Την πόρτα της εξόδου από το ΝΑΤΟ χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις για την Τουρκία του Ρ.Τ.Ερντογάν έδειξαν, την ίδια μάλιστα ημέρα, με άρθρα τους τόσο οι οι Financial Times όσο και η γαλλική Le Point.
Κάτι σοβαρό τρέχει στο παρασκήνιο με την Τουρκία. Είτε η ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας “κολλάει” ξανά είτε κάποιοι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι με την συμφωνία που επετεύχθη και την πορεία των πραγμάτων.
Μάλιστα η γαλλική Le Point χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως “σκουλήκι”, “εχθρός εκ των έσω” ενώ τονίζει πως η Τουρκία ελέγχει τους μουσουλμάνους της Γαλλίας. Πολύ σημαντική διαπίστωση.
Οι Mark Wallace και Madeleine Joelson από το Turkish Democracy Project, αναφέρουν στους Financial Times:
“Ο Γκίντεον Ράχμαν προτείνει ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι προετοιμασμένα να παζαρέψουν, σαν να λέγαμε, στο Μεγάλο Παζάρι της Κωνσταντινούπολης, εάν θέλουν ο αυταρχικός πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να συμβιβαστεί με την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ο Ράχμαν προτείνει στα μέλη του ΝΑΤΟ να προσφέρουν οικονομική βοήθεια με αντάλλαγμα τη συνεργασία για το σκανδιναβικό ζήτημα.
Το πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική είναι ότι ανταμείβει την κακή συμπεριφορά του Ερντογάν. Θα τον ενθαρρύνει να πιέσει για περισσότερες παραχωρήσεις την επόμενη φορά που το ΝΑΤΟ θα χρειαστεί ομόφωνη ψηφοφορία για να αντιμετωπίσει μια κρίση.
Κάθε παραχώρηση που θα εξαχθεί από τη συμμαχία θα επιδεικνύεται ως διπλωματική νίκη από τον Ερντογάν, βοηθώντας τον να ενισχύσει την εγχώρια υποστήριξη και να βοηθήσει την προσπάθεια επανεκλογής του το επόμενο έτος.
Η αλήθεια είναι ότι το παζάρι λειτουργεί μόνο αν είσαι διατεθειμένος να φύγεις. Όσο ο Ερντογάν γνωρίζει ότι τα μέλη είναι απρόθυμα να κάνουν το απόλυτο βήμα της απομάκρυνσης της Τουρκίας, έστω και προσωρινά, θα συνεχίσει να έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις.
Τα μέλη του ΝΑΤΟ γνωρίζουν ήδη ότι, ενώ η Τουρκία ανήκει στο ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν δεν ανήκει. Πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να εργαστούν προς αυτόν τον στόχο.
Εάν οι κανόνες του ΝΑΤΟ τροποποιούνταν για να επιτρέψουν την προσωρινή αναστολή των κρατών μελών μέχρι οι ηγέτες τους να ευθυγραμμιστούν εκ νέου με τις αξίες και τα συμφέροντα της συμμαχίας, τότε ο Ερντογάν θα κατανοούσε την προοπτική πραγματικών οικονομικών και στρατηγικών συνεπειών για τις ενέργειές του.
Όπως επισημαίνει ο ίδιος ο Ράχμαν, ήταν το μποϊκοτάζ των τουρκικών αγαθών από τη Σαουδική Αραβία, και όχι η προσφορά οικονομικής βοήθειας, που οδήγησε τον Ερντογάν να αναζητήσει ανανεωμένες σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία. Αν θέλετε να φύγετε από το Μεγάλο Παζάρι με δίκαιη τιμή, πρώτα πρέπει να μάθετε πού βρίσκονται οι έξοδοι” καταλήγουν οι αρθρογράφοι.
Η δεύτερη επίθεση έρχεται από την εφημερίδα Le Point και τον Franz–Olivier Giesbert ο οποίος μιλά με πολύ σκληρή γλώσσα για την Τουρκία και τον Ερντογάν.
Αναφέρει χαρακτηριστικά:
“Εάν σας άρεσε η παράσταση που δίνει εδώ και μήνες ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ένας εγκληματίας πολέμου και κατ’ επάγγελμα παραβατικός, που ονειρεύεται την ανασύσταση της ΕΣΣΔ, θα λατρέψετε την επερχόμενη συνέχεια με τον Ταγίπ Ερντογάν που, όπως και ο Ρώσος ομόλογός του, σκοπεύει να ακολουθήσει μέχρι τέλους τις φαντασιώσεις του προσπαθώντας να αναδημιουργήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Πριν από τις εκλογές του 2023 που δεν προμηνύονται ευνοϊκές για τον ίδιο εάν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, εξετάζει πολλά σενάρια.
Πρώτον, να τελειώσει το έργο των προκατόχων του που τον 20ό αιώνα έκαναν γενοκτονία κατά της αρμενικής και ελληνικής μειονότητας: καίγεται να αναζητήσει αυτούς τους λαούς μέχρι την Αρμενία και την Ελλάδα τους οποίους θα ήθελε να διαμελίσει ή να φάει. Στη συνέχεια να συνθλίψει τους Κούρδους που αποτελούν το 24% του τουρκικού πληθυσμού των οποίων το εμβρυϊκό κράτος σκοπεύει να εξαλείψει στη Συρία”.
“Ο Ερντογάν δεν έχει όρια. Μαζί του, πάντα πρέπει να φοβόμαστε τα χειρότερα, ειδικά αφού αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ πιο μακιαβελικός από τον Πούτιν”, σχολιάζει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:
“Πόσο μάλλον που εμείς οι δυτικοί τον ενθαρρύνουμε στις αυταπάτες του ξαπλώνοντας μπροστά του κάθε φορά που συνοφρυώνεται.
Είναι το σκουλήκι στον καρπό, ο εχθρός μας εκ των έσω.
Κινεί τα νήματα στο ΝΑΤΟ, του οποίου η χώρα είναι μέλος, και έχει πλέξει τον ιστό του στην Ευρώπη, ειδικά μεταξύ των μουσουλμάνων στη Γαλλία, οι οποίοι πολύ συχνά βρίσκονται υπό τουρκική επιρροή”.
“Ο Ερντογάν κυριεύεται από μια άλλη ψύχωση: τους Αρμένιους. Σε αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας, αν υπάρχουν ακόμα κανόνες, είναι ο σουλτάνος που τους ορίζει.
Ενισχύοντας τις αεροπορικές ή θαλάσσιες παραβιάσεις κατά της Ελλάδας, διεκδικεί και τα ελληνικά νησιά των Δωδεκανήσων. Περιμένοντας να διεκδικήσει άλλα εδάφη, καθώς είναι αχόρταγος”, καταλήγει το άρθρο.
Ίσως τελικά όλοι περιμένουν το μοιραίο βήμα της Τουρκίας. Θα είναι η νέα τουρκική επιχείρηση κατά των Κούρδων της ΒΑ Συρίας;
