Απο την αμερικανική προδοσία της Κύπρου (1974) στην σημερινή στρατηγική σχέση

- Advertisement -
του Παντελή Σαββίδη
1.-Χθές στην εκπομπή Πρίσμα της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης συνομίλησα με τον πρόεδρο του κόμματος ΕΔΕΚ Κύπρου Μαρίνο Σιζόπουλο. Είναι το κόμμα που ίδρυσε ο Βάσος Λυσαρίδης.
Ο Σιζόπουλος είναι χαρισματικός ρήτορας και έχει σπουδάσει ιατρική στο ΑΠΘ, τα χρόνια και της δικής μου φοιτητικής νεότητας. Τον είχα γνωρίσει, τότε, ως ένα δραστήριο μέλος της νεολαίας του κόμματος του Λυσαρίδη.
Την συνέντευξη θα την παρουσιάσω το βράδυ, στις 7μμ, και διαδικτυακά, οπότε όποιος ενδιαφέρεται θα μπορέσει να την δει.
Η τελευταία ερώτηση που έθεσα στον κ. Σιζόπουλο ήταν εκείνο το περίφημο έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Ζόζεφ Λούνς την περίοδο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο προς τον υφυπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ με το οποίο ενέκρινε μια στρατιωτική εισβολή και προέλαση της Τουρκίας στην μεγαλόνησο.
Το έγγραφο περιλαμβάνεται στον φάκελο της Κύπρου (τον κυπριακό φάκελο της Κύπρου, όχι τον ελληνικό). Πρόεδρος της Επιτροπής της Βουλής που διερεύνησε τα γεγονότα και συγκρότησε τον φάκελο ήταν ο κ. Σιζόπουλος.
Το έγγραφο αμφισβητήθηκε για την γνησιότητά του. Και αυτή ήταν η ερώτησή μου στον κ. Σιζόπουλο.
Η απάντησή του ήταν πως το περιεχόμενο της επίμαχης επιστολής επιβεβαιώθηκε και αν ΔΕΝ είναι γνήσιο ας το διαψεύσει το ΝΑΤΟ.
Το σημαντικό είναι ότι ο κ. Σιζόπουλος θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη στις 7 Μαρτίου και στις 7 το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Θεσσαλονίκης θα παρουσιάσει το βιβλίο του με πολλά τέτοια στοιχεία.
Την προηγούμενη ημέρα, Δευτέρα 6 Μαρτίου, θα μιλήσει μαζί με τον Στρατηγό Ηλία Λεοντάρη στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Συκεών.
2.-Το δεύτερο που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως απο την επίσκεψη του κ. Μπλίνκεν σε Τουρκία και Ελλάδα δεν ανακοινώθηκε τίποτε εντυπωσιακό. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να συζητιώνται πολλά αλλά τίποτε να μην γίνεται γνωστό. Θα φανεί απο τις διαρροές που θα κάνουν οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί. Διότι στην Αθήνα επικρατεί σκληρό ανατολικού τύπου καθεστώς σε ό,τι αφορά την ενημέρωση. Επειδή υπάρχει ένα ξεχαρβάλωμα στο διαδίκτυο δημιουργείται η εντύπωση πως υπάρχει ελευθερία στην ενημέρωση. Η διεθνής κατάταξη της χώρας αποκαλύπτει την ποιότητά της.
Απο το φλύαρο κοινό ανακοινωθέν της συνάντησης Δένδια-Μπλίνκεν ας κρατήσουμε την αναφορά στα F-35, την επίμονη και αναβαθμισμένη αναφορά στην Αλεξανδρούπολη και την συχνή υπογράμμιση της στρατηγικής σχέσης Ελλάδας-ΗΠΑ.
Απο την αμερικανική προδοσία της Κύπρου (1974) στην σημερινή στρατηγική σχέση.
Οι ΗΠΑ έχουν μια ιστορική υποχρέωση: να επανορθώσουν το έγκλημα της παράδοσης της Κύπρου στους Τούρκους.
3.-Το τρίτο σημείο που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι η διαπίστωση απο την ομιλία Πούτιν προς το έθνος πως οδηγεί την Ρωσία ακόμη ανατολικότερα. Στο τείχος που υψώνει η Δύση, οικοδομεί δίπλα του το δικό του τείχος. Ο κόσμος ξαναδιαιρείται. Η παγκοσμιοποίηση που ζήσαμε δεν εξυπηρετεί. Έβαζε στο παιχνίδι και άλλους, ανεπιθύμητους παίκτες.
spot_img

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν κατευθύνεται από… ιστορικές υποχρεώσεις. Εξάλλου μπορούμε να πούμε ότι έχουν διαπράξει από αυτή την άποψη πολλές “προδοσίες” μερικές εκ των οποίων και έναντι του ίδιου τους τον λαό.

    Είναι περισσότερο κρίσιμο και άκρως σημαντικό να μπορέσουμε να συνδιάσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα (όταν τέλος πάντων αποκτήσουμε τέτοια) με εκείνα των ΗΠΑ και γενικότερα της Δύσης. Μια συζήτηση για συνεκμετάλλευση περνάει μέσα από την εθνική μας ασφάλεια (επί του παρόντος το μοναδικό διεθνώς αναγνωρίσιμο και διατυπώσιμο εθνικό μας συμφέρον). Ωστόσο η εθνική μας ασφάλεια εξαρτάται άμεσα από την δυνατότητα της τουρκίας να την απειλήσει εκτός των νατοϊκών ορίων (αφού είναι σαφές, από το παρελθόν, ότι δεν μπορεί να την απειλήσει κινούμενη εντός των νατοϊκών πλαισίων). Εδώ θα μπορούσε να συζητηθεί με τις ΗΠΑ ο τρόπος με τον οποίο οι τελευταίες θα μπορούσαν να δώσουν εγγυήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο οφείλουμε να τονίσουμε στις ΗΠΑ ότι όσο η τουρκία απομακρύνεται από το νατο, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται για την εθνική μας ασφάλεια και η παραμονή της στο νατο περνάει μέσα από την εκδημοκράτισή της. Εάν οι ΗΠΑ δεν διαφωνούν με αυτή την εκτίμηση τότε θα μπορούσε να συζητηθεί ένας ευρύτερος μηχανισμός άντλησης και κατανομής του ορυκτού πλούτου της ανατολικής μεσογείου, ωστόσο με συγκεκριμένα προαπαιτούμενα ειδικά στον τομέα πολιτικών και πολιτειακών μεταρρυθμίσεων στην τουρκία. Οι δε πολιτικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να υπάρχει πολυκεντρικότητα στην εξουσία και διαχωρισμός εξουσίας και σωμάτων ασφαλείας. Η πολυκεντρικότητα τέλος θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσα από μια ομοσπονδιοποίηση της χώρας.

    Εάν οι φίλοι μας περιμένουν από τον ελληνικό λαό να διαπραγματευθεί την εθνική του κυριαρχία, τότε επιμένουμε ότι η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται μονομερώς από αυτή την βάση.

  2. Σίγουρα ο τίτλος του άρθρου δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα.
    Η προδοσία της Κύπρου δεν ήταν Αμερικανική ,αλλά του Έλληνα Ταξιάρχου Ιωαννίδη , που επέβαλε το στρατιωτικό Πραξικόπημα εναντίον του εκλελεγμένου -έτσι το λένε οι Ελληνοκύπριοι-Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου , γιατί χωρίς αυτό δεν θα αποτολμούσε-όπως δεν απετόλμησε από το 1964-να εισβάλλει στις 20 Ιουλίου 1974 στην Κύπρο .
    Η Αμερικάνικη ”προδοσία” αφορά στην εγκατάλειψη της Ελλάδος και της Κύπρου -συνολικά- κατά την επέκταση της τουρκικής εισβολής με τον αποκαλούμενο Β’ Αττίλα στις 14 Αυγούστου 1974 και την κατάληψη του 38% του εδάφους της , εγκατάλειψη η οποία και διατυπώθηκε στο ΝΑΤΟ και επέβαλε την εθνική απάντηση του τότε πρωθυπουργού μας Κωνσταντίνου Καραμανλή να αποσύρει τις Ένοπλές Δυνάμεις μας από αυτήν την Στρατιωτική Συμμαχία.
    Ο κ. Σιζόπουλος -και πολλοί άλλοι- με ένα αμφιβόλου γνησιότητος έγγραφο του τότε Γ.Γ του ΝΑΤΟ Λούνς (τέτοια έγγραφα -αν υπάρχουν -δεν γίνονται φέιγ-βολάν) προσπάθησαν και προσπαθούν να στηρίξουν Αμερικανική προδοσία γιατί ταγμένοι πιστά στον αδέσμευτο Μακάριο -τον Κάστρο της Μεσογείου τότε-δεν ήθελαν να αμαυρώσουν την προσωπικότητά και εικόνα του , η οποία για πολλούς αντικειμενικούς πολιτικούς παρατηρητές με τα 13 σημεία του τον Δεκέμβριο του 1963 -και συνεπίκουρο τον Γρίβα-δίχασε πλήρως τους Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους και αργότερα με την απόρριψη του Σχεδίου Άτσεσον και τους Ελλαδίτες.
    Τώρα ο σοσιαλιστής κ.Σιζόπουλος ψήφισε ”με τα δύο χέρια” τον νεοεκλεγέντα ”Δεξιό” Πρόεδρο κ. Νίκο Χριστοδουλίδη , που είναι περισσότερο από όλους ”αμερικανόφιλος” και φαίνεται ότι θα στηριχτεί από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και φυσικά Ε.Ε για όσο γίνεται πιο λειτουργική λύση του Κυπριακού , που -όπως και να το κάνουμε-δεν θα είναι ύστερα από 50 χρόνια τουρκικής κατοχής ”εθνικά υπερήφανη”.
    ΤΕΛΟΣ Η ΡΩΣΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ , ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1945.

    • Για το σημείο της απόσυρσής μας από το στρατιωτικό σκέλος του νατο και ποιούς σκοπούς αυτή τελικά εξυπηρέτησε υπάρχουν πολλές απόψεις. Όντως οι ΗΠΑ φαίνεται ότι με διάφορους τρόπους προειδοποίησαν για το επερχόμενο πραξικόπημα Ιωαννίδη τόσο ενάντια στον Παπαδόπουλο όσο και ενάντια στον Μακάριο. Αλλά το κατά πόσο αυτές οι προειδοποιήσεις συνιστούν σοβαρή προσπάθεια αποτροπής ή απλά ελιγμό για να δικαιολογηθούν εκ των υστέρων οι (μή) ενέργειες των ΗΠΑ αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων.
      Σίγουρα τόσο ο Ιωαννίδης, όσο και οι πρωταίτιοι της 21ης Απριλίου είχαν σχέσεις με την CIA. Οι τελευταίως δημοσιοποιημένες ηχογραφήσεις, τουλάχιστο τμήματα αυτών, καταδεικνύουν ότι ο Ιωαννίδης όχι μόνο απέτρεψε την αντιμετώπιση της εισβολής αλλά είχε συμφωνήσει στην διχοτόμηση της Κύπρου με απόδοση ενός μικρού θύλακος του νησιού στους τούρκους. Αυτό το στοιχείο τον κάμει όντως να ενεργεί ως προδότης, αλλά αυτό σίγουρα δεν αθωώνει τους αρχηγούς των όπλων Μπονάνο, Αραπάκη και Παπανικολάου, όπως και τους Καραμανλή και Μακάριο. Ο Ιωαννίδης είχε την ευκαιρία να μιλήσει και να προσφέρει έστω εκ των υστέρων. Δεν το έκαμε για λόγους τους οποίους έως σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω.

      • Άργησα να δω την απάντησή σας ,αλλά για να κατασταλάξετε στην πληρέστερη αλήθεια για τα γεγονότα εκείνα διαβάστε τα βιβλία και του μακαρίτη Ψυχάρη και το πρόσφατο του κ. Παπαχελά.
        Η αφέλεια-αν μη τι άλλο- του Ιωαννίδη δεν παιζόταν και γιαυτό ”την κοπάνησε” από το Συμβούλιο των Αρχηγών υπό τον Γκιζίκη .
        ΤΟΥΣ ΠΑΓΙΔΕΨΕ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΑΝΤΊ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ Ο ΔΕΙΛΟΣ .

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
37,300ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα