ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Mέτωπο Ισλάμ, κυβέρνησης και ΜΜΕ κατά των πολιτικών ελευθεριών!

Συνέντευξη του Amjad Taha* στο Atlantico

Υφέρπων ολοκληρωτισμός: Στο βιασμό 1.400 παιδιών στο Ρόδερχαμ από μουσουλμάνους η βρετανική αστυνομία κάλυψε το έγκλημα από το φόβο μη χαρακτηρισθεί ρατσιστική. Κατέστειλε όμως βίαια την κινητοποίηση των πολιτών, μετά τη σφαγή τριών κοριτσιών στο Σάουθπορτ… 

Atlantico: …Ποιες είναι οι ρίζες αυτής της κρίσης και ποια είναι η πραγματικότητα στη βρετανική κοινωνία; Τι προσπαθούν να εκφράσουν οι ταραξίες που οι πολιτικοί ηγέτες δεν θέλουν να δουν ή να καταλάβουν;

Amjad Taha:  Η απάντηση μιας κοινωνίας στις αντιληπτές απειλές, είτε πραγματικές είτε φανταστικές, συχνά αντανακλά βαθύτερα ρεύματα κοινωνικού άγχους και πολιτισμικής ασυμφωνίας. Αν και είναι αλήθεια ότι μια παραπλανητική φήμη μπορεί να πυροδότησε αρχικά διαμαρτυρίες, οι υποκείμενες ανησυχίες που ώθησαν τους ανθρώπους στους δρόμους –όπως η άνοδος της ισλαμιστικής ριζοσπαστικοποίησης και οι προκλήσεις που θέτει η παράνομη μετανάστευση– δεν είναι αβάσιμες. Αυτά τα ζητήματα, βαθιά ριζωμένα στον κοινωνικό ιστό, απαιτούν προσεκτική διακυβέρνηση και όχι απορριπτική επισήμανση.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η στατιστική πραγματικότητα είναι ανησυχητική: εκτιμήσεις δείχνουν ότι ριζοσπαστικά ισλαμιστικά δίκτυα έχουν αποκτήσει έδαφος σε ορισμένες αστικές περιοχές, με ορισμένες αναφορές να δείχνουν ότι έως και 23.000 τζιχαντιστές βρίσκονται στο στόχαστρο των βρετανικών υπηρεσιών ασφαλείας. Επιπλέον, η παράνομη μετανάστευση έχει αυξηθεί, με περισσότερους από 45.000 λαθρομετανάστες να εισέρχονται στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνο το 2022, συμβάλλοντας σε κοινωνικές εντάσεις και φόβους πολιτιστικής διάβρωσης.

Λονδονιστάν και ασφάλεια

Από κοινωνιολογική άποψη, αυτό το φαινόμενο μπορεί να γίνει κατανοητό μέσα από το πρίσμα της θεωρίας της έντασης , όπου η κοινωνική πίεση και οι αντιληπτές ανισότητες οδηγούν σε αποκλίνουσα συμπεριφορά και ριζοσπαστικοποίηση. Η απογοήτευση των απλών πολιτών, που αισθάνονται ότι οι νόμιμες ανησυχίες τους αγνοούνται, συχνά ανακατευθύνεται σε διαμαρτυρία. Αυτά τα παθιασμένα και πατριωτικά άτομα δεν πρέπει να θεωρούνται απλοί ταραξίες, αλλά πρέπει να θεωρούνται ότι δικαιούνται να διαμορφώνουν τον εθνικό λόγο. Χαρακτηρίζοντας ως εξτρεμιστές διατρέχουμε τον κίνδυνο να αποξενώσουμε ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού και να επιδεινώσουμε τα προβλήματα που επιδιώκει να λύσει η κυβέρνηση.

Ο όρος “Λονδονιστάν” έχει γίνει υποτιμητικός όρος για να περιγράψει ότι το Λονδίνο υποδέχεται ριζοσπαστικά ισλαμιστικά στοιχεία. Αυτός ο όρος, αν και προκλητικός, αντανακλά έναν πραγματικό φόβο μεταξύ πολλών Βρετανών πολιτών: ότι το Ηνωμένο Βασίλειο γίνεται καταφύγιο για όσους φεύγουν από τα κατασταλτικά καθεστώτα μόνο για να επιβάλλουν παρόμοιες ιδεολογίες στη νέα τους χώρα. Περαιτέρω τροφοδοτεί αυτές τις ανησυχίες η παρουσία ισλαμιστικών ομάδων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία συνεχίζει να λειτουργεί ανοιχτά σε μέρη, όπως το Τζαμί Green Lane. Η ανοχή του Ηνωμένου Βασιλείου σε αυτές τις ομάδες, σε αντίθεση με την ισχυρή στάση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων κατά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του αντισημιτισμού, υπογραμμίζει μια έντονη αντίθεση στις προσεγγίσεις για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της εθνικής ασφάλειας.

Οι προκλήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είναι μόνο θεωρητικές. Η αδυναμία ενός Ορθόδοξου Εβραίου να μετακινηθεί με ασφάλεια στην περιοχή Small Heath του Μπέρμιγχαμ, σε συνδυασμό με την παρουσία φιλανθρωπικών οργανώσεων όπως η Islam Relief, η οποία έχει επικριθεί για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με εξτρεμιστικές ιδεολογίες, υπογραμμίζει την αυξανόμενη ένταση…

Όταν ο λαός της Λιβύης ξεσηκώθηκε ενάντια στον Καντάφι, χαρακτηρίστηκε ταραξίες – μια τακτική επαναλαμβάνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα, όταν οι πολίτες εκφράζουν ανησυχίες για την ισλαμιστική επιρροή και την παράνομη μετανάστευση. Το να αμφισβητούμε αυτές τις ανησυχίες σημαίνει να αγνοούμε τα διδάγματα της ιστορίας. Ο βρετανικός λαός στέκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, υποστηρίζοντας τη διατήρηση του πολιτισμού του και την ασφάλεια των κοινοτήτων του. Το ερώτημα τώρα είναι αν η βρετανική κυβέρνηση θα ακούσει ή θα συνεχίσει να αποξενώνει αυτούς που επιδιώκουν να προστατεύσουν το μέλλον του έθνους.

1.000 στη φυλακή μέχρι 3 χρόνια

Μια γυναίκα και ένα νεαρό κορίτσι μαχαιρώθηκαν στο κέντρο του Λονδίνου τη Δευτέρα 12 Αυγούστου. Ένας άνδρας συνελήφθη. Θα συνεχιστεί το εκρηκτικό κλίμα που συνδέεται με τις ταραχές στο Ηνωμένο Βασίλειο ως αντίδραση σε κάθε βίαιη επίθεση με μαχαίρι; Θα μπορούσαν οι ταραχές να συνεχιστούν και να επανεμφανιστούν σποραδικά, όπως το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία που είχε μόνιμο αντίκτυπο στη γαλλική κοινωνία; 

Η κυβέρνηση των Εργατικών στο Ηνωμένο Βασίλειο βασίζεται όλο και περισσότερο στον φόβο και τις βίαιες τακτικές για να καταστείλει τη διαφωνία, μια ανησυχητική τάση που εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τη διάβρωση των πολιτικών ελευθεριών. Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έχουν φυλακιστεί, με μερικούς να τιμωρούνται με ποινές έως και 36 μηνών απλώς επειδή εξέφρασαν τις απόψεις τους σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Τέτοια μέτρα δημιουργούν εικόνες αυταρχικών καθεστώτων αντί για τις δημοκρατικές αξίες που παραδοσιακά συνδέονται με την Ευρώπη. Αυτή η προσέγγιση του Εργατικού Κόμματος αντανακλά έναν υφέρποντα ολοκληρωτισμό που φιμώνει την αντιπολίτευση και καταπνίγει την ελευθερία του λόγου, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα στην οποία οι πολίτες φοβούνται να εκφράσουν τις ανησυχίες τους ή να ρωτήσουν για την ευημερία των άλλων.

Σε ένα έθνος που υπερηφανεύεται για την ελευθερία της έκφρασης, το σημερινό κλίμα στη Βρετανία είναι ανησυχητικό. Η προστασία από την κυβέρνηση ορισμένων ισλαμιστικών ομάδων, που φώναξαν ανοιχτά αντισημιτικά συνθήματα τους τελευταίους εννέα μήνες και στόχευσαν ατιμώρητα τις εβραϊκές και ινδουιστικές κοινότητες, σηματοδοτεί μια επικίνδυνη αλλαγή. Παρά αυτές τις σαφείς παραβιάσεις της δημόσιας τάξης, ούτε ένα άτομο από αυτές τις ομάδες δεν έχει λογοδοτήσει από την αστυνομία. Αυτό το διπλό μέτρο όχι μόνο υπονομεύει το κράτος δικαίου, αλλά ανοίγει επίσης το δρόμο για μια πιο διαιρεμένη και πολωμένη κοινωνία.

Εάν η Βρετανία συνεχίσει σε αυτό το μονοπάτι, κινδυνεύει να πέσει σε μια περίοδο σκότους, όπου ο φόβος αντικαθιστά την ελευθερία και η σιωπή γίνεται η μόνη ασφαλής επιλογή για όσους τολμούν να σκέφτονται διαφορετικά. Οι ίδιες οι αρχές που έχουν κάνει τη Βρετανία φάρο δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων απειλούνται τώρα, εγείροντας επείγοντα ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική κατεύθυνση της χώρας.

Το παράδοξο

Δεν υπάρχει παράδοξο να βλέπεις τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς να κουνούν το δάχτυλο στους ταραχοποιούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο όνομα της υπεράσπισης εκείνων που διέφυγαν από ισλαμιστικά καθεστώτα και δικτατορίες για να δουν τελικά τις νέες γενιές στη Μεγάλη Βρετανία να υιοθετούν τον τρόπο ζωής των Ταλιμπάν και της Χαμάς σε πόλεις όπως το Λιντς, το Λίβερπουλ και το Μπέρμιγχαμ,σε  ένα κοινό μέτωπο με την πολιτική τάξη και τους δημοσιογράφους;

Υπάρχει πράγματι ένα βαθύ παράδοξο στην κατάσταση που περιγράφετε. Το Ηνωμένο Βασίλειο, ιδιαίτερα σε πόλεις όπως το Λιντς, το Λίβερπουλ και το Μπέρμιγχαμ, έχει γίνει καταφύγιο για όσους φεύγουν από τα καταπιεστικά καθεστώτα ισλαμιστικών ομάδων όπως οι Ταλιμπάν και η Χαμάς. Η ειρωνεία έγκειται στο γεγονός ότι ενώ αυτά τα άτομα ζήτησαν άσυλο για να ξεφύγουν από τις αυταρχικές ιδεολογίες, μια μερίδα των νέων γενεών στις ίδιες αυτές πόλεις άρχισε να μιμείται τον τρόπο ζωής και την ιδεολογία από την οποία είχαν εγκαταλείψει κάποτε οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους.

Οι αναφομοίωτοι στην κοινωνία μουσουλμάνοι και η αυξημένη και ειδεχθή εγκληματικότητά τους διαταράσσει την ισορροπία της βρετανικής κοινωνίας: 1.000 Βρετανοί διαδηλωτές επ’ αυτοφώρω φυλακίστηκαν μέχρι τρία χρόνια για την τριπλή δολοφονία στο Σάουθπορτ…

Αυτό το φαινόμενο αναδεικνύει την περίπλοκη και συχνά αντιφατική φύση της πολιτιστικής και ιδεολογικής αφομοίωσης σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Ενώ οι πολιτικοί και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καταδικάζουν γρήγορα πράξεις βίας και εξτρεμισμού, φαίνεται να υπάρχει κάποια ασυμφωνία όσον αφορά την αναγνώριση και την αντιμετώπιση των πιο λεπτών, αλλά εξίσου επικίνδυνων, ιδεολογιών που υιοθετούν οι εξτρεμιστές μέσα σε αυτές τις κοινότητες.

Για παράδειγμα, σε μέρη του ανατολικού Λονδίνου, όπου οι κοινότητες φημίζονται εδώ και καιρό για τη διαφορετικότητα και τη συνεισφορά τους στη βρετανική κοινωνία, υπήρξε μια ανησυχητική αύξηση στην προσκόλληση στις ριζοσπαστικές ερμηνείες του Ισλάμ. Αυτό όχι μόνο αμφισβητεί τις φιλελεύθερες αξίες για τις οποίες υπερηφανεύεται το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά επίσης υπονομεύει τις ίδιες τις αρχές της ελευθερίας και της ασφάλειας που έχουν οδηγήσει πολλούς πρόσφυγες να αναζητήσουν μια νέα ζωή στη Bρετανία.htt//atlantico.fr/article/decryptage/royaume-uni-islamistes-1-libertes-publiques-0-emeutes-angleterre-southport-Amjad-Taha*https://atlantico.fr/article/decryptage/royaume-uni-islamistes-1-libertes-publiques-0-emeutes-angleterre-southport-Amjad-Tahahttps://atlantico.fr/article/decryptage/royaume-uni-islamistes-1-libertes-publiques-0-emeutes-angleterre-southport-Amjad-

*Taha*****POWELL *Κατάγεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και είναι πολιτικός και στρατηγικός αναλυτής, εκτιμώμενος διεθνώς στον τομέα της παγκόσμιας γεωπολιτικής. Τελευταίο του βιβλίο: The deception of the Arab Spring

Πηγή: https://atlantico.fr/article/decryptage/royaume-uni-islamistes-1-libertes-publiques-0-emeutes-angleterre-southport-Amjad-Taha