Βοήθεια, ο Μαρξ επιστρέφει!

Παρακολούθησα το τηλεοπτικό debate στο οποίο οι 11 υποψήφιοι πρόεδροι της Γαλλίας κλήθηκαν να συζητήσουν για θέματα όπως η ανεργία, η ασφάλεια, η τρομοκρατία, η Ευρώπη.

Αλλά ποιoς θα πίστευε ότι βρισκόταν στη Γαλλία του 2017;

Στους 11 υποψηφίους, οι 10 έκαναν κρατικίστικες και μαρξιστικές προτάσεις -πλην του Εμμανουέλ Μακρόν, που δηλώνει φιλελεύθερος και φιλοευρωπαϊστής. Τέσσερις από τους υποψηφίους προέδρους είναι λενινιστές επαναστάτες, έτοιμοι σχεδόν να πάρουν τα όπλα, όπως το 1917, εναντίον του μισού πληθυσμού της Γαλλίας. Ανησυχητικό, δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές.

Λεπέν και Σία αποκάλυψαν τους «εχθρούς» που πολεμούν: την Ευρώπη, την παγκοσμιοποίηση, τον ελεύθερο ανταγωνισμό, τη Γερμανία, τους επιχειρηματίες, τις πολυεθνικές, τους πλούσιους, τις αγορές, τις τράπεζες, τους μετανάστες…

Κοίτα ποιος μιλάει… Αν η Γαλλία βρίσκεται σε αδιέξοδο, φταίνε οι «άλλοι» και όχι το πανταχού παρών και ταυτόχρονα δυσκίνητο γαλλικό κράτος ή οι δημόσιες δαπάνες, πολύ πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Πρακτικά όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι (πλην του Φιγιόν και του Μακρόν) πρότειναν περισσότερες δαπάνες, περισσότερες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων. Σε ποιο κόσμο ζουν; Οι δημόσιες δαπάνες της Γαλλίας ανέρχονται στο 57% του ΑΕΠ και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 6 εκατομμύρια. Αν ίσχυαν τα κριτήρια των υποψηφίων προέδρων, τότε η Γαλλία θα έπρεπε να έχει τις καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες του κόσμου και την πιο ανεπτυγμένη οικονομία! Και η γαλλική αποικία Γουινέα, η οποία ζει από δημόσιες επιδοτήσεις, θα έπρεπε να είναι ο παράδεισος επί γης -αλλά δεν είναι.

Σχεδόν κανείς από τους υποψηφίους προέδρους της Γαλλίας δεν ανέφερε τις μεταρρυθμίσεις που γίνονται σε άλλες χώρες. Εξάλλου, όσα γίνονται στο εξωτερικό θεωρούνται σχεδόν απειλή.

Δύστυχη Γαλλία!

Ο κίνδυνος για την Ευρώπη, στις εκλογές που μένει να γίνουν σε Γαλλία και Γερμανία, δεν είναι η ακροδεξιά. Αυτή πήρε το μάθημά της σε Ολλανδία και Αυστρία, στέλνοντας τους ακροδεξιούς στην ιδεολογική σπηλιά τους. Θα το πάρει και στη Γαλλία. Οταν οι ψηφοφόροι βρεθούν πίσω από το παραβάν, βάζουν σταυρό στην κοινή λογική, όχι στο μίσος, επιλέγουν Ευρώπη, όχι σκοτεινές δυνάμεις.

Ο κίνδυνος για την Ευρώπη είναι οι νεο-κομμουνιστές. Αυτή η νέα μάστιγα που ξεπήδησε στην ΕΕ, μετά την κρίση του ευρώ και τους τριγμούς που προκάλεσε στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αυτοί οι λαϊκιστές της Αριστεράς που βυσσοδομούν κατά της Ενωσης, υπόσχονται δισεκατομμύρια επιδοτήσεις και αναμασούν Τραμπ-ικά συνθήματα κατά του «συστήματος».

Ο Μάρτιν Σουλτς στη Γερμανία μπήκε κι αυτός στον πειρασμό. Ανακαλύπτοντας κάπως αργά την αριστερή φρασεολογία, μετά από χρόνια υπηρεσίας στις ευρω-δομές, ο υποψήφιος του SPD υπόσχεται να κυβερνήσει με τους νεο-κομμουνιστές του Die Linke αν εκθρονίσει την Άνγκελα Μέρκελ. Προεκλογικό κόλπο, ίσως, αλλά επικίνδυνο.

Θα διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη: ακροδεξιοί και νεοκομμουνιστές, οι νέες απειλές της Ευρώπης, θα ηττηθούν μαζικά μέσα στο 2017. Γιατί μπορεί η Ευρώπη και η ελεύθερη οικονομία να μπάζουν νερά, αλλά οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν εμπιστεύονται τα κακέκτυπα του Μαρξ. Βλέπουν τι γίνεται στην Ελλάδα.