(ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΑΙΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ)
Της ΜαρίαςΝεγρεπόντη-Δελιβάνη 03.05.2018
Ολοένα συχνότερα και σε μεγαλύτερη εμβέλεια παρατηρούνται θλιβερά φαινόμενα μιας γενικότερης παρακμής, που δεν περιορίζεται στο χώρο της πολιτικής, αλλά που δυστυχώς εισχωρεί στο σύνολο των εκφάνσεων της ύπαρξής μας.
Ειδικότερα, θεωρώ εξαιρετικά κατακριτέα, όπως και πολύ επικίνδυνη, τη διάσπαση που διαπιστώνεται σε όλα τα επίπεδα, ανάμεσα στο συμφέρον και τα ενδιαφέροντα των πολιτών. από τη μία πλευρά, και στην κυβερνητική πολιτική, από την άλλη..
Ως βασική υπόθεση εκκίνησης, θα έπρεπε λογικά, να εκλαμβάνεται η δυσφορία της ελληνικής κυβέρνησης που, κάτω από αφόρητες πιέσεις των δανειστών/εταίρων, εξαναγκάζεται να υλοποιεί όλα τα απάνθρωπα, τα βάρβαρα και τα εγκληματικά μέτρα που εκάστοτε της επιβάλλονται, επειδή καλώς ή κακώς θεωρεί ότι αυτά αποτελούν μονόδρομο.
Συνεπώς, η αναμενόμενη αντίδραση των πολιτών στα απορριπτέα, γενικώς, αυτά μέτρα, που ουδέποτε εφαρμόστηκαν στο παρελθόν σε άλλη χώρα, σε περίοδο ειρήνης, θα έπρεπε να είναι καλοδεχούμενη, να προβάλλεται έμμεσα προς τα έξω και να ενισχύεται με κάθε διαθέσιμο μέσο, από την κυβέρνηση. Και τούτο, επειδή μέσα από αυτές τις απολύτως, άλλωστε, δικαιολογημένες αντιδράσεις, γνωστοποιείται η δυσαρέσκεια και η οργή των πολιτών, προς τους γνωστούς αποδέκτες.
Ωστόσο, στην Ελλάδα, παρατηρούνται, στο θέμα αυτό, πρωτόγνωρες και αδιανόητες επιλογές, από την πλευρά της κυβέρνησης. Επιλογές, που δείχνουν ότι οι μαρτυρικοί Έλληνες πολίτες αγωνίζονται μόνοι τους, εναντίον αυτών των νέο-αποικιοκρατικής προέλευσης μέτρων, δεδομένου ότι η κυβέρνηση, ενώ όφειλε να είναι στο πλευρό του λαού, εμφανίζεται να υποστηρίζει, και μάλιστα, σθεναρά, τα καταστρεπτικά από κάθε πλευρά αυτά μέτρα. Και, συνεπώς να δείχνει απροκάλυπτα , η ελληνική κυβέρνηση, ότι συντάσσεται με τους δανειστές-“εταίρους” και εναντίον του ελληνικού λαού.
Τα παραδείγματα , που ενισχύουν αυτή την άποψη είναι πολυάριθμα, αλλά θα μείνω σε δύο.
Το πρώτο αναφέρεται στο σκοπιανό πρόβλημα. Λογικά (πάντοτε) υποτίθεται ότι η κυβέρνηση, που πιέζεται έντονα και από πολλές πλευρές, για να ενδώσει στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, παρότι αναμφίβολα αυτό οδηγεί στην εξαφάνιση της Ελλάδας έχει πλήρη συνείδηση του προδοτικού περιεχομένου της όλης συμπεριφοράς της, αλλά καλώς ή κακώς έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Θα έπρεπε, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, η ελληνική κυβέρνηση να αναγνώριζε, ως από μηχανής Θεό, τα συλλαλητήρια και κάθε μορφής αντίδραση του λαού, εναντίον αυτού του ανοσιουργήματος. Ωστόσο, παραδόξως, η ελληνική κυβέρνηση στρέφεται κάθετα εναντίον των συλλαλητηρίων, χαρακτηρίζοντας τους συμμετέχοντες σε αυτά ως “ετερόκλητους, φασίστες, περιθωριακούς και περίεργους”, και προβαίνοντας σε εξαγγελίες, μέσα από τις οποίες……εύχεται να μην έχουν αυτά μεγάλη προσέλευση και, συνεπώς να αποτύχουν. Εύκολα προκύπτει το συμπέρασμα ότι κατά την ελληνική κυβέρνηση “αυτοί που αντιτίθενται στο ξεπούλημα της Μακεδονίας είναι άτομα “προβληματικά”, με τα οποία δεν αξίζει να ασχολείται κανείς, ενώ οι “ορθολογικά σκεπτόμενοι” Έλληνες δεν βλέπουν να υπάρχει δυσκολία για την παραχώρηση του ονόματος. Και τούτο, παρότι είναι ευρέως γνωστό από την εποχή του Στάλιν, ότι αυτή αποτελεί το θεμέλιο επάνω στο οποίο θα στηριχθεί (σε εύθετο χρόνο) το πλαστογραφημένο “Μακεδονικό Κράτος” .
Οι “εταίροι” μας τρίβουν τα χέρια τους με την απερίγραπτη αυτή εξέλιξη στο ύπατης σημασίας εθνικό ελληνικό θέμα. Ωστόσο,…..οι “φίλοι Σκοπιανοί” δεν είναι απολύτως ικανοποιημένοι…..δεν αρκούνται στις πλουσιοπάροχες προσφορές των εδαφών μας…..απαιτούν ακόμη μεγαλύτερο εξευτελισμό μας. Και, όσο αφάνταστο και αν φαίνεται, η επίσημη ελληνική θέση περνά, όπως όλα δείχνουν, σε φάση παράκλησης προς το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο να…. μη μας προσβάλλει και να αποδεχθεί τα δώρα μας.
Το δεύτερο, και ανάλογης σπουδαιότητας πρόβλημα είναι το αίσχος που συντελείται με τους πλειστηριασμούς. Φτωχές και κατακαημένους ελληνικές οικογένειες πετιούνται στο δρόμο, ως συμπλήρωμα του αλύπητου γενικότερου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, προκειμένου να ικανοποιηθεί η βουλιμία των δανειστών.
Τι θα ανέμενε κανείς από μία ελληνική κυβέρνηση, απέναντι και σε αυτή την αθλιότητα; Μα, φυσικά, να δείξει με όλους τους τρόπους το πόσο ο καταναγκασμός των δανειστών να συναινέσει και σε αυτή τη βαρβαρότητα τής είναι ασήκωτα δυσάρεστος. Και, συνεπώς, να ενισχύσει έμμεσα και αθόρυβα κάθε, απόλυτα δικαιολογημένη αντίδραση, από οπουδήποτε και αν αυτή προέρχεται. Ιδιαίτερα από πρώην συναγωνιστές της.
Αλλά….οι πολίτες που αγωνίζονται να σώσουν τις οικογένειες που ξεσπιτώνονται (κυρίως, επειδή έμειναν χωρίς εργασία και φτώχαιναν εξαιτίας των παρανοϊκού περιεχομένου οικονομικών μέτρων που εφαρμόζονται στην Ελλάδα), μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της ΛΑΕ (άκουσον-άκουσον) διώκονται δικαστικώς!!!!
Έχουν άδικο οι ΕΧΘΡΟΙ και ΦΙΛΟΙ να απαιτούν, αδίστακτα, από την κυβέρνηση να εφαρμόζει εναντίον του ελληνικού λαού κάθε μορφής αθλιότητα;
Δεν χρειάζεται συμπέρασμα.
Μας αιφνιδιασατε αγαπητη κυρια Νεγρεποντη-Δεληβανη ,με την χρηση του ορου ”Μακεδονικο” στον τιτλο του αρθρου σας , ορο ,που χρησιμοποιουν ολοι οι συγκυβερνητικοι και οι ομοφρονες τους σε οποιαδηποτε σχετικη ,η, ασχετη συζητηση τους απο πρωιας μεχρι νυκτος.
Ευτυχως στην αναλυση σας το αναφερετε ως σκοπιανο προβλημα , οπως ειναι για ολους τους Ελληνες , που δεν θελουν να περιλαβουν στην Ελληνικη Ιστορια απο του 500 π.Χ, που εμφανιστηκαν οι Μακεδονες του Ελληνικου Βασιλειου των Μακεδονων μεχρι σημερα και τμηματα Σλαβων της Βαλκανικης , που κατηλθαν τον 6ο μ.Χ αιωνα και οι οποιοι, παρ’ολα αυτα ,εδω και (75) χρονια το εβαλαν σκοπο της ζωης τους να ενταχθουν στους Μακεδονες του Αρχαιου Βασιλειου των Μακεδονων και -το τραγικο και ανηκουστο -να θελουν και εθνικοτητα και γλωσσα ”Μακεδονικη” , που δεν υπηρξαν ιστορικως και γιαυτο η προκλητικη προκληση της σημερινης Ελληνικης συγκυβερνησεως να απεμπολει ο,τι στηριζεται μονο απο την δικη της και διεθνη πολιτικη σκοπιμοτητα .
Και υστερα απ’ολα αυτα περιμενουν- οσοι περιμενουν – να μη υπαρχουν αντιδρασεις , απο συνελληνες που δεν ειναι κοσμοπολιτες και διεθνιστες ,αλλα πατριωτες ,οι οποιοι σε ολη την ζωη αγωνισθηκαν και αγωνιζονται εναντιον των Παν-σλαβων απο το 1870 μεχρι σημερα και θα συνεχισουν να αγωνιζονται και το λιγωτερο που απαιτουν ειναι, πειθαναγκαζομενοι οι Σκοπιανοι ”να νερωσουν το κρασι τους” και να διαλεξουν μια συνθετη (Σλαβοαλβανικη )ονομασια σε ενα ομοσπονδιακο κρατος, οπως θα καταληξει και το δικο τους με τους μουσουλμανους Αλβανους του Τετοβο, να αυξανονται και πληθυνονται ως η αμμος της θαλασσης , υπο τα ”γονεικα” βλεμματα της Τουρκιας , την επιροη της οποιας δηθεν θελουμε να προλαβουμε ,χωρις φυσικα να εχουμε την δυναμη να την αποκρουσουμε.
Στην προσπαθεια τους μαλιστα να διαχυσουν την δικη τους ευθυνη χρησιμοποιουν συνεχως το συνθημα ”ολοι μαζι φταιμε” ,οπως το 2010 χρησιμοποιησαν το ”ολοι μαζι τα φαγαμε”, παρ’οτι γνωριζουν οτι η συλλογικη ευθυνη και η συλλογικη ενοχη ειναι αυταπατη.
Εντάξει….αυστηρά ορθότερο είναι το “σκοπιανό”. Ωστόσο, σωρεία μελετών του ΙΜΧΑ ή και του Μάρτη χρησιμοποποιούν και τα δύο. Το “σκοπιανό” είναι προτιμότερο γιατί δείχνει ότι το πρόβλημα είναι δικό τους και όχι δικό μας. Αλλά…δυστυχώς γίνεται κατ’επέκταση και δικό μας.
Ευχαριστω , Κυρια. Σοφή η απαντηση σας, γιατι οπως γραψατε το προβλημα ειναι δικο τους και οχι δικο μας. Ποσοι ομως συνελληνες ασπαζονται τον σημειολογικο διαχωρισμο της ονοματολογιας του προβληματος και αυτο νομιζετε ειναι τυχαιο;;;.
Να μη θυμηθουμε οτι στην 10ετια του 1980 -κυριως- για πολλους η Πατρις ελεγετο ΕΛΛΑΣ-Ελλαδος και για περισσοτερους ΕΛΛΑΔΑ-Ελλαδας, παρ’οτι στα γηπεδα οι μη ”γραμματιζουμενοι” οπαδοι ολων των Εθνικων ομαδων αναφωνουσαν την ιαχη ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΑΣ και οχι Ελλαδα,Ελλαδα . Αφηστε τις πενταημερες αντι τις πενθημερες -αλλα πενθημερο – και τοσα αλλα απολαυστικα. Να ειστε καλα.