Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, τον οποίο ο Μητσοτάκης διέγραψε χθές, εξέφραζε αυτό που λέμε pura δεξιά. Με την οποία ο πρωθυπουργός δεν έχει καλή σχέση.
Η απόφαση διαγραφής του Μπογδάνου θα δημιουργήσει προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία και θα επιταχύνει τη δημιουργία, αμιγώς, δεξιού κόμματος. Όχι ακροδεξιού αλλά κινούμενου στις ράγες της παραδοσιακής δεξιάς.
Προφανώς η τύχη του θα εξαρτηθεί απο τον ηγέτη του και την υποστήριξη που θα έχει στον επιχειρηματικό και μιντιακό χώρο. Λαϊκή βάση για να εκφράσει, υπάρχει.
Ένας σύγχρονος ορισμός του βουλευτή είναι: άβουλο ον το οποίο, υποτίθεται, πως εκφράζει λαϊκή βάση ελέω κόμματος και αρκείται στην είσπραξη ενός παχυλού μισθού, δεχόμενο οποιονδήποτε εξευτελισμό.
Και αν το ον αυτό, για διάφορους λόγους, το βάλει στο μάτι η αντίπαλη παράταξη μπορεί να ζητήσει απο τον αρχηγό του να το διαγράψει. Και ο αρχηγός για να φανεί διαλλακτικός το διαγράφει.
Το μόνο που μπορεί να συγκρατήσει την δεξιά συσπειρωμένη γύρω απο τον Μητσοτάκη είναι η νομή της εξουσίας. Την έχει διανείμει ισομερώς ώστε να μην προκαλούνται αντιδράσεις εξαιτίας της; Αν ναι, θα περάσει τον κάβο. Αν όχι θα έχει προβλήματα.
Εδώ που εχουμε φθάσει τίποτε δεν είναι δεδομένο. Ούτε και η επανεκλογή Μητσοτάκη, την οποία μέχρι πρότινος θεωρούσαμε σίγουρη. Ο κ. Μητσοτάκης είτε αγνοεί, είτε δεν θέλει να λάβει υπόψη το δόγμα των κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα: πρέπει να είναι πολυσυλλεκτικά. Οποιαδήποτε ιδεολογική εκκαθάριση στο εσωτερικό τους θα δημιουργήσει προβλήματα στην διεκδίκηση της εξουσίας.
ΥΓ1: Το σχόλιο δεν υπεισέρχεται στο αν ο κ. Μητσοτάκης έκανε καλώς ή κακώς που διέγραψε τον κ. Μπογδάνο. Εξετάζει απο απόσταση διαφαινόμενες εξελίξεις. Ως προς την ουσία της διαγραφής διαφωνώ και με την λίστα με τα προσφυγόπουλα και με τις εμφυλιοπολεμικές αναφορές. Οι τελευταίες δίνουν ανάσα ζωής σε μια αριστερά που θνήσκει.
ΥΓ2: Στις σοβαρές αστικές δημοκρατίες υπάρχουν δυνάμεις που η λαϊκή δυσαρέσκεια απο το κόμμα που τους εκπροσωπούσε φροντίζουν να διοχετευθεί σε πολιτικές δυνάμεις ,υπάρχουσες ή υπο δημιουργίαν, εντός, αυτού που αποκαλέστηκε “συνταγματικό τόξο”.
Πολύ φοβάμαι πως τέτοιες δυνάμεις δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Όλα συντείνουν στη διαμόρφωση ενός νέου ακροδεξιού πόλου με άδηλες συντεταγμένες.
Π.Σαββίδης
Ωραία τα γράφετε! Από τη μια μεριά, η απαξίωση του Βουλευτή και από την άλλη, η ανυπαρξία συνταγματικής διεξόδου των πατριωτών. Έτσι, εκτρέφεται ο αληθινός φασισμός και διαχέεται η λήθη της Δημοκρατίας. Ο πατριωτισμός είναι η γνήσια Δημοκρατία, η ελληνική. Είναι εντελώς άσχετος με τον εθνικισμό της δυτικής άκρας δεξιάς. Είναι επίσης άσχετος με την pura δεξιά των Δυτικών, δηλαδή τη “συντήρηση” (της φεουδαρχίας) που ορίζει εκ του αντιθέτου τους “προοδευτικούς”=αντιδεξιούς (της “αστικής δημοκρατίας”). Η ελληνική δεξιά είναι το “κέντρο” του μεσαίου “νοικοκύρη” που δικαίως υποπτεύεται τον “εκσυγχρονισμό” του ψευτοκέντρου (δεξιού και αριστερού) και δικαίως αρνείται τον “διεθνισμό” της ψευτοαριστεράς (φιλοευρωπαϊκής και αντιευρωπαϊκής).
Δυστυχώς, δεν έχει ακόμη διορθωθεί η αδυναμία να καταχωρήσει κανείς το σχόλιό του σαν ΑΠΑΝΤΗΣΗ και πρέπει να βάζομε …
@ Μαρία
“Ο πατριωτισμός είναι η γνήσια Δημοκρατία, η ελληνική”
Πώς συνδέεται ο πατριωτισμός (περιττό να δώσω ορισμό), ο οποίος είναι αίσθημα, με την δημοκρατία, η οποία είναι πολίτευμα; Μήπως ο γνησιότατος πατριωτισμός, που επεδείχθη το ’40, είχε σχέση με την δημοκρατία;
“Είναι εντελώς άσχετος με τον εθνικισμό της δυτικής άκρας δεξιάς”
Ασφαλώς είναι άσχετος ο πατριωτισμός με τον εθνικισμό, αφού ο πρώτος έχει ως αναφορά την ΠΑΤΡΙΔΑ, ενώ ο δεύτερος το ΕΘΝΟΣ. Ο “εθνικισμός τής δυτικής άκρας δεξιάς” πρέπει να ορισθεί, αφού πλέον έχομε πολλών ειδών εθνικισμούς και πατριωτισμούς.
Δυστυχώς, μετά την Μεταπολίτευση, έχει επικρατήσει ένα μπάχαλο όσον αφορά στις έννοιες, με πρωτοβουλία κυρίως τής “προοδευτικιάς” αριστεράς, την οποία ακολούθησαν κι άλλοι, μη τυχόν και τους πουν οπισθοδρομικούς.
Κύριε Επισκέπτα, εμένα μου βγαζει στο τέλος κάθε σχολίου την ένδειξη ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Την πατώ και απαντώ. Ανδεν το βγάζει σε σας μήπως είναι κάποιο δικό σας τεχνικό πρόβλημα; Οι άλλοι συνομιλητές βλέπουν στο τέλος των σχολίων την ένδειξη ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Την ένδειξη την βλέπω κι εγώ. Την πατώ, γράφω το σχόλιο, το αποστέλλω, δεν βγαίνει, όμως, σαν απάντηση, αλλά σαν χωριστό σχόλιο.
Τούτο εδώ ίσως βγει στην σωστή θέση, αλλά θα είναι εξαίρεση. Ναι, ίσως είναι πρόβλημα δικό μου.
Βλέπω παρακάτω ότι και η Ελένη (October 6, 2021 At 9:01 pm) έχει το ίδιο πρόβλημα, αν κατάλαβα καλά. Οι απαντήσεις βγαίνουν σαν ανεξάρτητα σχόλια, ασχέτως ότι κάποιες μπορεί να βγουν στην σωστή θέση. Άρα κι άλλος έχει το πρόβλημα.
¨ Έτσι, εκτρέφεται ο αληθινός φασισμός και διαχέεται η λήθη της Δημοκρατίας. Ο πατριωτισμός είναι η γνήσια Δημοκρατία, η ελληνική.¨
Συμφωνῶ μέ τήν Μαρία Μαγγιώρου. ‘Περισσεύει’ ἑλληνισμός τεχνηέντως μόνο γιά τήν ἄκρα δεξιά.
Δοκιμή γιά νά δῶ ποῦ θά ἀναρτηθεῖ.
Στο reply to Anixneuseis δοκίμασα ἀλλά φαίνεται σάν ἀνεξάρτητο σχόλιο.
Άστοχο το σχόλιο ως συνήθως. Ο Μπογδάνος επ’ ουδενί δεν εκφράζει την καθαρή Δεξιά. Πρόκειται ξεκάθαρα για φρούτο της εναλλακτικής δεξιάς. Σ’ όσα Βίτσια κι όσα αντι-μεταναστευτικά συλλαλητήρια κι αν πάει θα παραμένει ένας συστημικός κλόουν. Κάτω από κάθε υπερπατριωτικό γκαγκ υποβόσκει ένα μειδίαμα, χαβαλέ κάνει. Στην Αμερική η εναλλακτική δεξιά κυβέρνησε, μπορεί κι εδώ να έρθει κάποια στιγμή η ώρα της. Η Αμερική έπαιξε όμως το χαρτί της εναλλακτικής δεξιάς όταν πλέον η παραδοσιακή έχανε εντελώς την επαφή με την εξουσία. Εδώ προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Όσο για την αριστερά που πεθαίνει δεν ξέρω αν αναφέρεσαι αποκλειστικά στο ΚΚΕ ή γενικά στην αριστερά, αν ισχύει το δεύτερο κοιμάσαι ύπνο βαθύ. Η αριστερά θ’ ανακάμψει σε πιο επεξεργασμένη μορφή. Αυτό το οικονομικό και πολιτικό μοντέλο δε μπορεί να ισορροπήσει τον εαυτό του, δε μπορεί να θέσει όρια, γίνεται τοξικό για τις ζωές μιας όλο και μεγαλύτερης μερίδας ανθρώπων, οδηγεί σ’ επανεξοπλισμούς, υβριδικές συγκρούσεις, εκτεταμένη φτώχια. Αν δεν εκλείψουν αυτά, και παρά την τεχνική πρόοδο φαίνεται ότι δεν θα εκλείψουν, η αριστερά θ’ αναγεννάτε διαρκώς.
Άφαντε θα σου απαντήσω παρά το γεγονός ότι με τον τρόπο που διατυπώνεις αυτό που θέλεις να πεις, πρωτίστως, δίνεις διαπιστευτήρια στον χώρο σου ότι είσαι αναρχοαυτόνομος.
Πολύ σχηματικά και όχι με ακριβή προσήλωση στις έννοιες, για να γίνω κατανοητός. Αριστερά σήμερα δεν υπάρχει εκτός του ΚΚΕ ή των Κομμουνιστικών κομμάτων. Εκτός και αν επαναπροσδιορίσουμε τον όρο. Τι είναι αριστερά. Ποιός θα τον επαναπροσδιρίσει;
Σχηματικά, λοιπόν, Αριστερά ήταν οι ιδεολογίες και τα πολιτικά κινήματα που επεδίωκαν να εκφράσουν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.
Αυτό γενικά.
Η μαρξιστική αριστερά η οποία και κυριάρχησε θέλησε να εκφράσει τον προλετάριο. Τον βιομηχανικό εργάτη που δεν είχε τίποτε άλλο πέραν της εργατικής του δύναμης. Αφού βρήκε ποιόν θα εκφράσει, αναζήτησε τρόπο διεκδίκησης της εξουσίας. Και αυτός ο τρόπος, κατά κύριον λόγο, ήταν η ένοπλη αντιπαράθεση με την αστική τάξη η οποία κατείχε την εξουσία. Και τι θα έκαναν αφού καταλάμβαναν την εξουσία; Θα εφήρμοζαν ένα άλλο κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, όπως αυτό που είδαμε στην Σοβιετική Ένωση, την Κίνα και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Τον υπαρκτό σοσιαλισμό, δηλαδή.
Με απλά λογια η αρστερά εκφράζει το προλεταριάτο, επιδιώκει την ένοπλη σύγκρουση και θέλει να εφαρμόσει κοινοκτημοσύνη.
Και τώρα τα ερωτήματα: Υπάρχει προλεταριάτο; Υποστηρίζει κανείς, στην αριστερά, την ένοπλη σύγκρουση με το καθεστώς; Θέλει κάποια αριστερά- πλην ΚΚΕ- να εφαρμόσει άλλο κοινωνικό και πολιτειακό καθεστώς απο αυτό που υπάρχει στις αστικές δημοκρατίες;
Στην πορεία, βεβαίως, αυτά τα δεδομένα αλλοιώθηκαν μερικώς. Σύμφωνα με τον Ευρωκομμουνισμο θα μπορούσε η Αριστερά να καταλάβει με δημοκρατικούς τροπους την εξουσία χωρίς να καταφυγει στην ένοπλη βία. Και αν την καταλάμβανε μπορεί να μην εφήρμοζε κάποιο καθεστώς κοινοκτημοσύνης όπως στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Λίγο αργότερα- και κυρίως σήμερα- η αριστερά ταυτίστηκε περισσότερο με τις ταυτότητες, καθόλου με την αλλαγή του κοινωνικού καθεστώτος και εξοέλισε την κατάκτηση της εξουσίας με ένοπλη σύγκρουση. Και ερωτώ: Είναι αυτό αριστερά όπως την ξέραμε; Αρκεί η έκφραση των ταυτοτήτων για να χαρακτηρισθεί ένας πολιτικός σχηματισμός Αριστερά;
Μήπως αν θέλουμε να εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο πρέπει να τον επαναπροσδιρίσουμε; Υπάρχει αυτός ο επαναπροσδιρισμός; Ποιός είναι; Ποιός θα τον κάνει;
Το ότι πρέπει να υπάρξει ένας άλλος πολιτικός πόλος που να εκφράσει δυνάμεις πέραν της δεξιάς είναι πέραν κάθε αμφιβολίας. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει; Και αν ονομαστεί αριστερά τι θα περιλαμάνει; Αυτά Αφαντε προς το παρόν.
ΥΓ: Εσύ με αυτά που γράφεις αποδέχομαι πως είσαι αριστερός. και, μάλιστα, παλαιάς κοπής.
Κύριε Σαββίδη, μήπως εκτός από τον όρο «αριστερά» θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε και τον όρο «δημοκρατία»; (Ερώτημα: Είναι ο κοινοβουλευτισμός «δημοκρατία» ή «ολιγαρχία»;)
Ασ’ το. Πάνε δώδεκα χρόνια πού δέ παίρνει από λόγια.
Επειδή μας τα είπες πολλά και μπερδεμένα Παντελή θα σου απαντήσω μόνο στο τι χαρακτηριστικά θα έχει η νέα αριστερά. Η εκτίμησή μου είναι ότι θα είναι ακτιβιστική κι όταν λέω ακτιβιστική δεν εννοώ πλακάτ, ντουντούκες και διαδηλώσεις αλλά ακτιβιστική στο πεδίο της οικονομίας.
Όντως δεν λειτουργεί το πεδίο της απάντησης, βγάζει το μήνυμα σαν ανεξάρτητο σχόλιο.
@ Άφαντος
Μόνο σε μία περίπτωση λειτουργεί. Αν απαντήσεις στο σχόλιο κάποιου, έχοντας πατήσει το “Απάντηση” από το e-mail σου, όπου σού ήλθε το μήνυμα, επειδή έχεις κάμει εγγραφή στο νήμα.
1. Η ελληνική Δημοκρατία είναι η Τέλεια Κοινωνία = η Πόλη-Πατρίδα = το ευ Ζην = Τρόπος Ύπαρξης = ψυχική κατάσταση. Ο ελληνικός πατριωτισμός ΔΕΝ είναι συναίσθημα είναι ο ψυχικός Τρόπος του Πολίτη =του Καλού και Αγαθού = αυτού που αναγνωρίζει πως στην Πατρίδα του χρωστάει αυτό που Είναι = πως μαζί με την Πατρίδα του χάνεται ο ίδιος.
2. Το μπάχαλο με τις έννοιες των “προοδευτικών” είναι μέρος της ευρύτερης Αποδόμησης της κοινωνίας-της σκέψης-της ψυχής μας. Το ίδιο ισχύει για το ότι δεν γνωρίζουμε τα Νοήματα-Σημασίες του ελληνικού πολιτισμού. Φρόντισαν οι “φωταδιστές” να βγάλουν από την μέση μια επικίνδυνη για τους Δυτικούς Σκέψη.
3. Το έθνος-πατρίδα των Δυτικών είναι χώρος και συναίσθημα. Ανήκει σε αυτό που ο Αριστοτέλης αποκαλούσε “βοσκημάτων βίο”. Ο Καβάφης, συνειδητός εκπρόσωπος του “πολιτικού βίου”, δήλωνε φυλετικός για να πει πατριώτης. Η Φυλή και το Γένος ορίζουν τη δική μας Πατρίδα=των Πατέρων, που δεν είναι δηλαδή Patria=μητέρα χώρα.
Ο καθένας μπορεί να δώσει αυθαιρέτως ό,τι ερμηνείες θέλει. Τσάμπα είναι. Τι απ’ αυτά ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δη την σημερινή, είναι άλλου παππά ευαγγέλιο.
Κύριε Επισκέπτη, μετά λύπης μου διαπιστώνω για μια ακόμα φορά ότι ανήκετε στην κατηγορία των αρνητών της Γνώσης. Προφανώς, κρίνοντας εξ ιδίων, νομίζετε ότι οι εμπεριστατωμένες θέσεις και η μετά Λόγου Γνώση είναι “τσάμπα αυθαίρετες ερμηνείες”. Κρίμα τον ακριβό μου χρόνο και κόπο για τις απαντήσεις που ζητήσατε και σας έδωσα
Καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου, επειδή δεν μπορείς να τεκμηριώσεις αυτά που γράφεις και τα οποία δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να δεχθεί ως θέσφατα. Δεν είμαι “αρνητής τής Γνώσης” (sic), απλώς δεν δέχομαι αυθαίρετους ορισμούς ως δήθεν “εμπεριστατωμένες θέσεις”. Αν λυπάσαι τον ακριβό σου χρόνο, μην ασχοληθείς ξανά. Δεν απάντησες, πάντως, απλώς έγραψες ξανά ατεκμηρίωτα φλημαφήματα. Kαι ο δικός μου χρόνος έχει κάποια αξία, έστω και αν δεν την διατυμπανίζω.
Testing
Ποτέ δέν χάνουμε ἀπό τόν διάλογο. Ἡ κάθε γνώμη μπορεῖ νά ἔχει κάτι νά μᾶς πεῖ.
Ἐγώ προσωπικά βλέπω τεκμηρίωση στά συγκεκριμένα σχόλια τῆς Μαρίας Μαγγιώρου καί κατανοῶ ἀρκετά τόν τρόπο σκέψης της καί μαθαίνω ἀπό αὐτά. Ἄν δέν τά καταλαβαίνει ὁ Επισκέπτης δέν σημαίνει ὅτι δέν τά ἐξηγεῖ ἡ Μαρία Μαγγιώρου, κάποιος ἄλλος μπορεῖ νά τά καταλαβαίνει. Κι ἕνας δάσκαλος μιλάει ἀλλά δέν τόν καταλαβαίνουν τήν ἴδια στιγμή ὅλοι οἱ μαθητές. Ἡ σημερινή πραγματικότητα δέν ἀλλοιώνει τό παρελθόν. Τό μέλλον ἐξαρτᾶται ἀπό τό παρελθόν, κι ἄν παλιά αὐτό τό δήλωναν μέ μύθους ἤ μέ τήν θρησκεία, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ΄καταργώντας τα ΄, καταργώντας καί κάθε σεβασμό στίς ρίζες, τό μέλλον δέν θά τά ξαναθέσει αὐτά μπροστά μας.
Τό ΄χει πεῖ ὁ ποιητής
Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Testing threaded comments.
Testing