09/09/2024
Παραμένει για την Ελλάδα η Τουρκία ο θανάσιμος κίνδυνος; Σαφώς και ναι. Για να φανταστούμε την Ελλάδα να προχωράει στο μέλλον, η Τουρκία είναι το μεγάλο εμπόδιο. Άρα, η αποτροπή που προσπαθεί να χτίσει η χώρα μέσω πανάκριβων οπλικών συστημάτων (από Rafale, Belharra μέχρι και F35… αντί επιπροσθέτως, να έχει ήδη αναπτύξει ισχυρή βιομηχανία παραγωγής πυραύλων και drones, βλέπε Ισραήλ, Ιράν), δεν εγγυάται, σε καμία περίπτωση, πως η σύγκρουση θα αποφευχθεί. Δυστυχώς, αυτή είναι μία βεβαιότητα στα ελληνοτουρκικά. Γιατί έτσι; Η ιστορική πορεία της Τουρκίας μιλάει από μόνη της.
Και αν η σύγκρουση είναι “μία βεβαιότητα…”, η Ελλάδα, θα πρέπει να είναι ικανή να επιλέξει το πώς και το πότε θα βγάλει το μαχαίρι. Πώς να αποφύγουμε να μας επιτεθεί η Τουρκία στο μέλλον; Εδώ εισέρχεται η λογική του πρώτου πλήγματος. Να σπάσει το σπυρί και να φύγει το πύον! Ο Ελληνισμός θα πρέπει να έχει τη δύναμη να χαστουκίσει και την Αμερική αν χρειαστεί (όπως το κάνει το Ισραήλ).
Ελληνοτουρκικά και Αιγαίο
Η Τουρκία (=στρατικοποίηση, Ισλάμ, ισχύς), η σφαίρα επιρροής της στον κόσμο και η επεκτατικότητα που αυτή υποκινεί, δεν μπορεί να υποτιμηθεί περαιτέρω από την αθηναϊκή ελίτ. Oι Τούρκοι εποφθαλμιούν το Αιγαίο και τα νησιά του, σε σημείο, που σε κάνει να συλλογιστείς πως η Ελλάδα θα χάσει σταδιακά τα νησιά αυτά, αλλά, και το Αιγαίο.
Ήδη προσπαθούν να κλέψουν την ιστορία μας. Tι κάνουν; Έχουν αρχίσει να μιλάνε για αρχαίους Τούρκους. Αρχαίος Τούρκος βαφτίζεται και ο Όμηρος. Ταυτόχρονα, ακόμα και αν φύγει ο Ερντογάν από το προσκήνιο και αναλάβουν οι Κεμαλικοί, δεν θα είναι λιγότερο επικίνδυνοι. Είναι αυτοί που διέπραξαν τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915-17, το 1922, τα Σεπτεμβριανά το 1955, εισέβαλαν στην Κύπρο το 1974 και, είναι αυτοί που μιλούν για casus belli, εναντίον της Ελλάδας, από το 1995.
Ελληνοτουρκικά: Πραγματικές απειλές από τη Τουρκία
Οι απειλές είναι πραγματικές στα ελληνοτουρκικά, άσε που δεν υπάρχουν σήμερα στη χώρα –χωρίς να υποτιμούμε φωτεινές εξαιρέσεις σε στρατιωτικό/πολιτικό προσωπικό…– άνθρωποι όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Καποδίστριας και ο Πλαστήρας. Σημαντικότατοι ηγέτες, σε σημείο που κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως δεν θα ξαναγεννήσει Ελληνίδα μάνα τέτοιους γιους! Και αυτοί είχανε τις πατριωτικές αξίες που εμείς “συνεχίζουμε” να ξεχνάμε. Tαυτόχρονα, οι εθνικές εκλογές, θα πρέπει να λειτουργούν ως η ευκαιρία για να αναδειχθεί ηγεσία που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με ικανότητα την Τουρκία, και όχι με υποκλίσεις…
Οι Έλληνες πρέπει να προετοιμαστούν ψυχολογικά για πόλεμο στο Αιγαίο, στη Δυτική Θράκη και στην Κύπρο. Έχουν χρέος να σταματήσουν και με το ξίφος αν χρειαστεί τους απογόνους “ημιπαράφρονων Οθωμανών”, που πορεύονται και μέσα στον 21ο αιώνα σαν να είναι οι αρχές του 19ου. Η αυλαία θα πέσει για όλους μας, ιδίως, αν τον πόλεμο τον ξεκινήσουν οι Τούρκοι. Έχουμε ελπίδα να νικήσουμε/συνετίσουμε την Τουρκία μόνο αν αποφασίσουμε πώς, πού, και πότε θα επιτεθούμε.
Η προηγούμενη παράγραφος, δεν σημαίνει ακριβώς πως η Ελλάδα θα επιτεθεί στην Τουρκία αύριο το πρωί, αλλά, οι αχόρταγοι γείτονες θα πρέπει να ξέρουν –όταν ιδίως προβαίνουν σε άκρως προσβλητικές δηλώσεις εναντίον των Ελλήνων και των Προγόνων τους…– ότι, η Ελλάδα, είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να προβεί σε πρώτο πλήγμα για να αμυνθεί επιτιθέμενη. Ειδάλλως, δεν έχει κανένα νόημα η πολεμική μηχανή σου, να είναι “ο μεγαλύτερος φονιάς” της Ανατολικής Μεσογείου. Και για ένα τέτοιο πλήγμα ο ορίζοντας είναι ανοιχτός και φαίνεται από την Κάσο…
Δεν διαφωνώ -πώς θα μπορούσα, άλλωστε;- με τις σωστές διαπιστώσεις τού άρθρου, εκτός από μία:
“Ο Ελληνισμός θα πρέπει να έχει τη δύναμη να χαστουκίσει και την Αμερική αν χρειαστεί (όπως το κάνει το Ισραήλ)”
α) Θεωρώ την λέξη “Ελληνισμός” μάλλον λάθος. Το ελληνικό κράτος (πολύ στενωτέρα έννοια), ναι.
β) Στις 7/12/1941, οι Ιάπωνες “χαστούκισαν” την Αμερική στο Pearl Harbor και τούς βγήκε μάλλον “ξινό”. Αντιθέτως,
γ) την ίδια τακτική εφάρμοσαν οι Ισραηλινοί, ιδίως στον πόλεμο των 6 ημερών (4-10/6/1967) και πέτυχαν απολύτως.
Εξαρτάται με ποιον έχεις να κάμεις. Αλλά η Ελλάδα πάσχει από φοβικό σύνδρομο και προτιμά την (καταστροφική) πολιτική τού κατευνασμού, αυτήν που από τα Ίμια και μετά βαφτίστηκε … “σώφρων” και “ρεαλιστική”. Έχει πείσει μάλλον το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τού ελληνικού λαού. Έτσι, προτιμούμε στην να γράφομε άρθρα και αναλύσεις (αν τα είχαμε σε πενταροδεκάρες, θα είχαμε προ πολλού εξοφλήσει το χρέος μας), αντί να στοχεύομε σε προληπτικά χτυπήματα.
Πληροφοριακά από το 1821 μέχρι και το 2010 πυρομαχικά φτιάχναμε στην Δημητσάνα, έως και τη ΠΥΡΚΑΛ, σήμερα αγοράζουμε βλήματα από την Γερμανία
Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία αραπάκο μου
Ο Κονδύλης όταν έγραψε για προληπτικό χτύπημα,εδώ περιμέναμε το αθέατο ευρώ,και ζούμε το θρίλερ της Φασιστικής Ένωσης