ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Δυστυχώς, ως σήμερα, ο μόνος τομέας στον οποίο αισθάνεσαι ότι υπάρχει κράτος είναι η εφορία. Εκεί λειτουργεί. Δεν μπορείς να ξεφύγεις ούτε κατά ένα ευρώ. Στα υπόλοιπα, και κυρίως σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας, υπάρχουν μεγάλα κενά τα οποία εν μέρει καλύπτονται από το ηθικό και το φρόνημα των Ελλήνων αν απειληθεί η ακεραιότητα της πατρίδας τους και η ελευθερία τους. Χρειάζεται και αυτό, αλλά δεν αρκεί.
Ο Ερντογάν ίσως μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα να δημιουργήσουμε σοβαρό κράτος.
Δεν ξέρω αν κινείται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας ή περιέχει και κάποια δόση πραγματικότητας η αντίληψη που διαδίδεται πως ο Καραμανλής ο νεότερος είχε συλλάβει αυτό το έλλειμμα αλλά δεν τον άφησαν να προχωρήσει. Είναι πολλοί οι παράγοντες που δεν θέλουν να δημιουργήσει η Ελλάδα σοβαρό κράτος. Παράγοντες και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Μπορεί μέχρι σήμερα με την ανυπαρξία του να καταφέρναμε να περάσουμε τον κάβο, αλλά πλέον τα πράγματα γίνονται σοβαρά, ιδίως λόγω των τουρκικών βλέψεων και απειλών. Πρέπει να γίνει σαφές πως η Τουρκία δεν διεκδικεί απλώς κάποια βαρέλια πετρέλαιο ή κυβικά μέτρα αερίου, τα οποία αν της τα παραχωρήσει η Ελλάδα θα αποφύγει τις εντάσεις.
Η Τουρκία διεκδικεί τον έλεγχο του Αιγαίου και τη δορυφοροποίηση του ελληνισμού.
Δυστυχώς αν αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα δεν υπάρχουν περιθώρια να μην αντιδράσει η Ελλάδα. Η επιλογή της στρατιωτικής κλιμάκωσης είναι της Τουρκίας.
Και εδώ αναδεικνύεται το πρώτο μεγάλο έλλειμμα του ελληνικού κράτους. Για ποιο λόγο οι μεταδικτατορικές κυβερνήσεις δεν προετοίμασαν τη χώρα ώστε να μην τολμά σήμερα να την απειλήσει κανείς; Διότι η έννοια της κρατικής οντότητας ήταν χαλαρή και ταυτισμένη με το κόμμα. Κράτος ήταν το κόμμα που κάθε φορά κυβερνούσε. Και τα κόμματα δεν φρόντισαν –διότι δεν συνέφερε την πελατειακή λογική τους– να δημιουργήσουν κρατικούς θεσμούς που θα λειτουργούσαν για το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας ανεξαρτήτως πολιτικών μεταβολών. Οι μεγάλες επιλογές ανήκουν βεβαίως στους φορείς που εκλέγει ο λαός, αλλά οι βασικές δομικές λειτουργίες γίνονται από την οργάνωση μιας πολιτείας. Και τέτοια σοβαρή οργάνωση δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα.
Πρόσφατα απεβίωσε ο Βασίλης Γιαννόπουλος, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην δήμαρχος Κάτω Νευροκοπίου. Αποτελούσε θρύλο για τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, όπως αποκαλύφθηκε μετά το θάνατό του. Θα διαβάσατε σχετικά με τις δράσεις του, τις οποίες και εγώ δεν γνώριζα. Συνάδελφοί του τον περιέγραψαν ως άνθρωπο χαμηλών τόνων με μεγάλες ικανότητες σ’ αυτό που έκανε. Τιμήθηκε από την πολιτεία αλλά δεν ήταν αυτό που τον ενδιέφερε. Ξέρετε ποιο ήταν το παράπονό του; Ότι δεν κλήθηκε να πει τις εμπειρίες του και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε στις σχολές που θα έπρεπε να τον ακούσουν.
Το ελληνικό κράτος δεν έχει θεσμική μνήμη για να αξιοποιεί την πείρα που αποκτάται.
Και μόλις αποχωρεί κάποιος ικανός από μια υπηρεσία, αντί να υπάρξει μέριμνα αξιοποίησης της γνώσης του, διαχέεται μια ευφορία ότι τώρα θα ελέγχονται τα πράγματα από τους νεότερους. Καμία συνέχεια με το παρελθόν, από το οποίο θα μπορούσαν να εξαχθούν σοβαρά συμπεράσματα.
Σε μια από τις διαδικτυακές συνεντεύξεις των «Ανιχνεύσεων» ο επισμηναγός ε.α. Στέφανος Καραβίδας περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες αντιδρούν στην παραβίαση, από πλευράς Τουρκίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Ουσιαστικά ευνουχίζεται το φρόνημα νέων αεροπόρων που εισήλθαν στο σώμα από αγάπη γι’ αυτό που θα έκαναν. Ακόμη και αν δεν ήθελα να πιστέψω αυτά που ο Στ. Καραβίδας έλεγε, δεν με άφησαν οι αντιδράσεις πρώην και νυν συναδέλφων του που με κάθε τρόπο επιβεβαίωναν τους ισχυρισμούς του.
Ο Θάνος Ντόκος είναι αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού. Τι θα τους κάνει δύο συμβούλους Εθνικής Ασφάλειας ο πρωθυπουργός, την ώρα που δεν υπάρχει όργανο Εθνικής Ασφάλειας, δεν έχω καταλάβει. Ίσως ο ένας από τους δύο να είναι δικός του. Ο Θ. Ντόκος είναι έξυπνος άνθρωπος. Μην βλέπετε που μερικές φορές ζητάει συγνώμη για κάτι που είπε, δίνοντας την εντύπωση πως δεν το κατάλαβε. Καταλαβαίνει πολύ καλά τι λέει και γνωρίζει πιο καλά γιατί το λέει. Προχθές μας είπε πως θα πρέπει να συμβιώσουμε με το μνημόνιο Τρίπολης-Άγκυρας (κάτι σημαίνει αυτό) και έψεξε την ελληνική κυβέρνηση για την επιλογή της να κάνει «άνοιγμα» στον Χαφτάρ. Έχει τις πλάτες να τα λέει αυτά ο Θάνος Ντόκος; Τις έχει. Η Ελλάδα είναι οιονεί κράτος.
Στην αντίπερα όχθη, εδώ και χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να ανεξαρτητοποιηθεί η Τουρκία από τον σφιχτό εναγκαλισμό της Δύσης. Η προσπάθεια κοστίζει, αλλά πετυχαίνει. ‘Η, καλύτερα, κάνει βήματα μπροστά.
Η Τουρκία έχει κρατικούς θεσμούς με θεσμική μνήμη. Έχει θεσμούς που διαμορφώνουν μακροχρόνια και όχι ευκαιριακή πολιτική. Έχει αποφασίσει ότι πρέπει να πετύχει έναν σημαντικό βαθμό αμυντικής και διπλωματικής αυτονομίας για να κάνει τολμηρά βήματα με τα οποία επιδιώκει κυρίαρχη θέση στον διαμορφούμενο νέο κόσμο. Δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχει, αλλά προσπαθεί. Κάτι θα μείνει από την προσπάθεια.
Βεβαίως, μιλάμε για μια βαρβαρότητα στις δομές και τις λειτουργίες του βαθέος τουρκικού κράτους, όπως διακρίνεται και από τις δηλώσεις και συμπεριφορές υψηλών στελεχών του.
Δεν είναι η Τουρκία πρότυπο. Αλλά και δεν μπορεί τα πράγματα στην Ελλάδα να μείνουν στη σημερινή διαλυτική κατάσταση.
Κάτι σοβαρό πρέπει να γίνει. Ο Ερντογάν μάς βοηθάει σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Θα έλεγα πως και οι σύμμαχοι (κυρίως οι ΗΠΑ) μας το θυμίζουν συχνά.
Ή δημιουργούμε σοβαρό κράτος ή θα εκλείψουμε από την περιοχή.
Υπάρχει μία ιστορία που λέει ότι κατά το διάστημα τής Επαναστάσεως τού ’21, ο Κανάρης αιχμαλώτισε αγγλικό εμπορικό, κατάσχεσε το εμπόρευμα υπέρ τής Επαναστάσεως και αφού πρώτα το κατέγραψε λεπτομερώς, έβαλε την υπογραφή του κι έδωσε το χαρτί στον πλοίαρχο λέγοντάς του: “Μ’ αυτό θα πληρωθείς την αξία τού εμπορεύματος”. “Από πού;”, απόρησε ο πλοίαρχος. “Από το ελληνικό κράτος”, απάντησε ο Κανάρης. “Μα δεν υπάρχει τέτοιο κράτος…”, είπε ο πλοίαρχος. “Δεν υπάρχει, αλλά θα γίνει!”, αποκρίθηκε ο μπουρλοτιέρης με σιγουριά.
Πριν από λίγες ημέρες, συνάντησα έναν γνωστό μου, ο οποίος ασχολείται με τον πνευματισμό και μού είπε ότι σε κάποια πρόσφατη συνεδρία τούς παρουσιάστηκε το πνεύμα τού Άγγλου ποιάρχου και τούς ρώτησε “πότε επιτέλους θα γίνει εκείνο το ελληνικό κράτος, για να πληρωθεί”…
Καλή Κυριακή, κύριε Σαββίδη.
Εν η ιστορία θέλει λέγει την αλήθεια τότες Ο Αγγλος καπετάνιος επληρώθηκε από το Κανάρη μετά από χρίνια. Εκτός εάν ο Εγγλέζος θέλει κιάλλα.
Ωραία ιστορία.
Μία ἐμπειρία ΛΟΑΤΚΙ. Καί ἀπό αὐτούς φαίνεται ὅτι οὔτε τά φύλα δέν εἶναι στή θέση τους. Οὔτε ἔχει μείνει κάποια ἀξία στή θέση της. Οἱ Ἕλληνες πού τό κύριο ἐπίτευγμα τους ἦταν ὁ πολιτισμός, πού τούς χαρακτήριζε ὁ σεβασμός στούς θεούς, ἡ αἰσθητική, τό μέτρο, ὁ ἡρωϊσμός, δέν ἔχουν οὔτε φωνή νά ἀντιδράσουν στά ὅσα κακότεχνα γίνονται. Μοιάζει νά ἔχουν καταστραφεῖ τά πάντα, δέν ἔχει μείνει ἱερό καί ὅσιο στή θέση του. Οὔτε ρίζες, οὔτε ἀξίες, οὔτε δομές, οὔτε σχέσεις.
¨κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων¨
Ὅμως
¨ Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμε απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.¨
Οἱ ἀξίες παραμένουν πάντα ἴδιες. Ἡ μόρφωση εἶναι μία ἀξία καί ἕνα δικαίωμα γιά τόν κάθε ἄνθρωπο. Δέν κάνει ἡ μόρφωση τόν ἄνθρωπο ἅγιο, ἀλλά τόν βοηθάει καί βέβαια παίζει ρόλο καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κάθε ἀνθρώπου, οἱ προηγούμενες ἐμπειρίες του. Θυμᾶμαι πόση ἐντύπωση μοῦ ἔκανε ἡ πολύπλευρη μόρφωση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη τήν ἐποχή τῆς ἐνθρόνισής του.
Πῶς θά ξαναβροῦμε τίς ρίζες μας;
https://youtu.be/_ZpCdscAO0Y
Μία ἐξαιρετική σειρά ντοκιμαντέρ γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς Κίνας μέσα σέ 40 χρόνια. Ἀξίζουν νά τά δεῖτε.
https://webtv.ert.gr/xena-docs/china-express-to-xekinima/
Ενδιαφέρον διαφημιστικό-τουριστικό ντοκυμανταίρ ,με φυσιολογική ανάπτυξη για μια χώρα του 1,5 δισεκατομυρίου κατοίκων ,με εργατικό ημερομίσθιο ένα δολάριο και με μονοκοματικό καθεστώς από το 1949 ,κομμουνιστικό καθεστώς ,το οποίο μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού καθιέρωσε την ελεύθερη οικονομία-της αγοράς που λένε-και θα αρχίσει να απειλεί εν πρώτοις Ρωσία και Ευρώπη.
Πάντως μεγαθήρια κτίρια είδαμε ,ελάχιστα αυτοκίνητα σε άδειες λεωφόρους είδαμε ,πολίτες-πελάτες ΔΕΝ είδαμε.
Εν τέλει να παραφράσουμε την φράση του Ευαγγελίου για την αξία της ψυχής”;;;.
”Τι ωφελήσει άνθρωπον Κινέζον ,εάν τον κόσμον όλον κερδίσει ,αλλά στερείται της ελευθερίας του λόγου,της εκφράσεως και της κινήσεως και όλα αυτά με πόσες θυσίες για πόσες γενηές;;;.
Στη τελική διλημματική φράση σας ,αγαπητέ κ.Σαββίδη, μια απάντηση θα ήταν εθνωφελής για ΤΑΧΕΙΑ δημιουργία σοβαρού κράτους ,που ”εξαερώθηκε’-κοντά δυό γενηές τώρα-.
Μία ΝΕΑ ”Μεταπολίτευση”σαν εκείνη του 1974 με ένα ισχυρό πολιτικό πρωθυπουργό -όπως εκείνον του 1974- , με εντολή για συντακτική βουλή για ένα νέο Σύνταγμα ”οιονεί” Προεδρικής Δημοκρατίας ,προκειμένου να να αντιπαλαίσουμε και τον δυνατό γείτονα ,αλλά κυρίως τους ”αισχρούς”ηγετίσκους στους άπειρους δημοσίους και ιδιωτικούς Οργανισμούς ,που έχουν παραδοθεί στον αχαλίνωτο καταναλωτισμό και την αθεράπευτη -λόγω ανυποληψίας- αυτοπροβολή τους ,χωρίς ελάχιστο έργο για την Πατρίδα και τους Έλληνες.
Με την ξεχασμένη κλασσική αρχαία και βυζαντινή παιδεία -χωρίς οικογένειες και δασκάλους, που οι περισσότεροι την βδελύσσονται και την ξέχασαν-θα δημιουργήσουμε-και αν -σοβαρό κράτος- στην Δευτέρα Παρουσία.
Πως να δημιουργήσεις ελληνική οικογένεια και ελληνικό σχολείο με ”τύπισσες” και ”τυπάκους” γονείς και δασκάλους ;;;.
Μέχρι και δικαστίνες ”τύπισσες”έχουμε.
Κι εκεί που λες πως δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση, ανακαλύπτεις πως η Εφορία λειτουργεί ρολόι γιατί ΔΕΝ είναι κράτος και πλέον λέγεται ΑΑΔΕ.
Μέσα στις τόσες ιδιωτικοποιήσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων κάποιοι ανεξαρτητοποίησαν την Εφορία, μπας κι αρχίσει να “ρολάρει”
Καλό θα είναι να έχουμε κατά νου πως κυβερνήσεις εκλέγουμε είτε ψηφίζουμε 6εκ είτε μείνουμε 1εκ Έλληνες, είτε οι ψηφοφόροι είναι ιθαγενείς είτε έποικοι. Όπως λοιπόν το κομματικό κράτος φροντίζει για τη δική του επιβίωσή, έτσι και το Έθνος θα πρέπει να πράξει αναλόγως. Εκτός κι αν δε θέλει…