Γ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: απο το Νταβός (1988) στην Κάσο (2024)

του Γιώργου Τσουκαλά, Δικηγόρου

Μιας και όταν ο στρόβιλος του παρόντος υποχωρεί, καθώς τα γεγονότα χάνονται στο παρελθόν, συνήθως οι άνθρωποι αναλογίζονται το δέον πράττειν, αποφάσισα να θέσω μια σειρά από ερωτήματα «a posteriori in summa, ἐκ τῶν ὑστέρων συνοπτικῶς»…

Η Ελλάδα επιχείρησε να ποντίσει ένα καλώδιο οπτικών ινών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, στην περιοχή της Κάσου τον Ιούλιο του 2024. Συσχετίζεται ποσώς το συμβάν στην Κάσο τον Ιούλιο 2024, με ένα γεγονός τόσο παλιό όσο η ελληνοτουρκική κρίση του 1987, και η Διακήρυξη του Νταβός (1988), συνιστώντας μια αλληλουχία;

Πίστεψε παλιότερα η ελληνική κοινή γνώμη, εν μέσω μιας ανένδοτης πατριωτικής ρητορείας, πως η Ελλάδα είχε προηγουμένως νικήσει στρατιωτικά την Τουρκία, στην ελληνοτουρκική κρίση του 1987;

Αντελήφθησαν ποτέ οι Έλληνες πολίτες εκείνης της εποχής, πως έκτοτε η ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο είναι, κατά το κοινώς λεγόμενο, «γκριζαρισμένη»;

Διαμαρτυρήθηκαν, δυσανασχέτησαν οι Έλληνες πολίτες το έτος 1988, όταν η Ελλάδα προέβη στην κοινή Διακήρυξη με την Τουρκία, στο Νταβός της Ελβετίας, επειδή η χώρα μας εφ’ εξής θα περιορίζονταν σε έρευνες, αποκλειστικά και μόνον, εντός των χωρικών υδάτων της, των 6 ναυτικών μιλίων;

Θεωρούσε αντιθέτως η ελληνική κοινή γνώμη της εποχής πως η ελληνοτουρκική Διακήρυξη του 1988, στάθηκε μια σοβαρή διπλωματική επιτυχία; Αν και η Διακήρυξη του 1988 δεν είναι νομικά δεσμευτική, παρόλα αυτά έχει διαμορφώσει για πολλές δεκαετίες, μία πολιτική κατάσταση στο Αιγαίο πέλαγος. Πως γίνεται η Ελλάδα να ξαναβγεί εκτός των 6 ναυτικών μιλίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της, φερ’ ειπείν για να ποντίσει ένα καλώδιο οπτικών ινών, ενδεχομένως και για έρευνες, το 2024;

Συν τω χρόνω, η Τουρκία έχει προσθέσει νέα στοιχεία, όπως την συμφωνία οριοθέτησης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (Α.Ο.Ζ.) μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, καθώς και την «Γαλάζια Πατρίδα». Αρκεί για την Ελλάδα απλώς η γενόμενη το 2020 οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (Α.Ο.Ζ.) με την Αίγυπτο, για την αντιμετώπιση της Τουρκίας;

Το συμβάν στην Κάσο φανερώνει πως όχι. Χρειάζεται υπέρτερη στρατιωτική ισχύς για να μπορέσει η Ελλάδα να επιβάλλει τα δικαιώματά της στην Τουρκία. Έχει η Τουρκία επιλέξει, το καλοκαίρι του 2024, ως τον κατάλληλο χρονισμό, για ένα στρατιωτικό επεισόδιο, καθώς οι Η.Π.Α. βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο, ενώ επίσης από μία πολεμική περιπέτεια, θα πληγεί ο τουρισμός στα ελληνικά νησιά, που επιβιώνουν από αυτόν σχεδόν αποκλειστικά;

Έχει εντέλει η Τουρκία επιβάλλει το στρατιωτικό της γόητρο στην Ελλάδα μέσω συνεχών στρατιωτικών επιτυχιών της, όπως της κατάληψης κυπριακού εδάφους το 1974, της ελληνοτουρκικής κρίσης του 1987, της κρίσης των Ιμίων το 1996, και δεκάδων άλλων μικρότερων περιστατικών, που συνέβησαν στο διάβα μισού αιώνα; Εν κατακλείδι, στην δημοκρατία, οι πολίτες μπορούν να συλλογίζονται πότε σαν άβουλοι αμνοί ποτε σαν φανατισμένοι οπαδοί;

Μήπως υποχρεούνται οι πολίτες να παραμένουν πάντοτε πολιτικώς σκεπτόμενοι, αλλιώς θα άγονται από το Νταβός (1988) στην Κάσο (2024);