Όταν μια χώρα προβαίνει σε απελάσεις διπλωματών και, μάλιστα μιας μεγάλης δύναμης, ακόμη και η Ελλάδα, φαντάζομαι, έχει συνείδηση της πράξης της. Επι της ουσίας δεν μπορώ να σχολιάσω διότι δεν γνωρίζω το παρασκήνιο. Τι στοιχεία θα είχαν οι αρμόδιες υπηρεσίες.
Μπορώ να εκφράσω, όμως, την αγωνία μου για το που θα οδηγήσει η εκτράχυνση των ελληνορωσικών σχέσεων, οι οποίες αυτήν την στιγμή, μάλλον, δεν θα υπάρχουν. Δεν βρίσκονται, απλώς, στο ναδίρ. Δεν υπάρχουν καθόλου.
Αλλά και να ζητήσω περισσότερο σεβασμό στην κοινή λογική απο τους διαχειριστές της κυβερνητικής εικόνας.
Όταν έχουν γίνει απελάσεις την ίδια ημέρα, απο πολλές ευρωπαϊκές χώρες, το να μας λένε πως το κάνουν επειδή οι μυστικές υπηρεσίες έχουν στοιχεία για την δραστηριότητα ρώσων διπλωματών και γι αυτό τους απελαύνουν είναι σαν να μας κοροϊδεύουν.
Είναι σαφές ότι υπήρξε εντολή για απελάσεις απο την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αφού συμμετέχουμε στην Ένωση και μάλιστα χωρίς καμιά αντίρρηση και πουθενά, λογικό είναι να συμμορφωθούμε. Άλλωστε η διαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής απο τις υπηρεσίες ενός κράτους θέλει κόπο και ικανότητες. Στην Αθήνα δεν θέλουν να κοπιάσουν. Για τις ικανότητές τους δεν γνωρίζω. Η εξωτερική πολιτική της Αθήνας διαμορφώνεται γύρω απο την απάντηση στο ερώτημα: τι θέση έχει η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ; Αυτή είναι και η αθηναϊκή πολιτική.
Το να αποδεχθεί η κυβέρνηση ότι προβαίνει στις απελάσεις επειδή αυτό είναι ευρωπαϊκή πολιτική δεν είναι κάτι εκτός λογικής.
Εκτός λογικής είναι να θέλει να μας πείσει ότι Ρώσοι διπλωμάτες απελαύνονται επειδή εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της χώρας τους με τρόπους συνηθισμένους πίσω απο τις δημόσιες εικόνες.
Μια απο τις κατηγορίες που οι κυβερνητικές διαρροές αφήνουν να εννοηθεί ότι βαρύνουν τους ρώσους διπλωμάτες είναι και η χρηματοδότηση ιδιωτών. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν ικανότητες. Αν υπάρξουν διαρροές τις επόμενες ημέρες για χρηματοδοτήσεις ιδιωτών απο άλλα, πολλά, δυτικά κέντρα, θα απελαθούν και οι διπλωμάτες των κέντρων αυτών;
Ας είμαστε προσεκτικοί. Και κυρίως σοβαροί. Αλλά και οι δύ έννοιες λείπουν απο την αθηναϊκή πολιτική.
Ίσως η πιό καίρια από τις κατά καιρούς επισημάνσεις του κυρίου Σαββίδη, είναι η διαχρονική επισήμανση του καταστρεπτικού τρόπου λειτουργίας του αθηνοκεντρικού κράτους, το οποίο δέν απασχολεί τίποτα πέραν των ορίων του νομού Αττικής. Τώρα όσον αφορά την μανία του πρωθυπουργού να εκμηδενίσει τελείως τις Ελληνορωσσικές σχέσεις αυτό είναι κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας και το κυριότερο θα βρίσκει σύμφωνους και τους Δυτικούς…
Χρόνια τώρα είναι κοινό μυστικό ότι ο εκάστοτε πρόξενος τής Τουρκίας στην Κομοτηνή υπερβαίνει τα όρια των καθηκόντων του. Ούτε καν σκέψη έγινε ποτέ για απέλασή του. Η κατά διαταγήν τής ΕΕ απέλαση των Ρώσσων διπλωματών, όπως και η όλη αδέξια πολιτική τού αθηναϊκού κράτους, σαφώς θα βλάψει τα συμφέροντα τής χώρας μας. Αλλά αυτό μάλλον δεν απασχολεί τους εθελόδουλους που κυβερνούν. Τους αρκεί η εύνοια των (γερμανικών) Βρυξελλών, για να ξανακαθίσουν στην “καρέκλα”. Μόνον αυτό. Όσο αφελείς και αν είναι, δεν πιστεύω να περιμένουν αλλαγή στάσης τής ΕΕ και των ΗΠΑ στα ελληνοτουρκικά.
Αυτές οι έμπρακτες δηλώσεις τυφλής πίστης κι άκριτης νομιμοφροσύνης στις Ευρωπαϊκές (*Αυτές μάλλον πρέπει σιγά σιγά να μην τις κουκουλώνουμε κάτω από τον ευρύτερο όρο “Δυτικές”) επιταγές , μάλλον υποδηλώνουν μία πεποίθηση πως αν κρυφτούμε καλά πίσω από την δυτική πλευρά του παραπετάσματος που υψώνεται μπροστά μας, θα είμαστε μελλοντικά προστατευμένοι.
Μακάρι, ο καιρός όμως θα δείξει…
Εκείνο που συστηματικά επιμένουμε να ξορκίσουμε και να το ξεχνάμε είναι ότι εάν ποτέ αυτό το παραπέτασμα διαρραγεί, τότε την μάχη του αντιπροσώπου , πρωτίστως για την σωτηρία μας, θα την δώσουμε (*Σαν τους σημερινούς Ουκρανούς) εμείς μόνοι μας και δεν βλέπω κάποιον από τους σημερινούς εντολείς να σηκώνεται από την θέση του στα θεωρεία για να κατέβει κάτω στον λάκκο με τα λιοντάρια για να πολεμήσει στο πλάι μας…
Αν το κράτος της Αθήνας στρουθοκαμηλίζει και στηρίζεται σε υποσχέσεις που αύριο θα γίνουνε καπνός, αυτό δεν συμβαίνει με την υπόλοιπη Ελλάδα
Quid pro quo = Σου κάνω μια χάρη , τι χάρη μου κάνεις ή αλλιώς “τί για το”
Εμείς ποιες απτές δεσμεύσεις πήραμε ?
.
Μέτρον άριστον . Αυτό θα ήταν ίσως μια καλή συμβουλή για την Αθήνα…
Υστ -1: Παρεμπιπτόντως οι άλλοι απέλασαν 10, εμείς είπαμε να φανούμε large και να εμφανιστούμε βασιλικότεροι του βασιλέως και να τους κάνουμε 12 !!!
Υστ-2 : Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας άμεσα ! Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στις αποφάσεις κάποιων που δεσμεύουν ολόκληρη την Χώρα και σαν θα έρθει η ώρα, μπορεί να μην βρίσκονται καν στις θέσεις τους , μήτε να βρίσκονται δίπλα μας εκεί κάτω στην αρένα !
Μια διόρθωση : ” τι για τί “
Η απόφαση είναι πολύ σωστή και συνάδει με τις αξίες και τα ιδανικά της Ελλάδος. Η καταδίκη της ρωσικής εισβολής θα πρέπει να είναι συνεχής, να εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα και να φέρνει αποτελέσματα. Ο κόσμος έχει αλλάξει μετά τις 24 Φεβρουαρίου. Μετά τις απειλές του Ρώσου πρέσβη η Ελλάδα θα πρέπει να τον είχε ήδη απελάσει. Καμία ανοχή στους μακελάρηδες. Κυρώσεις και απομόνωση. Η συμπάθεια, κατανόηση και ενίοτε σύμπραξη με τους Ρώσους, πιθανόν υποκρύπτει άλλα κίνητρα, όχι απαραίτητα οικονομικά. Προκαλεί όμως έκπληξη, δυσφορία, και αποτροπιασμό.
Δυστυχώς η δουλικότητα μας προς την ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα πληρωθεί. Τότε κάνεις από αυτούς που σήμερα μας λένε τι να κάνουμε δεν θα σταθεί δίπλα μας. Όπως ακριβώς πριν 100 χρόνια. Ν μυλωνας
Η απέλαση διπλωματών επιτρέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και καταγράφονται συνεχώς και σε ειρηνικές περιόδους ( δύο Ρώσοι διπλωμάτες απελάθηκαν τον Ιούλιο του 2018 , μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, χωρίς να εξηγηθούν οι λόγοι από τους κ.κ. Τσίπρα και Κοτζιά) και είναι πολιτικές αποφάσεις και γιαυτό δεν προσβάλλονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εν προκειμένω η απόφαση της σημερινής Ελληνικής κυβερνήσεως θα κριθεί από το αποτέλεσμα και τον ”σοφό’ λαό στις προσεχείς εκλογές .
ΚΑΙ να μη ξεχνάμε ότι οι διπλωμάτες θεωρούνται ως επίσημοι πράκτορες της Χώρας τους στα κράτη που υπηρετούν και προστατεύεται η ζωή τους, γιατί τυχόν δολοφονία τους μπορεί να καταλήξει και σε πολεμική αντίδραση του κράτους που εκπροσωπούσαν .
Κάτι θυμόμαστε από αντιδράσεις κρατών σε δολοφονίες διπλωματών τους (στην Άγκυρα οι αστυνομικοί σκότωσαν επιτόπου τον συνάδελφό τους που σκότωσε τον Ρώσο πρέσβη το 2016) και πρόλαβαν την οργή της Ρωσίας.,
Θα περιμέναμε να έχετε τον ίδιο αποτροπιασμό κ για αυτούς που ρίξανε 2 ατομικές βόμβες χωρίς λόγο, όταν είχε ήδη κριθεί ο πόλεμος, διαλύσανε μια Γιουγκοσλαβία κ συνεχίζουν να μην βλέπουν την διχοτόμηση της Κύπρου μας….
Η θεωρία της εξίσωσης είναι το νέο εφεύρημα των “φιλειρηνιστών” προκειμένου να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα της εισβολής εναντίων του Ουκρανικού λαού. Η Πράβδα τροφοδοτεί συνεχώς με επιχειρήματα τους πρόθυμους supporters της “ειδικής επιχείρησης” γενοκτονίας των Ουκρανών. Η διάβρωση και η δυσοσμία είναι πλέον μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Έχει επέλθει το ανίατο.
Ιδού τι κερδίζομε από τις οσφυοκαμψίες Μητσοτάκη:
Ἡ Οὐάσιγκτων συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες τῆς Ἀγκύρας
Ὅπλα γιά τήν Οὐκρανία ἀπελάσεις γιά τήν Ρωσσία
Δεν είναι να απορεί κανείς με τους Αμερικανούς συμμάχους μας, αλλά με την αδεξιότητα και ανοησία τής αθηναϊκής κυβερνήσεως.