Οι παράνομες βλέψεις της Τουρκίας
Βεβαίως, οι διαφορές όλο το προηγούμενο διάστημα παρέμεναν, η προκλητική ρητορική στην πραγματικότητα ουδέποτε έλλειψε, ενώ ενίοτε και επί του πεδίου η Τουρκία ουδέποτε άλλαξε. Παρόλα αυτά, όμως, ήταν σαφές πως οι τόνοι εκ μέρους της Άγκυρας σε σχέση με τις μεταξύ μας σχέσεις είχαν πέσει εμφανώς σε σχέση με αυτά που έχουν συμβεί την τελευταία τουλάχιστον διετία.
Μάλιστα, μέχρι πριν από λίγο πολλοί θα στοιχημάτιζαν ότι λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η Τουρκία και ο Ερντογάν θα ήταν σαφώς πιο προσεκτικοί καθώς εκτός όλων των άλλων για να μπορεί η γειτονική χώρα να παίξει το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου στον επί της ουσίας πόλεμο Δύσης – Ρωσίας (Ανατολής) θα κρατούσε τα προσχήματα σε ότι αφορά τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Η εντύπωση που είχε δοθεί άλλωστε μετά το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη και το τετ α τετ με τον Ταγίπ Ερντογάν δεν οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι η ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις θα επανέλθει αναπόφευκτα. Τουναντίον πολλοί υποστήριζαν ότι κυρίως λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των διεθνών γεωπολιτικών ανακατατάξεων δημιουργούνται προϋποθέσεις για να τεθεί επί τάπητος ακόμα και μια συμφωνία για προσφυγή Ελλάδας και Τουρκίας στη Χάγη.
Τα τελευταία 24ωρα πάντως δείχνουν ότι αυτή η ανάγνωση των εξελίξεων δεν είναι και τόσο στέρεα. Η Τουρκία έχει τις δικές της βλέψεις στην περιοχή και δεν είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί από αυτές.
Μέχρι που θα φτάσει ο Ερντογάν;
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ένταση αυτή στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις συμπίπτει χρονικά με ορισμένες αψιμαχίες που καταγράφονται αυτό το διάστημα στις σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας, όπως πχ με αφορμή την Επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Αν και την ίδια στιγμή στην Τουρκία γίνονται πχ ανταλλαγές αιχμαλώτων ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ.
Μάλιστα αυτές οι ρητορικές εντάσεις ανάμεσα σε Άγκυρα και Ουάσινγκτον καταγράφονται στο ανώτατο δυνατό επίπεδο όπως πχ στις σκληρές δηλώσεις Ερντογάν κατά Μπάιντεν, αλλά και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων όπως ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου και ο Ιμπραήμ Καλίν.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι μέχρι που είναι διατεθειμένη να φτάσει η Τουρκία και σε ποιο βαθμό η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να μην κάνει πίσω στις συνεχείς προκλήσεις που δέχεται από την άλλη πλευρά μέσα σε αυτό το πολωμένο και διχασμένο παγκόσμιο σκηνικό ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.
Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνεται ότι η Τουρκία απαντώντας στις Ελληνικές αντιδράσεις για το κρεσέντο της τουρκικής παραβατικότητας τα τελευταία 24ωρα, εμμένει και υπεραμύνεται των προκλήσεων στις οποίες προέβη κατηγορώντας την Ελλάδα ότι προηγήθηκε πραγματοποιώντας «προβοκατόρικες» πτήσεις στο Αιγαίο.
Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ
Προς ώρας η Ελλάδα έχοντας τονίσει ότι είναι έτοιμη να απαντήσει τόσο επί του πεδίου όσο και σε διπλωματικό επίπεδο, κινήθηκε -για μία ακόμη φορά- στο πλαίσιο της διπλωματικής καταγγελίας της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟ με την επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Γενς Στόλτενμπεργκ και είναι επίσης σαφές ότι τα Ελληνοτουρκικά θα αποτελέσουν ένα από τα βασικά θέματα του μενού των συζητήσεων που θα έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Τζο Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο στις 16 Μαΐου.
Μάλιστα, κυβερνητικά στελέχη, με αφορμή και την πρόσκληση Πελόζι στον κ. Μητσοτάκη να γίνει ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός που θα μιλήσει στο Κογκρέσο των ΗΠΑ την επομένη ημέρα του τετ α τετ με Μπάιντεν, στις 17 Μαΐου, σημείωναν με το βλέμμα στην Άγκυρα ότι η επίσκεψη στις ΗΠΑ και η ομιλία του κ. Μητσοτάκη σε αυτή τη διεθνή συγκυρία «στέλνει πολλαπλά μηνύματα», δείχνει τον ενισχυμένο ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή καθώς και το εξαιρετικό επίπεδο των διμερών σχέσεων με τις ΗΠΑ.
Όλα αυτά μένει να επιβεβαιωθούν στην πράξη. Πάντως οι ενδείξεις μάλλον συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι ενόψει και της συνόδου σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών το Μάιο του σχήματος «3+1» (Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ) με βασικό αντικείμενο τα ενεργειακά, το πιθανότερο σενάριο είναι το «καλό κλίμα» με θέα το Βόσπορο στην τελευταία συνάντηση των κ.κ. Μητσοτάκη και Ερντογάν να χαθεί στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου για ακόμα μια φορά.
Ο Πρωθυπουργός θα επισκεφθεί μόνο την Ουάσιγκτον – Ακυρώθηκαν τα ταξίδια σε Σικάγο και Βοστώνη λόγω Τουρκίας;
Οι επισκέψεις του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη στο Σικάγο και τη Βοστώνη, ματαιώθηκαν σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας μας από διπλωματικές πηγές.
Έτσι, μετά την ομιλία του στη διάρκεια της κοινής συνεδρίασης της Βουλής και της Γερουσίας, στις 17 Μαϊου, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα αναχωρήσει από την Ουάσιγκτον και θα επιστρέψει στην Αθήνα.
Ως γνωστό, ο κ. Μητσοτάκης θα έρθει στην Ουάσιγκτον προσκεκλημένος του Προέδρου Τζο Μπάιντεν, με τον οποίο θα συναντηθεί τη Δευτέρα 16 Μαϊου.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα τηρήσει όλο το πρόγραμμα, που ετοίμασε γι’ αυτόν η Ελληνική Πρεσβεία στην Αμερικανική πρωτεύουσα. Δεν θα επισκεφθεί το Σικάγο, όπου θα συμμετείχε στις εκδηλώσεις της εκεί Ομογένειας, και δεν θα πάει ούτε στην Βοστώνη, όπου είχε προσκληθεί να μιλήσει στην τελετή αποφοίτησης του Κολλεγίου της πόλης.
Οι διπλωματικές πηγές ήταν προσεκτικές μιλώντας για τους λόγους που οδήγησαν τον Πρωθυπουργό να περιορίσει σε δύο μόνο ημέρες την παραμονή του στην Αμερική.
Όμως, σύμφωνα με τις πληροφορίες, εκφράζονται φόβοι για κλιμάκωση, το επόμενο διάστημα, από την κατοχική δύναμη, η οποία ακύρωσε στην πράξη τα συμφωνηθέντα μεταξύ του Πρωθυπουργού και του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στην Κωνσταντινούπολη.
Κατά την παραμονή του στην Ουάσιγκτον και στη διάρκεια των συναντήσεών του με τον Πρόεδρο Μπάιντεν, με ανώτερους αξιωματούχους και υπουργούς της κυβέρνησής του, και με την ηγεσία του Κογκρέσου, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους, ο κ. Μητσοτάκης θα αναλύσει τον τουρκικό κίνδυνο και θα παρουσιάσει αδιάσειστα στοιχεία για την τουρκική επιθετικότητα και παραβατικότητα.
Η πρόσκληση που έλαβε από τον Λευκό Οίκο φαίνεται ότι εκνεύρισε στον υπερθετικό βαθμό τον Ερντογάν, ο οποίος έδειξε την οργή του με την έκρηξη παραβιάσεων του Ελληνικού Εναέριο Χώρου. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι όλη η Δύση ασχολείται με τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έδειξε μία αυξημένη παραβατικότητα και μία απαράδεκτη συμπεριφορά.
Βεβαίως, ευθύνη φέρουν και η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες, καθώς ανέχονται την επιθετικότητα του Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας, της Κύπρου, των Κούρδων, της Συρίας και του Ιράκ. Ενώ, την ίδια στιγμή, του επιτρέπουν να μην τηρεί τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση και οργανώνει μεθόδους που θα επιτρέπουν τη Μόσχα να σπάει τις κυρώσεις.
