Στο Αιγαίο δεν υπάρχουν ελληνοτουρκικές διαφορές, αλλά τουρκική επιθετικότητα.
Το βράδυ της Πέμπτης 6 Οκτωβρίου, επικράτησε ένταση στο δείπνο των ηγετών στην Πράγα όταν πήρε τον λόγο ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, εν ολίγοις, κατηγόρησε απρόκλητα την Ελλάδα ότι ανεβάζει την ένταση και ότι προκαλεί. Μήπως να δούμε λίγα ενδεικτικά στοιχεία για να επαληθεύσουμε ή να διαψεύσουμε τον Τούρκο ηγέτη;
Στη φρέσκια έρευνα -βασισμένη αποκλειστικά σε ελληνικά αρχεία που φορά έρχονται στο φως για πρώτη μετά από δεκαετίες- συνέλλεξα δεδομένα της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο, από το 1985 μέχρι σήμερα. Παρά το γεγονός ότι παρατίθενται οι τουρκικές παραβιάσεις σε αέρα και θάλασσα από το 1985, ωστόσο το έτος 2022 δεν είναι μέσα στην έρευνα… δεν το «πρόλαβα». Και όμως, πρόκειται για μια χρονιά ρεκόρ στην ιστορία της εναέριας τουρκικής επιθετικότητας τα τελευταία 40 χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ.
Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ επανέλαβε τις κατηγορίες ότι η Ελλάδα «κλείδωσε» τουρκικά μαχητικά που εκτελούσαν δραστηριότητες του ΝΑΤΟ, σημειώνοντας ότι αυτό «δείχνει πως η Ελλάδα έχει γίνει τόσο αλαζονική που αγνοεί βασικά αρχές και αξίες του ΝΑΤΟ».
Μα, μόνο το πρώτο εννεάμηνο του 2022 οι Τούρκοι πιλότοι έχουν παραβιάσει τα ελληνικά εναέρια σύνορα 7.669 φορές με μαχητικά κατασκευασμένα από τους Συμμάχους. Πρόκειται για 20 φορές περισσότερες παραβιάσεις από το 1985!
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, το κόστος αποστολής ενός F-16 για αναχαίτιση ανέρχεται σε 10.000 περίπου ευρώ (όσο διαρκεί μια ωριαία πτήση). Πρόκειται για ποσοστό ρεκόρ εδώ και σχεδόν 40 χρόνια. Επίσης, οι Τούρκοι πιλότοι πέταξαν 189 φορές πάνω από ελληνικό έδαφος, σχεδόν τετραπλάσιες φορές από τις 48 του 2021.
Μήπως έχουν ανάλογα στοιχεία οι Τούρκοι εναντίον των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων;
Υπενθυμίζεται ότι τη δεκαετία του 1970, Έλληνες διπλωμάτες –που βέβαια ακολουθούσαν πολιτικές εντολές- προκειμένου να πείσουν για την ορθότητα της πολιτικής για ένταξη στην ΕΕ (ΕΟΚ τότε) δεσμεύονταν ότι η Τουρκία εκείνη την περίοδο «ασκούσε πολιτική προπαγάνδας» και «παρενοχλήσεων» μόνο για όσο χρόνο διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις και διατηρούνταν η εκκρεμότητα της ένταξης στην ΕΟΚ. Ήταν πεπεισμένοι –αφέλεια;- πως μόλις η Ελλάδα γινόταν πλήρες μέλος της ΕΟΚ τότε «η Τουρκία ούτε θα μπορούσε ούτε θα είχε συμφέρον να παρενοχλεί».
Άραγε συνέβη κάτι από αυτά; Η τουρκική εξωτερική πολιτική έγινε πιο επιθετική τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο, το βόρειο τμήμα της οποίας μάλιστα αναγνώρισαν ως ανεξάρτητο κράτος δύο χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Μετά μπήκαμε στη δεκαετία του 1990 και η τουρκική Βουλή κατέστησε το casus belli εναντίον της Ελλάδας εθνική πολιτική, δίχως οι Ευρωπαίοι να «κουνηθούν».
Το στοίχημα κάθε ελληνικής κυβέρνησης και των υπηρεσιών της είναι να πείσουν τη διεθνή κοινή γνώμη –και κάποιους δύσπιστους εγχώριους- ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχουν ελληνοτουρκικές διαφορές, αλλά τουρκική επιθετικότητα. Τα στοιχεία, οι αριθμοί και οι τοποθετήσεις υπάρχουν, αρκεί να αξιοποιηθούν.
