Γιατί οι Εργατικοί κέρδισαν την βρετανική νεολαία
Γιατί οι Εργατικοί υπεραπέδωσαν στην βρετανική νεολαία; Τρεις ήταν οι κεντρικοί παράγοντες. Ο πρώτος ήταν η πολιτική. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η θέση της ηγεσίας του Εργατικού Κόμματος έξω από το πολιτικό κατεστημένο. Τρίτον, οι Εργατικοί επωφελήθηκαν από ένα κύμα αποδοχής από πολιτιστικούς ηγέτες.
Ο DAVID ADLER είναι μελετητής της έδρας Rhodes στο Τμήμα Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Ακολουθήστε τον στο Twitter @davidrkadler [1].
Τις εβδομάδες πριν από τις εκλογές της 8ης Ιουνίου στο Ηνωμένο Βασίλειο [2], οι δημοσκόποι προέβλεπαν ότι το Εργατικό Κόμμα θα έχανε μέχρι και 56 έδρες, παραδίδοντας στην πρωθυπουργό Theresa May μια τεράστια πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Στο άρθρο «μην κατηγορείτε τον Corbyn» (25 Μαΐου 2017) [3], υποστήριξα ότι οι φτωχές προοπτικές των Εργατικών δεν προήλθαν από την ηγεσία του κόμματος αλλά από την αποστράτευση της παραδοσιακής βάσης του -ειδικά της βρετανικής νεολαίας. Το ποσοστό των νεαρών Βρετανών που δεν έχουν κομματική σχέση, σημείωνα, αυξήθηκε από 14,7% το 1989 σε περισσότερο από 41% το 2014. «Εάν οι πρόωρες εκλογές αποφασίζονταν από τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων ηλικίας κάτω των 40 ετών, οι Εργατικοί θα ήταν σαφώς νικητές», έγραψα. «Ωστόσο, πολλοί από αυτούς θα παραμείνουν στα σπίτια τους την ημέρα των εκλογών και η αποχή τους θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την πιθανή νίκη της Μέι».
Ο Jeremy Corbyn σε εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας στο Λιντς, τον Μάιο του 2017. PHIL NOBLE / REUTERS
———————————————–
Υπό την ηγεσία του Τζέρεμι Κόρμπιν, οι Εργατικοί ανέτρεψαν αυτές τις τάσεις. Αντί να χάσουν δεκάδες έδρες, οι Εργατικοί κέρδισαν 30, αρνούμενοι στο κόμμα της Μέι την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και καταδικάζοντας τους επικριτές του Corbyn να καταπιούν την γλώσσα τους [4]. Από το 43% στις γενικές εκλογές του 2015, η προσέλευση των νέων αυξήθηκε στο 66% στις εκλογές της περασμένης εβδομάδας, καθιστάμενη το βασικό συστατικό της πρόσφατης ανόδου των Εργατικών.
Γιατί οι Εργατικοί υπεραπέδωσαν στην βρετανική νεολαία; Τρεις ήταν οι κεντρικοί παράγοντες. Ο πρώτος ήταν η πολιτική. Για την βρετανική νεολαία, οι εκλογές ήταν ένα δημοψήφισμα όχι για το Brexit [5] αλλά για το κράτος πρόνοιας [6]: Σύμφωνα με μια μετεκλογική δημοσκόπηση [7], ενώ το 27% των ψηφοφόρων ηλικίας μεταξύ 18 και 24 ετών δήλωσε ότι η Εθνική Υπηρεσία Υγείας (National Health Service, NHS) ήταν το «πιο σημαντικό ζήτημα» στις εκλογές, μόνο το 15% δήλωσε ότι ήταν το Brexit. (Μεταξύ των ψηφοφόρων ηλικίας 65 ετών και άνω, οι αριθμοί αυτοί ήταν αντίστροφοι: 38% για το Brexit και μόνο 13% για την NHS). Το εκλογικό μανιφέστο του Εργατικού Κόμματος απέρριψε ηχηρά τις περικοπές των συντηρητικών. Το κόμμα δεσμεύτηκε για την κατασκευή δημόσιων κατοικιών, την εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων, και –κρίσιμα- δωρεάν πανεπιστημιακά δίδακτρα. Αυτός ο μυώδης σοσιαλισμός προσέλκυσε νεαρούς ψηφοφόρους που αναζητούσαν μια εναλλακτική λύση για την λιτότητα με έναν τρόπο που δεν το έκανε η ασθενική πλατφόρμα του πρώην Εργατικού ηγέτη Ed Miliband το 2015.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι η θέση της ηγεσίας του Εργατικού Κόμματος έξω από το πολιτικό κατεστημένο. Το Ηνωμένο Βασίλειο [8], όπως και πολλές ώριμες δημοκρατίες, υποφέρει από μια κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική των κομμάτων, κυρίως μεταξύ των νεολαίων του. Όπως σημείωσα τον περασμένο μήνα, το 90% των Εργατικών ψηφοφόρων δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς. Ο θυμός τους απέναντι στο κατεστημένο έπληξε τον Μίλιμπαντ, έναν Εργατικό απαράτσικ, στις γενικές εκλογές του 2015 -αλλά έπληξε ακόμη περισσότερο την Μέι στις εκλογές της περασμένης εβδομάδας. Από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, οι καθαροί δείκτες προτίμησης για αυτήν μειώθηκαν κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες [9], καθώς το λούστρο του λαϊκισμού της ξεθώριασε για να αποκαλύψει μια παραδοσιακή Συντηρητική πλατφόρμα. Η μακρόχρονη θέση του Corbyn στο περιθώριο του Εργατικού Κόμματος -άλλοτε θεωρούμενη ευρέως ως απόδειξη της ανικανότητάς του να ηγηθεί του κόμματος- αποδείχθηκε πηγή δύναμης για την κινητοποίηση νεαρών ψηφοφόρων. Οι καθαροί δείκτες προτίμησης για αυτόν έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί [9] από τον Απρίλιο, από μόλις 15% σε 42%.
Ο Jeremy Corbyn παρακολουθώντας τα παιδιά της τοπικής υποψήφιας Anneliese Dodds σε παιδική χαρά κατά την διάρκεια μιας στάσης της προεκλογικής εκστρατείας στην Οξφόρδη, τον Μάιο του 2017. DARREN STAPLES / REUTERS
—————————————————-
Τέλος, οι Εργατικοί επωφελήθηκαν από ένα κύμα αποδοχής από πολιτιστικούς ηγέτες. Ο Corbyn έχει παλέψει επί μακρόν για να κερδίσει θετική κάλυψη στον κεντρικό Τύπο του Ηνωμένου Βασιλείου. Τις ημέρες πριν τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας, βρήκε έναν τρόπο να παρακάμψει αυτό το ζήτημα βασιζόμενος σε καλλιτέχνες και μουσικούς για να διαδώσουν την πλατφόρμα του και να διαφημίσουν τις εκλογές. Ο Corbyn μπορεί να συνδέεται με τις πολιτικές των Παλαιών Εργατικών [10], αλλά η καμπάνια του ήταν καινοτόμα στην χρήση των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης για την ενεργοποίηση της βάσης των νεαρών. Ο υπαρχηγός των Εργατικών, Tom Watson, έχει ήδη ευχαριστήσει το #Grime4Corbyn [11] -το κίνημα hashtag στο οποίο ηγήθηκαν τραγουδιστές του μουσικού είδους Grime- για τον ρόλο τους στην κινητοποίηση των ψηφοφόρων.
Οι εκκλήσεις για παραίτηση του Κόρμπιν -κάποτε ηχηρές μεταξύ των επικριτών του, πιο ήσυχες μεταξύ των συμμάχων του- σώπασαν. Αλλά τα βαθιά ρήγματα στο κόμμα παραμένουν, μεταξύ των ηλικιωμένων και των νέων, των «εκτός» και των «εντός» [στην ΕΕ], και το σημαντικότερο, μεταξύ της ακροαριστερής φατρίας του Corbyn και των πιο κεντρώων Εργατικών βουλευτών.
Μπορεί τώρα να μοιάζει με μια «νεκρή γυναίκα που περπατά» [12] στην Downing Street, όπως το έθεσε πρόσφατα ο πρώην Συντηρητικός υπουργός Οικονομικών, George Osborne. Αλλά η αδυναμία της δεν εγγυάται ότι κάποιες άλλες γενικές εκλογές βρίσκονται κοντά. Οι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν συνηθίσει σε έναν ασυνήθιστο ρυθμό πολιτικής ζωής: Η χώρα διεξήγαγε δύο γενικές εκλογές και ένα μεγάλο δημοψήφισμα τα τελευταία τρία χρόνια, σε σύγκριση με τρεις εκλογές κατά τα προηγούμενα 15 χρόνια. Ένας πιο αργός ρυθμός θα μπορούσε να εξυπηρετήσει καλά τους Εργατικούς, καθώς ο Κόρμπιν προσπαθεί να συμφιλιώσει τις αντίπαλες φατρίες στο κόμμα του. Παρουσιάζει όμως τον κίνδυνο να εξασθενήσει η νεανική ενέργεια που προώθησε την εκπληκτική επίδοση των Εργατικών. Η πρόκληση για τον Corbyn θα είναι να την διατηρήσει.
Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-kingdom/2017-06-14/genera…
Σύνδεσμοι:
[1] https://twitter.com/davidrkadler
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-kingdom/2017-06-09/mays-b…
[3] http://www.foreignaffairs.gr/articles/71284/david-adler/min-katigoreite-…
[4] http://www.standard.co.uk/news/politics/politics-expert-matthew-goodwin-…
[5] https://www.foreignaffairs.com/tags/brexit
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/2015-06-16/next-safety-net
[7] http://lordashcroftpolls.com/2017/06/result-happen-post-vote-survey/
[8] https://www.foreignaffairs.com/regions/united-kingdom
[9] https://yougov.co.uk/publicopinion/archive/?category=political-trackers
[10] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-kingdom/2015-09-14/new-ol…
[11] https://www.grime4corbyn.com/
[12] https://www.theguardian.com/politics/2017/jun/11/george-osborne-says-the…
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition