ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ TΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ KAI ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤΕΣ
Οι πολιτείες της Αριζόνα και του Κεντάκι, θέλει να έχουν ειδική ασυλία οι κοινωνικοί λειτουργοί της που επιτρέπουν σε παιδοβιαστές και ενόχους για σεξουαλική εμπορία παιδιών να είναι και να παραμένουν ανάδοχοι-γονείς
Brian Shilhavy
Editor, Health Impact News
11 Ιουνίου 2023
Τα υιοθετημένα παιδιά Trever, Devani και και Ryan Frodsham, κακοποιούνταν σεξουαλικά από τον τέως λοχία David Frodsham, παρουσία της συζύγου του Barbara Frodsham.
Μια από τις πιο φρικιαστικές ιστορίες που έχει καλύψει μέχρι τώρα η ιστοσελίδα Health Impact News σχετικά με τη σεξουαλική εμπορία παιδιών μέσω του Συστήματος Αναδοχής είναι μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στην Αριζόνα από το 2017.
Ξεκίνησε με την ιστορία της Devani, ενός 2χρονου παιδιού που απομακρύνθηκε από την οικογένεια που την αγαπούσε, απλώς και μόνο επειδή η μητέρα είχε προηγούμενο ιστορικό κατάχρησης ουσιών, και μεταφέρθηκε στο σπίτι του τέως λοχία David Frodsham, , όπου η 2χρονη Devani βιάστηκε επανειλημμένα από ένα κύκλωμα παιδοβιαστών.
Ο David Frodsham τελικά συνελήφθη και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη φυλακή εκτίοντας ποινή 17 ετών, αλλά η Devani δεν επιστράφηκε στην οικογένειά της, αλλά δόθηκε σε μια άλλη ανάδοχη οικογένεια, όπου υπέστη εγκαύματα στο 80% του σώματός της.
Αυτή η τόσο φρικτή ιστορία αναφέρθηκε και από τα εθνικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης. Ο δημοσιογράφος Michael Rezendes, γράφοντας για το Associated Press (Απρίλιος 2022), παρείχε νέες λεπτομέρειες για κύκλωμα σεξουαλικής διακίνησης και εκμετάλλευσης παιδιών του από τον τέως λοχία David Frodsham που λειτουργεί μέσω του Σύστημα Φροντίδας, Arizona Foster καθώς τρία από τα υιοθετημένα παιδιά του υπέβαλαν αγωγές για τη σεξουαλική εμπορία και κακοποίηση που υπέστησαν επί χρόνια.
«Ο David Frodsham ομολόγησε την ενοχή του για σεξουαλική κακοποίηση το 2016 και εκτίει ποινή 17 ετών. Ωστόσο, τα αρχεία που εξετάστηκαν από το AP δείχνουν ότι ο στρατός των ΗΠΑ και η πολιτεία της Αριζόνα αγνόησαν τα πολλαπλά σήματα κινδύνου για περισσότερο από μια δεκαετία, γεγονός που επέτρεψε στον David Frodsham να κακοποιεί τα υιοθετημένα παιδιά του και άλλα παιδιά για χρόνια, ενώ ταυτόχρονα έθετε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. κίνδυνος.
Το κράτος επέτρεψε στον David Frodsham και τη σύζυγό του, Barbara, να να υιοθετήσουν και να διατηρήσουν την επιμέλεια των πολλών παιδιών, παρά τις 20 καταγγελίες εναντίον τους για παραμέληση και κακοποίηση τους και παραβιάσεις αδειοδότησης. Εν τω μεταξύ, ο στρατός έδωσε στον Frodsham άδειες ασφαλείας και ευαίσθητες δουλειές σε μια εποχή που οι παράνομες σεξουαλικές του πρακτικές τον έκαναν ευάλωτο στον εκβιασμό.
Ο πρώην λοχίας Randall Bischak και ένας τρίτος που δεν σχετίζεται με τον στρατό, εκτίουν ποινές φυλάκισης για τους ρόλο τους στο κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών. Αλλά η έρευνα συνεχίζεται επειδή η αστυνομία της Σιέρα Βίστα πιστεύει ότι στο κύκλωμα συμμετείχαν και άλλοι άνδρες.
Τώρα, η ποινική έρευνα μεταφέρθηκε στο αστικό δικαστήριο, όπου δύο από τους υιοθετημένους γιους του David Frodsham έχουν καταθέσει χωριστές αγωγές κατά του κράτους για την έδωσαν άδεια στον David και την Barbara Frodsham ως ανάδοχων-γονέων σε ένα σπίτι όπου κακοποιούνταν σωματικά και σεξουαλικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η δικηγόρος Lynne Cadigan, η οποία εκπροσωπεί και τους τρεις, δήλωσε ότι ένας τρίτος υιοθετημένος γιος κατέθεσε μήνυση την Τρίτη στο δικαστήριο της πολιτείας της Αριζόνα στην κομητεία Cochise. Στην καταγγελία αυτή, ο 19χρονος τώρα Trever Frodsham λέει ότι οι υπεύθυνοι υπάλληλοι αγνόησαν τις πολλές καταγγελίες ότι ο David και η Barbara Frodsham ήταν ακατάλληλοι γονείς.
Σ’ αυτές περιλαμβάνονταν και μια καταγγελία σεξουαλικής κακοποίησης το 2002 που υποβλήθηκε στην τοπική αστυνομία από μια από τις βιολογικές κόρες των Frodsham εναντίον ενός μεγαλύτερου βιολογικού αδελφού τους και ότι ο David και η Barbara Frodsham ήταν και οι ίδιοι αυτουργοί σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών». ( Ολόκληρο το άρθρο )
Και ενώ ο David Frodsham εκτίει επί του παρόντος την ποινή της φυλάκισή του, οι υπάλληλοι της Πολιτείας της Αριζόνα που είναι επιφορτισμένοι με την «προστασία» των ανάδοχων παιδιών της Αριζόνα, και οι οποίοι αγνόησαν τις καταγγελίες κατά του ζεύγους Frodsham επί χρόνια, δεν έχουν τιμωρηθεί ακόμη για το ότι επέτρεψαν τη συνέχιση αυτού του εγκλήματος.
Ένα από τα υιοθετημένα αγόρια, ο Trever Frodsham, έχει καταθέσει μήνυση κατά της Πολιτείας της Αριζόνα, αλλά ο Joe Duhownik του Courthouse News Service ανάφερε την περασμένη εβδομάδα ότι η Πολιτεία της Αριζόνα ισχυρίζεται ότι οι υπάλληλοι της υπόθεσης θα πρέπει να έχουν «ειδική ασυλία» για τα εγκλήματά τους, επιτρέποντας σ’ αυτό το κύκλωμα παιδεραστών όχι μόνο υπάρχει, αλλά και χρηματοδοτείται από την Πολιτεία της Αριζόνα εδώ και χρόνια.
«Η Αριζόνα διεκδικεί ειδική ασυλία των υπαλλήλων της για αμέλεια αντιμετώπισης της σεξουαλικής κακοποίησης στο σπίτι
Ένα από τα πολλά θύματα του κυκλώματος σεξουαλικής κακοποίησης από τον David Frodsham, ενός πρώην λοχία του στρατού, ζήτησε από έναν ομοσπονδιακό δικαστή αποφανθεί σε μήνυσή του για αμέλεια κατά της πολιτείας της Αριζόνα σχετικά με την τοποθέτηση ανάδοχων παιδιών.
Ο Trever Frodsham λέει ότι το κράτος και οι υπηρεσίες του ήταν ένοχες για βαριά αμέλεια, παραδίνοντας τον Trever και τα αδέρφια του στη φροντίδα του David Frodsham παρά τις πολυάριθμες καταγγελίες σε βάρος του για κακοποίηση και σεξουαλική μεταχείριση παιδιών.
Λέει ότι ο θετός (πα)τέρας του David Frodsham τον κακοποιούσε σεξουαλικά από την ηλικία των 2 έως την ηλικία των 14 ετών, οπότε ο David Frodsham συνελήφθη το 2016 και αυτή τη στιγμή εκτίει ποινή φυλάκισης 17 ετών ως επικεφαλής ενός κυκλώματος σεξουαλικής κακοποίησης, αναγκάζοντας πολλά παιδιά να υποστούν σεξουαλικές πράξεις και από τον ίδιο και τους φίλους του, μερικές φορές παρουσία της συζύγου του, Βαρβάρας. Τόσο αυτός όσο και η Barbara κατονομάζονται ως κατηγορούμενοι και στην αστική υπόθεση κατά του κράτους.
Το κράτος επέτρεψε στο ζευγάρι να διατηρήσει την επιμέλεια των θετών παιδιών του και αργότερα να τα υιοθετήσει, παρά τις σχεδόν 20 καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά. Η Πολιτεία της Αριζόνα λέει στην απάντησή της στην αγωγή του 2022 ότι η Catholic Community Services και η Arizona Partnership for Children, οι υπηρεσίες που βοηθούν το Τμήμα Υπηρεσιών Παιδιών της Αριζόνα στην τοποθέτηση παιδιών σε ανάδοχες οικογένειες, ερεύνησαν τις καταγγελίες, αλλά δεν μπόρεσαν να τεκμηριώσουν καμία από αυτές έως ότου συνελήφθη ο David Frodsham.
Ο Trever, τώρα 20 ετών, ζήτησε συνοπτική δικαστική απόφαση τον Νοέμβριο σχετικά με τις κατηγορίες που σχετίζονται με την αμέλεια της πολιτείας, αφήνοντας τις αξιώσεις για κακοποίηση, επιθετικότητα, σκόπιμη πρόκληση συναισθηματικής οδύνης και πολλά άλλα να κριθούν από μια κριτική επιτροπή.
Αλλά, η Πολιτεία αντέκρουσε την κίνησή του Trever τον Δεκέμβριο 2023, υποστηρίζοντας ότι τόσο η ίδια όσο και οι υπάλληλοί της που είναι υπεύθυνοι για την ανάδοχη οικογένεια στην οποία δόθηκε ο Trever έχουν «ειδική ασυλία», επειδή οι αποφάσεις τους να τον τοποθετήσουν στο σπίτι του David Frodsham απαιτούσαν «επαγγελματική κρίση και διακριτικότητα», και ότι αυτοί οι υπάλληλοί της δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι επειδή πίστευαν ότι η απόφασή τους ήταν προς το συμφέρον του παιδιού.
Ο δικηγόρος της Πολιτείας Mark Lammers σε ακρόαση το πρωί της Παρασκευής, δήλωσε ότι «δεν υπάρχει κανένας λόγος ώστε ένας υπάλληλος υπεύθυνος για τέτοιες υπόθεσης να μην έχει “ειδική ασυλία”, διαφορετικά θα βρισκόμαστε συνεχώς στα δικαστήρια. Ο υπάλληλος βρίσκεται σε δύσκολη θέση μερικές φορές και πρέπει να πάρει δύσκολες επαγγελματικές αποφάσεις». ( Ολόκληρο το άρθρο )
Ωστόσο, ο δικηγόρος της Πολιτείας Mark Lammers δεν στηρίζεται στην υπάρχουσα νομολογία, όταν δηλώνει ότι: «δεν υπάρχει κανένας λόγος ώστε ένας υπάλληλος υπεύθυνος για τέτοιες υπόθεσης να μην έχει “ειδική ασυλία”, διαφορετικά θα βρισκόμαστε συνεχώς στα δικαστήρια».
Η “ειδική ασυλία” δεν είναι ένας γενικός κανόνας που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος για να καλύψει την αμέλεια όσων απασχολούνται από το κράτος για να απαγάγουν παράνομα παιδιά από τις οικογένειές και να τα δίνουν σε σπίτια γνωστών παιδεραστών εις βάρος των φορολογουμένων που χρηματοδοτούν το σύστημα Παιδικής «Πρόνοιας». Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως έγινε ξεκάθαρα σε αυτή την ιστορία, θα πρέπει «να είναι κρίνεται πάντα στα δικαστήρια».
Η Maureen Holliday και η κόρη της από το Κεντάκι. Πηγή εικόνας .
Στο Κεντάκι, ο ανώτερος δικαστής William Bertlesman έχει αποφανθεί δύο φορές τα τελευταία χρόνια ότι δεν μπορεί να διεκδικηθεί «ειδική ασυλία» σε περιπτώσεις όπου οι κοινωνικοί λειτουργοί αμελούν να προστατεύσουν τα παιδιά που ήταν υπό την επιμέλεια του κράτους, και μία από αυτές τις υποθέσεις επικυρώθηκε από το Έκτο Περιφερειακό Εφετείο, αποτελώντας νομικό προηγούμενο.
Η Judy Clabes, γράφοντας για τη Northern Kentucky Tribune , ανέφερε το 2020 ότι ο ανώτερος δικαστής William Bertlesman του Περιφερειακού Δικαστηρίου των ΗΠΑ στο Covington έκρινε ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν δικαιούνται ειδική ασυλία στην περίπτωσή τους της υπόθεσης της Maureen Holliday κατά του Υπουργείου Υγείας του Κεντάκι και των Οικογενειακών Υπηρεσιών της.
«Καθώς η «ειδική ασυλία» για την αστυνομία και άλλους δημόσιους υπαλλήλους βρίσκεται στο προσκήνιο σε εθνικό επίπεδο, η ισχύς αυτής της πρακτικής για τους κρατικούς κοινωνικούς λειτουργούς δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα στο Περιφερειακό Δικαστήριο των ΗΠΑ στο Covington από τον ανώτερο δικαστή William Bertlesman.
Ο δικαστής αποφάνθηκε στην υπόθεση της Maureen Holliday εναντίον των κοινωνικών λειτουργών του Κεντάκι για την Υγεία και τις Οικογενειακές Υπηρεσίες, οι οποίοι της επέβαλαν ένα περιοριστικό «Σχέδιο Πρόληψης» που εξαναγκάστηκε να υπογράψει η ανύπαντρη μητέρα Maureen Holliday, το οποίο απαιτούσε απ’ αυτή να έχει αυστηρά εποπτευόμενη επαφή με την τετράχρονη κόρη της, με επαπειλούμενη ποινή την παράδοση του παιδιού της σε ανάδοχη φροντίδα.
Ο δικαστής Bertlesman αποφάνθηκε ότι οι αξιώσεις της Maureen Holliday είναι νόμιμες και ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν δικαιούνται «ειδικής ασυλίας». Η Holliday είναι ανύπαντρη μητέρα και βετεράνος του στρατού. Δούλευε σε δύο δουλειές και φοιτούσε σε σχολείο την εποχή της ατυχούς εμπειρίας της με την υπηρεσία CHFS του Κεντάκι, έτσι η κόρη της γράφτηκε σε παιδικό σταθμό της Φλόριντα. Έκτοτε αποφοίτησε από το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, και εργάζεται σε ομάδα βοήθειας αστέγων βετεράνων.
Η κόρη της ΑΗ είχε ένα μώλωπα στους γλουτούς της που είπε ότι οφείλονταν στο ότι την δάγκωσε ένα άλλο παιδί στον παιδικό σταθμό. Όταν ο παιδικός σταθμός ενημερώθηκε για το μώλωπα, ενέπλεξε την κοινωνική λειτουργό Alecia Leigh η οποία απείλησε την Holliday ότι θα παρακρατήσει την κόρη της εάν δεν υπέγραφε ότι συμφωνούσε με ένα Σχέδιο Πρόληψης. Πράγμα που το έκανε υπό πίεση. Με βάση αυτό, η Holliday πήγε την κόρη της στο Νοσοκομείο Παίδων για εξέταση, και στο εξιτήριο που της έδωσαν, γράφονταν τα εξής:
«Η AH (η κόρη της Holliday) εξετάστηκε και αξιολογήθηκε από το τμήμα επειγόντων περιστατικών. Εξήγησε ότι οι μώλωπες οφείλονται στο ότι την «τσίμπησε» στους γλουτούς η φίλη της Λόλα… Τα σημάδια ήταν απλά μικροί μώλωπες και δεν υπήρχε κανένα σημάδι τρυπήματος. Δεν υπήρχαν άλλοι τραυματισμοί. Η AH φαίνεται να είναι ένα υγιές και χαρούμενο παιδί. Τραβήχτηκαν φωτογραφίες για τον ιατρικό της φάκελο».
Παρά την αναφορά αυτή, η Holliday υπέμεινε επί αρκετούς μήνες τους περιορισμούς του «Σχεδίου Πρόληψης», (να βλέπει την κόρη της υπό αυστηρά επιβλεπόμενες συναντήσεις), ενώ το Συμβούλιο προχώρησε σε ανακρίσεις των φίλων, της οικογένειας και των συνεργατών της Holliday και ανέκρινε δύο νεαρά ξαδέρφια στο σχολείο. Στην Holliday και την κόρη της αρνήθηκαν το κανονικό σύστημα οικογενειακής υποστήριξης — και η Holliday φοβόταν ότι θα χάσει τη δουλειά της και θα μείνει πίσω στο σχολείο.
Στις 27 Δεκεμβρίου 2016, η κοινωνική λειτουργός Alecia Leigh και η προϊσταμένη της Danielle Sneed αποφάσισαν να κλείσουν την υπόθεση ως «αστήρικτη», αλλά η Holliday ειδοποιήθηκε γι’ αυτό μόλις στις 13 Ιανουαρίου 2017». (Πηγή.)
Στη συνέχεια, η κ. Holliday μήνυσε την υπηρεσία CHFS του Κεντάκι (Kentucky Cabinet for Health and Family Services) και τους κοινωνικούς λειτουργούς της. Ο Paul Hill, δικηγόρος της Holliday, κατέθεσε μήνυση κατά των εποπτών της Alecia Leigh, Danielle Sneed, Jane Does, και άλλων υπαλλήλων της υπηρεσίας CHFS.
«Ο δικαστής Bertlesman γράφει στην απόφασή του του ότι «δεν υπήρχε επιτακτικός σκοπός να επιβληθούν περιορισμοί στην Holliday, ότι η κοινωνική λειτουργός Alecia Leigh παρερμήνευσε τη νομική εξουσία της και ότι η συνάδελφός της Danielle Sneed συμφώνησε με την στέρηση των συνταγματικών δικαιωμάτων της Holliday.
«Επισήμως, η ειδική ασυλία για την εκτέλεση πράξεων από αμέλεια από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο ισχύει (1) για διακριτικές πράξεις ή λειτουργίες που συνεπάγονται την άσκηση διακριτικής ευχέρειας και κρίσης ή προσωπική συζήτηση, απόφαση και κρίση, (2) που γίνονται με καλή πίστη. και (3) εντός του πεδίου της εξουσίας του εργαζομένου…
“Δεδομένου ότι οι ενέργειες των κατηγορουμένων παραβίασαν ένα σαφώς κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, οι κατηγορούμενοι δεν δικαιούνται ειδικής ασυλίας βάσει του κράτους δικαίου. . .»
Ο Bertlesman απέρριψε τους ισχυρισμούς των κοινωνικών λειτουργών σχετικά με τις «ουσιαστικές και διαδικαστικές αξιώσεις δίκαιης διαδικασίας» της Holliday, καθώς και τον ισχυρισμό της IIED (σκόπιμης πρόκλησης συναισθηματικής δυσφορίας).
Η απόφαση σημαίνει ότι η αγωγή μπορεί να προχωρήσει σε κανονική δίκη ενόρκων. ( Πηγή .)
Υπόθεση Holly και David Schulkers εναντίον Kammer
Holly και David Schulkers, Πηγή εικόνας .
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που ο δικαστής Bertlesman αποφάνθηκε κατά της ειδικής ασυλίας των κοινωνικών λειτουργών που καταχρώνται τα γονικά δικαιώματα και απομακρύνουν παράνομα παιδιά από το σπίτι τους.
Η άλλη υπόθεση αφορούσε τους Holly και David Schulkers, στην υπόθεση Schulkers v. Kammer, και η απόφασή του σε εκείνη την υπόθεση που αρνείται την ειδική ασυλία στους κοινωνικούς λειτουργούς επικυρώθηκε από το Έκτο Περιφερειακό Εφετείο (Sixth Circuit Court of Appeal), δίνοντάς της σημαντική νομική προτεραιότητα.
Η Judy Clabes από τη Northern Kentucky Tribune ανέφερε και αυτή την ιστορία:
«Μια απόφαση του Έκτου Περιφερειακού Εφετείου ήταν αφορμή για γιορτασμούς στο σπίτι των Holly και David Schulkers και των πέντε παιδιών τους, όταν το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της αγωγής κατά μεμονωμένων κοινωνικών λειτουργών της υπηρεσίας CHFS του Κεντάκι (για την Υγεία και τις Οικογενειακές Υπηρεσίες).
Η μήνυση αφορά τον λάθος χειρισμό του τεστ ναρκωτικών του δείγματος ούρων μιας νέας μητέρας από τους κοινωνικούς λειτουργούς (που έδωσε ένα «ψευδώς θετικό» αποτέλεσμα για οπιούχα), που είχε ως αποτέλεσμα να απειληθούν οι γονείς ότι θα σταλούν τα απιδιά τους σε ανάδοχη φροντίδα και να επιβληθούν στην Holly επαχθείς κανόνες σύμφωνα με τους οποίους δεν μπορούσε να είναι μόνη με τα παιδιά της στο δικό της σπίτι.
Ο ομοσπονδιακός περιφερειακός δικαστής William Bertlesman τον Φεβρουάριο του 2019 αρνήθηκε την «ειδική ασυλία» για τους κοινωνικούς λειτουργούς σε μια ακρόαση στο Covington για την αγωγή του ζευγαριού και επικύρωσε την απόφασή του και σε μια άλλη παρεμφερή αγωγή. Η Πολιτεία του Κεντάκι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της, Elizabeth Kammer και Alison Campbell, άσκησαν έφεση.
Αλλά οι δικαστές του Sixth Circuit – Martha Craig Daughtrey, Eric Clay και Richard Griffin – δήλωσαν ομόφωνα ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν θα έπρεπε να έχουν ειδική ασυλία σε καμία από τις δύο κατηγορίες, γεγονός που μπορεί να στείλει την υπόθεση Schulkers σε δίκη ενόρκων για αποζημίωση.
Με λίγα λόγια, με πολλές ανατροπές:
Η Holly Schulkers είναι πολυάσχολη μητέρα 6 παιδιών: 5 θετών παιδιών ηλικίας 9-14 ετών και του μωρού της που γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 2017. Ενώ νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο St. Elizabeth για τη γέννηση του μωρού, της έγινε εν αγνοία της ένα τεστ ούρων που ήταν «υποθετικά θετικό» για οπιούχα (ο γιατρός της δεν το έλαβε υπόψη ότι η Holly Schulkers είχε καταναλώσει ένα σνακ με σπόρους παπαρούνας και ότι «οι παπαρουνόσποροι είναι ανάμεσα στα προϊόντα που μπορούν να προκαλέσουν ψευδώς θετικό αποτέλεσμα στα τεστ»).
Η Holly Schulkers θήλαζε το υγιέστατο μωρό της. Και ο ομφάλιος λώρος του στάλθηκε για έλεγχο. Χωρίς να περιμένει τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης ή να ζητήσει ένα δεύτερο τεστ ούρων και ένα τεστ τριχοθυλακίων (τα οποία αργότερα ήταν αρνητικά για οπιούχα), ο κοινωνικός λειτουργός του νοσοκομείου έγραψε τον όρο «Διαταραχή χρήσης ουσιών» στο διάγραμμα νοσηλείας της Holly και ανέφερε το ψευδώς «θετικό τεστ» στην υπηρεσία Υγείας και Οικογενειακών Υπηρεσιών (CHFS) του Κεντάκι.
Έτσι, άρχισε ο εφιάλτης της Holly. Οι κοινωνικοί λειτουργοί Elizabeth Kammer και Alison Campbell είπαν στους Schulkers ότι δεν μπορούσαν να πάρουν το μωρό στο σπίτι αν δεν υπέγραφαν ένα «Σχέδιο Πρόληψης» που απαιτούσε η Holly να μην μένει μόνη της με κανένα από τα παιδιά της ανά πάσα στιγμή.
Εν τω μεταξύ, έχοντας πλήρη γνώση των αρνητικών αποτελεσμάτων των νέων εξετάσεων, η Elizabeth Kammer και ένας άλλος υπάλληλος της CHFS πήγαν στα σχολεία των παιδιών και ανάγκασαν τα παιδιά των Schulkers (χωρίς την άδεια των γονέων) να μεταφερθούν σε μια ιδιωτική αίθουσα –χωρίς σχολικό προσωπικό– όπου τα ρωτούσαν για τη «χρήση ναρκωτικών από τη μαμά τους», πράγμα που τα προκάλεσε αναστάτωση και ανησυχία.
Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα, οι όροι του «Σχεδίου Πρόληψης» δεν ήρθησαν παρά μόνο δύο μήνες μετά την αποχώρηση των Schulkers από το νοσοκομείο, οπότε η υπόθεση χαρακτηρίστηκε ως «αστήρικτη». ( Ολόκληρη η ιστορία εδώ )
Αυτό αντιπροσωπεύει μια τάση στα ομοσπονδιακά δικαστήρια τα τελευταία χρόνια διάτρησης της ασπίδας της «ειδικής ασυλίας» για κοινωνικούς λειτουργούς που συμπεριφέρονται άσχημα και εκμεταλλεύονται τις κυβερνητικές θέσεις τους για να απαγάγουν παιδιά και να συμμετέχουν σε εμπορία παιδιών χωρίς νομικές συνέπειες.
Παρόμοιες υποθέσεις έχουν εκδικαστεί στο 9ο περιφερειακό δικαστήριο των ΗΠΑ στο Σαν Φρανσίσκο, το οποίο έχει δικαιοδοσία στην Πολιτεία της Αριζόνα.
▪ Το 2018 στο 9ο περιφερειακό δικαστήριο των ΗΠΑ, μια οικογένεια στην Αριζόνα είδε τα παιδιά της να απάγονται από το σπίτι τους χωρίς ένταλμα, απλώς και μόνο επειδή είχαν τραβήξει φωτογραφίες των 3 παιδιών τους που ήταν ξαπλωμένα σε μια πετσέτα γυμνά μετά από το μπάνιο τους. Όταν πήγαν να τυπώσουν τις φωτογραφίες σε ένα κατάστημα Walmart, ένας υπάλληλος ανέφερε τις φωτογραφίες στην αστυνομία.
Η αστυνομική έρευνα ήταν εκτεταμένη, συμπεριλαμβανομένων ιατρικών και ιατροδικαστικών εξετάσεων των παιδιών για να εντοπιστούν σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και λήψη εντάλματος για έρευνα στο σπίτι της οικογένειας, όπου η αστυνομία «κατάσχεσε όλα τα στοιχεία που μπορεί να σχετίζονται με μια έρευνα παιδικής πορνογραφίας: υπολογιστές, εκτυπωτές, φωτογραφίες, κινητά τηλέφωνα, φιλμ που δεν έχει αναπτυχθεί, δισκέτες, DVD, CD, κασέτες VHS και κάμερες».
Η αστυνομία δεν βρήκε κανένα στοιχείο παραπτώματος και, επομένως, δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον των γονέων και τα παιδιά επέστρεψαν στο σπίτι. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ John Krause έγραψε στην έκθεσή του:
«Προφανώς μετά την ολοκλήρωση των ιατροδικαστικών συνεντεύξεων και των ιατρικών εξετάσεων, [οι Υπηρεσίες Προστασίας Παιδιού] αρνήθηκαν να απομακρύνουν τα παιδιά από την επιμέλεια του γονέα τους και ζήτησαν να επιστρέψουν τα κορίτσια στη Λίζα και τον Έι Τζέι».
Σύμφωνα με δικαστικά αρχεία , καμία από τις φωτογραφίες δεν απεικόνιζε παιδιά σε σεξουαλική δραστηριότητα. Κανένα δεν απεικόνιζε τα γεννητικά όργανα των παιδιών».
Οι γονείς δήλωσαν ότι ήθελαν απλώς φωτογραφίες για να μπορούν να θυμούνται μετά από χρόνια πόσο «χαριτωμένα» ήταν τα παιδιά τους. Το θέμα έπρεπε να έχει τελειώσει μετά την έρευνα, αλλά δεν τελείωσε.
Σύμφωνα με τα αρχεία του δικαστηρίου , η ερευνήτρια των Υπηρεσιών Προστασίας των Παιδιών (“CPS”) Laura Pederson συζήτησε την υπόθεση με τον ντετέκτιβ Krause, και αποφάσισε να πάει στο σπίτι και να θέσει τα παιδιά υπό κράτηση. Η απόφαση του δικαστηρίου λήφθηκε από τριμελή επιτροπή στο 9ο περιφερειακό δικαστήριο των ΗΠΑ, όπου κορυφαίος κριτή ήταν η δικαστής Marsha Berzon.
Το δικαστήριο δήλωσε: «Όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα αυτό το δικαστήριο, οι οικογένειες έχουν το πολύ ισχυρό συνταγματικό δικαίωμα να συμβιώνουν χωρίς κυβερνητική παρέμβαση.
Wallis v. Spencer, 202 F.3d 1126, 1136 (9th Cir. 2000); συμφωνία Kirkpatrick κατά Cty. of Washoe, 843 F.3d 784, 789 (9th Cir. 2016) (en banc); Burke κατά Cty. of Alameda, 586 F.3d 725, 731 (9th Cir. 2009); Rogers κατά Cty. of San Joaquin, 487 F.3d 1288, 1294 (9th Cir. 2007); Mabe v. San Bernardino Cty., 237 F.3d 1101, 1107 (9th Cir. 2001); Ram v. Rubin, 118 F.3d 1306, 1310 (9th Cir. 1997)».
Η δικαστής Marsha Berzon στη σύμφωνη γνώμη της εξέτασε το θέμα της πρόκλησης τραύματος στα παιδιά με την απομάκρυνσή τους από το σπίτι τους:
«Γράφω χωριστά για να τονίσω γιατί είναι απαραίτητο τα δικαστήρια να προστατεύουν σχολαστικά το συνταγματικό δικαίωμα ενός παιδιού να παραμείνει στο σπίτι του χωρίς δικαστική απόφαση ή πραγματική ανάγκη.
Η απομάκρυνση ενός παιδιού από το σπίτι, την οικογένειά του και την κοινότητά του αποτελεί ιδιαίτερο τραύμα, από μόνο του. Γι’ αυτό, και η νομοθεσία-μας επιτρέπει αυτό το τραύμα μόνο μετά από δικαστική απόφαση. Διότι η εναλλακτική είναι χειρότερη».
Το γεγονός ότι τα συνταγματικά δικαιώματα της οικογένειας Demaree σύμφωνα με την 4η τροποποίηση παραβιάστηκαν με την απομάκρυνση των παιδιών τους από το σπίτι τους χωρίς ένταλμα, δεν αμφισβητήθηκε σε αυτήν την έφεση. Οι γονείς είχαν ήδη μήνυση με επιτυχία τον αστυνομικό, John Krause, ο οποίος συμβιβάστηκε εξωδικαστικά.
Τα δικαστήρια έχουν αποφανθεί με συνέπεια κατά των αρχών επιβολής του νόμου που απομακρύνουν παιδιά από τα σπίτια χωρίς ένταλμα δικαστή. Ο νόμος και οι δικαστικές υποθέσεις που καθορίζουν τις εξαιρέσεις όπου δεν απαιτείται ένταλμα, όπου η ζωή των παιδιών βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο και δεν θα υπήρχε χρόνος για την έκδοση εντάλματος, είναι σαφείς και αναφέρονται και σε αυτήν την απόφαση.
Ωστόσο, οι περισσότερες πολιτείες έχουν νόμους για την «ειδική ασυλία» των κοινωνικών λειτουργών τους, με τη δικαιολογία ότι όταν ένα παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο, είναι προτιμότερο να σφάλλει κανείς με προσοχή.
Ωστόσο, σε αυτήν την απόφαση του 9ο περιφερειακό δικαστήριο των ΗΠΑ, το δικαστήριο έκρινε ότι «οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν είναι υπεράνω του νόμου και δεν έχουν το δικαίωμα να παραβιάζουν το Σύνταγμα». Οι Demarees ισχυρίστηκαν ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί του CPS παραβίασαν τα συνταγματικά τους δικαιώματα:
«Οι Demarees, εκ μέρους τους και εκ μέρους των παιδιών τους, ισχυρίζονται ότι ο Pederson και ο Van Ness παραβίασαν τα ξεκάθαρα συνταγματικά τους δικαιώματα όταν ο Pederson απομάκρυνε τα παιδιά από το σπίτι χωρίς δικαστική εντολή και απουσία έκτακτης ανάγκης».
Το 9ο περιφερειακό δικαστήριο συμφώνησε:
Βλέποντας τα γεγονότα υπό το φως των πιο ευνοϊκών για τους Demarees, οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν είχαν εύλογη αιτία να πιστέψουν ότι τα παιδιά διέτρεχαν κίνδυνο σοβαρής σωματικής βλάβης ή παρενόχλησης.
Ο Pederson και ο Van Ness δεν απέδειξαν ότι τα παιδιά των Demaree θα μπορούσαν να «χτυπηθούν ή να κακοποιηθούν» εάν έμεναν στο σπίτι τους – (Rogers, 487 F.3d το 1294). Τα παιδιά ποτέ δεν ξυλοκοπήθηκαν ή κακοποιήθηκαν από την αρχή».
Το 9ο περιφερειακό δικαστήριο διατύπωσε την πολύ εμπεριστατωμένη γνώμη του σχετικά με την 4η και 14η Τροποποίηση και αποφάνθηκε ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν μπορούν να παραβιάσουν το Σύνταγμα ακόμα κι αν οι νόμοι του κράτους τους προσφέρουν «ειδική ασυλία». Ανέφεραν πολλές άλλες περιπτώσεις ως προηγούμενο:
«Το 2007, το έτος πριν από τα γεγονότα αυτής της υπόθεσης, ο Rogers υποστήριξε ότι ένας κοινωνικός λειτουργός παραβίασε τα σαφώς καθορισμένα ομοσπονδιακά δικαιώματα μιας οικογένειας αφαιρώντας παιδιά χωρίς ένταλμα λόγω των αναφορών ότι δύο παιδιά, τριών και ένα ετών «δεν ήταν εκπαιδευμένα στην τουαλέτα, ήταν κλειδωμένα στα δωμάτιά τους τη νύχτα και σε ένα δωμάτιο στην επιχείρηση των γονιών τους τη μέρα, δεν λάμβαναν ιατρική ή οδοντιατρική περίθαλψη, ότι το ένας είχε χάσει τα δόντια του λόγω σήψης από το μπιμπερό, ότι το άλλο έπινε ακόμα από μπουκάλι, ότι το σπίτι τους ήταν βρώμικο και μολυσμένο από σκουλήκια και ότι υπήρχαν ανασφάλιστα όπλα στο σπίτι». (Rogers, 487 F.3d at 1291)
Ο κοινωνικός λειτουργός σε εκείνη την περίπτωση «θα μπορούσε να έχει λάβει ένταλμα εντός ωρών» και «[δεν] υπήρχε καμία ένδειξη στο αρχείο ότι μια τόσο μικρή καθυστέρηση θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα σημαντική επιδείνωση της φυσικής κατάστασης των παιδιών ή αύξηση των προοπτικών μακροπρόθεσμης βλάβης».
Ταυτότητα. το 1295. Ο «πόνος» ενός παιδιού δεν ήταν τόσο σοβαρός που έπαψε να είναι «παιχνιδιάρικο» και «σε εγρήγορση», ο φυσικός κίνδυνος που αντιμετώπιζαν τα παιδιά από το να κλειστούν σε ένα δωμάτιο για το χρόνο που θα χρειαζόταν για να λάβουν ένταλμα. «Πολύ χαμηλά» και «το χάος στους χώρους διαμονής του Ρότζερς . . . ήταν ένα χρόνιο, συνεχές πρόβλημα».
Ακόμη και ενόψει αυτής της σημαντικής συσσώρευσης αμέλειας και σωματικής βλάβης, που όλα τα μέρη συμφώνησαν ότι είχε ως αποτέλεσμα σωματικό τραυματισμό στα μικρά παιδιά, θεωρήσαμε ότι δεν υπήρχε εύλογος λόγος να πιστεύουμε ότι μια έκτακτη ανάγκη υποστήριζε την απομάκρυνση των παιδιών χωρίς ένταλμα… Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η απομάκρυνσή τους παραβίαζε τα σαφώς κατοχυρωμένα δικαιώματά τους. ( Ολόκληρο το άρθρο )
Ας ελπίσουμε ότι τα φτωχά υιοθετημένα παιδιά από το ζεύγος Frodsham που υπέφεραν για χρόνια σε ένα οικιακό δίκτυο ανάδοχων-παιδεραστών που χρηματοδοτείται από την Πολιτεία της Αριζόνα θα δικαιωθούν όπως τους αξίζει, που προέκυψε από το διεφθαρμένο σύστημα Παιδικής Πρόνοιας της Αριζόνα.
Όμως, όπως έχουμε τεκμηριώσει πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια, η πολιτεία Αριζόνα είναι τελείως διεφθαρμένη και οι αυτουργοί της σεξουαλικής διακίνησης και κακοποίησης παιδιών σχεδόν ποτέ δεν οδηγούνται στα δικαστήριά της.
Εάν τα θύματα του Frodsham και των ομοίων του, έχουν οποιαδήποτε ελπίδα να δικαιωθούν στις αγωγές τους κατά της Πολιτείας της Αριζόνα για τη χρηματοδότηση της ανάδοχης φροντίδας παιδιών σε δίκτυα παιδεραστών, πιθανότατα θα χρειαστεί να γίνει εκτός Αριζόνας, στο εφετείο 9ης περιφέρειας των ΗΠΑ στο Σαν Φρανσίσκο.
▪ Δείτε την περιεκτική αναφορά που δημοσιεύσαμε για την Αριζόνα το 2019 με τίτλο:
▪ Δείτε επίσης: Είναι ο Paul Petersen ο μόνος πολιτικός της Αριζόνα που διακινεί παιδιά; Το σκάνδαλο των Νήσων Μάρσαλ
