του Παντελή Σαββίδη
Για όσους περάσαμε απο την Ιταλία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης υπήρξε σημείο αναφοράς.
Η Ιταλία, τότε, ήταν το καλύτερο πολιτικό εργαστήριο του κόσμου. Δεν γνωρίζω αν το φαινόμενο επαναλήφθηκε. Σε εκείνο το κλίμα και με το βάρος της δικτατορίας ο Χαραλαμπίδης εμβάθυνε πολιτικά. Άνοιξε τους ορίζοντές του και προσάρμοσε τις προσλήψεις του στην ελληνική πραγματικότητα και στην θέση της χώρας.
Ήταν ένα κράμα πολιτικού αγωνιστή και διανοούμενου. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα του άρεζε η πολιτική του κοινοβουλίου. Ήταν ένας μαχητής στη ζωή και στον πολιτικό στίβο.
Απο τα καινοτόμα μυαλά της μεταπολίτευσης παρήγαγε πολιτική. Σε αυτόν οφείλεται το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στα απελευθερωτικά κινήματα και το ενδιαφέρον του για τον τρίτο κόσμο. Έθεσε θεωρητικά ζητήματα σοσιαλιστικής αυτοδιαχείρισης και δημιούργησε πολιτική τάση στο ΠΑΣΟΚ. Ήταν υπέρ της καταστατικής κατοχύρωσης των τάσεων στο Κίνημα. Απο τους ανθρώπους που αποδεχόταν ο Ανδρέας, χωρίς τον οποίο δεν μπορούσε ούτε ο ίδιος να ανεχθεί το ΠΑΣΟΚ, ούτε το μετα-ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ τον Χαραλαμπίδη.
Μαζί με μια ομάδα ποντίων διανοουμένων έθεσαν το ζήτημα της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, η οποία αναγνωρίσθηκε απο την βουλή το 1994. Πρωτοστάτησε στην προβολή της γενοκτονίας των χριστιανικών λαών της Ανατολής τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό. Πρότεινε τη δημιουργία μιας πόλης στη Θράκη με την ονομασία Ρωμανία. Άνοιξε ορίζοντες πνευματικούς και πολιτικούς. Πρωταγωνίστησε στην ιδέα της περιφερειακής ανάπτυξης.
Οι προσωπικές μου σχέσεις μαζί του ενώ στην αρχή και για μεγάλο διάστημα ήταν άριστες, κατέληξαν να μην είναι καλές. Το φέρω βαρέως την ημέρα που τον αποχαιρετώ.
Καλό Ταξίδι Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Άφησες το αποτύπωμά σου στη χώρα και στον ποντιακό ελληνισμό.
Δυστυχώς ,κύριε Σαββίδη , δεν άφησε πολιτικό αποτύπωμα ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης , γιατί κανένας στο κόμμα που συνίδρυσε το 1974 δεν τον ”μιμήθηκε” και ούτε καν τον ανέφερε μετά το 1996.
Ο Μιχάλης ήταν μοναχικός και αναχωρητής με μεγάλη αυτοεκτίμηση και ενίοτε απόλυτος και -εκτιμώ- πως δεν τιμήθηκε όσο έπρεπε από τον Ποντικό Ελληνισμό.
Ελπίζω ,ως συντοπίτης του, να προωθήσει κάποιος τις ιδέες του και τα βιβλία του .
Διόρθωση ”Ποντιακό Ελληνισμό ” και ”συντοπίτης μου ”.Απολογούμαι.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης: «Aπό τις δεκαετίες του ’80 και ’90, οι Έλληνες υφίστανται μια αντί-εκπαίδευση. Έχουν μπει σε μια σφαίρα υποβάθμισής τους – ηθικής και νοητικής…
https://antifono.gr/synentefxi-michalis-charalabidis/
Ποιου κόμματος τις κυβερνήσεις είχαμε στις δύο 10ετίες;;;.