Διαρκές μαύρο στο όνομα του «μαύρου»!

Είχαν, βέβαια, προηγηθεί και άλλα «μαύρα»:

-Το «μαύρο» που έπεσε με την σκόπιμη απεργία κατά την επίσημη επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα τον προηγηθέντα Φεβρουάριο, όταν ο Γάλλος Πρόεδρος εμφανίστηκε να περπατά ξανά και ξανά στο κόκκινο χαλί, μέσα στην απόλυτη σιωπή. Ήταν κι’ αυτό «μαύρο» στην ενημέρωση. Πολύ περισσότερο που αυτά δεν είχαν ξανασυμβεί στο παρελθόν. Πάντα σε έκτακτα γεγονότα οι απεργίες αναστέλλονταν και πάντα σε περίπτωση επίσκεψης ξένου ηγέτη, η απεργία στα μέσα ενημέρωσης μεταφερόταν σε άλλη ημέρα.

-Το «μαύρο» που έπεφτε συνεχώς με τις επαναλαμβανόμενες απεργίες (που οργανώνονταν για να μην γίνει ποτέ η αναδιάρθρωση εν λειτουργία, με την οποία τάχα όλοι συμφωνούσαν): 42 συνεχόμενες ημέρες χωρίς δελτία ειδήσεων στα τέλη του 2012, 11 σαββατοκύριακα χωρίς ειδήσεις την άνοιξη του 2013 (οι «απεργίες του σαββατοκύριακου» ξεκίνησαν στις 9 Μαρτίου και τελείωσαν στις 25 Μαΐου 2013). Ήταν κι’ αυτό «μαύρο» στην ενημέρωση.

Και για ποιον λόγο παρακαλώ; Για να μην γίνει ποτέ η εξυγίανση, αν κρίνουμε από το βασικό αίτημα (οι υπερωρίες ήταν το πρόσχημα): «Αποκατάσταση όλων όσοι αδικήθηκαν διαχρονικά και οι οποίοι διατηρούν αναφαίρετο το δικαίωμά τους για εργασία στη δημόσια ραδιοτηλεόραση»! Ζητούσαν δηλαδή να ξαναπροσληφθούν όλοι όσοι διαχρονικά είχαν κάνει ένα πέρασμα από τη δημόσια τηλεόραση.

Η κατάσταση ήταν αφόρητη. Η ΕΡΤ βρισκόταν συνεχώς σε κλοιό απεργιών από το 2011.

Είχα τότε δημόσια δηλώσει πως πριν λάβει τις αποφάσεις της, η κυβέρνηση έπρεπε να ενημερώνει τον λαό (που πλήρωνε το τέλος για τη δημόσια τηλεόραση μέσω της ΔΕΗ) καθ’ όλη την διάρκεια των απεργιών, που πλέον είχαν γίνει ψωμοτύρι, ενημερώνοντας και για τους λόγους για τους οποίους οργανώνονταν αυτές οι απεργίες.

Τέλος πάντων, αυτά είναι παλιά πράγματα. Η δημόσια τηλεόραση λειτούργησε αμέσως ως «Δημόσια Τηλεόραση» πρώτα και ως «ΝΕΡΙΤ» μετά. Με ένα θεσμικό πλαίσιο ισάξιο αυτό των ευρωπαϊκών δημόσιων τηλεοπτικών δικτύων και χωρίς κυβερνητικές παρεμβάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ την αποκαλούσε «μόρφωμα» και οι βουλευτές και τα στελέχη του αρνούνταν να εμφανίζονται στις εκπομπές της.
Υπογείως, όμως, ο κ. Σκουρλέτης, τότε εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, έστελνε σχεδόν καθημερινά επιστολές με τις οποίες ζητούσε τρικάμερα, πεντακάμερα, εξακάμερα και βαν για να καλύπτονται οι δραστηριότητες του κ. Τσίπρα.

Και τα έπαιρναν! Επειδή αυτό έπρεπε να γίνεται σε μια Δημοκρατία: Να καλύπτονται οι δραστηριότητες της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ουδέποτε διανοήθηκα, ως αρμόδια υπουργός, να παρέμβω. Άλλωστε, οι αρμόδιοι της ΕΡΤ ουδέποτε με ρώτησαν. Απλά έδιναν τα συνεργεία, ως όφειλαν! Μάλιστα, η πίστη μας στη Δημοκρατία δεν μας επέτρεψε καν να δημοσιοποιήσουμε αυτές τις επιστολές, την ύπαρξη των οποίων ακόμη και εγώ πληροφορήθηκα τον Σεπτέμβριο του 2014.
Δεν βγήκε δηλαδή κανείς να πει «βρε παιδιά, πώς ζητάτε από το μόρφωμα τα εξακάμερα; Είναι σα να δηλώνεις ότι δεν θέλεις να βλέπεις στα μάτια σου κάποιον και μετά να του στέλνεις επιστολή για να σε καλέσει για δείπνο στο σπίτι του. Σαν τις επιστολές Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ και τους δανειστές, ένα πράμα.

Η ΝΕΡΙΤ παρείχε όλα τα μέσα της στους υποκριτές και στους υβριστές της, χωρίς να αποκαλύπτει την υποκριτική στάση τους. Γιατί αυτό επέβαλε η δημοκρατική τάξη. (Μάλιστα, κάποιοι όψιμοι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, που έφυγαν από τις υψηλές τους θέσεις καταγγέλλοντας την κυβέρνησή μας, ήταν εκείνοι που μου είχαν αποκαλύψει πως σκέπτονταν να… εκβιάσουν την αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να επιστρέψει στα πάνελς. Ακούγεται αδιανόητο για όσα μου καταμαρτυρούν, αλλά τους είπα να μην διανοηθούν να πράξουν κάτι τέτοιο! Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να γίνεται σεβαστή, ακόμη και όταν η ίδια δεν σέβεται τον εαυτό της, τους είχα πει!)

Μετά, έγινε το μεγάλο νταβαντούρι: Η τότε κυβέρνηση κατηγορήθηκε πως εμπόδισε την μετάδοση μιας από τις δύο εμφανίσεις του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο του 2014 – ξέρετε με το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και τα ουρανομήκη ψέματα.

Η αλήθεια ήταν πως η απόφαση για μετάδοση μιας μόνο δραστηριότητας κάθε αρχηγού είχε ληφθεί από το Εποπτικό Συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ. Γι’ αυτό και καλύφθηκε μόνο η ομιλία του πρωθυπουργού Σαμαρά, ενώ όλες οι άλλες δραστηριότητές του (επισκέψεις σε περίπτερα κλπ), καλύφθηκαν από ιδιωτικό συνεργείο.

Αλλά όχι! Ο κ. Τσίπρας εδικαιούτο ειδικής μεταχείρισης! Έπρεπε ο άνθρωπος να μεταδώσει τα ψέματά του πολλές φορές, διότι, όπως έλεγε και ο Λένιν, «ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται αλήθεια». Έσπευσαν τότε όλα τα ιδιωτικά κανάλια να… καλύψουν το κενό! Σε όποιο κανάλι κι’ αν γύριζες, τον Τσίπρα και τα ψέματά του άκουγες! (Και να σκεφθεί κανείς πως κλαψουρίζουν πως έχουν απέναντί τους τούς μιντιάρχες και τους ολιγάρχες!)

Και επειδή, ως γνωστόν, το ψέμα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου πριν η αλήθεια προλάβει να φορέσει τα παπούτσια της, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές – για να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, να δώσει κατώτερο μισθό 751 ευρώ, να μοιράσει τα λεφτά του ΤΧΣ και γενικά να σχίσει τα μνημόνια και να βαράει τα νταούλια, για να μην ξεχνιόμαστε!

Ένας από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η «εθνοσωτήριος» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ήταν αυτός για την «επαναλειτουργία» της ΕΡΤ. Για να λειτουργήσει δηλαδή κάτι που ήδη λειτουργούσε! Και, κυρίως, για να επαναπροσληφθούν όλοι εκείνοι που είχαν αποχωρήσει παίρνοντας και τις αποζημιώσεις τους.

Είχε ήδη εγκαινιαστεί η τακτική των «βαφτισιών» – η τρόικα έγινε «θεσμοί», το μνημόνιο… Συμβόλαιο για την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, η πέμπτη αξιολόγηση… πρώτη και ούτω καθεξής.

Οπότε, ξαναβάφτισαν και τη δημόσια τηλεόραση – από ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ!

Τότε, όμως, προχώρησαν και στην πρώτη πράξη ελέγχου της δημόσιας τηλεόρασης και της ενημέρωσης γενικότερα: Κατήργησαν και επίσημα το Εποπτικό Συμβούλιο (το είχαν ήδη με μεγάλη πρεμούρα καταργήσει με τροπολογία), που διόριζε το Δ.Σ. της ΕΡΤ (μετά από γνωμοδότηση τριών Ανεξαρτήτων Αρχών) και πλέον αυτό διορίζεται απευθείας (και… δημοκρατικότατα) από τον αρμόδιο υπουργό!

Έτσι άρχισε ο έλεγχος της ενημέρωσης και έτσι ξεκίνησε ο κ. Παππάς την καριέρα του ως… καναλάρχης! Μια καριέρα που έδωσε μάχη για να την οδηγήσει στο απόγειό της, απλώνοντας τα πλοκάμια του και στην ιδιωτική τηλεόραση. Μάχη την οποία έχασε και τώρα, ως… ψηφιακός ου μην αλλά και… διαστημικός, δίνει ακόμη και σήμερα ως μάχη οπισθοφυλακών.
Σήμερα, η ΕΡΤ είναι ένας πανάκριβος οργανισμός, με ελάχιστη τηλεθέαση και διαφήμιση, τον οποία πληρώνουν από την τσέπη τους οι χειμαζόμενοι Έλληνες.

Αλλά είναι και ένας οργανισμός απόλυτα ελεγχόμενος από την κυβέρνηση (αφού τα μέλη του Δ.Σ. δεν επιλέγονται πλέον από το (καταργημένο) Εποπτικό Συμβούλιο, αλλά από τον ίδιο τον υπουργό).

Και το χειρότερο: Πιστή στην άλλη γνωστή ρήση του Λένιν («αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει τον λαό»), υπακούοντας στις εντολές μιας κυβέρνησης που, όπως όλες οι αυταρχικές κυβερνήσεις, παριστάνει ότι γνωρίζει «τι συμφέρει τον λαό», δεν περιορίζεται στην αναμετάδοση της κυβερνητικής προπαγάνδας: Επιλέγει τους συνεργάτες της μεταξύ αυτών που προφανώς δεν έχουν συναίσθηση ότι για την ΕΡΤ πληρώνουν όλοι οι Έλληνες (και όχι μόνο όσοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), επιδιδόμενοι σε απαξιωτικά σχόλια για την αξιωματική αντιπολίτευση και τον αρχηγό της.

Η απάντηση σε όλα αυτά – σα να την ακούω – είναι «μιλάτε εσείς που ρίξατε μαύρο στην ΕΡΤ»;

Και επειδή, όπως έλεγε και ο Όργουελ, «η προπαγάνδα είναι ψέμα ακόμη κι’ όταν λέει την αλήθεια», επιβάλλουν διαρκές μαύρο στο όνομα του «μαύρου»…

*Βουλευτής Β΄ Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος

liberal.gr