Της Ρούλας Γκόλιου*
Όχι κύριε Μπαμπινιώτη, και κάθε κύριε Μπαμπινιώτη, δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Θέλετε να μετατρέψετε το μάθημα σε θεατρική παράσταση, όπου δάσκαλος και μαθητές θα υποδύονται έναν ρόλο; Γιατί όταν σε βλέπει η κάμερα δεν είσαι ο εαυτός σου. Παίζεις ένα ρόλο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σαν κι εσάς, που έχετε άνεση μπροστά στις κάμερες, που αποζητάτε μάλιστα διακαώς να σας πάρει μια κάμερα. Που ό,τι και να πείτε, και λάθος να είναι, δε σας νοιάζει … Πολλοί άνθρωποι και ιδιαίτερα πολλά παιδιά, τα περισσότερα θα έλεγα, δεν έχουν αυτή την άνεση. Χάνουν τα λόγια τους, μπλοκάρει το μυαλό τους μπροστά σε μια κάμερα. Δεν λειτουργούν.
Ή θέλετε οι μαθήτριες και οι μαθητές να ενδιαφέρονται πιο πολύ πηγαίνοντας στην τάξη, για την εμφάνισή τους, να ντύνονται και να στολίζονται για είναι όμορφες και όμορφοι στο φακό – πράγμα πολύ φυσιολογικό – παρά να παρακολουθούν το μάθημα;
Η διδασκαλία είναι μια μυσταγωγία, μια μοναδική σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ δάσκαλου και μαθητών. Αυτό θα αλλάξει και θα αλλοιωθεί εντελώς, δεν θα είναι πια μάθημα, μπροστά σε ένα «τρίτο μάτι», σε έναν παρατηρητή. Θα χάσει την αυθεντικότητα, τη μοναδικότητα, τον αυθορμητισμό και την αλήθεια του. Η παιδαγωγική σχέση θα διαρραγεί. Η μαθησιακή διαδικασία θα διαταραχθεί.
Δεν έχετε δει το πείραμα των δύο σχισμών; Ο παρατηρητής μεταβάλλει την πορεία του πειράματος. Είναι σαν να παρεμβαίνει, και παρεμβαίνει στη διαδικασία, και αλλάζει το αποτέλεσμα. Θέλουμε μαθητές μπλοκαρισμένους, κομπλαρισμένους ή ηθοποιούς; Θέλουμε δασκάλους φορτωμένους με το άγχος, μήπως δεν είπαν κάτι σωστά; Δεν τους φτάνουν τα άγχη της καθημερινότητας;
Όσοι προλάβαμε τους επιθεωρητές στα σχολεία, θυμόμαστε ότι το μάθημα, παρουσία του επιθεωρητή, δεν ήταν ένα καθημερινό μάθημα. Ήταν ένα στημένο μάθημα. Ο δάσκαλος είχε προετοιμάσει τα παιδιά, σήκωνε στο μάθημα μόνο τους «καλούς» μαθητές, και όλοι γίνονταν ηθοποιοί που έπαιζαν έναν ρόλο. Έτσι ο επιθεωρητής είχε μια ψεύτικη εικόνα της τάξης. Γι’ αυτό και καταργήθηκε ο θεσμός του, εδώ και χρόνια. Θέλετε τώρα να αντικαταστήσετε τον αποτυχημένο θεσμό του επιθεωρητή με ένα μάτι που θα παρακολουθεί συνεχώς τα τεκταινόμενα μέσα στις τάξεις; Θέλετε να αλλοιώσετε την εκπαιδευτική διαδικασία και να την κάνετε θεατρική παράσταση;
Χώρια η υπόθεση των προσωπικών δεδομένων…
Σίγουρα θα υπάρξουν εθελοντές καθηγητές που θα δεχτούν να βιντεοσκοπηθούν οι διδασκαλίες τους και μαθητές που θα δεχτούν να συμμετέχουν, τις οποίες διδασκαλίες θα μπορούν να παρακολουθήσουν διαδικτυακά οι υπόλοιποι μαθητές, όσοι μένουν στα σπίτια τους σε όλη την Ελλάδα.
Προς τι τόσα έξοδα για κάμερες, τόση αναστάτωση στη σχολική κοινότητα; Υπάρχουν πιο εύκολες, ανέξοδες και λιγότερο επιβλαβείς και επικίνδυνες λύσεις.
Αυτά, από μια πρώην εκπαιδευτικό.
*Η Ρούλα Γκόλιου υπήρξε εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης.
Μόνο που η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη χωρίς αξιολόγηση.
Βλέποντας Και τα χάλια της χώρας,, μάλλον Κάτι δεν κάνουμε Σωστά
Μόνο που η πρώην εκπαιδευτικός κ.αρθρογράφος υπηρέτησε την εκπαίδευση μετά την κατάργηση το 1982 των Επιθεωρητών Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης ,που καθιερώθηκαν από την 10ετία του 1930 και λειτούργησαν αποτελεσματικώς -οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν-πενήντα τόσα χρόνια και έδωσαν και επιστήμονες μαθητές και πνευματικούς δασκάλους και καθηγητές και ουδέποτε αμφισβητήθηκαν αυτοί οι Επιθεωρητές΄’ από τα Αριστερά ,Κεντρώα και Κομμουνιστικά κόμματα προ της μεγάλης Ανατροπής του 1981 .
Αφού η κάμερα δεν θα ”βλέπει”τους μαθητές ανησυχούν, μήπως ,οι δάσκαλοι και καθηγητές για την ανεπάρκεια τους,η, την ατημέλητη και ”μοδάτη” εμφάνισή τους ;;;.
Πάντως οι ακροατές και θεατές ,μαθητές και γονείς , θα δικαιολογούν το δικό τους τρακ,όπως του πρωτάρη ηθοποιού ,που καθημερινώς βελτιώνεται .
Ευτυχώς η σημερινή Ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα ,που δέχθηκε συνεχείς ελέγχους και αξιολογήσεις από ΤΡΟΙΚΑ -ΘΕΣΜΟΥΣ κλπ για δέκα ολόκληρα χρόνια δεν δέχεται πια κανένα Έλληνα δημόσιο υπάλληλο αναξιολόγητο και πολλώ μάλλον όσους έχουν ”στα χέρια τους” υποχρεωτικά δώδεκα χρόνια τα παιδιά μας και όταν αυτοί τα αξιολογούν καθημερινώς με προφορρικές ,η, γραπτές εξετάσεις.
Κάποτε τελειώνουν όλα ,αλήθειες ,ή, ψέμματα και ας ξεκινήσουν οι παλαιοί γνώριμοι-συνδικαλιστές και μη- να συνταξιοδοτούνται ,για να ανααάνει και η εκπαίδευση και η Παιδεία γενικώς.
Στην Ευρωπαική Ένωση είμαστε ,δεν μας ενδιαφέρουν τι κάνουν τα άλλα κράτη;;;.
”Για Λακεδαιμονίους θα μιλάμε τώρα;”.