Τις ημέρες που συζητείται ο ετήσιος προϋπολογισμός και στο πλαίσιο της στάσης που πρόκειται να τηρήσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην ψηφοφορία για τις αμυντικές δαπάνες ανακύπτει μια συζήτηση περί «βουτύρου ή κανονιών». Το φετινό εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε από τη Νέα Αριστερά.
Ωστόσο, πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό το δίλημμα; Σύμφωνα με τον Νίκο Δένδια, μάλλον καθόλου. «Η πραγματικότητα είναι ότι εάν δεν έχεις δυνατότητα να υπερασπίσεις τον εαυτό σου, δεν πρόκειται να φας βούτυρο. Δεν πρόκειται να φας οτιδήποτε. Η Ελλάδα δεν είναι στη γεωγραφική θέση του Λουξεμβούργου. Η Ελλάδα δεν έχει επιλογή. Για να επιβιώσει είναι αναγκασμένη να έχει μια επαρκή αμυντική ικανότητα», σημείωσε προ ημερών ο υπουργός Εθνικής Αμυνας.
Κάθε άνθρωπος που γεννήθηκε στο νοτιοανατολικό άκρο της Βαλκανικής αντιλαμβάνεται το επιχείρημα του κ. Δένδια. Εντούτοις, τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης εναντιώνονται στα εξοπλιστικά προγράμματα, είτε καταψηφίζοντας τις αμυντικές δαπάνες στη Βουλή είτε εξαπολύοντας μύδρους περί των σχετικών διαδικασιών. Χίμαιρα, αυταπάτη ή (πολιτική) σκοπιμότητα;
Τους… ξινίζουν τα F-35
Οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης ποικίλλουν. Το διαχρονικά εναντίον των εξοπλιστικών ΚΚΕ, επί παραδείγματι, καταδίκασε την επικείμενη αγορά μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-35 από τις ΗΠΑ. Ο λόγος; Το ότι το συγκεκριμένο εξοπλιστικό πρόγραμμα «δεν έχει σχέση ούτε με την άμυνα ούτε με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας» αλλά «υπηρετεί τη συμμετοχή της Ελλάδας στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς και πολέμους στην περιοχή και την υποδαύλιση της κούρσας εξοπλισμών με την Τουρκία».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος είχε διαφωνήσει με την αγορά των F-35 διότι, όπως είχε «αποκαλύψει», είναι ελαττωματικά. Μάλιστα, είχε κάνει την καινοφανή πρόταση αντί για μαχητικά αεροσκάφη από τις ΗΠΑ, να προμηθευτεί η Ελλάδα πυραύλους Κuzgun από την Τουρκία.
Σφοδρή είναι και η εναντίωση της Νέας Αριστεράς στα F-35. «Δεν χρειαζόμαστε άλλους εξοπλισμούς», εκτιμούν στο κόμμα του Αλέξη Χαρίτση, διαβλέποντας ότι η απόκτηση των μαχητικών συνδέεται «με την πορεία στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης και μας απομακρύνει από τον στόχο της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή μας».
Ναι, μάλλον, ίσως
Το ΠΑΣΟΚ υπερψηφίζει τις αμυντικές δαπάνες και αυτό αναμένεται να πράξει και φέτος, όπως γνωστοποίησε ο βουλευτής Ηλείας και τομεάρχης Εθνικής Αμυνας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μιχάλης Κατρίνης. «Η εθνική μας ευθύνη επιβάλλει την ψήφιση των αμυντικών δαπανών, αλλά συνοδεύεται από σοβαρές επιφυλάξεις και απαιτήσεις για διαφάνεια και εξορθολογισμό», πρόσθεσε ο κ. Κατρίνης.
Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια κατάσταση που στοιχηματικά ομοιάζει με «1Χ2». Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, από την Κουμουνδούρου δεν υπήρχε καθαρή γραμμή για το θέμα των αμυντικών δαπανών. Η πλευρά Πολάκη φέρεται να πρότεινε καταψήφιση, κάποιοι άλλοι την υπερψήφιση, με σχετικά ασφαλή επιλογή να αποτελεί το «παρών».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση καταψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες, με εξαίρεση το 2023, όπου επί προεδρίας Κασσελάκη τις υπερψήφισε. Για την ιστορία, ο πρώην υπουργός Αμυνας, αρχηγός ΓΕΕΘΑ και προσφάτως ανεξαρτητοποιηθείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης, φέρεται ότι θα υπερψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες.
Παρασκηνιακά, στελέχη του κόμματος υποστήριζαν ότι η αλλαγή στάσης οφείλεται σε μια «ηθική πίεση» που ένιωσαν από την κοινή γνώμη. Ή απλώς συνειδητοποίησαν ότι το πατριωτικό αφήγημα δεν μπορεί να υποστηριχθεί μόνο με τη χρήση ρήσεων του αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Το αμαρτωλό παρελθόν
Είναι γεγονός ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα εν Ελλάδι έχουν βεβαρημένο παρελθόν. Τα σκάνδαλα των υπουργών κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, του μακαρίτη Άκη Τσοχατζόπουλου αλλά και η υπόθεση του Γιάννου Παπαντωνίου (ο οποίος πρόσφατα αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών), έχουν δημιουργήσει στους πολίτες μια αρνητική προδιάθεση για τα εξοπλιστικά. Όμως η απόκτησή τους και δη με όρους διαφάνειας είναι αναγκαιότητα για την εθνική επιβίωση.
Όταν ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργού Εξωτερικών, ο Γιώργος Γεραπετρίτης τόνισε ότι αποτελεί καθημερινό χρέος «η αδιαπραγμάτευτη υπεράσπιση της κυριαρχίας και της εθνικής μας υπόστασης». Και προς τούτο, εκτός από διπλωματία, απαιτείται και «ατσάλι». Ή όπως το έθεσαν οι Λατίνοι: Si vis pacem, para bellum (Εάν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο).