί δήθεν εικασιών μου στις σχέσεις Τουρκίας-Κίνας :
Δεν διαβάσατε την εισαγωγή μου μάλλον.
Ποτέ δεν στηρίζομαι σε εικασίες και σε ισχυρισμούς που δεν μπορώ να αποδείξω και να τεκμηριώσω
Νομίζω ξεκάθαρα επιφυλάχθηκα εξ’αρχής ως προς την επερχόμενη τεκμηρίωση της συγκεκριμένης απάντησης-εκφρασης άποψης.μου..
Κάντε λίγη υπομονή , η βιασύνη μόνον εσάς βλάπτει…
Μην βιάζεστε να προκαταλαβετε τα πράγματα, έπεται και συνέχεια. και το πιο πιθανόν είναι να εγκαταλείψει το επιχείρημα σας περ εικασιών να αιωρείται στο κενό..
2- Στα περί δύστροπιας της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ για την ένταξη των Σουηδίας -Φιλανδιας:
Οι συμμαχίες απαιτούν ομαδικό πνεύμα . Εσείς ως Έλλην, που επικαλειστε ότι είσαστε θα έπρεπε να το γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι Δημοκρατία σημαίνει να υποτάσσεται κάποιος στην θέληση των πολλών . Όταν δεν δέχεσαι τους κανόνες της δημοκρατίας τότε δυστυχώς κατρακύλας σε αυταρχικές νοοτροπίες και νομίζεις πως με το έτσι θέλω θα μπορέσεις να επιβληθείς στους άλλους. Η δημοκρατική όμως πραγματικότητα υπαγορεύει ότι δεν μπορείς να εργαλειοποιεις τις δήθεν συμμαχίες σου , κάνοντας διαρκώς κατάχρηση του βέτο για.να λύνεις συνεχώς τα αδιεξοδα της εσωτερικής σου πολιτικής , προσποιούμενος στο εξωτερικό τον ρόλο του ισχυρού στην διεθνή πολιτική σκηνή, για να τον βλέπει και καταφέρεις να πείσεις τον εσωτερικό σου κοινό να ξεχάσει
το αδιέξοδο που το έχεις φέρει με την οικονομική και νομισματική σου πολιτική, ώστε , χρησιμοποιώντας τις εξωτερικές σου “συμμαχίες” , να βρεις χώρο εσύ να καλύψεις την ευμεγέθη ψαλίδα που σε χωρίζει από τον συνασπισμό της εσωτερικής σου αντιπολίτευσης.
Μια συμμαχία δεν μπορεί να γίνεται έρμαιο στα αδιέξοδα των εσωτερικών πολιτικών αντιφάσεων μιας χώρας και στα υπαρξιακα ζητήματα της επιβίωσης ενός ηγέτη .στο εσωτερικό της χώρας του.
Ούτε ένας σύμμαχος έχει το δικαίωμα να προσπαθεί εμμονικα να παρεμβληθεί στα εσωτερικά θέματα διακυβέρνησης, αρχών κι αξιών άλλων κρατών, όπως η Σουηδία κι η Φιλανδία εν προκειμένω, επιβάλλοντας τους με ποιον θα έχουν στενές σχέσεις και με ποιον όχι και σε ποιον θα πουλούν τα όπλα τους και σε ποιον όχι. Ούτε μπορεί ένα κράτος να γίνεται συνεχώς πρόσκομμα επιχειρώντας να ακυρώσει την θέληση της πλειοψηφίας, για να επιβάλλει την δικιά του.
Εάν ο υπόλοιπος κόσμος τα βλέπει διαφορετικά τα πράγματα από ότι εσύ, το πιθανότερο είναι ότι δεν είναι αυτός ο προβληματικός.
Επιπλέον μόνος σας καταδειξατε την μονοθεματική αντιπαλότητα της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ . Κι εδώ εν προκειμένω η Τουρκία επιχειρεί να επιβάλει την θέληση της και να παρεμβληθεί στην ελευθερία της βούλησης του άλλου και στον τρόπο που οι ΗΠΑ ασκούν την εξωτερική τους πολιτική στο ζήτημα των Κούρδων της Συρίας. Γιατί εκεί είναι ένα από τα ζητήματα, μη γελιομαστε…
3. Για την καταγωγή της Χουμα Χατούν :
Όχι αγαπητέ μου κι εδώ πέφτετε έξω, δεν το “άκουσα” από τον κύριο Σταθακόπουλο, παρόλο που τον εκτιμώ πολύ, σε αντίθεση με εσάς που όπως βλέπω εμπιστεύεστε , θαυμάζετε κι επικαλειστε τα ” μεγαθήρια” τη,ς Τουρκικής ιστοριογραφίας , σχετικά με την Ελληνική καταγωγή της Χουμα Χατούν , την οποία σημειωτέον μια οθωμανική vakfiye (δηλαδή επιγραφή ) της εποχής την κατονομάζει ως “κόρη του Αμπντουλάχ”, δηλαδή “Υπηρέτρια του Θεού” ,όρος δηλαδή που χρησιμοποιούνταν για τους μη μουσουλμάνους. Τα περι Ελληνικής καταγωγής τα διάβασα στο πόνημα του Heath W. Lowry
The Nature of the Early Ottoman State, εκδόσεις SUNY Press,
2012 .
Ίσως εάν το διαβάζατε κι εσείς να ξεφευγατε από τις Τουρκικές πλύσεις εγκεφάλου.(*Συγνώμη, δεν θέλω να σας προσβάλλω, αλλά έτσι το βλέπω και θα έλεγα ψέματα εάν έγραφα κάτι άλλο). Νομιζω μπορείτε να το βρείτε και σε online έκδοση ,.
*Επιπλέον δεν χρειάστηκα ούτε τον κύριο Σταθακόπουλο για να πληροφορηθώ για την Ογουζ Γιαγκμπου.Αλλα δεν θα κάθομαι να σας τα γράψω κι αυτά τώρα για να σας αποδείξω τις γνώσεις μου , επειδή εσείς επιδιώξατε να με μειώσετε. Το βρίσκω εντελώς περιττό. Σημασία για εμένα δεν έχει τι πιστεύετε εσείς για εμένα , αλλά τι γνωρίζω εγώ για τον εαυτό και τον ξέρω αρκετά χρόνια και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν συνηθίζει να αντιγράφει ή να επιδίδεται σε ασυναρτησίες κι εθνικιστικού τύπου εξάρσεις.
4. Τώρα για τα γενετικά στοιχεία των σύγχρονων Τούρκων :
Να μην σας τα πω εγώ για την γενετική καταγωγή των σύγχρονων Τούρκων , αναφέροντας σας ατεκμηρίωτες πληροφορίες όπως εσείς, καλύτερα να πάτε στις επιστημονικού κύρους ιστοσελίδες που σας δίνω πιο κάτω και να τα διαβάσετε μόνος σας, γιατί είναι πολλά κι έχει περάσει η ώρα :
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22332727/
https://bmcgenomics.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2164-15-963
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fgene.2019.00558/full
Αν βρειτε ποσοστό Σελτζούκων, περισσότερο από αυτό που δινω, στον πληθυσμό της Τουρκίας πείτε κι εμένα σε ποια παράγραφο.
Σας χρωστάω και μια δυο ακόμα απαντήσεις πχ για τις αποζημιώσεις η γιατι η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί συνεχιστής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (εάν δεν το καταλάβατε όπως ήδη το έγραψα) κλπ κι επειδή δεν είναι του χαρακτήρα μου να αφήνω να πέφτουν στον αέρα πράγματα και να περνούν , θα τις λάβετε κι αυτές , αλλά αύριο πλέον.
Προς το παρόν θα αρκεστω να πω ότι οι χαρακτηρισμοί σας περι δήθεν μου τάχα μου “αστειοτήτων” εκεί στην κατακλείδα του κειμένου σας, υποκρύπτουν διάθεση προσβολής κι υποδηλώνουν ξεκάθαρα έναν υφέρποντα θυμό κι ο θυμός εκδηλώνεται όταν οι αλήθειες πονάνε. Πίσω από τον θυμό πάντα κρύβονται τα αρχέγονα συναισθήματα του πόνου και του φόβου.Κατανοητο.
Οχι αγαπητέ μου δεν πίστεψα ποτέ ότι η πρόθεση σας ήταν να με ειρωνευτείτε. Να με μειώσετε θελησατε για να ακυρώσετε αυτά που έγραψα.
Κι αναρωτιέμαι εάν τα δικά μου υπέκυπταν εθνικιστικά κίνητρα όπως μου τα προβάλετε , τα δικά σας τι ακριβώς ήταν ?
Εγώ οφείλω για την αποκατάσταση των πραγμάτων να σας αποδείξω πως το κίνητρο μου ήταν να ειπωθεί κάποια στιγμή η αλήθεια.Κουραστηκαμε πια με τα παραμύθια και το ψέμα!
Όταν τα πράγματα είναι έτσι, δεν μπορείς να τα πεις αλλιώς για να μην ρισκάρεις να φας την λάσπη να σε χαρακτηρίσουν εθνικιστή…
Καληνύχτα σας προς το παρόν και εις το λίαν συντόμως επανιδείν για τις περαιτέρω απαντήσεις που προκαλέσατε
Αλη Αλ-Γιουνάνι
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σας δώσω και τις υπόλοιπες απαντήσεις που σας υποσχέθηκα:
5. Για τα περί έθνους: “Η εθνική ταυτότητα δεν καθορίζεται, παρά ελάχιστα, από την καταγωγή, αλλά από την γλώσσα, την παράδοση, τη θρησκεία και κυρίως το αίσθημα του ανήκειν.” που αναφερθήκατε:
Μην μου λέτε εμένα τι έστιν έθνος. αγαπητέ Το έγραψε ο Ηρόδοτος , πολύ νωρίτερα από όλους όσους επικαλεστήκατε “«το ελληνικόν εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα» ( Ουρανία 144).
Πηγαίνετε να τα πείτε αυτά στους Κούρδους της Τουρκίας, στους Αλεβί, στους Χριστιανούς, και τους Κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας, που όλοι μαζί ξεπερνούν τον μισό πληθυσμό της Τουρκίας κι αν τους πείσετε ελάτε να τα ξαναπούμε….
Και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ξέρω πόσους γνωρίζετε εσείς , αλλά εγώ δεν γνωρίζω και πολλούς στην Τουρκία που ευημερουν, προοδεύουν κι είναι χαρούμενα μέσα σε αυτό που εσείς ονομάσατε ως χώρα τους.
Αυτό που διαχρονικά βλέπω είναι ανθρώπους που με στρατιωτικά πραξικοπήματα και με αυταρχικά εν γένει καθεστώτα , προσπαθούσαν πάντα να τους κρατήσουν μαντρωμένους κι όποια άποψη είναι αντίθετη από αυτή της εκεί εξουσίας, βαπτίζεται απευθείας τρομοκρατική , φακελώνεται κι οδηγείται εν μία νυκτί στην φυλακή..
Ξέρετε εσείς πολλά κράτη που φυλακίζουν ενεργούς βουλευτές του Κοινοβουλίου τους? Πόσοι δεν είναι αυτοί που δραπευτεύουν καθημερινά από την Τουρκία και ζητούν άσυλο? Γιατί φεύγουν? Επειδή ευημερούν σε αυτό που εσείς κατονομάζετε ως πατρίδα τους ? Ρωτήστε και τους ίδιους… Καθημερινό φαινόμενο είναι οι γυναικοκτονίες κι η βία κατά των γυναικών στην Τουρκία. Τις σέβονται τόσο πολύ βλέπετε που έφυγαν ακόμα κι από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την βία κατά των γυναικών. Πολύ χαρουμένη ζωή ! Μέσα στην ευημερία, που εμπνέει πράγματι τον άλλον να νιώσει πολίτης ενός έθνους κι ενωμένος με τους συμπολίτες του !!! Πράγματι.έχετε δίκο..
Το 50% περίπου των Τούρκων ερωτηθέντων, σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση δήλωσε ότι θέλουν να φύγουν από την Τουρκία (https://www.kathimerini.gr/world/561831922/toyrkia-dimoskopisi-oi-misoi-neoi-theloyn-na-fygoyn-sto-exoteriko/ )
Τι να σας πω ! Γενικά μιλάμε για πολύ συνεκτική δομή λαού , που συγκροτεί πράγματι ένα έθνος !
Γιατί κοροϊδευόμαστε? Αφού γνωρίζεται τα πράγματα κι έχετε ακριβή αντίληψή τους….
…
Eίμαι τέτοιου βαθμού εθνικίστρια αγαπητέ μου ξέρετε που όταν πέθανε εξαιτίας; της απεργίας πείνας η Χελίν η τραγουδίστρια των Group Yorum, ;έκλαψα για την κοπέλα…Ας μην το συνεχίσω.
Καλές οι θεωρίες ,, περί έθνους, που μου τσαμπουνίσατε αλλά η άποψή μου είναι πως δεν συμπίπτουν πουθενά με την Τουρκία.
5. Για τις αποζημιώσεις.
Βλέπω το περάσατε πολύ εύκολα το συγκεκριμένο ζήτημα, με ένα απλό ”
Δεν οφείλουν ΚΑΜΙΑ αποζημίωση”.
Ε, όχι κύριε δεν είναι έτσι.
Αυτή την απάντηση , όπως είπα ήδη, σας την χρωστούσα.
Στον χρόνο, δηλαδή 30 Ιανουαρίου του 1923 που υπογράφηκε (και πάλι) στην Λωζάνη – δηλαδή, έξι μήνες πριν από την άλλη την Συνθήκη της Λωζάνης στις 24.7.1923 που συγκρότησε την Τουρκία ως -, η Συνθήκη για τις Ανταλλαγές το πληθυσμών οι πληθυσμοί αυτοί, όχι μόνον δεν ρωτήθηκαν αλλά και ο καθένας από αυτούς είχε κιεντελώς διαφορετική υπηκοότητα από αυτήν που θα λάμβανε μελλοντικά.
Η Συνθήκη δε, ήταν εντελώς sui generis, δεν είχε ξαναγίνει κάτι τέτοιο ποτέ προηγούμενα.
Φανταστείτε ότι την 30.1.1923 την υπέγραφε ένα “κράτος”, όπως η Τουρκία που δεν υπήρχε ακόμα, δεν είχαν οριστεί καν τα σύνορα του (πράγμα που έγινε στις 24.7.1923), και δεν συνιστούσε κρατική οντότητα, διότι η ίδρυτική της πράξη έπονταν στις 29 Οκτωβρίου 1923…
.
Ξέρετε πόσα ελαττώματα έχουν τέτοιου είδους Συνθήκες?
Δεν θα σας τα αναλύσω όλα εδώ όμως. Αυτά είναι νομικά ζητήματα..
.
Πάντως 7 χρόνια μετά πάνω σε αυτήν (ο θεός να την κάνει)ν Συνθήκη της Λωζάνης του Ιανοαρίου του 1923, υπογραφόταν πλέον στις 10 Ιουνίου του 1930 η Συνθήκη της Αγκυρας την οποία ακολούθησε κατόπιν στις 30 Οκτωβρίου το Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας μεταξύ των Ελευθερίου Βενιζέλου και Ισμέτ Ινονού, Οι δε ίδιοι πληθυσμοί είχαν πλέον αλλάξει υπηκοότητα. .Δηλαδή υπήρχε ένα χάσμα ακόμα και στο ποιος πλέον δεσμευόταν για ποιον..
Ενα χαρακτηριστικό όμως που έχουν οι διακρατικές Κρατικές Συνθήκες αγαπητέ μου είναι πως δεν μπορούν να υπεισέλθουν στην σφαίρα της ιδιωτικής τ ζωής και στις απαιτήσεις του ιδιώτη που υπάγονται στην σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου (όπως πχ της αποζημίωση για την ηθική του βλάβη, ή για την ψυχική οδύνη, ή την απώλεια εισοδήματος του, ή τα διαφυγόντα κέρδη και κάθε θετική κι αποθετική εν γένει του ζημία κλπ) Αυτά τα δικαιώματα είναι προσωποπαγή. Υπάγονται σε κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου κι οι συναφείς αξιώσεις ιδιωτών δεν μεταβιβάζονται , στα κράτη, παραμένουν πάντα στον ιδιώτη. Δεν μπορεί δηλαδή να τις διαχειριστεί το ίδιο το κράτος. Οπως πχ το κράτος ,εάν δεν χρωστάτε, δεν μπορεί να έρθει και να σας πετάξει έξω από το σπίτι σας, ούτε να αποκτήσει τίτλο ιδιοκτησίας σε αυτό, παρά μονον σε ελάχιστες κι εξαιρετικές περιπτώσεις όπως πχ απαλλοτριώσεις ( όταν πρόκειται για διάνοιξη οδών, πάρκων κλπ) οπότε και σε αυτήν την περίπτωση οφείλει να σε αποζημιώσει για την ιδιωτική περιουσία που σου παίρνει…
Κανείς δεν το είπε δε αυτό στους πρόσφυγες, ούτε τους από εδώ ούτε τους από εκεί ότι οι ιδιωτικές αξιώσεις τους παρέμεναν ισχυρές, όπως και παραμένουν δηλαδή.
Μόνο που οι Ελληνες που ήρθαν από την άλλη πλευρά ήταν βάσει επίσημων στοιχείων 1.5 εκατομμύριο άτομα και μάλιστα τα περισσότερα διάτηρούσαν σημαντικές περιουσίες στην Ανατολία κι ήταν όσο ζούσαν εκεί εύπορα (έμποροι , τραπεζιτές κλπ) ενώ αντίστοιχα οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα για την Ανατολία και πάλι με επίσημα στοιχεία δεν ξεπερνούσαν τις 500.000 και λίγοι από αυτούς ήταν οι εύποροι για να έχουν τις αντίστοιχες αξιώσεις αποζημιώσεις με αυτές που είχαν οι Ελληνες.
Οπως και να έχει τα Κράτη όταν προχωρούν σε διακρατικές συμφωνίες, όπως αυτές του 1923 και του 1930 που ακολούθησαν των ανταλλαγών ρυθμίζουν ευρύτερα θέματα που σχετίζονται – όχι με ιδιωτικές απαιτήσεις- αλλά με τα διοικητικά θέματα διαχείρισης, αντιμετώπισης κι εκπροσώπησης των πολιτών,τους, τα Προξενεία τους κλπ.. Εαν προσπαθήσουν να ρυθμίσουν απαιτήσεις ιδιωτικού δικαίου, κατά την ταπεινή μου άποψη οι διακρατικές συμφωνίες πάσχουν κι είναι ακυρώσιμες.
Στην Συνθήκη της Αγκυρας 10.6.1930 αυτό που ρυθμίζονταν ήταν τα ζητήματα όσων πολιτών είχαν παραμείνει στην μία και στην άλλη πλευρά, δεν είχαν ανταλλαχθεί δηλαδή και τα θέματα διαείρισης κι εκπροσωπήσης τους. . Ανάμεσα στα ζητήματα που ρυθμίζονταν ήταν κι αυτά των Ελλήνων Ορθοδόξων της Κωνσταντινούπολης, όπως και των Μουσουλμάνων της Θράκης. Επιπλέον, αυτό που συμφωνήθηκε με τις Συνθήκες αυτές του 1930 ήταν ότι οι ανταλλάξιμες περιουσίες των μουσουλμάνων στην Ελλάδα κι οι χριστιανικές στην Τουρκία θα περιέρχονταν στην κυριότητα του Ελληνικού και του Τουρκικού Δημοσίου αντίστοιχα κι ότι αποσβένονταν οι μεταξύ των κρατών -κι όχι των ιδιωτών, που όπως είπαμε είναι προσωποπαγείς- , οικονομικές υποχρεώσεις.
Αλλο πράγμα λοιπόν οι κρατικές οικονομικές υποχρεώσεις κι εντελώς άλλο οι ιδιωτικές. Νομίζω σας το εξήγησα λεπτομερώς παραπάνω.
Επομένως όταν η ιδιωτική περιουσία περνάει στην ιδιοκτησία ενός κράτους, αυτό είναι υπόχρεο πλέον (κατά την ίδια αναλογία που σας ανέφερα στο παράδειγμα για τις απαλλοτριώσεις) να αποζημιώσει τον ιδιώτη.Εφόσον πχ οι περιουσίες των ιδιωτών Ποντίων που ανταλλάχθηκαν πέρασαν στην ιδιοκτησία του Τουρκικού κράτους , αυτή η κρατική οντότητα όφειλε να αποζημιώσει τους ιδιώτες.
Τους αποζημίωσε?
(Κάποιοι ιδιώτες τα τελευταία χρόνια όπως έχω ακούσει είχαν αρχίσει και ζητούν αποζημιώσεις, υποχρεώνοντας την Τουρκία να τους τις καταβάλλει. Αλλά ακόμα το φαινόμενο δεν είναι μαζικό…)
Αλλά κι αν δεν θέλετε να το δεχτείτε έτσι, όπως σας το εξήγησα , θα σας πω το άλλο…Οτι η Τουρκία πολύ σύντομα , μέσα σε μόλις 11 χρόνια από την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας, , Ουδετερότητας και Διαιτησίας που υπέγραψαν Βενιζέλος-Ινονού στις 30.10.1930, το παραβίασε και καταπάτησε τις συμφωνίες που περιέχονταν σε αυτό τις σχετικές με την αντιμετώπιση των Ελληνικών μειονοτήτων και δη της Κωνσταντινούπολης, που δεν ανταλλάχθηκαν και παρέμεναν ως τότε με την ιδιότητα του πολίτη στο έδαφος της, δημιουργώντας νέες περιστάσεις , νέων αξιώσεων αποζημιώσεων εναντίον της, τις οποίες ουδέποτε κατέβαλλε κι οι οποίες ουδέποτε ρυθμίστηκαν με κάποια νεά διακρατική συμφωνία (έστω και για τα μάτια του κόσμου όπως αυτές είχαν υπογραφεί το 1930)
Συγκεκριμένα το Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας κι η υποχρέωση της Τουρκίας να σέβεται τους Ελληνικούς πληθυσμούς που βρίσκονταν εντός της επικράτειας της και δεν είχαν ανταλλαχθεί, παριαβιάστηκε κατάφορα από την Τουρκία στις ακόλουθες περιόδους:
1( Την περίοδο 1941-1947 , οπότε μαζευαν σωρηδόν τους Ρωμιούς άντρες ηλικίας 25-45 και τους έστελναν υποχρεωτικά στα λεγόμενα “τάγματα εργασίας” (amele taburlari) να σπάνε τους βράχους στα βάθη της Ανατολικής Τουρκίας,υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες παγετού και χιονοπτώσεων , για να φτιάξουν στην Τουρκία δρόμους . Πολλοί άφησαν τις ψυχούλες τους εκεί.
Αποζημίωσαν τους συγγενείς τους για την ψυχική οδύνη ή τους ίδιους για την εργασία που προσέφεραν ποτέ και δεν το ξέρω?
2.. ,Την ίδια περίοδο (1941-1947) όπου βάζοντας έκτακτο φόρο ακίνητης περιουσίας μόνον στους Ρωμιούς ,το λεγόμενο varlιk vergisi, ο οποίος αντιστοιχούσε στο τριπλάσιο της αξίας του ακινήτου κι έπρεπε να πληρωθεί μέσα σε 15 μέρες ! Αν δεν πληρωνόταν το τουρκικό κράτος έκανε κατάσχεση της περιουσίας και σε πετούσε στο δρόμο για να πάρεις αναγκαστικά τον δρόμο επιστροφής προς την μητέρα πατρίδα.
3. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1955 επί Μεντερέζ , μέσα σε σε 9 μόλις ώρες ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε ένα απίστευτο τουρκικό πογκρομ εις βάρος του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης που απαριθμούσε 30 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες, 200 δηλωμενους βιασμούς γυναικών , ενώ καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μόνη Βαλουκλή. Οι περισσότεροι Έλληνες έμειναν με μοναδική περιουσία τους τα ρούχα που φορούσαν εκείνη την μέρα…
Οι επίσημες καταγραφές μόνον των ζημιών ανέρχονταν 600.000.000 δολάρια. Σε αυτά προσθέστε τόκους υπερημερίας.Προσθέστε την ψυχική οδύνη των συγγενών των θυμάτων που δεν επέζησαν. Προσθέστε την ηθική βλάβη όσων προσβλήθηκαν (βιάστηκαν, βασανίστηκανκλπ) αλλά εντέλει επέζησαν.Προσθέστε τα διαφυγόντα κέρδη από τις επιχειρήσεις τους που καταστράφηκαν και την απώλεια των χρημάτων που τους έκλεψαν. Αποζημίωσε για αυτά η Τουρκία και δεν το ξέρω?
Σήμερα ανέρχονται σε ένα ιλιγγιώδες ποσό κάποιων δις δολαρίων….
Και ξέρετε γιατί έγιναν όλα αυτά, γιατί?
Γιατί τις πρώτες πρωϊνές ώρες της ίδιας ημέρας (6.9.1955) έσκασε μια βόμβα στην αυλή του φημολογουμενου ως σπιτιού του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη , που προκάλεσε μικρές υλικές ζημιές στα τζαμιά του σπιτιού. Η οποία στην δίκη των πρωταιτίων των γεγονότων το 1961 στην νήσο Yassιada αποδείχθηκε ότι ήταν βόμβα τουρκικής κατασκευής και μεταφέρθηκε από την Τουρκία από Τούρκο πράκτορα (Έλληνα υπήκοο από την Κομοτηνή) και τοποθετήθηκε από τον Τούρκο κλητήρα του Προξενείου στην αυλή του σπιτιού που λέγεται ότι γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον οποίο σπίτι οι ίδιοι οι Τούρκοι βεβηλωσαν.. Οι ίδιοι άνθρωποι δηλαδή που δεν σεβάστηκαν τον λόγο που είχαν δώσει με την υπογραφή τους την 30. 9. 1930 στο Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας.
Τις ίδιες χρονικές περιόδους ουδείς των μουσουλμάνων της Θράκης υπέστη το παραμικρό. Γιατί εμείς στην Ελλάδα σεβόμαστε τον Έλληνα πολίτη και δεν τον διαχωρίζουμε λόγω της πίστης του.
Αχ , αγαπητέ μου , με την φράση σας “Δεν οφείλουν ΚΑΜΙΑ αποζημίωση” γίνατε ακριβόςς στα πίτουρα χθές το βράδυ με το σχόλιο σας και φθηνός στο αλεύρι, .
Στρογγυλεύψεις αυτού του τύπου και αυτόν τον τρόπο που το επιχειρήσατε, δεν επιδέχονται τα πράγματα….
Οταν αναφέρθηκα σε κράτος μπαταξή, ήξερα πολύ καλά τί έλεγα
6. Τωρα για τα περί δήθεν υπαρκτής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κι αυτό που ισχυριστήκατε πως : ” Το ότι κάτι δεν αναφέρεται, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, είναι ότι οι Κεμανλικοί δεν ήθελαν να προβάλλουν τις ρίζες τους. Ναι αυτό είναι αλήθεια αλλά δεν σημαίνει κάτι”
Τι είναι αυτά που λέτε κύριε?!!!
Οταν μιλάμε για Συνθήκη της Λωζάνης 24.3.1923 μιλάμε για μία πολυμερή Συνθήκη, όπου συμμετείχαν όλες οι νικήτριες δυνάμεις του Α’ ΠΠ από την μια πλευρά κι η Τουρκία ( όχι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ) από την άλλη. Κι ότι γράφεται σε Διεθνής Πολυμερείς Συνθήκες αυτό και μόνον αναγνωρίζεται αμφοτεροβαρώς, δηλαδή και από την μία πλευρά και από την άλλη. .
Εαν ήθελε η Τουρκία να εκλάβει τον εαυτό της και τον αποδέχονταν κι οι υπόλοιποι κι η ίδια ως συνεχιστή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα τον είχε συμπεριλαβει στην Συνθήκη και δεν θα μετατρεπόταν καν το όνομα της σε Τουρκία.
Για την ακρίβεια δεν θα απαιτούνταν να επαναχαραχτούν καν τα σύνορα της.
Ομως οι πρώην Οθωμανοί αξιωματικοί,, όπως κάπου άλλου σχολιάσατε, , που πέρασαν στις ταξεις είτε τον νεοτουρκων , είτε των Κεμαλικών αποτίναξαν μετα βδελυγμίας την ταυτότητα τους αυτή του Οθωμανού και οχί μόνον δεν τους ενδιέφερε να την προβάλλουν, αλλά την ήθελαν να ξεχαστεί κι εντελώς κι΄έκαναν τα πάντα για τυό. Κι αυτό είναι ένα γεγονός που ιστορικώς , δεν αμφισβητείτε.
Το μόνο που απομένει να μας πείτε είναι ότι ο Κεμάλ που οι Οθωμανοί τον είχαν καταδικάσει για προδότη σε θάνατο, ονειρεύονταν πώς θα αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία !
Αν είναι δυνατόν !
Οι Αυτοκρατορίες πέθαναν κύριε κι όποιος κοιτάζει στο παρελθόν είναι καταδικασμένος να βουλιάξει όπως αυτές κι ακολουθώντας το παράδειγμα τους.
Αν υπάρχει κάτι είναι η ανάμνηση τους που ζει στις φαντασιώσεις των ανθρώπων και στα παραμύθια που λένε στα παιδιά τους, για να τα νανουρίσουν το βράδι..
Τα εξήγησα πάρα πολυ καλά στο κείμενο μου, λεπτομερώς και με απόλυτη σαφήνεια γιατί η Οθωμανική Αυτοκρατορία πέθανε, έπαψε να υπάρχει και τους λόγους για τους οποίους το σύγχρονο Τουρκικό κράτος γεννήθηκε εκ θεμελίων και δεν μπορεί να θεωρηθεί ο συνεχιστής της.
Επειδή στα 2010, δηλαδή περίπου 90 χρόνια αργότερα – σχεδόν 1 αιώνα- από τον θάνατο της κάποιος Ιβλ. Νταβούτογλου) άρχισε να διαπνέεται από νεοθωμανικά οράματα γιατί πίστεψε ότι αυτά θα τον εξυπηρετούσαν και θα ξανα έκαναν μεγάλη την χώρα του, δεν σημαίνει ότι νεκραναστήθηκε μια πεθαμένη αυτοκρατορία… Ούτε κι επειδή έπιασε τους Τουρκους έκτοτε μαζική φαντασιακή εμμονή, σημαίνει ότι θα νκραναστηθεί.
Περασμένα μεγαλεία που διηγώντας τα να κλαίς.
..
Πχ για να σας το κάνω πιο λιανά, στην Κορέα, ας πούμε, κάποτε υπήρχε μια αυτοκρατορία, σήμερα δεν υπάρχει,. Ούτε η Βόρεια Κορέα , ούτε η Νότια Κορέα μπορούν να επικαλεστούν ότι είναι οι συνεχιστές της κι έλκουν δικαιώματα από αυτήν.
.
Εδώ υπήρχε κάποτε μια Ρωμανία (σ.σ. Βυζάντιο) κι ύστερα μια Οθωμανική αυτοκρατορία, σήμερα εκεί που υπήρχαν αυτές, υπάρχουν μόνον ελεύθερα κι ανεξάρτητα Βαλκανικά κράτη που το καθένα διαχειρίζεται τον εαυτό του ελεύθερα και τα περισσότερα δεν ενδιαφέρονται για νταήδες και προστάτες. Δεν τους χρειάζονται Τους είναι περιττοί. Οι συνθήκες έχουν εντελώς αλλάξει σε σχέση με το τί συνέβαινε κάποτε.
Δεν θα γυρίσει ο κόσμος πίσω για να εξυπηρετήσει τις εμμονές ενός λαού …
Τουλάχιστον καθόσον ξέρω η χρονομηχανή που επιτρέπει ταξίδια πίσω στο χρόνο ακόμα δεν εφευρέθηκε.
8, Ετσι για να αρχίσουμε και τα περί αστειοτήτων……
Για το 1821- 1829 , έχετε να μου σχολιάσετε κάτι?
Για το 1912-1913 έχετε να μου σχολιάσετε κάτι?
Για το 1917- 1921 έχετε να μου σχολιάσετε τίποτα?
Γιατί προσωπικά εκεί που δεν υπήρχε Ελληνας στρατιώτης κι είχε ήδη εκκενώσει την περιοχή από την 8.9.1922 αφήνόντας πίσω του άμαχο πληθυσμό, δεν τα θεωρώ κι αξιόλογα για να κομπάζει κάποιος για τα καταρθώματα του εναντίον αμάχων. Νόμιζω το εξήγησα ήδη. αυτά στο κείμενο μου και γιατί το αυτί του Ελληνα δεν ίδρώνει , ούτε και σκιάζετε με επικλήσεις του 1922….
Καλό σας βράδυ!
Υστ: Δεν νομίζω , αλλά αν ξέχασα κάποιο θέμα που θίξατε ήταν γιατί δεν το θεώρησα άξιο σχολιασμού..
κ. Παπαδοπούλου,
θυμάμαι στο Reservoir Dogs (μία από τις αγαπημένες μου ταινίες) που λέει ο Michael Madsen στον Harvey Keitel
“Αre you gonna bark all day little doggy or are you gonna bite?”
https://www.youtube.com/watch?v=rB5AiyTcMic&t=115s
Χορτάσαμε λεονταρισμούς, έτσι δεν είναι; Καιρός να περάσουμε στο action, διότι οι προσβολές έχουν κι ένα όριο.
Μαζί σας !