του Παντελή Σαββίδη
Υπάρχουν δύο-ΜΟΝΟ- πράγματα που λειτουργούν καλά σ αυτήν την χώρα. Η εφορία και το σύστημα της μίζας. Σε αυτά είμαστε πρωταθλητές. Σε όλα τα άλλα κράτος δεν υπάρχει.
Εκμαυλισμένοι και ανίκανοι όλοι οι πρωθυπουργοί- και φυσικά οι ακόλουθοί τους υπουργοί-φρόντισαν να διαλύσουν κάθε κρατική δομή στην εκτός Αθηνών Ελλάδα ώστε να νέμονται την χώρα και τον λαό της ως το μεδούλι.
Θεσμοί και υπηρεσίες μεταφέρθηκαν απο όλη την Ελλάδα στην Αθήνα σε μια εποχή που το τοπικό και η τοπική αντιμετώπισή του έχουν τεράστια σημασία. Παράδειγμα οι πυρκαγιές.
Το αθηναϊκό κράτος δεν γνώριζε που είναι η Αλεξανδρούπολη. Την έβαλε στον χάρτη του απο την στιγμή που έδειξαν ενδιαφέρον οι Αμερικανοί. Οι δεδομένοι ακολούθησαν τον αφέντη.
Αποτέλεσμα, όχι μόνο, να ερημώνει μια ακριτική περιοχή την οποία το κράτος έπρεπε να φυλάσσει ως κόρην οφθαλμού αλλά να εγκαταλείπεται και η φύλαξη των συνόρων με αποτέλεσμα την ελεύθερη, ουσιαστικά, είσοδο χιλιάδων μεταναστών καθημερινά.
Το πρόβλημα κατέστη τόσο οξύ ώστε οι πολίτες των ακριτικών περιοχών πήραν σε μερικές περιπτώσεις τον νόμο στα χέρια τους με αφορμή τις πυρκαγιές.
Απο μακρύα, πρέπει να είναι κάποιος επιφυλακτικός στην καταδίκη τέτοιων ενεργειών που αναλαμβάνονται για να καλύψουν την απουσία του κράτους. Η αγωνία της επιβίωσης των ακριτών δεν μπορεί να παραβλεφθεί.
Η θέση μου, όμως, είναι πως ακόμη και αν παράνομα εισελθόντες στην Ελλάδα μετανάστες συλλαμβάνονται απο πολίτες δεν πρέπει η συμπεριοφά απέναντί τους να ξεπερνά τις παραδόσεις του λαού μας, ακόμη και αν έχουν υπερβεί, προ πολλού, τα όρια της αγανάκτησης.
Ο οικονομικός μετανάστης εργαλειοποιείται εύκολα. Μπορεί να κάνει ό,τι του υποδειχθεί προκειμένου να βγει απο την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, με την βούλησή του, ναι. Αναζητώντας, όμως, μια καλύτερη ζωή.
Αλλά στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού φταίει το ελληνικό κράτος. Και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Αυτό είναι που δεν πήρε μέτρα, εξ αρχής, λόγω διαφόρων ιδεοληψιών ή δεσμεύσεών του ή ανικανότητάς του και αυτό έχει εγκαταλείψει τις διάφορες περιφέρειες της χώρας και έχει συγκεντρώσει και τον κόσμο και τις αρμοδιότητες και την εξουσία στο γνωστό αθηναϊκό τρίγωνο. Δεν υπάρχει τίποτε που να λειτουργεί εκτός Αθηνών.
Θέλουν να φτιάξουν την Αθήνα μια πόλη 7 ως 8 εκατομμυρίων με το σύνολο των δραστηριοτήτων εκεί και την υπόλοιπη Ελλάδα, αν μείνει, να λειτουργεί ως αποικία. Θέλουν να βάλουν την πόλη τους στον παγκόσμιο χάρτη πόλεων που θα καταστούν στο προσεχές μέλλον τα κέντρα μια ομογενοποιημένης παγκόσμιας κοινωνίας. Σήμερα δεν είναι. Για να μπει πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες προϋποθέσεις πληθυσμού και υποδομών.
Τα αποτελέσματα που βλέπουμε-μεταξύ των οποίων και οι φωτιές- είναι συνέπεια αυτής της μεθόδευσης. Και η μεθόδευση έχει αρχίσει εδώ και χρόνια.
Τα κράτη υπάρχουν για να παρέχουν ασφάλεια στους πολίτες τους. Αυτός είναι ο κύριος στόχος τους. Όταν δεν το πετυχαίνουν είναι αποτυχημένα. Η σημερινή κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως στον τομέα αυτό.
Στην ανικανότητά της και στην πολιτική της να τα συγκεντρώσει όλα στη Αθήνα και στην αδιαφορία της για οτιδήποτε γίνεται στην περιφέρεια πρέπει να εστιάσουμε και όχι σε μερικούς ταλαίπωρους ανθρώπους που ζούν μονίμως στο περιθώριο της ιστορίας.
Ακόμη και όταν μερικοί απο αυτούς εργαλειοποιούνται. Το ελληνικό κράτος, με την ανικανότητά του επέτρεψε την εργαλειοποίησή τους.
Μεταφορά της διοικητικής πρωτεύουσας στην Αλεξανδρούπολη και καθιέρωση της Αθήνας ως πολιτιστικής πρωτεύουσας (έχει και μια ιστορική αναφορά έστω και αν ο πολιτισμός που ανέπτυξε έγινε σε βάρος των Ελλήνων της εποχής της). Και οικονομική πρωτεύουσα η Θεσσαλονίκη.
Αυτές είναι άμεσες προτεραιότητες.
Διοικητικά κέντρα του κράτους πρέπει να μεταφερθούν, άμεσα στη Θράκη.
Αυστηρά μέτρα για περιορισμό του πληθυσμού της Αθήνας στα 2,5 με 3 εκατομμύρια κατοίκους.
Κατάργηση του Καλλικράτη και επαναφορά του Καποδίστρια σε ό,τι αφορά την διοικητική δομή της χώρας.
Και αυστηροί νόμοι σε καταχρήσεις και διαφθορά. Δημοτικός ή κρατικός αξιωματούχος που συλλαμβάνεται με την γίδα στον ώμο τιμωρείται με αυστηρή φυλάκιση και κατάσχεση του συνόλου της περιουσίας του. Και, φυσικά, το ίδιο θα ισχύει και για τον πολιτικό ή τον υπουργό.
Καθιέρωση μιας θητείας εκάστου στη βουλή και περιορισμός των βουλευτών στους 100. Ο λόγος του υπερβολικού αριθμού τους δεν ισχύει. Καμιά επιτροπή της βουλής δεν λειτουργεί ουσιαστικά. Όλα γίνονται και αποφασίζονται στα κομματικά γραφεία.
Και αφού θα αποκεντρωθούν οι αρμοδιότητες, υπουργικό συμβούλιο το πολύ 15 μελών.
Σε αυτά εστιάστε για να λύσουμε το πρόβλημά μας. Εδώ βρίσκεται η αιτία του κακού Αυτό το κράτος με αυτο το πολιτικό προσωπικό μας παραδίδει στους Τούρκους και δήλωσε δεδομένο στους Αμερικανούς. Τους δεδομένους κανείς δεν τους σέβεται. Και όλοι παίζουν μαζί τους.
Αυτή την πολιτική τάξη να ανατρέψουμε. Και τότε, δεν θα χρειαστεί να εφαρμόζουμε εμείς τον νόμο. Όπως σε όλα τα ευνομούμενα κράτη θα υπάρχουν υπηρεσίες που θα το κάνουν. Και θα το κάνουν αποτελεσματικά. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε ευνομούμενο κράτος, ούτε κράτος δικαίου. Είναι ένας μεταοθωμανικός αχταρμάς στον οποίο κυριαρχούν οι κοτσαμπάσηδες με οθωμανικές λογικές. Γνωρίζω ότι σας ενοχλεί να το ακούτε. Αλλά επειδή δεν θέλετε να το ακούσετε βρισκόμαστε σε αυτά τα χάλια.
Το πρόβλημα είναι η κάστα που αναπαράγει την λογική ενός αθηναϊκού κράτους δυνάστη για να νέμεται την εξουσία και να πλουτίζει απο την διαφθορά.
Ας μην χάνουμε την ουσία. Διαφορετικά αναπαράγουμε τον δυνάστη μας.
Ελληνικό κράτος δεν υπάρχει. Υπάρχει μια ολιγαρχία που συγκέντρωσε τα πάντα στα πόδια της (στην Αθήνα) και το μόνο που την ενδιαφέρει καθημερινά είναι η απόλαυση και η νομή της εξουσίας.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Λύνεται αν το συνειδητοποιήσει ο λαός. Θέλετε να υπάρχουμε ως λαός, ως έθνος, ως χώρα και ως ευνομούμενο κράτος; Α; ανοίξουμε τα μάτια μας στην κατελυθυνση που πρέπει.
Σχεδόν όλες οι αλλαγές που προτείνονται – είναι ριζοσπαστικές και δεν τις πρότειναν ούτε οι ”αναρχικοί” της Δεξιάς ούτε της Αριστεράς και αφού δεν τις πρότειναν ποιοι θα τις σχεδιάσουν νομοθετικά , ποιοι θα τις ψηφίσουν και κυρίως ποιοι θα τις υλοποιήσουν ;;;.
Αφήστε, που ούτε οι υπάλληλοι με το ”σόϊ τους” θα δεχθούν μεταθέσεις εκτός Αθηνών , όταν μάλιστα το μεταθετό καταργήθηκε από 40ετίας. ΕΞ’ ΑΛΛΟΥ
”Λαϊκή επανάσταση” σε κράτος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε μπορεί ΣΗΜΕΡΑ να αποτολμηθεί και να υλοποιηθεί ;;; ΟΠΟΤΕ
”είναι κακό στην άμμο να κτίζεις παλάτια …”
Υ.Γ Ελλείψει θεσμών μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986 μια πρόταση λύσης μπορούσαν δώσουν οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί σε άτυπη συνάντησή τους με τους εν ενεργεία Πρόεδρο Δημοκρατίας και πρωθυπουργό, εφόσον φυσικά έχουν και αυτοί τις ανησυχίες μας, που μάλλον δεν τις έχουν -κυρίως αυτοί που δημιούργησαν τις συνθήκες διάλυσης του κράτους-.
ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ”ΟΙ ΤΡΩΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΙΑΣΟΝΤΑΙ ”.
ΓΙΑΥΤΟ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
“Ο οικονομικός μετανάστης εργαλειοποιείται εύκολα”
Προφανώς εννοείτε τον λαθρομετανάστη και όχι τον οικονομικό μετανάστη, που είναι άλλη περίπτωση. Ο τελευταίος μεταβαίνει νόμιμα σε μία άλλη χώρα, κατόπιν διακρατικών συμβάσεων κι έχει εργασία ήδη εκεί. Π.χ. οι συμπατριώτες μας που πήγαν στην Γερμανία ως “φιλοξενούμενοι εργάτες” (Gastarbeiter). Oυδεμία σχέση, λοιπόν, με τον παράνομο, τον λαθρομετανάστη, ο οποίος μπαίνει παράνομα, λαθραία στην χώρα και δεν γνωρίζομε καν το ποιον του, αφού δεν ξέρομε ποιος είναι.
Κατά τ’ άλλα, συμφωνώ μαζί σας, αλλά στην Ελλάδα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτε, όσο υπάρχει το παρόν πολιτικό σύστημα. Ούτε και βλέπω τρόπο ν’ αλλάξει το σύστημα αυτό, τουλάχιστον ειρηνικά.
Είναι βέβαιο πως η κατάσταση κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Μπορούμε να την αλλάξουμε ή τουλάχιστον να μην πέσουμε αμαχητί.
Προέχει, όμως, να αφυπνιστεί ο κόσμος. Να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που εντέχνως μας έχουν υποβάλλει, τα πολλά τελευταία χρόνια. Να μη βρίσκει πρόσφορο έδαφος η προπαγάνδα τους.
Να οργανωθούμε και να γίνουμε ενεργοί πολίτες. Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες και να αξιώσουμε την προάσπιση των συμφερόντων του έθνους και της χώρας.
Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Απαιτείται ομοψυχία και ανιδιοτέλεια.
Με ευχολόγια δε γίνεται τίποτα. Χρειάζονται πράξεις.
Κάθε ολιγωρία έχει κόστος.
Kύριε Σαββίδη, κανείς λογικά σκεπτόμενος Έλληνας δέν θα είχε αντιρρήσεις στα όσα γράφετε, τα οποία, (ιδίως ως προς το αθηνοκεντρικό κράτος), επαναλαμβάνετε μετ΄επιτάσεως, ( και καλά κάνετε). Επιτρέψτε μου όμως μιά ένσταση όχι στα όσα γράφετε αλλά στο ενδεχόμενο ενστερνισμού των μεταρρυθμίσεων που προτείνετε από τους πολιτικούς: Το 1985 ο Ανδρέας Παπανδρέου τροποποίησε το Σύνταγμα και κατήργησε τη δυνατότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας να παύει την Κυβέρνηση κατόπιν συμφώνου γνώμης του Συμβουλίου της Δημοκρατίας (Άρθρο 38 παρ.2 Συντάγματος 1975) καθώς και να διαλύει τη Βουλή πάλι μετά από σύμφωνη γνώμη του ιδίου οργάνου (άρθρο 41 παρ.1 Συντάγματος 1975). Ο πατήρ Μητσοτάκης ξεσήκωνε τον κόσμο για αυτές τις τροποποιήσεις που καθιστούσαν τον εκάστοτε πρωθυπουργό ανεξέλεγκτο, (σ΄αυτό δέν είχε άδικο). Ειδατε στα τόσα χρόνια που πέρασαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της ΝΔ να προτείνουν την επαναφορά των προγενέστερων διατάξεων; Όταν λοιπόν για ένα θέμα που απλώς μετριάζει την παντοδυναμία του εκάστοτε πρωθυπουργού, υπάρχει απόλυτη συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων να παραμείνει το σημερινό καθεστώς του ανεξέλεγκτου πρωθυπουργού, θα στέρξουν να υιοθετήσουν αυτά που προτείνετε, ( απολύτως αναγκαία), αλλά για αυτούς “επαναστατικά”;
ΥΓ: Δέν ξέρω από που οδηγήστε στο συμπέρασμα, (πιθανότατα ορθότατο), ότι σχεδιάζουν μιά Αθήνα των 8 εκατομμυρίων, αλλά άν πράγματι είναι έτσι καταλαβαίνετε ότι αυτό δέν θα είναι τερατούπολη πλέον, αλλά μιά πραγματική κόλαση, όπου όλες οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες δέν θα μπορούν να ικανοποιηθούν ούτε κατ΄ελάχιστο;
Οι άνθρωποι που τοποθετούνται στους κομματικούς σχηματισμούς -πόσο μάλλον για τον πρωθυπουργικό θώκο- επιλέγονται με κριτήριο την αδυναμία να σκεφτούν ή την πλήρη παραίτηση και υποταγή τους στα κελεύσματα εκείνων που κινούν τα νήματα της εξουσίας. Δυστυχώς, η λεγόμενη εγχώρια ελίτ είναι εκείνη η οποία αφού παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας θα την παραδώσει και ως οικόπεδο αρκεί να μείνουν ανέπαφα -αν όχι να αυξηθούν περαιτέρω- τα συμφέροντά της, όπως πρόβλεψε ο Π. Κονδύλης πριν μερικές δεκαετίες. Μας θέλουν γραικύλους ώστε να μας χειρίζονται κατά πως επιθυμούν. Οι καθ’ όλα λογικές προτάσεις του κ. Σαββίδη μπορεί για πολλούς να κείνται στο πεδίο του ακατόρθωτου το οποίο μόνο με μικρά βήματα επιτυγχάνεται, όπως το έθεσε το Α. Κλαρκ! Ένα μικρό βήμα μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στις οποίες η κεντρική εξουσία επιδιώκει να ανεμίσει η κομματική σημαία για να χρωματίσει την επικράτεια χωρίς να νοιάζεται για το μετέπειτα της τύχης της (δεν πάει να καεί!).
Η ανάδειξη κοινωνικά καταξιωμένων ανθρώπων με ικανότητες και δεξιότητες διαχείρισης σε τοπικό επίπεδο με ταυτόχρονο εξοστρακισμό εκείνων που θεωρούνται Δεδομένοι για το Αθηναϊκό Κράτος, είναι μια καλή αρχή. Οι Δεδομένοι σε όλα τα επίπεδα εξουσίας είναι αυτοί που δεν αφήνουν την κοινωνία να ανασάνει εκτελώντας ευπειθώς τα καθήκοντα με τα οποία τους επιφόρτισαν οι εντολείς τους! Όσο θα μας διαιρούν στη βάση του κομματικού τους συμφέροντος, με το εθνικό να έχει πάει στα τάρταρα, θα ανακαλύπτουμε έναν καινούριο πάτο στην ιστορία μας.
Συμφωνώ με τα περισσότερα. Το δυστύχημα όμως κατά την άποψή μου είναι πως δεν υπάρχουν πια “πολίτες”, σε αυτή τη χώρα. Υπάρχουν μόνον άτομα που κυνηγούν το ατομικό τους, στενά οικονομικό συμφέρον, όπως άλλωστε προτάσσει το δόγμα όλου του δυτικού κόσμου. Έτσι οι περισσότεροι που διαμαρτυρόμαστε, το κάνουμε γιατί βρισκόμαστε έξω από το φαγοπότι. Αν βρεθούμε μέσα, όλα τα βλέπουμε καλώς καμωμένα. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, στάση ζωής, πρώτα, για να ασχοληθούμε ουσιαστικά με τα κοινά και να αντιδράσουμε ουσιαστικά και να φέρουμε στην εξουσία ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την κοινωνία. Επειδή κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, δυστυχώς οδεύουμε στην διάλυση (η οποία πιθανώς να λειτουργήσει αφυπνηστικά- ουδέν κακόν αμιγές καλού).
Πάντως με εκλογές όποτε τους βολεύει, και με πολύ μικρό πυρήνα πολιτών που επιθυμεί να αλλάξουμε πορεία, μέλλον δεν υπάρχει.
Εάν δεν αισθανθούν την ανάσα μας στον σβέρκο τους μην περιμένετε να μας λυπηθούνε
Αγαπητέ κ. Σαββίδη, δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω με όσα γράφετε και διαπιστώνετε. Δεν κοιμάται ο μέσος Έλληνας, να επιβιώσει προσπαθεί και να διασώσει ό,τι είναι δυνατόν να διασωθεί από την αρπάγη του επιτελικού τέρατος ( γιατί κράτος δεν το λές αυτό που προσπαθεί να βουλώσει τα στόματα των υπηκόων με τα πάσηε φύσεως pass, που πάλι οι υπήκοοι πληρώνουν), γιά να μη χρησιμοποιήσω άλλον δημοφιλή χαρακτηρισμό. Πάντως οι θρασύτατοι κλαρινογαμπροί που κάνουν σχέδια επί σχεδίων στου κασσίδη το κεφάλι, υποδυόμενοι τους πρωθυπουργούς, υπουργούς, προέδρους πάσης φύσεως, μάλλον, κάποια στιγμή να αρχίσουν να ιδρώνουν γιατί δεν αργεί να φθάσει η ώρα που θα εισπράξουν αυγά , τομάτες και άλλα εδώδιμα είδη στο ξερό και αλαζονικό τους κεφάλι.