του Παντελή Σαββίδη
Και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου γίνονται προσπάθειες να προβληθεί μια αλλαγή κλίματος στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. “Τρέχει, όμως, κάτι σημαντικότερο”;
Οι δημόσιες σχέσεις αντικατέστησαν, μετά τους σεισμούς, την ένταση που μπορούσε να εξελιχθεί και σε κάποιο είδος επεισοδίου. Το κλίμα άρχισε να αλλάζει σε πολιτικό επίπεδο μετά την επίσκεψη του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν σε Αθήνα και Άγκυρα.
Το τι διημείφθη κατά τις επισκέψεις αυτές μόνο ως εικασία μπορεί να διατυπωθεί. Σίγουρα, όμως, μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα από την συμπεριφορά, τις δηλώσεις και την κινήσεις των δύο χωρών.
Στην τρέχουσα επικαιρότητα είχαμε τις προηγούμενες ημέρες τα ευχετήρια μηνύματα Ερντογάν προς Μητσοτάκη και Τσαβούσογλου προς Δένδια τα οποία στην Αθήνα προβλήθηκαν ως αλλαγή στις σχέσεις των δύο χωρών.
Είναι υπερβολή η εκτίμηση αυτή αλλά κάτι- το τι θα φανεί στο μέλλον- πάει να αλλάξει. Όχι επί της ουσίας αλλά επί δευτερευόντων ζητημάτων τα οποία μπορεί να εκτονώσουν την ένταση.
Σημείο τομής στην πολιτική της γειτονικής χώρας θα είναι οι εκλογές της 14ης Μαϊου. Μια νίκη της αντιπολίτευσης διακρίνεται από τις δημοσκοπήσεις και τα δημοσιεύματα των τουρκικών ΜΜΕ αλλά οι σοβαρότεροι τούρκοι αναλυτές είναι επιφυλακτικοί. Στο κρίσιμο ερώτημα ποιος θα κερδίσει προβάλλουν ένα μεγαλοπρεπές Χ.
Υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι τις εκλογές που μπορεί να αλλάξει το κλίμα αλλά λογικά, στο σημείο που βρίσκονται σήμερα τα πράγματα, κουρδικός παράγων θα μπορούσε να κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών. Και οι Κούρδοι φαίνεται να κλείνουν προς την αντιπολίτευση.
Πέρα από την ικανοποίηση της Αθήνας για την υποστολή της έντασης θα πρέπει να αναλυθεί η επόμενη ημέρα στην Τουρκία όχι στη βάση εκτιμήσεων, προβλέψεων ή διαισθήσεων αλλά σεναρίων. Είναι μια νέα τάση στην αντιμετώπιση των εξελίξεων που βασίζεται στην λεπτομερή ανάλυση των πιθανών σεναρίων. Και σε ό,τι αφορά τις εκλογές στην Τουρκία, τα σενάρια της μεγάλης εικόνας είναι δύο. Νίκη του Ερντογάν ή νίκη της αντιπολίτευσης. Τι σημαίνει- και πως αντιμετωπίζεται- το ένα σενάριο και τι το άλλο;
Το πιθανότερο, όμως, είναι πως οι δύο πλευρές ακολουθούν μια πολιτική που, μάλλον, υπαγορεύθηκε από το διεθνές δυτικό κέντρο. Μια πολιτική που αποβλέπει στην οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας, την προμήθειά της με F-16 και την ικανοποίηση αιτημάτων της- ως ένα βαθμό που εξυπηρετεί και τον διεθνή παράγοντα- και έχουν σχέση και με τα ενεργειακά. Η ήπια στάση και τα ανοίγματα της Τουρκίας προς την Ελλάδα (και αντιστρόφως) ευνοεί αυτό το σενάριο.
Έτσι, ο κ. Μπλίνκεν θα μπορούσε να παρουσιάσει στο Κογκρέσο και συγκεκριμένα στον κ. Μενέντεζ την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων για να υποχωρήσει ο πρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας στους όρους που θέτει για να συμφωνήσει στην πώληση των F-16 στην Άγκυρα. Με την στάση της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ουσιαστικά, διευκολύνει την τουρκική πολιτική σε βάρος ενός επίμονου υπερασπιστή των ελληνικών δικαιωμάτων στο Κογκρέσο. Ο κ. Μητσοτάκης, εκθέτει τον κ. Μενέντεζ που υπερασπίζεται τις ελληνικές θέσεις.
«Αδειάζει», δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση τους υποστηρικτές των ελληνικών θέσεων.
Τα ίδια έκανε η κυβέρνηση και με την αλληλοϋποστήριξη Αθήνας- Άγκυρας στη συμμετοχή σε διεθνείς θεσμούς. Η Τουρκία θα υποστηρίξει την Ελλάδα ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (μια θέση περισσότερο εικόνας και λιγότερο ουσίας) και η Ελλάδα την Τουρκία για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ). Μια θέση ουσίας.
Η Κύπρος δια του κυβερνητικού εκπροσώπου αρνήθηκε να ακολουθήσει την Ελλάδα στην υποστήριξη της Τουρκίας προβάλλοντας το δικαιολογημένο επιχείρημα ότι δεν μπορεί η Κύπρος να τελεί υπό κατοχή και να ζητά τον τερματισμό του εμπάργκο σε βάρος των πλοίων και των αεροσκαφών της από τη μια, και η Ελλάδα να στηρίζει από την άλλη την κατοχική Τουρκία για να πάρει μια θέση στο Συμβούλιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού του ΟΗΕ.
Προφανώς, για την Αθήνα, που οι διαφωνίες της με τη Λευκωσία είναι συχνές, αυτά είναι λεπτομέρειες. Η σύνταξή της με την βούληση του διεθνούς κέντρου έχει μεγαλύτερη σημασία.
Η πολιτική της Αθήνας στο Κυπριακό συνεχίζει να είναι καταστρεπτική για τα συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης αναμείχθηκε στον προεκλογικό αγώνα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε βάρος του σημερινού προέδρου της Νίκου Χριστοδουλίδη.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Εστίας ο Νίκος Αναστασιάδης, τέως πρόεδρος της Κύπρου, κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη ότι προωθούσε το αίτημα των ΗΠΑ για διακοπή (!) των γεωτρήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της ΑΟΖ, προκειμένου να προχωρήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος!
Ανάλογη καταγγελία είχε κάνει παλαιότερα και ο αποθανών υπουργός εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Ρολάνδης ο οποίος δημοσίως δήλωσε πως ο Γιώργος Παπανδρέου πίεζε την κυπριακή κυβέρνηση να μην συμφωνήσει όσα δικαιούται ως ΑΟΖ με την Αίγυπτο για να μην δυσαρεστηθεί η Τουρκία.
Το κακό, βεβαίως, έχει βαθιές ρίζες. Μπορείτε να τις δείτε κάπου στο 74, αν και ανάγονται παλαιότερα, στη δήλωση που κάνει ο Γλαύκος Κληρίδης στον υπογραφόμενο όταν ως δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 του πήρε συνέντευξη, το 1995.
Η διάσταση μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας είναι υπαρκτή και επικίνδυνη και πρέπει να απασχολήσει την ελληνική πολιτική ηγεσία στη Βουλή αν και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει την ίδια πολιτική με την κυβέρνηση. Να αποκαλυφθούν οι προθέσεις τους και η πολιτική τους στον ελληνικό λαό ενόψει των εκλογών.
Την πολιτική σύγκλισης με την Ελλάδα ακολουθεί και η κυβέρνηση Ερντογάν καθώς αντιμετωπίζει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και εκλογικά αδιέξοδα.
Η τοποθέτηση του κ.Τσαγατάι Ερτσιγιές ως πρέσβη της Τουρκίας στην ελληνική πρωτεύουσα σηματοδοτεί αυτήν την αλλαγή τακτικής. Ο κ. Ερτσιγιές διετέλεσε τα τελευταία χρόνια διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων και Ναυτιλίας στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Εκφραστής της συγκρατημένης πολιτικής και όχι επέκτασης της τουρκικής ΑΟΖ στα όρια της λεγομένης «Γαλάζιας Πατρίδας» δέχθηκε τα πυρά του ναυάρχου ε.α. και «πατέρα» της «Γαλάζιας Πατρίδας» Τζέμ Γκιουρντενίζ επειδή στον λογαριασμό της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα στο Twitter ανήρτησε την ελληνική σημαία την ημέρα της εθνικής επετείου.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εθνικιστικής τουρκικής εφημερίδας της αντιπολίτευσης Sozcu ο Γκιουρντενίζ είπε ότι η εν λόγω θέση ήταν “ντροπιαστική”. Δηλώνοντας ότι αρχικά νόμιζε ότι ο λογαριασμός ήταν ψεύτικος και μετά εξεπλάγη όταν είδε τον επίσημο λογαριασμό, ο τούρκος ναύαρχος ε.α. επεσήμανε ότι η ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα δεν γιόρτασε την ημέρα της ανεξαρτησίας της Τουρκίας και τόνισε: Η πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα γιορτάζει την απελευθέρωση της Ελλάδας από την Τουρκική κυριαρχία. Είναι ντροπιαστικό. Καμία αμοιβαιότητα! Η Ελλάδα δεν εκπέμπει μηνύματα στις ειδικές ημέρες της Τουρκίας. Τότε γιατί στέλνει η πρεσβεία μας;»
Είναι ευνόητο ότι και η κυβέρνηση Ερντογάν υφίσταται τις συνέπειες της υποστολής της εθνικιστικής της παράκρουσης αλλά η αλλαγή τακτικής επιβάλλεται από την νέα πραγματικότητα.
Οι σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας θα περάσουν μια περίοδο εκτόνωσης της έντασης. Το πόσο θα κρατήσει αυτή η εκτόνωση και αν δρομολογηθούν και άλλες εξελίξεις θα εξαρτηθεί από το μετεκλογικό τοπίο στην Τουρκία- και στην Ελλάδα- και από την νέα διεθνή ισορροπία που θα προκύψει μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Προς στιγμήν, η ελληνική κυβέρνηση ας φροντίσει να καλύψει το χάσμα με την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι διαιρέσεις, έχει αποδείξει η ελληνική ιστορία, οδηγούν σε καταστροφές.
Να γράψω-”εξομολογηθώ” εξαρχής την ”αμαρτία” μου .
Θέλω την εξωτερική πολιτική της Πατρίδος μου να την διαμορφώνουν οι αρμόδιοι-πρωθυπουργός, υπουργός εξωτερικών με τους βοηθούς τους διπλωμάτες- και όχι οι αυτοαποκαλούμενοι αναλυτές ,δημοσιογράφοι, ”ομάδες πίεσης” και σχολιαστές του διαδικτύου.
Όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα να κρίνουν και να κατακρίνουν τις όποιες Συμφωνίες υπογράφονται και κυρώνονται -όπως ας πούμε την Συμφωνία των Πρεσπών-,όπως κρίνουν και κατακρίνουν τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις ,χωρίς φυσικά να μπορούν να αλλάξουν τα όποια δυσμενή αποτελέσματα και των Συμφωνιών και των δικαστικών αποφάσεων.
ΓΙΑΥΤΟ θα παραθέσω τμήματα από την χθεσινή συνέντευξη του ΥΠΕΞ κ. Δένδια στο ΘΕΜΑ ,που αγγίζει το θέμα του άρθρου.
” Η Ελλάδα έχει απόλυτη υποχρέωση να περάσει μέσα από την πόρτα που η Τουρκία άνοιξε , ασχέτως αν αυτό θα έχει ευτυχή κατάληξη ή είναι απλώς ένα παροδικό φαινόμενο , το οποίο όμως μόνο ο χρόνος μπορεί να το πει. Θα ήταν όμως ασυγχώρητο από την ελληνική πλευρά να μην επιχειρήσει να αξιοποιήσει αυτήν την αλλαγή.” ΚΑΙ αλλού.
” Η ελληνική στήριξη στην υποψηφιότητα των Τούρκων για την Γενική Γραμματεία της ΙΜΟ (Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοϊας , με έδρα το Λονδίνο ) ,-θέση την οποίαν κατείχε η Ελλάδα με ένα εξαίρετο Γενικό Γραμματέα τον ναύαρχο Ευθύμη Μητρόπουλο-. Αφορά την Γενική Γραμματεία ,στην οποίαν και εμείς μετέχουμε στο Διοικητικό της Συμβούλιο.”
Χαίρομαι και για την δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της ανεξάρτητης -και όχι Καλλικρατικής Περιφέρειας της Ελλάδος- Κυπριακής Δημοκρατίας ,στον οποίον όμως να θυμίσω – θυμίσουμε όλοι οι Έλληνες του ελληνικού κράτους ότι και η Κυπριακή Δημοκρατία έπαυσε να ταυτίζεται με την ελληνική εξωτερική πολιτική από της 21 Δεκεμβρίου 1963 με τα 13 Σημεία του Μακαρίου, την απόρριψη του Σχεδίου Άτσεσον τον Αύγουστο του 1964 και ήταν αυτή και μόνη που έδωσε ΚΑΙ αφορμή για τον διχασμό των δύο Κοινοτήτων ΚΑΙ δίχασε τους ελληνοκυπρίους με την ΕΟΚΑ Β΄ και τους Μακαριακούς , που ήταν η μοναδική αιτία που οι Ελληνοκύπριοι δεν πολέμησαν μέχρις εσχάτων ,ούτε παγίδεψαν τα σπίτια τους στους δύο Αττίλες ,για να πληρώσουν ακριβά οι Τούρκοι εισβολείς την κατάληψη του 40% του εδάφους της Κύπρου.
Τέλος δικαιολογώ πλήρως την δήλωση του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη στον κ. Σαββίδη το 1995 , που θα ήθελε να εμπλακεί η Ελλάδα , ασχέτως θετικού αποτελέσματος και για Κύπρο και Ελλάδα ,ενώ του εξηγήθηκαν οι λόγοι των τότε στρατιωτικών αδυναμιών μας.
Φυσικά μόνο στην απελπισία του δικαιολογώ την επιπόλαιη πρότασή του να ανοίξουμε στρατιωτικό μέτωπο με την Τουρκία στον Έβρο επί του Ψυχρού Πολέμου μάλιστα.
Κύριε Σαββίδη,
Συμφωνώ με το άρθρο σας. Το ενιαίο αμυντικό δόγμα έχει καταργηθεί πλέον και η Αθήνα αντιμετωπίζει την Λευκωσία σαν ξένο σώμα. Το 2021 η Λευκωσία έθεσε βέτο στις κυρώσεις τής ΕΕ κατά τής Λευκορωσσίας, αν προηγουμένως δεν επεβάλοντο παρόμοιες στην Τουρκία, η οποία είχε εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Αθήνα έμεινε απαθής. Δεν στήριξε την Κύπρο. Τι άλλο θέλετε;
Λεπτομέρεια που είναι σημαντική για εσάς που είστε ακριβολόγος. Το δόγμα λέγεται Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Όχι Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα.
Όντως, έχετε δίκιο κι ευχαριστώ για την διόρθωση. ΔΕΑΧ το έγραφαν.
Τεράστιο σφάλμα η εγκατάλειψή του.
Σημαντικό να διαβαστούν και τα άρθρα:
«Βόμβες» Ἀναστασιάδη ἐναντίον Μητσοτάκη
Μοντέλο «Συμφωνίας των Πρεσπών» και με την Τουρκία προτείνει ο Φίλης
Τελικώς όσοι διαβάσουν τα δύο άρθρα θα διαπιστώσουν στο πρώτο ότι ο κ Κωστή Χατζηκωστή γράφει στο βιβλίο του ”κάτι μου είπε ο κ. Αναστασιάδης (αλλά εγώ δεν το άκουσα από τον κ. Μητσοτάκη-που φυσικά δεν θα ασχοληθεί μαζί του-) και στο δεύτερο ότι ο κ. Νίκος Φίλης δεν είναι βουλευτής της Ν.Δ και απλώς υπερηφανεύτηκε πάλι για την Συμφωνία των Πρεσπών και φυσικά έκλεισε το μάτι σε κανένα νέο Αμερικανό μεσολαβητή Νίμιτς για τις Πρέσπες του Αιγαίου ,όταν έρθει στην εξουσία ο ΤσιπροΣύριζα.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΜΕ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ;;;
Όπως πάντα, σπεύδεις να προκαταλάβεις την γνώμη των άλλων. Εσύ “διάβασες” αυτά που ήθελες και διαστρεβλώνεις το περιεχόμενο των άρθρων κατά το δοκούν. Άσε τώρα και τούς άλλους να διαβάσουν και να βγάλουν τα δικά των συμπεράσματα. Δεν φορούν όλοι μπλε γυαλιά.
Η αντικειμενική ενημέρωση απαιτεί να δημοσιεύονται όλες οι πληροφορίες, δηλώσεις κλπ., ασχέτως τού γιατί γίνοονται:
Ο τέως ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης καταδικάζει Ελληνικά δημοσιεύματα για τις σχέσεις του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Αντί της παραπομπής στο άρθρο για την διάψευση Αναστασιάδη , (για την οποίαν σας ευχαριστώ και την ανέμενα )ΕΝΑ ΜΕΑ CULPA για την ανάρτηση στο προηγούμενο σχόλιο σας του άρθρου με τίτλο (”Βόμβες” Αναστασιάδη σε Μητσοτάκη) θα ήταν καλύτερο , όταν μάλιστα μου αποδώσατε με την απάντησή σας και διαστρέβλωση του περιεχομένου του συγκεκριμένου άρθρου.
Σιγά- σιγά ”θα μπείτε στο νόημα” και δεν θα προτρέχετε . (μη προτρεχέτω η γλώσσα της διανοίας).
Έχεις υπερβεί κάθε όριο προκλητικότητας και γελοιότητας. Ζητάς mea culpa εσύ, που δεν έχεις παραδεχτεί ούτε μία φορά ότι κάνεις λάθος. Ε, αϊ σικτίρ, γελοίε.
Να σα πως να μην αυτογελοιοποιήστε είναι περιττό ,αλλά εδώ με τα προηγούμενα σχόλια σας είναι αυταπόδεικτο.
Οι Βρυξέλλες στήριζαν την Κύπρο για τη θέση του ΓΓ του ΙΜΟ, η Ελλάδα την Τουρκία (!!).
Διαβάστε και το χθεσινό πρωτοσέλιδο τής ΕΣΤΙΑΣ: “Εκτίθεται η Ελλάς”. Είναι πολύ κατατοπιστικό για την “στήριξη” τής Ελλάδος στην Κύπρο. Δηλώνει ότι θα ψηφίσει τουρκική υποψηφιότητα για τον ΙΜΟ, την ώρα που η Κύπρος δηλώνει ότι θα υποβάλει υποψηφιότητα…