Tου Ηλία Κουσκουβέλη*

Ο πρωταρχικός κανόνας για τις διαπραγματεύσεις είναι ότι δεν προσέρχεσαι σε αυτές αν το κλίμα δεν είναι ευνοϊκό για να πετύχεις τον στόχο σου. Και αυτός ο πρωταρχικός κανόνας παραβιάσθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.

Ποτέ, ούτε από τον ίδιο, ούτε από κάποιο μέλος της κυβέρνησής του, δεν μας εξηγήθηκε για ποιον λόγο ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις. Τι ήταν εκείνο που έκανε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να αισιοδοξεί ότι ο καλός» Ακιντζί θα έπειθε τον Ερντογάν ή ότι ο τελευταίος θα ήταν τόσο μεγαλόκαρδος που θα υποχωρούσε στο εδαφικό, θα παραιτούνταν των εγγυήσεων και θα απέσυρε τα στρατεύματα κατοχής;

Η ερώτηση αυτή είναι προφανής και βασανίζει το μυαλό οποιουδήποτε έχει την ελάχιστη επαφή με τα διεθνή. Μιλάμε για τον Ερντογάν, εκείνο τον ηγέτη που διεξάγει πολέμους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που ονειρεύεται τα μεγαλεία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και που, ανεξαρτήτως κόστους για τους πολίτες και την χώρα του, θέλει να αντικαταστήσει τον Κεμάλ στην θέση του πατέρα του έθνους.

Και ενώ τίποτε δεν έχει αλλάξει σε σχέση με τον Ερντογάν, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παραβιάζει για δεύτερη φορά τον ίδιο κανόνα. Γιατί αν είχε – έστω και λανθασμένα – την αίσθηση ότι η απερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να πιέσει την Τουρκία και τον Ερντογάν, τώρα τα πράγματα διαφοροποιούνται. Στις 20 Ιανουαρίου ένοικος του Λευκού Οίκου θα είναι ο Τραμπ και ουδείς γνωρίζει ποια είναι η θέση του για το Κυπριακό. Το μόνα που γνωρίζουμε είναι πως φέρεται να έχει κάποιες πρώτες επαφές με τον Ερντογάν, φέρεται ότι έχει καλές σχέσεις με τον Σίσι και τον Νετανιάχου, και ο Υπουργός Εξωτερικών που προτείνει ήταν επικεφαλής της Exxon, η οποία πρόσφατα πήρε άδεια ερευνών σε ένα «οικόπεδο» της κυπριακής ΑΟΖ.

Τη στιγμή λοιπόν που τα πράγματα είναι θολά και αβέβαια και ο Ακιντζί, κατ’εντολή την Τουρκίας, εγκατέλειψε το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επωμιζόμενος το κόστος της αποτυχίας, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να τις ξαναρχίσει. Τι είναι εκείνο που τον κάνει να πιστεύει ότι θα πετύχει συμφωνία σε αυτό το μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον και στο εντελώς άγνωστο 2017;

Ας απαντήσει… κάποιος!

Υ.Γ. Απάντηση δεν θα είναι η απαξίωση προς οιονδήποτε εκφράζει κριτική άποψη ότι είναι Ελλαδίτης και ότι δεν αντιλαμβάνεται την κυπριακή πραγματικότητα. Αν δεν κάνω λάθος, οι Ελλαδίτες παραμένουν Έλληνες, όπως και οι ελεύθεροι Κύπριοι!

• Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
• Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Αμυντικών Αναλύσεων