του Παντελή Σαββίδη
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Μπένυ Γκάντζ ο οποίος είναι και αρχηγός κόμματος που διεκδικεί ρόλο στις επερχόμενες εκλογές μετά δύο εβδομάδες, ακύρωσε την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Αντ αυτής ο κ. Γκάντζ θα επισκεφθεί την Άγκυρα.
Οι πληροφορίες λένε πως μέχρι χθες το βράδυ στο ελληνικό υπουργείο άμυνας έκαναν σχέδια για την αυριανή επίσκεψη αλλά φαίνεται πως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο.
Στις διεθνείς σχέσεις χρειάζεται ψυχραιμία διότι ο καθένας κοιτάζει ωμά τα συμφέροντά του αλλά η Αθήνα, φαίνεται πως βρέθηκε για άλλη μια φορά ο δεδομένος- ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ- και βολικός εταίρος τον οποίο μπορούμε να εξευτελίζουμε χωρίς καμμιά επίπτωση.
Ο Γκάντζ θα πάει στην Τουρκία, απλώς, διότι θεωρεί πως μια επίσκεψη στην Άγκυρα βοηθάει και τον ίδιο στις εκλογές και τη χώρα του απο το να επισκεφθεί την Ελλάδα με τις διάφορες αθηναϊκές φοβικές πλαδαρότητες.
Δημοσίευμα της Jerusalem Post το οποίο μετέφρασαν και ανήρτησαν οι Ανιχνεύσεις, κάνει αναφορά στην επίσκεψη, καταγράφει την διαδρομή ανόδου και καθόδου των ισραηλοτουρκικών σχέσεων και τονίζει πως οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας βελτιώθηκαν μέχρι πλήρους αποκαταστάσεως αλλά οι αμυντικές σχέσεις δεν θα επανέλθουν στην προτεραία τους κατάσταση. Η JP αναφέρεται και στην στροφή που έκανε το Ισραήλ προς την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους για την άσκηση των πληρωμάτων τους, κάτι που παλαιότερα την πραγματοποιούσε με την Τουρκία.
Το συμπέρασμα είναι η τύχη του δεδομένου.
Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να εγκαταλείψει τις αθηναϊκές μαλθακότητες και να φροντίσει, διαμορφώνοντας κλίμα εθνικής συναίνεσης, την παραγωγή εθνικού αμυντικού υλικού και καθορισμού των άμεσων προτεραιοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Και να φροντίσει την ίδρυση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας αδιαφορώντας για τις συντεχνιακές διαφωνίες των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών.
Το καλαμπούρι με τους συνδικαλισμούς και τους κομματισμούς στα εργοστάσια παραγωγής πολεμικού υλικού πρέπει να σταματήσει. Και να αναπτυχθεί, επίσης, η έρευνα που θα υποστηρίξει την παραγωγή.
Η Τουρκία σε αυτούς τους τομείς προχωρά με γρήγορους ρυθμούς την ώρα που η Ελλάδα όλα τα αγοράζει απο το εξωτερικό.
Και μπορεί, σήμερα, η Τουρκία, λόγω και της πολιτικής Ερντογάν, να μην μπορεί να πραγματοποιήσει επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας αν, διαμορφώσει, όμως, τις προϋποθέσεις που σήμερα δεν συντρέχουν και θα μπορεί και θα την κάνει.
Τόσα χρόνια και δεν έχομε δώσει το παραμικρό δείγμα στους Ισραηλινούς, ότι αξίζει να μάς έχουν συμμάχους/συνεργάτες, όπως είχα την Τουρκία. Ασφαλώς δεν ευθύνονται αυτοί που εμείς είμαστε ένα νωθρό, δεδομένο και ανεπρόκοπο κράτος.
Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας; Μα έχει η κυβέρνηση το ΕΛΙΑΜΕΠ, τι άλλο να θέλει; Αχ κ. Σαββίδη, δεν κουραστήκατε πια να μιλάτε σε ώτα απροθύμων ν’ ακούσουν;
Ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας δεν έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην ασφάλεια της χώρας.
Τουναντίον θα είναι ένας μηχανισμός καθυστέρησης λήψης απόφασης. Το ΣΕΑ υποστηρίζεται κυρίως από ακαδημαϊκούς που ψάχνουν να βρούν ρόλο στον επιχειρησιακό βραχίονα του κράτους.
Μόνο οι λειτουργοί στα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών έχουν επίγνωση της κατάστασης και μέσω ΚΥΣΕΑ εισηγούνται στον ΠΘ και την κυβέρνηση ενδεδειγμένους τρόπους ενέργειας στις περιόδους κρίσεων.
Οι θεωρητικοί ακαδημαϊκοί λαμβάνονται υπόψη μέσω των συγγραμμάτων και ομιλιών τους. Δεν απαιτείται όμως να εισέλθουν στα ενδότερα του μηχανισμού λήψης αποφάσεων.
Επιπρόσθετα για τη λειτουργία του ΣΕΑ θα απαιτηθούν μεγάλα κονδύλια και λειτουργικά έξοδα για να αποκτήσει η Ελλάδα έναν ακόμα κρατικοδίαιτο μηχανισμό που θα “μάχεται” τους υπηρεσιακούς λειτουργούς.
Με τον ορισμό συμβούλου εθνικής ασφαλείας το θέμα έχει ολοκληρωθεί, όσο και αν πιέζουν οι επίδοξοι επιχειρησιακοί αναλυτές.
Τα εν οίκω μη εν δήμω.