Άγγελος Συρίγος: Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017
Το ερώτημα για την Ελλάδα είναι εάν μπορούμε να ακυρώσουμε σε βάθος χρόνου τη συγκεκριμένη τουρκική πολιτική. Πρέπει να θέσουμε αυτό το ερώτημα, διότι οφείλουμε άμεσα να επαναχαράξουμε τη στρατηγική μας έναντι της Τουρκίας. Μετά το 1999 βασισθήκαμε στον σταδιακό εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας. Σήμερα, η ευρωπαϊκή της προοπτική είναι νεκρή.
Είναι καιρός να μιλήσουμε για το μεγάλο ταμπού: την αύξηση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Πρόκειται για αδιαμφισβήτητο δικαίωμα που δίνει το διεθνές δίκαιο και έχει ασκηθεί από όλα τα παράκτια κράτη στον κόσμο (148 στον αριθμό), πλην της Ελλάδος. Με την αύξηση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια οι περισσότερες από τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο θα τερματισθούν ή θα καταστούν άνευ σημασίας. Πιο συγκεκριμένα:
• Η περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου που διεκδικούν σήμερα οι δύο χώρες θα περιορισθεί μόλις στο 5,1%.
• Το διαφορετικό εύρος εναερίου χώρου (10 μίλια) και χωρικών υδάτων (6 μίλια) θα πάψει να υφίσταται.
• Η Τουρκία θα απονομιμοποιηθεί εντελώς στην προσπάθειά της να αλλάξει τα όρια FIR Αθηνών και της Ζώνης Ερευνας και Διασώσεως, που πλέον θα περιλαμβάνουν περιοχές ελληνικής κυριαρχίας σε ποσοστό 72% (έναντι 43% σήμερα) της θαλάσσιας επιφάνειας του Αιγαίου.
• Οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας θα αποκτήσουν μόνον συμβολικό χαρακτήρα. Η Τουρκία τις θέτει προκειμένου να καταστήσει τη δικαστική οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας δεύτερο κατά σειράν θέμα μετά τη διαπίστωση της κυριότητας επί κάποιων νησιών στο Αιγαίο.
Τα μόνα ζητήματα που δεν αγγίζει η αύξηση των χωρικών υδάτων είναι (α) το καθεστώς αποστρατιωτικοποιήσεως των ανατολικών νησιών του Αιγαίου και (β) η αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας του συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελλόριζο).
Στο παρελθόν δεν προχωρήσαμε σε αύξηση των χωρικών υδάτων για διαφόρους λόγους. Μετά το 1974 προείχε η ένταξή μας στην ΕΟΚ. Στη συνέχεια δεν είχαν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην υιοθέτηση της συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας ή μετά το 1999 δόθηκε σημασία στην εμπλοκή του ευρωπαϊκού παράγοντα στις ελληνοτουρκικές διαφορές. Η μεγάλη σκιά πίσω από την αδράνεια ήταν πάντα η απειλή πολέμου εκ μέρους της Τουρκίας. Παράνομη μεν, αλλά δεν μπορούσε να μη ληφθεί υπ’ όψιν. Αυτή είναι και η ουσιαστική πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσει η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Εκεί που έχουν (έχουμε) φτάσει τα πράγματα, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε αύξηση αύριο το πρωί. Πρέπει να προηγηθεί συστηματική ενημέρωση των παραγόντων της διεθνούς πολιτικής σκηνής που χρησιμοποιούν το Αιγαίο είτε εμπορικά είτε στρατιωτικά και να βρεθούν σύμμαχοι. Στον σχεδιασμό πρέπει να περιλαμβάνεται η παροχή διευκολύνσεων για τη ναυσιπλοΐα (που θα περιλαμβάνουν και την Τουρκία), τυχόν προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο για το θέμα αλλά και η πρακτική αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων. Αρκετοί θα σκεφτούν πως είναι ουτοπικό. Είναι πράγματι; Μήπως δεν ήταν ουτοπικές τη δεκαετία του 1970 η ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ ή τη δεκαετία του 1990 η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.; Οταν δουλεύουμε με συγκεκριμένο στόχο, συνήθως τα καταφέρνουμε.
*Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
πηγη:kathimerini.gr
”Η μεγαλη σκια πισω απο την αδρανεια ηταν παντα η απειλη πολεμου εκ μερους της Τουρκιας. Παρανομη μεν ,αλλα δεν μπορουσε να μη ληφθει υπ’οψιν. Αυτη ειναι και η ουσιαστικη προκληση , που πρεπει να αντιμετωπισει η Ελληνικη εξωτερικη πολιτικη”. Αυτες τις αποψεις καταγραφει αυτολεξει, ο κ. καθηγητης στο αρθρο του , που εχει τον ”εθνεγερτικο” τιτλο ” ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΜΑΣ ΥΔΑΤΑ ΣΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ’, η οποια αυξηση θα σημανει το καζους μπελι, που ψηφισε η Τουρκικη ΒΟΥΛΗ απο το 1976. Και καταληγει ο κ. καθηγητης. ”Αρκετοι θα σκεφθουν πως ειναι ουτοπικο. Ειναι πραγματι;;; -αρα αμφιβαλλει-. Μηπως δεν ηταν ουτοπικες τη δεκαετια του 1970 η ενταξη της Ελλαδος στην ΕΟΚ ,η , την δεκαετια του 1990 η ενταξη της Κυπρου στην Ε.Ε.;;;. Οταν δουλευουμε με συγκεκριμενο στοχο, συνηθως τα καταφερνουμε”. Τωρα ο,τι και να αντιλεξεις στον κ. καθηγητη θα θεωρηθει ηττοπαθες. Αλλα -λεμε και γραφουμε- . Ειμαστε στην ιδια με την σημερινη εθνικο-κοινωνικο-οικονομικη κατασρταση μας , με τις δεκαετιες 1970 και 1990 σε Ελλαδα και Κυπρο;;;. Εχουμε τις ιδιες πολιτικες ηγεσιες ;;; .Και τελος στην ΕΟΚ και την Ε.Ε δεχθηκαν ΟΜΟΦΩΝΩΣ Ελλαδα και Κυπρο με μια απλη αιτηση τους και συμμορφωση προς ειρηνικες απαιτησεις των εταιρων, βασει των Ιδρυτικων Συμφωνιων απο του 1957. Τωρα με την επεκταση των χωρικων μας υδατων στα 12 μιλια , βασει του Διεθνους Δικαιου της Θαλασσης, θα μπορεσουμε να τα εξασφαλισουμε -επιβαλουμε- αυτην την επεκταση,η, θα μεινει η κρατικη αυτη πραξη και αποφαση μας ”στα χαρτια” -οπως οι περισσοτεροι Ελληνικοι νομοι -και θα γινουμε περιγελως και στο εσωτερικο και κυριως στο εξωτερικο;;; . Να μη τηρησουμε την ΑΡΧΗ ολων των ανθρωπινων ενεργειων, που λεει,” μη εξαγγελεις κατι, που δεν μπορεις να επιβαλεις ,γενικως, αλλα και – κυριως στις διεθνεις σχεσεις- και με νικηφορο πολεμο. Τελος-τελος .Και αν δεν τριτωσει αυτη η ουτοπια, οπως οι αλλες δυο;;;. Εχουμε το Εθνος, συσσωμον και πειθαρχουν, ως εις ανθρωπος , να δρασει για τα πεπρωμενα της φυλης, οπως ελεγαν και εγραφαν οι ανεπαναληπτοι και δυστυχως λησμονημενοι ηγετες της 10ετιας 1940-50 , που εφθαναν και στην αυτοκτονια (Κορυζης), για να μη υπογραψουν την παραδοση της Χωρας τον Απριλιο του 1941 στους νικητες Γερμανους;;;. Εμεις προς το παρον ας εμμενουμε στην ρωμαικη αρχη ”αμα θελεις ειρηνη κλπ,κλπ”. Ο χρονος της Ελλαδος με την τρισχιλιετη Ιστορια της δεν υπολογιζεται σε ημερες , αλλα σε αιωνες, οπως μετα τα 400 χρονια της Οθωμανικης σκλαβιας, αρκει να διατηρησουμε -επιστρεφοντας εθελοντικα και μαζικα – την Ελληνικη γλωσσα και τον Χριστο, με τις νεες Ελληνιδες μανες , τους δασκαλους και τους Πατροκοσμαδες. Αυτο και αν ειναι ουτοπικο, αλλα γιατι να το αποκλεισουμε, ενοψει και του εορτασμου της Εθνικης παλιγγενεσιας της 25ης Μαρτιου 1821;;;.