Σε άλλες συνθήκες, η εκλογή αρχηγού σ’ ένα κόμμα με μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό θα ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Στις τωρινές συνθήκες, όμως, η εκλογή του Νοεμβρίου αποκτά μία δυσανάλογη –για το εκλογικό βάρος του ΚΙΝΑΛ– σημασία. Κι αυτό, επειδή το πολιτικό σύστημα δεν έχει ακόμα παγιωθεί και ως εκ τούτου η αλλαγή ηγεσίας υπό όρους να δημιουργήσει μία πολιτική-εκλογική δυναμική στην Κεντροαριστερά που σταδιακά θα αντιστρέψει το συσχετισμό στο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, αυτό δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε πιθανότερο. Είναι μειονοτικό σενάριο, αλλά όχι απίθανο, επειδή υπάρχουν σήμερα πολιτικές συνθήκες που ευνοούν μία τέτοια εξέλιξη.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πλέον συσσωρεύσει αρκετά πεπραγμένα και παραλείψεις για να κριθεί. Όπως προκύπτει και από τις –όχι πάντα αξιόπιστες– δημοσκοπήσεις η ΝΔ διατηρεί ένα καθαρό εκλογικό προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν δούμε, όμως, τους ποιοτικούς δείκτες θα διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση έχει υποστεί σημαντική πολιτική φθορά ακόμα και στο δικό της εκλογικό ακροατήριο.

Ο κύριος λόγος που η πολιτική αυτή φθορά αποτυπώνεται μόνο εν μέρει στις δημοσκοπήσεις, οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες. Η Κουμουνδούρου αρέσκεται να επικαλείται τον έναν, την πρωτοφανή υποστήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τα συστημικά Μίντια. Είναι αληθές ότι στα 50 σχεδόν χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου δεν έχει υπάρξει κάτι παρόμοιο. Όταν τα Μίντια διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την εικόνα που σχηματίζουν οι πολίτες για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, προφανώς η κραυγαλέα στήριξη που προσφέρουν στον Μητσοτάκη είναι πολύτιμη.

Ιδανικός αντίπαλος

Αυτή, ωστόσο, είναι η μισή αλήθεια. Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος που η ΝΔ διατηρεί καθαρό προβάδισμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης – κι αυτό όχι μόνο λόγω των συστημικών Μίντια. Από αυτή την άποψη, το κόμμα του Τσίπρα λειτουργεί ως ο ιδανικός αντίπαλος του Μητσοτάκη.

για την συνέχεια https://slpress.gr/politiki/giati-to-pasok-echei-monadiki-eykairia-na-xanaginei-megalo/