Mέχρι πριν από τις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, μια μονομαχία του προέδρου της χώρας Εμανουέλ Μακρόν με την ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν έμοιαζε σχεδόν αναπόφευκτη. Ωστόσο, στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών της περασμένης Κυριακής επιβεβαιώθηκαν οι τάσεις, που είχαν καταγραφεί ήδη από τον πρώτο: χαμηλή συμμετοχή (33%), μονοψήφια ποσοστά για το κόμμα του Μακρόν και αδυναμία του σχηματισμού της Λεπέν να εξασφαλίσει τον έλεγχο έστω μιας περιφέρειας. Παράλληλα, αναδείχθηκε από την αναμέτρηση ως πιθανός διεκδικητής της προεδρίας ο Ξαβιέ Μπερτράν εκ μέρους των Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι συνεχίζουν την γκωλική παράδοση. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως άνθρωπος της κοινής λογικής με καταγωγή από τη γαλλική επαρχία, κάτι που συχνά προκαλεί την περιφρόνηση του πολιτικού κατεστημένου της συντηρητικής Δεξιάς, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί, του οποίου διετέλεσε υπουργός. Ακριβώς αυτή η ταπεινή καταγωγή πάντως είναι που εκτιμάται από το εκλογικό σώμα, το οποίο κατηγορεί τον Μακρόν ότι έχει αποκοπεί πλήρως από τον γαλλικό λαό και τις ανησυχίες του.
To Βloomberg εκτιμά ότι ναι μεν η δημοτικότητα του προέδρου είναι στα υψηλότερα επίπεδα, λόγω των χειρισμών του στη διάρκεια της πανδημίας και του χρήματος που σκόρπισε για την ενίσχυση των πληγεισών επιχειρήσεων, όμως ακόμη το κόμμα του δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα όραμα για το μέλλον.

Παράλληλα, η Ακροδεξιά δεν πέτυχε να κεφαλαιοποιήσει την ανασφάλεια που προκάλεσε η υγειονομική κρίση. Παρά τις προειδοποιήσεις πως η Γαλλία βρίσκεται «αντιμέτωπη με κοινωνική αναταραχή, που θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε εμφύλιο», όπως είχαν προειδοποιήσει σε ανοιχτή επιστολή τους απόστρατοι στρατηγοί, η ακροδεξιά ηγέτις δεν είδε τα ποσοστά της να αυξάνονται, ούτε καν τους ψηφοφόρους της να κινητοποιούνται.
Αντιθέτως, η παραδοσιακή Δεξιά, που επένδυσε στη ρητορική του νόμου και της τάξης, διανθισμένη με ξενόφοβους τόνους, ήταν η μεγάλη κερδισμένη της αναμέτρησης, μαζί με τους σοσιαλιστές, που διατήρησαν τις δυνάμεις τους. «Είναι αυτά τα αποτελέσματα προοίμιο για την αποκατάσταση του παραδοσιακού δίπολου Αριστεράς – Δεξιάς;» αναρωτιούνται Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές.

Η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Απλώς επιβεβαιώνουν την απόκλιση του συσχετισμού δυνάμεων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων με το κομματικό κατεστημένο είναι δεδομένη και αν κάποιο συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από τις περιφερειακές εκλογές, αυτό είναι ότι η στροφή της Λεπέν σε πιο ήπιες και αποδεκτές θέσεις δεν πρόκειται να της εξασφαλίσουν την προεδρία. Μετά την περυσινή δολοφονία εκπαιδευτικού που παρουσίασε σε μουσουλμάνους μαθητές του τις γελοιογραφίες εις βάρος του Μωάμεθ, ο Μακρόν αποφάσισε να προασπιστεί σθεναρά τις αξίες της τρέχουσας Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας και αποκήρυξε όσους επιχείρησαν να δικαιολογήσουν το επεισόδιο ως «ισλαμοαριστερούς», ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Ντερμανέν εγκάλεσε τη Λεπέν για υπερβολικά υποτονική στάση σε ζητήματα Ισλάμ.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συμβουλεύουν τη Λεπέν να επιστρέψει στις ακραία ρατσιστικές απόψεις του πατρός της και ιδρυτή του Εθνικού Μετώπου, Ζαν-Μαρί Λεπέν, και να μην αφήσει χώρο στα δεξιά της να πλασαριστεί κάποιος περισσότερο λαϊκιστής και ακροδεξιός πολιτικός. Λίγες ώρες μετά τις καταστροφικές επιδόσεις της Λεπέν, στο Παρίσι εμφανίστηκαν χιλιάδες αφίσες με το πρόσωπο του τηλεαστέρα Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος έχει κοινό ενός εκατομμυρίου θεατών στο κανάλι CNews, όπου εμφανίζεται. Αντίστοιχα πόστερ με το αίτημα «Ο Ζεμούρ πρόεδρος» εμφανίστηκαν και σε άλλες γαλλικές πόλεις.

Η αποδυνάμωση της Λεπέν και η ανάδειξη του Μπερτράν σε δυνάμει αντίπαλό του στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου 2022 είναι κακό νέο για τον Μακρόν. Ο πρόεδρος της Γαλλίας θα επικρατούσε πολύ ευκολότερα της Λεπέν σε ενδεχόμενο δεύτερο γύρο από ό,τι του Μπερτράν, αφού στην πρώτη περίπτωση θα συσπείρωνε στο πλευρό του όλο το συνταγματικό τόξο.

“Καθημερινή”