Άρχισαν, πάλι, οι προετοιμασίες στο Προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου 1974. Όλη η ελληνική “αφρόκρεμα” θα περάσει για να τιμήσει τι; Την παράδοση, λίγες μέρες νωρίτερα, της Κύπρου στην Τουρκία;
Είναι ντροπή να εορτάζεται οτιδήποτε την 24η Ιουλίου. Η 20η Ιουλίου είναι κοντά και είναι μια θλιβερή ημέρα. Χάρηκαν τέσσερις ημέρες μετά την εγκατάλειψη της Κύπρου τόσο πολύ οι νεοέλληνες;
Αν υπήρχε κοινωνία με συνείδηση έπρεπε να θλίβεται την ημέρα αυτή, όχι να γιορτάζει.
Αν και, συνήθως, τα έθνη γιορτάζουν εξαιρετικές στιγμές της ιστορίας τους, (η δημοκρατία για την Ελλάδα έπρεπε να είναι μια συνήθης κατάσταση και όχι εξαιρετικό γεγονός), θα μπορούσαν να γιορτάσουν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κάποια άλλη μέρα. Μακριά από το θλιβερό γεγονός της προδοσίας, της εισβολής και της δολοφονίας χιλιάδων πολιτών. Παραδώσαμε την Κύπρο και γιορτάζουμε; Σκεφθήκατε πως νοιώθουν οι οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν; Πως νοιώθουν όσοι έχασαν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους; Όσοι διώχθηκαν από τον τόπο τους;
Θα αναρωτιόμασταν μήπως υπάρχει παραλογισμός στην εορτή αυτή αλλά περιμένει κανείς ευαισθησία από το ελληνικό πολιτικό σύστημα;;
ΥΓ: Το σχόλιο δεν αφορά, μόνο, την σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η γιορτή καθιερώθηκε από την αρχή της μεταπολίτευσης. Προφανώς για να υπομιμνήσκεται η έλευση του Κ. Καραμανλή.
Μήπως, όμως, πρόκειται για τραγωδία;
Π.Σ.
https://www.sartzetakis.gr/bio/dexiosi.html
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας γιορτάζει την αρχή της αποκατάστασης του πολιτεύματος
της προεδρευομένης κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας όπως αυτή περιγράφεται στο Σύνταγμα του 1975 που με τη σειρά της δίνει τη προοπτική της διάλυσης του Ελληνικού κράτους μέσα σε υπερεθνικούς οργανισμούς. (Άρθρα 27, 28)
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας δίνει ρεσιτάλ αναισθησίας και αδιαντρωπιάς, αφού έχει την αίσθηση ότι κυβερνά χαχόλους και μάλλον έχει δίκιο.
“αδιαντρωπιάς” => αδιαντροπιάς. Συγγνώμη.
Έτσι ακριβώς είναι… “ρεσιτάλ αναισθησίας και αδιαντροπιάς”.