Ανήρτησα, χθες, μερικές φωτογραφίες απο την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης με τον τίτλο “Αθηναϊκή Γκλαμουριά” και ένα, μικρό, μέρος των συνομιλητών στο fb το σχολίασε αρνητικά. Συνήθως είναι οι άνθρωποι που αγαπούν παθολογικά το κόμμα τους, ακόμη και πέραν του ορθού λόγου. Μεταξύ αυτών και απόφοιτοι πανεπιστημίων που είδαν εμπάθεια σε μια κριτική συμβόλων. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Τόσο τους κόβει.
Ο τρόπος που παραλαμβάνει μια νέα κυβέρνηση την εξουσία είναι ενδεικτικός της πολιτικής νοοτροπίας της. Για τους …επιστήμονες που αδυνατούν να το αντιληφθούν, ο τρόπος έχει να κάνει με την σημασία που δίνουν στο γεγονός. Μια υπερδιόγκωση της βαρύτητας ενός φαινομένου που, πλέον, είναι μια καθημερινή διαχείριση. Η υπερδιόγκωση αυτή έχει την σημασία της: την δημιουργία δέους απέναντι στην εξουσία. Ενός κοινωνικού δέους που αποβλέπει στην εύκολη χειραγώγηση μιας κοινωνίας που θεωρεί κάτι σαν απίθανο ή αφύσικο να κάνεις κριτική στον πρωθυπουργό ή τους υπουργούς του. Και αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται συχνά στο fb.
Μπορεί να μην θέλουμε να το πιστέψουμε αλλά καθώς, πολιτιστικά, είμαστε μια υπανάπτυκτη κοινωνία το διαδίκτυο αναλώθηκε, χθες, όχι στην κριτική της γκλαμουριάς αλλά στο αν η ενδυματολογική αισθητική των σημερινών είναι καλύτερη απο των χθεσινών. Δεν είναι παράξενο για μια κοινωνία η οποία δίνει τις μεγαλύτερες τηλεθεάσεις στα γνωστά πρωϊνάδικα και αναπαράγεται στα μπουζούκια.
Ενδεικτικό της πολιτικής και πολιτιστικής υπανάπτυξής μας είναι και ο υπερβολικός αριθμός του υπουργικού συμβουλίου σε σχέση με άλλες χώρες, ακόμη και εκείνες που θεωρούνται, οικονομικά, λιγότερο αναπτυγμένες απο την ελληνική. 62 άτομα συγκροτούν το νέο υπουργικό συμβούλιο υπο την αποδοχή και το χειροκρότημα του πλήθους!
Σε μια κοινωνία που το χρέος βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη το κράτος δεν φροντίζει να δώσει το παράδειγμα λιτής διαχείρισης του παραγόμενου πλούτου. Και ο λαός χειροκροτεί.
Μια πολιτικοοικονομική κλίκα κοτζαμπάσηδων στο κέντρο της πρωτεύουσας λυμαίνεται τον τόπο εν είδει μαύρης τρύπας και αρνείται να δημιουργήσει σύγχρονες, λειτουργικές και αποτελεσματικές κρατικές διοικητικές δομές σε ένα αποσυγκεντρωμένο κράτος και διαμορφώνει κυβερνητικά σχήματα 62 ατόμων για να μπορέσει να ελέγξει κεντρικά κάθε πτυχή της κρατικής λειτουργίας.
Όλα αυτά συντελούνται υπο την επιδοκιμασία του ελληνικού λαού.
Αυτός ο λαός δεν μπορεί να μέμφεται κανέναν πολιτικό για τις επιλογές του. Και, φυσικά, δεν μπορεί να αντιληψθεί κάποιον που κάνει κριτική. Ας έχουν υπόψη τους πως εδώ θα γίνεται ΜΟΝΟ κριτική. Έτσι αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο μας. Ανεξαρτήτως του ποιός κυβερνά.
Π.Σ.
Μπράβο κύριε Σαββίδη.
Επιβεβαιώσατε κύριε Σαββίδη με το άρθρο σας την ”Δωρική” νοοτροπία , έκφραση και συμπεριφορά των βορειοελλαδιτών , που με τον αείμνηστο Καραμανλή δίδαξαν από το 1955 λιτότητα λόγων και εμφανίσεως , κάτι που στην τέως Αττικοβοιωτία δεν αντιλαμβάνονται αποδεδειγμένα πια από όλα τα πολιτικά κόμματα .
Στα μέρη μας οι ίδιες οι γυναίκες θα απέφευγαν αυτά τα ”καλλιστεία’.
Σιγά να μην άφηνε τη χολή του για την Αθήνα
Κύριε Σαββίδη, έχετε απόλυτο δίκιο….και μετά ζητάτε τριπλή πρωτεύουσα για τη χώρα… το αθηνοκεντρικό κράτος δέν αλλάζει, προτιμά να πεθάνει μαζί με όλη τη χώρα, παρά να δώσει μέρος της εξουσίας του. Ποτε άλλοτε δέν είχαμε τόσο μεγάλη κυβέρνηση, γεγονός που αποσιωπήθηκε παντελώς από τα ΜΜΕ. Οι παλιότεροι θα θυμούνται, όπως και εγώ ότι η πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε 52 υπουργούς και υφυπουργούς, κάτι που θεωρήθηκε υπερβολικό, ο δέ Ευάγγελος Αβέρωφ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως τότε, συνέχεια αναφέρονταν στην κυβέρνηση των 52 ειρωνικά, τόσο υπερβολικό φαίνονταν τότε να έχει η Ελλάδα τόσο μεγάλη κυβέρνηση. Σαράντα χρόνια μετά με όλες τις εντωμεταξύ τεχνολογικές εξελίξεις έχουμε κυβέρνηση των 62 που όπως σωστά αναφέρατε χαριεντίζονται με όλα τα σόγια τους στην ορκωμοσία, σαν να είναι παιδάκια της πρώτης δημοτικού!!!
Σωστός! Το κράτος των Αθηνών δεν προκειται να κάνει βήμα σε αποκέντρωση. Προτιμά να αφήσει το Τιτανικό να πάει στο μπάτο αλλά εντολή για το κατέβασμα βαρκών δεν πρόκειται να δώσει. Ασε που τις βάρκες τι εχει κάψει εκ των πρωτερων.
Υποκλίνομαι, κύριε Σαββίδη. Αυτό είναι Κριτική! Να αμφισβητείς αυτά που πλασάρονται για αυτονόητα και αλλοιώνουν συνειδήσεις.
Τη γενικότερη δουλοπρεπή ανοχή στην γλαμουριά τη βλέπουμε και κάθε βράδυ στις τηλεοπτικές ειδήσεις αφού έτσι επέβαλε το βαθύ Σύστημα, να ολοκληρώνονται τα “πολιτικά” με εικόνες Εικόνων των διεθνών αστέρων.
Εξ άλλου, η γκλαμουριά είναι ένδειξη περιφρόνησης του ελληνικού πολιτισμού λόγω εθνομηδενισμού αφού το λάιφ στάιλ είναι ο μηδενισμός της Κοινωνίας.
Όπως το λέτε, είναι ένδειξη της νοοτροπίας των κυβερνώντων: των συμμορφωμένων στο βαθύ Σύστημα.
Ρεγγινα
Δυστυχώς κ. Σαββαΐδη, εμείς η Ελληνική κοινωνία το επιτρέπει αυτό (κανένας άλλος).
Κυρίες Μαγγιώρου και Ρεγγίνα επιβεβαιώστε μου ότι εσείς θα αποφεύγατε αυτά ”τα καλλιστεία” -όπως τελείωσα το σχόλιό μου -και αφήστε ότι φταίει η ”άτεμη κενωνία” .
Φταίει μόνο η γυναικεία φιλαρέσκεια και ο καταναλωτισμός , που στα χρόνια της οικονομικής -δήθεν- κρίσεως παρατηρείται και στα νήπια, με ευθύνες των γονέων .
ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΦΙΓΟΥΡΙΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ .
Εννοείται ότι εγώ δεν θα το έκανα και για τον λόγο αυτόν διαθέτω Βλέμμα αντί για όραση (που έλεγε και ένας παλιός φίλος εδώ). Η γκλαμουριά γενικά αφορά τους εν δυνάμει ανθρώπους, αυτούς που βγάζουν σέλφυ κλπ. Και ειδικότερα η γλαμουριά των “πολιτικών” κολλάει στο ότι είναι ναρκισσιστικές προσωπικότητες.
Ευχαριστώ γιατί τώρα ”βγάλατε απ’έξω την κοινωνία” και καταλήξατε στην ατομική ευθύνη και το ”γούστο” του καθενός μας και της καθεμιάς.
Το να μιλάμε για γκλαμουριά εν έτη 2023 μόνο και μόνο επειδή έβαλαν τα καλά τους οι βουλευτές για να ορκισθούν, μοιάζει εντελώς κωμικό και άκυρο, όταν έχουμε ζήσει σε αυτή τη χώρα δεκαετίες ψευτο-δήθεν βλαχο-γκλαμουριάς με την περίπτωση Κωστόπουλου.
Κατά τήν γνώμη μου δέν φάνηκε καμμία γκλαμουριά στήν αἰσθητική. Δόθηκε ἔμφαση, νομίζω, στήν παρουσία τῆς οικογένειας. Ἔβαλαν τά καλά τους σέ μία, γι αὐτούς, σημαντική στιγμή. Πολύ καλή αἰσθητική στίς κυρίες, μπορῶ νά πῶ ῾Ελληνοπρεπῆ ἐνδύματα, ἁπλά, χρώματα κατάλληλα, οὔτε μάρκες οἴκων, οὔτε κοσμήματα κραυγαλέα, οὔτε διάθεση ἐντυπωσιασμοῦ. Καί δέν εἶναι ἐκπρόσωποι οἱ περισσότεροι μεγάλων οἰκογενειακών βαλαντίων. Νομίζω αἰσθητική κατάλληλη γιά τήν περίσταση σέ μία παράταξη πού δέν ἐκπροσωπεῖται ἀπό τό ἀντισυμβατικό. Θυμηθεῖτε τή Μελίνα Μερκούρη ἤ τόν Ὀδυσσέα Ἐλύτη ὅταν ἔπαιρνε τό Νόμπελ. Μποροῦμε νά ψάξουμε γιά πνευματικούς ταγούς, ἀρωγούς στήν πρόοδό μας, μέ τήν δική τους ματιά.
Δεν ήταν αυτό το θέμα που σχολίασα.
Τό σχόλιό μου ἀφοροῦσε κάποια σχόλια. ῾Η αἰσθητική εἶναι εἰκόνα τοῦ κράτους καί θεωρῶ ὅτι ἦταν μετρημένη.
Γιά τό πολυμελές σχῆμα τής κυβέρνησης, καί ἔχοντας ἐργασθεῖ πολλά χρόνια στό ῾Ελληνικό Δημόσιο, ἔχω κάποια ἄποψη. Δέν ὑπάρχει παρόμοιο κράτος στά ξένα πρότυπα, τά ὁποῖα ἔχουν ἱεραρχία στό Δημόσιό τους καί στηρίζονται σέ αὐτά τά στελέχη γιά τήν κυβερνητική πυραμίδα καί τήν συνέχεια τοῦ κράτους. Στό δικό μας, σέ κάθε κυβερνητική ἀλλαγή ἀλλάζει ὅλη ἡ πυραμίδα, μέ τούς δικούς, γιατί οἱ ἄλλοι φέρονται ἀντιδραστικά στά προτεινόμενα ἀκόμα καί στό κοινό καλό, ὑπάρχει μόνο κομματικό καλό, ἀκόμα κι ἄν κάποιος σκέπτεται κάτι σωστό. Κι αὐτό ὅποιο κόμμα κι ἄν κυβερνᾶ. Βάλτε καί τίς πιέσεις ἀπό τά οἰκονομικά συμφέροντα, τίς πιέσεις ἀπό τούς ἀποδομητές, τήν ντεμοντέ φάση περί πατρίδας. Οἱ κοτζαμπάσηδες, οἱ ἀριστεροί, οἱ δεξιοί, οἱ κομματικές φατρίες καί κάποιοι σοβαροί πατριῶτες, εἶναι οἱ συνιστῶσες τῆς πραγματικότητάς μας. Χρειάζεται πραγματική παιδεία καί θέληση τοῦ λαοῦ γιά νά μάθουμε νά συνεργαζόμαστε. Μέ τό ὑπερσυγκεντρωτικό κράτος ἀποφεύγουν πρόσωπα καί πράγματα τῆς ῾Ελληνικής πραγματικότητας πού χρειάζονται ἀντιμετώπιση καί ἔχετε δίκιο ὅτι δέν φαίνεται νά σκέφτονται ἀποκέντρωση. ῾Η στήριξή τους στό ἰδιωτικό κεφάλαιο εἶναι ὁ στόχος τους. Τό Δημόσιο χρειάζεται μία πατριωτική πολιτική, πού νά ἀφορᾶ τήν συγκεκριμένη κοινωνία.
Χρειάζεται ἐπαγρύπνηση γιά τόν κίνδυνο τῶν μεγάλων γεωπολιτικῶν ἀλλαγῶν, καί τῶν μεγάλων ξένων οἰκονομικῶν συμφερόντων.
Υπηρετήσατε στο Δημόσιο ,αλλά προφανώς κυρία Ελένη Π. δεν ζήσατε την κυβέρνηση της ΑΛΛΛΑΓΗΣ ,η οποία την επομένη της εκλογής κατάργησε τους Γενικούς Διευθυντές των Υπουργείων και έτσι ”έσπασε την ραχοκοκαλιά” της διαχρονικής ιεραρχίας των Δημοσίων Υπηρεσιών για να τις κομματικοποιήσει πλήρως διορίζοντας ”πρασινοφρουρούς” παντού για να αλώσει -και το κατάφερε- το κράτος , το οποίο έκτοτε απέκτησε δύο διοικήσεις -μια ”συντηρητική” και μια ”προοδευτική”, οι οποίες υπέσκαπταν η μια την άλλη .
Εκείνη η ”προοδευτική” γκρέμιζε ότι καλό συναντούσε .
Εδώ και τρία χρόνια προετοιμάζεται μια καινούργια ιεραρχία , η οποία θα καθιερωθεί γιατί δεν προβλέπεται λιγότερο από 10ετία να έχουμε ”προοδευτική” κυβέρνηση και όταν τότε έχουμε αυτή θα έχει γέρους υπουργούς τους σημερινούς εμμονικούς ”προοδευτικούς μαστροχαλαστές”.
Η ΣΗΜΕΡΝΙΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ.ΤΣΙΠΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ .
ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΛΛΟ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ,ΟΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΝ ΤΟ 1981 ΕΙΧΑΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΤΗ ΡΑΛΛΗ.
Δέν εἶναι ὅλοι ἀπό τό ἴδιο χαρμάνι κ. Σ.Α.Ν. ῾Υπάρχουν εὐτυχῶς καί πολλοί ἀξιόλογοι προοδευτικοί, καί μήν ξεχνᾶμε ὅτι πολλά ἱκανά διοικητικά στελέχη ἀνῆκαν στήν ἀρχική μεγάλη πλειοψηφία τοῦ ΠΑΣΟΚ. Στήν κοινωνία ὑπῆρχαν κομματικά ἐλεγχόμενες ὀπισθοδρομήσεις, ἀλλά ἡ ὕπαρξη διαφόρων ἰδεολογιῶν δέν λύνεται μέ τήν κατάργησή τους, ἀλλά μέ ἐκπαίδευση στόν διάλογο καί μέ παιδεία.
Καλά, περί γελοιότητας της πολιτικής σκηνής, ούτε λόγος να γίνεται.
Περί επιδεικτικής συμπεριφοράς του πολιτικού (ήτοι κομματικού) προσωπικού, παρομοίως.
Περί θεσμικού και γεωγραφικού συγκεντρωτισμού της εξουσίας, επαυξάνω.
Περί παρουσίασης των δημοσίων λειτουργημάτων ως “αξιώματα” ή “έπαθλα” για την κατάκτηση των οποίων αξιώνουν να τους συγχαίρουμε κιόλας, ουδεμία αμφιβολία.
Περί κοτζαμπασισμού και περί διαμοιρασμού των αξιωμάτων αυτών στους ετερόκλητους “ημετέρους” για να είναι όλοι ευχαριστημένοι, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Αλλά:
Γιατί εξ ορισμού ένα πολυάριθμο κυβερνητικό συμβούλιο είναι δείγμα κακής γραφής σε σχέση με ένα ολιγάριθμο; Εδώ συχνά δεν καταγγέλλουμε -και ορθώς- το πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο και την “ενός ανδρός αρχή” ; Βεβαίως η ύπαρξη πολλών υπουργών και υφυπουργών δεν συνεπάγεται… εκδημοκρατισμό ή διοικητική αποκέντρωση. Αλλά αν ήταν λιγότεροι, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα ή μήπως κάποιες ατζέντες θα εγκαταλείπονταν εντελώς;
Απλώς αναρωτιέμαι -χωρίς διάθεση υποστηρίξεως της παρούσης (ή όποιας άλλης) κυβέρνησης.
Κυρία Ελένη Π. η ορθροφροσύνη δεν έχει ιδεολογία .
Εσείς διεκρίνατε ιδεολογία στο τριτοδρομικό σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ ή στον ”ριζοσπαστική” Αριστερά-Σύριζα με τον αριβίστα αρχηγό του ;;;.
Έχετε την γνώμη ότι θα είχαν επιστρατευθεί οι αξιόλογοι κ.κ. Γεραπετρίτης, Σκέρτσος και Πιερρακάκης αν ήταν Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός τότε ο Άκης Τσοχατζόπουλος;;;.
Και τότε επιστρατεύθηκαν από τον κ. Σημίτη και τώρα επιστρατεύθηκαν από τον κ.Μητρσοτάκη.
Σε κάθε περίπτωση ήταν παιδιά αστικών οικογενειών ,με καλές σπουδές και σίγουρα δεν έκαναν καταλήψεις και πορείες με υψωμένες γροθιές.
ΤΕΤΟΙΟΥΣ ”ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ” ΟΛΟΙ ,ΟΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΡΑ ΑΣΠΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ Ν.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΕΠ[ΟΤΕ ΕΒΛΑΨΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ-.
Μπόλικη Αθηναϊκή γκλαμουριά και σήμερα, ας ούμε.
Κρίμα που δε μπήκε η Λατινοπούλου. :\