Δεν υπάρχει λύση στη Μέση Ανατολή – Ο κίνδυνος τζιχαντιστικής συμπαράστασης στη Χεζμπολάχ

Οι επιλογές του Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου και, κυρίως, η εμμονή του για την Τελική Λύση που είναι η εξάλειψη της Χαμάς και της Χεζμπολάχ οδηγούν με ασφάλεια στη διαπίστωση ότι λύση στη Μέση Ανατολή όχι μόνο δεν διαφαίνεται αλλά και δεν υπάρχει.

Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις της ισραηλινής ηγεσίας και, ακόμη, και αν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές λύσεις μετά την κατάπαυση του πυρός η κοινή γνώμη του Ισραήλ βρίσκεται κοντύτερα στην πολιτική Νετανιάχου, όπως δείχνει η δημοσκοπική ανάκαμψή του.

Ο Νετανιάχου βρίσκεται σήμερα στην πλεονεκτική θέση να μπορεί να επηρεάσει τις εκλογές στις ΗΠΑ όπως δείχνουν οι ανησυχητικές δηλώσεις του προέδρου Μπάιντεν. Η αμερικανική κυβέρνηση θα ευνοείτο από μια κατάπαυση του πυρός που θα ακολουθείτο από ειρηνευτική συμφωνία αλλά ο Νετανιάχου δεν δείχνει καμιά διάθεση να σταματήσει τις δολοφονικές επιχειρήσεις του. Θεωρεί και ο ίδιος και ένα σημαντικό μέρος της ισραηλινής ηγεσίας και της κοινής γνώμης ότι είναι ευκαιρία να τελειώνουν με το Ιράν και κατά συνέπεια με τους πληρεξουσίους του στην περιοχή.

Για τους ισραηλινούς που έχουν υιοθετήσει αυτήν την άποψη, «τελείωμα με το Ιράν» δεν σημαίνει τίποτε άλλο από εκμηδένιση της δυνατότητάς του να κατασκευάσει πυρηνική βόμβα, συνεπώς, στόχος απάντησης στο ιρανικό χτύπημα προ ημερών πρέπει να είναι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Επιλογή με την οποία διαφωνεί η αμερικανική κυβέρνηση εξού και η ανησυχία της ότι ο Νετανιάχου θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τις αμερικανικές εκλογές σε βάρος τους καθώς διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Τραμπ.

Η επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ την 1η Οκτωβρίου μπορεί να είχε πενιχρά αποτελέσματα, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, αλλά έδειξε δύο πράγματα:

• Πως η αντιβαλλιστική ασπίδα δεν είναι άτρωτη. Μπορεί να επέλθει κορεσμός του συστήματος και να διαφύγουν ορισμένοι πύραυλοι
• Τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στην απόκρουση της επίθεσης για τον οποία τα αμερικανικά ΜΜΕ επαίρονται.

Χωρίς, δηλαδή, την υποστήριξη των ΗΠΑ το Ισραήλ είναι ευάλωτο. Η ισχυρή αμερικανική δύναμη στην περιοχή ενισχύεται, ακόμη, περισσότερο για να προστατεύσει το Ισραήλ. Δεδομένου ότι η διαμάχη θα κρατήσει πολύ χρόνο και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βρίσκονται μονίμως στην περιοχή, το Ισραήλ όσο και αν έχει προηγμένα οπλικά συστήματα και μαχητική ικανότητα θα περιέλθει σε δύσκολη θέση κάποια στιγμή.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι τις τελευταίες ημέρες διέρρευσε ότι η Δύση έπεισε το Ιράν να μην απαντήσει στην δολοφονία Χανίγια διότι επέκειτο ειρηνευτική συμφωνία αλλά δεν συνέβη. Γεγονός που καθιστά αφερρέγγυα τη Δύση απέναντι στους Ιρανούς. Δηλώσεις, δε, του προέδρου του Λιβάνου υποστήριζαν πως ο Νασράλα λίγες ημέρες πριν δολοφονηθεί είχε συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός. Και τα δύο γεγονότα, αν αληθεύουν οι πληροφορίες, δείχνουν πως το Ισραήλ δεν θέλει ειρήνευση.

Η απάντηση του Ισραήλ στο Ιράν θεωρείται δεδομένη από αναλυτές αλλά μετά την αντίδραση των ΗΠΑ να βομβαρδισθούν οι πυρηνικές του εγκαταστάσεις, η επόμενη επιλογή είναι οι δεξαμενές του και οι πηγές πετρελαίου του Ιράν. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι σίγουρο ότι η τιμή των καυσίμων θα αυξηθεί γεγονός που θα λειτουργήσει αρνητικά στην υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις και αυτό ανησυχεί τους δημοκρατικούς στις ΗΠΑ.

Πρέπει να ανησυχεί, όμως, και τη διεθνή κοινή γνώμη διότι το Ιράν έχει δυνατότητα να αντιδράσει μπλοκάροντας και αυτό την μεταφορά πετρελαίου από τον Περσικό κόλπο γεγονός που θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα.

Τέλος μια άλλη παράμετρος που θα πρέπει να εξετασθεί σε περίπτωση που ο πόλεμος παραταθεί είναι η ενίσχυση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ με τζιχαντιστές από άλλες χώρες. Σε αυτήν την περίπτωση οι τζιχαντιστικοί πυρήνες των Βαλκανίων ενδέχεται να επανενεργοποιηθούν.

Ίσως αυτό να προκάλεσε και τη δήλωση Ράμα για τους Μπεκτασήδες.