Όπως δυστυχώς συμβαίνει σε αυτή τη χώρα πρέπει πρώτα να έρθει ένα δραματικό γεγονός (εν προκειμένω η δολοφονία της παιδοψυχίατρος και μέλους της οργάνωσης του Αρτέμη Σώρρα στη Λαμία) για να ξεκινήσει ή επιταχυνθεί η διαδικασία (κοινωνικής, πολιτικής και δικαστικής) αποδόμησης μιας οργάνωσης ύποπτης, από αυτά που διαβάζουμε, τέλεσης παράνομων πράξεων. Ελπίζουμε και ας περιμένουμε (βέβαια) να δούμε …- Kariotis teaches in the fields of Macroeconomics, Money and Banking, and International Economics. He has received two teaching awards from the University of Maryland and he is an expert on the economic aspects of the Law of the Sea. He has represented the Government of Greece in the United Nations and at the annual meetings of the World Bank and the IMF. He had periodically given lectures to the Department of State on the political and economic relations of Greece.
-στην επιστολή (πίσω στο 2012) του καθηγητή:
«Επειδή το όνομά μου έχει αναφερθεί αρκετές φορές στην υπόθεση END, θεωρώ απολύτως αναγκαίο να διευκρινίσω ορισμένα γεγονότα.
Με τους υπολογισμούς που έκανα, έφτασα στο συμπέρασμα ότι η αξία της μετοχής σήμερα έφτανε στο εξωφρενικό και ασύλληπτο ποσό των 675 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Δύο ημέρες αργότερα ο Λαμπράκης με επισκέφτηκε αργά το βράδυ σε φιλικό σπίτι στη Νέα Υόρκη και μου ζήτησε να υπογράψω αυτήν την αποτίμηση, πράγμα που έκανα. Σημειώνω επίσης ότι ουδέποτε εξέφρασα γνώμη για τη μετοχή που μου έδειξαν αναφορικά με τη γνησιότητά της ή εάν είχε γίνει η εκκαθάριση αυτής της μετοχής.
Αργότερα, ο Μανώλης Λαμπράκης αποφάσισε να δημιουργήσει μια οργάνωση που την ονόμασε END” που είναι τα αρχικά των λέξεων End National Debt. Διόρισε τον εαυτό του Πρόεδρο της Οργάνωσης και εμένα Αντιπρόεδρο. Δυστυχώς εγώ δεν έφερα καμία αντίρρηση, γιατί δεν γνώριζα ότι σκεφτότανε να με χρησιμοποιήσει στα σχέδιά του, μια και κάποια στιγμή θα χρησιμοποιούσε την επιστημονική αλλά και την πολιτική μου υπόσταση.
Ξαφνικά, την ίδια περίοδο εμφανίστηκε ο κύριος Αρτέμης Σώρρας, λέγοντας ότι έχει στη διάθεσή του ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου αξίας 2,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων! Δυστυχώς ούτε τότε έφυγα από την οργάνωση. Άρχισα βέβαια σιγά-σιγά να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά και ιδιαίτερα πρόσφατα όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι πολλά μέλη ήταν οπαδοί της Χρυσής Αυγής και Δωδεκαθεϊστές.
Έπαψα να είμαι μέλος της οργάνωσης, πολύ καθυστερημένα, την 9η Σεπτεμβρίου 2012. Εκείνη την ημέρα συνάντησα τον Μανώλη Λαμπράκη στο ξενοδοχείο Χίλτον της Αθήνας και του είπα προφασιζόμενος ότι υπάρχει πιθανότητα να αρχίσω να εργάζομαι για το ελληνικό δημόσιο και επομένως, με βάση τους κανονισμούς της οργάνωσης, δεν μπορούσα να παραμείνω μέλος της εκτός εάν ο μισθός μου προέρχεται όχι από το ελληνικό δημόσιο αλλά από την ίδια την οργάνωση. Τον ερώτησα εάν η πάμπλουτη οργάνωση ήταν σε θέση να μου παρέχει αυτόν τον μισθό και μου τόνισε ότι η οργάνωση δεν διέθετε χρήματα για κάτι τέτοιο! Προηγουμένως, βέβαια, μου είχε αναφέρει ότι η οργάνωση διέθετε 600 δισεκατομμύρια δολάρια για να σώσει την Ελλάδα και άλλα 50 δισεκατομμύρια για να σώσει την Κύπρο. Δυστυχώς, με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός έτους, κατάλαβα ότι η υπόθεση θύμιζε ”νερό του Καματερού” και υπέβαλα την παραίτησή μου.
Εκφράζω τη βαθύτατη λύπη μου για την καλοπροαίρετη ανάμειξή μου σε μια τέτοια υπόθεση, με την οποία ουδεμία σχέση επιθυμώ πλέον να έχω».
-και στο παλιό ανέκδοτο (επικαιροποιημένο ως προς τα ποσά) που ο καθηγητής ξέχασε:
Ένας ναυτικός φτάνει πολύ αργά σε ένα λιμάνι και ψάχνει να βρει κάπου να φάει. Τελικά βρίσκει μόνο μια ταβέρνα και μπαίνει. Ρωτάει τι υπάρχει και ο ταβερνιάρης του λέει ότι «δυστυχώς έχουνε μείνει μόνο δύο τηγανισμένα αυγά». Τι να κάνει κάθεται και τα τρώει. Φεύγοντας όμως ξεχνάει να πληρώσει. Ταξιδεύει και ταξιδεύει και κάποτε μετά από πολλά χρόνια γυρίζει και βλέποντας την ταβέρνα θυμάται ότι πριν πολλά χρόνια είχε φύγει από αυτήν χωρίς να έχει πληρώσει τα δυο τηγανισμένα αυγά που είχε φάει. Μπαίνει και λέει του ταβερνιάρη, που ζούσε αλλά αρκετά γερασμένος, για το χρέος του. «Κοίτα να δεις», του λέει ο ταβερνιάρης, «αν τα αυγά που έφαγες και δεν πλήρωσες τα είχα αφήσει στην κότα για κλώσημα, από το ένα θα είχε γεννηθεί κότα που αυτή θα μου έκανε 100 αυγά κάθε χρόνο. Από τα μισά από αυτά θα είχανε βγει κότες που με τη σειρά τους θα γεννούσανε 100 αυγά κάθε χρόνο η κάθε μια και πάει λέγοντας». Κάνει κάτι υπολογισμούς και του λέει: «Μου χρωστάς 675 δις ευρώ!», τον ακούει ο ναυτικός και του λέει: «Για βάστα ρε φίλε, τι είναι αυτά που λες; τα αυγά δεν ήταν ήδη τηγανισμένα όταν μπήκα στην ταβέρνα;»
Γιώργος Πρίμπας, 5 Γενάρη 2017
