του Παντελή Σαββίδη
1.Το πρώτο κακό της μοίρας μας είναι ότι η Απελευθέρωση συνέβη μετά την παρέμβαση των Δυνάμεων και η ίδρυση του κράτους είχε ως βασική συνιστώσα την προστασία.
2.-Το δεύτερο κακό ότι στην αντιπαράθεση που ακολούθησε επικράτησαν οι δυνάμεις του μικροελλαδισμού με ιδρυτική πράξη την δολοφονία του Καποδίστρια. Η χώρα δεν διέθετε άλλον ηγέτη με το εκτόπισμα και την ηγετική ικανότητα του Καποδίστρια. Έτσι της επέβαλαν μια ξενόφερτη ηγεσία, την Βασιλεία.
3.-Ως το 1922, με καταλυτική την παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου η χώρα προσπάθησε να δημιουργήσει μια στοιχειωδώς φιλελεύθερη δημοκρατία και μια αστική τάξη. Η έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ευνόησε, οικονομικά, τα μικρασιατικά παράλια. Εκεί ήταν που δημιουργήθηκαν οι σημαντικοί Έλληνες αστοί οι οποίοι, μέχρι το 1940 κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της ζώρας.
4.-Οι προδότες, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι ταγματασφαλίτες και άλλα παρόμοια άνθη του κακού με την βοήθεια των Δυνάμεων εξαφάνισαν τα ψήγματα αυτά αστικής τάξης και με το Σχέδιο Μάρσαλ, οι Αμερικανοί δημιούργησαν τους δικούς τους υποτελείς.
5.-Η εντολή ήταν: μια χώρα εξαρτημένη, μια πολιτική ηγεσία υποταγμένη και στον οικονομικό τομέα, μικρομεσαία οικονομία για να μην μπορέσει η χώρα να σταθεί ποτέ στα πόδια της.
Ο Μπάτσης που μίλησε για την βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα εκτελέστηκε. Και η ομάδα του διαλύθηκε.
6.-Μετά το πραξικόπημα του Κονδύλη το 1935 απο τον στρατό εκδιώχθηκε κάθε βενιζελικός αξιωματικός. Οι ικανότατοι αυτοί στρατιωτικοί που δοκιμάστηκαν στο μικρασιατικό μέτωπο, πολέμησαν το 1940 αλλά επι κατοχής εξωθήθηκαν να συνεργαστούν με το ΕΑΜ. Το μετεμφυλιακό κράτος τους κυνήγησε ως κομμουνιστές.
7.-Ο Εμφύλιος επιβεβαίωσε την απόλυτη εξάρτηση της χώρας. Και η άλλη πλευρά να κέρδιζε πάλι η χώρα εξαρτημένη θα ήταν.
8.-Χαρακτηριστικό δείγμα του μεγέθους της εξάρτησης είναι το εξής: “Όταν ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον προσπάθησε το 1964 να εξηγήσει στον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον τη θέση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ότι αυτά τα πράγματα (όπως η παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία) δεν μπορούν να γίνουν, ότι η χώρα έχει σύνταγμα και κοινοβούλιο, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών του απήντησε επί λέξει:
“Σου γαμώ το κοινοβούλιό σου και το σύνταγμά σου. Η Αμερική είναι ένας ελέφαντας. H Κύπρος είναι ένας ψύλλος. Η Ελλάδα είναι ένας ψύλλος. Αν αυτοί οι δύο ψύλλοι εξακολουθήσουν να ξύνονται στον ελέφαντα μπορεί να τσακιστούν… Πληρώνουμε πολλά από τα όμορφα αμερικανικά μας δολάρια στους Έλληνες κύριε Πρέσβη. Αν ο Πρωθυπουργός σας μου μιλάει για δημοκρατία, κοινοβούλιο και σύνταγμα, ο ίδιος, το κοινοβούλιό του και το σύνταγμά του μπορεί να μη διαρκέσουν πολύ”.
9.-Δυνάμεις υποτελείς πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά εξαρτημένες, κυριάρχησαν μεταπολεμικά και η μορφή και το είδος της κυριαρχίας δεν άλλαξε.
Η Ελλάδα δημιούργησε ένα υποτελές (κράτος δεν το λες), μια κομπραδόρικη, υποτελή τάξη πλουσίων χωρίς αστικά χαρακτηριστικά- και χωρίς πατριωτικές ανησυχίες- με ενα στράτευμα η ηγεσία του οποίου ενδιαφερόταν περισσότερο να ικανοποιήσει τους αμερικανούς παρά τα εθνικά συμφέροντα, μια χώρα συγκεντρωτική, μια πολιτική τάξη υποταγμένη, μετρίου επιπέδου χωρίς όραμα, ένα σύστημα με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά που εκμεταλλεύεται εν είδει αποικίας τη χώρα.
Τίποτε δεν ξεφεύγει απο την Μαύρη Οπή της πρωτεύουσας. Και η ιδεολογία με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν δεν είναι μόνο όλων των κομμάτων και της αθηναϊκής ολιγαρχίας. Είναι και ιδεολογία σημαντικού μέρους της νοτιοελλαδικής κοινωνίας.
Τα χαρακτηριστικά της σχέσης της με τα κόμματα θυμίζουν πολιτικές και κόμματα του μεσοπολέμου.
10.-Αυτή η χώρα βαδίζει νομοτελειακά στην κατστροφή. Κανείς δεν θέλει να την σώσει. Τη θέλουν όπως είναι οι δυτικές δυνάμεις. Ως μικροανάχωμα και αναλώσιμη απέναντι στο ασιατικό μέτωπο αλλά με τους όρους που η Δύση θα επιθυμεί.
Ας το αμφισβητήσουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Μήπως και διορθωθεί.
Νομίζω τα γράψατε όλα!
“Είναι και ιδεολογία σημαντικού μέρους της νοτιοελλαδικής κοινωνίας.”
Ποια είναι η νοτιοελλαδική κοινωνία; Οι Ζακυνθινοί; Οι Κρητικοί; Οι κάτοικοι της Καρπάθου; Οι κάτοικοι της Γαύδου; οι κάτοικοι των Κυθήρων; του Καστελορίζου ίσως;
Ας γίνει μία διευκρίνιση στον όρο “νοτιοελλαδικός”, γιατί προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι το περιεχόμενό του.
Ευχαριστώ.
Φαντάζομαι ότι αναφέρεται στον πυρήνα του νεοελληνικού κράτους, δηλαδή στις περιοχές οι οποίες αποτέλεσαν το κράτος αυτό με το τέλος της Εθνεγερσίας του 1821.
Στους παλαιοελλαδίτες δηλαδή αναφέρεται; Πάντως η λέξη “νοτιοελλαδικός” έχει γεωγραφική, όχι ιστορική σημασία.
Και πώς αποδεικνύεται ότι σήμερα (δεν λέω το 1920) αυτή η ιδεολογία εστιάζεται ιδίως εκεί; Ο Έβρος π.χ. όπου πλήθος κόσμου ομνύει στο όνομα του Παπαδόπουλου ή οι Σέρρες όπου ψηφίζουν όποιον τυχάρπαστο φέρει το επώνυμο Καραμανλής, ή τα Γιαννιτσά όπου θρηνούν ακόμα για τον βασιλιά, γιατί αποτελούν άλλη περίπτωση;
Ή μήπως οι κάτοικοι της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας έχουν καμία ιδιαίτερη πρόσβαση στην κεντρική εξουσία; Πάντως η Πάτρα δεν έχει πλέον ούτε καν σιδηροδρομική σύνδεση με την Αθήνα. Μάλιστα εκεί οι κάτοικοι επέλεξαν για δήμαρχο τον Μικρασιάτη και Κοζανίτη στην καταγωγή Κώστα Πελετίδη, υποψήφιο του ΚΚΕ, που δεν θα τον έλεγες και “συστημική” επιλογή στις ημέρες μας. (Οι ιστορικές αμαρτίες του ΚΚΕ είναι άλλου ιερέως ευαγγέλιο).
Όσον αφορά το “μεγάλο κεφάλαιο” που έχει συσσωρευτεί σε χέρια Ελλήνων, μάλλον στους Χιώτες (και Οινουσσιώτες) εφοπλιστάδες θα πρέπει να αναζητηθεί. Μήπως είναι και ο νομός Χίου “παλαιά Ελλάδα”; Ή μήπως όποιος κατάγεται ή ζει νοτίως του 38ου παραλλήλου είναι ύποπτος για “αθηναιοκεντρισμό”;
Έχουμε τον υπερσυγκεντρωτισμό στην εξουσία που εδράζει στην Αθήνα, έχουμε διχασμό των Ελλήνων μέσω του γελοίου και επίπλαστου φάσματος Δεξιά – Αριστερά, έχουμε την δημογραφική κατάρρευση του έθνους, αυτό που μας έλειπε είναι και ο γεωγραφικός διαχωρισμός.
Δεν πρόκειται κανείς να το αμφισβητήσει και το ξέρετε κι εσείς, κ. Σαββίδη. Η Ελλάδα πορεύεται έτσι 200 χρόνια και δεν βλέπω γιατί αίφνης θ’ αλλάξει.
Εγώ θέλω να σταθώ στο (1). Έχομε μάθει ότι οι ξένοι έσωσαν την Επανάσταση που έσβηνε (;) με την Ναυμαχία τού Ναβαρίνου. Είναι όμως έτσι, αν λάβομε υπ’ όψιν την επιτυχεστάτη δράση τού Καραϊσκάκη στην Στερεά; Γιατί οι πολιτικάντηδες (Συνέλευση της Τροιζήνας) τον αντικατέστησαν με τούς Κόχραν και Τσωρτς, οι οποίοι ήσαν άσχετοι με τον τρόπο πολέμου των Ελλήνων και μόνον εμπόδιο στα πόδια τού Αρχιστρατήγου τής Ρούμελης ήσαν; Και ο θάνατος τού Καραϊσκάκη είναι μάλλον σκοτεινός, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, αν είναι. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας, κ. Σαββίδη, και όχι από υποχρέωση στους ξένους. Αυτή την αίσθηση έχω. Ίσως κάνω λάθος.
Γράφει το άρθρο: “η Απελευθέρωση συνέβη μετά την παρέμβαση των Δυνάμεων”. Αυτό είναι αληθές, αλλά μόνον ως προς την χρονική σειρά των γεγονότων (όσον αφορά την Συνθήκη της Αδριανούπολης στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο το 1829). Η Απελευθέρωση επετεύχθη μετά την παρέμβαση των Δυνάμεων, αλλά όχι εξαιτίας της. Την Επανάσταση δεν την έσωσε κανένας ξένος. Ο Ιμπραήμ είχε χάσει ήδη τουλάχιστον πέντε σημαντικές μάχες μέσα στην Πελοπόννησο πριν το Ναβαρίνο (Μύλοι, Πολυάραβος, Διρός, Βέργα, Μέγα Σπήλαιο). Οι Έλληνες πολέμησαν μέχρι και τις 12 Σεπτεμβρίου 1829 (μάχη της Πέτρας, δύο ημέρες πριν την υπογραφή της Συνθήκης της Αδριανούπολης). Τα υπόλοιπα περί σωτηρίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις είναι η γνωστή προπαγάνδα του ξένου παράγοντα για να αισθανόμαστε υπόχρεοί τους.
Αυτό το “μετά” το διάβασα ως “με”. Δικό μου το λάθος, αλλά ισχύει ότι επικρατεί η άποψη ότι στους ξένους χρωστούμε την ελευθερία μας, πράγμα εντελώς λάθος.
Σαφώς και συμφωνώ. Και αν κάποια Μεγάλη Δύναμη έδωσε ένα στοιχειώδες περιθώριο στους Έλληνες για να απαιτήσουν ανεξαρτησία και όχι αυτονομία, χάρι στους πολιτικούς ελιγμούς του Καποδίστρια βεβαίως, αυτή ήταν η Ρωσία και όχι η Αγγλία. Στην διπλωματική αποστολή της Συνθήκης της Αδριανούπολης κάποιον ρόλο έπαιξε υπέρ των ελληνικών πραγμάτων και ο διπλωμάτης και μεταφραστής της Ρωσίας Γεώργιος Βλάνγκαλης.
Δεν γεννάται αμφιβολία. Η Αγγλία μάς ήθελε πάντα υποτελείς της και το πέτυχε με διάφορους τρόπους.
Είναι πράγματι μια καλή ευκαιρία να στείλουμε όλους αυτούς στα σπίτια τους!
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!
Ας τολμήσουμε, λοιπόν, να πάρουμε τη ζωή μας πίσω αλλά κυρίως να προλειάνουμε το έδαφος για καλύτερο μέλλον τόσο της χώρας όσο και των παιδιών της.
Να καταδείξουμε, επίσης, στους Αμερικανούς και λοιπούς συγγενείς ότι, αρκετές φορές στην ιστορία, οι ψύλλοι έχουν ρίξει κάτω τους ελέφαντες.
Άλλωστε, έγιναν ελέφαντες στηριζόμενοι σε κάτι ψύλλους σαν την Ελλάδα και τον πολιτισμό της!
Εντάξει έχουμε γενική παρακμή -αλλά και τα περισσότερα κράτη ζουν ακμή και παρακμή, ενώ αλλού μας μιμούνται στους εμφυλίους από το 1822-1949 , εμφύλιοι που είναι η βασική αιτία της επεμβάσεως των ξένων και στην Ελλάδα μας και στα άλλα κράτη.
Όλα τα μικρά κράτη που θεωρούμε ότι δεν έχουν επεμβάσεις των ”ελεφάντων” – αν υπάρχουν-ουδέποτε είχαν εμφυλίους οι δε ηγέτες τους -εκλεγμένοι και διορισμένοι- ουδέποτε συμμορφώθηκαν με τις πιέσεις. ” Δέχομαι και εγώ πιέσεις από τους ξένους ,αλλά δεν πιέζομαι ” δήλωσε ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής ,
Πόσοι άλλοι ηγέτες έκανα αυτήν την δήλωση και το εφάρμοσαν το με τα έργα τους στα εθνικά κυρίως θέματα ,όταν αποφάσιζαν χωρίς προηγουμένως να ρωτήσουν τους Έλληνες από το 1915-2015;;;.
Εν πάση περιπτώσει εμείς- όσο υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση (την οποίαν μετά το Μάστριχτ αποδέχονται όλα τα -πλην του ΚΚΕ -κόμματα) -στην οποίαν αναθέσαμε ένα μεγάλο μέρος της κρατικής κυριαρχίας μας , όπως όλα τα μέλη της -μικρά ή μεγάλα κράτη- που ενσωματώνουν στο εσωτερικό τους δίκαιο τις ΟΔΗΓΙΕΣ της δεν θα καταστραφούμε οικονομικώς αλλά θα περιορίσουμε την σπατάλη και τον καταναλωτισμό που μας επιβάλουν οι διαφημίσεις εξ’ αιτίας των οποίων θεωρούμε ως είδη πρώτης ανάγκης και τα κινητά τηλέφωνα των χιλίων ευρώ .
Εθνικά και κοινωνικά διαλυόμαστε γιατί μόνοι μας αυτό το θέλουμε.
Κανένας δεν μας επιβάλλει να μην αγαπάμε την Πατρίδα μας μέχρις αυτοθυσίας και να μη πιστεύουμε στην 2023 ετών Χριστιανική Θρησκεία μας , που μας κληρονόμησε ο ίδιος ο Χριστός και μας ίδρυσε ο Απόστολος των Εθνών Παύλος (που σημειωτέον στους Φιλίππους, Θεσσαλονίκη και Βέροια μίλησε τα ελληνικά και όχι τα ”μακεδονικά” της Βόρειας Μακεδονίας της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Αφού γνωρίζουμε ποιοι δεν κάθονται προσοχή στην ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου, ποιοι δεν στρατεύονται και ποιοι δεν στραυροκοπιούνται γιατί τους προσκυνούμε;;;.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ.
Η απόταξη των αντιφρονούντων αξιωματικών -πολεμιστών των Βαλκανικών πολέμων του 1912-13-άρχισε από το 1915 και συνεχίστηκε μέχρι το 1949 .Αλλά πάει πολύ να δικαιολογούμε τους αποταχθέντες το 1935 Βενιζελικούς να ενταχθούν ως στρατιωτικοί διοικητές στον ΕΛΑΣ και μα υπαχθούν πολιτικά στον μεγάλο καθοδηγητή Ζαχαριάδη ,Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ . Καμιά ”βασιλική” κυβέρνηση που απουσίαζε στο Κάιρο δεν τους εξώθησε να πολεμήσουν την Πατρίδα τους μετά την επιστροφή το 1944 στην νομιμότητα, με τον δημοκρατικό-αντιμοναρχικό πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου.
Απλώς αγαπητοί μου κύριοι ήταν αντιμοναρχικοί από το 1916 και να μη ξεχνάμε πως όλοι αυτοί έγιναν το 1983 στρατηγοί του Εθνικού στρατού με συνάξεις χωρίς καμιά ασφαλιστική κράτηση .
Τα περί του Προέδρου των ΗΠΑ Τζόνσον νομίζω πως είναι παραπολιτικά ,γιατί αυτός και συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό μας Γεώργιο Παπανδρέου και μαζί συμφώνησαν αργότερα και για το Σχέδιο Άτσεσον για την Κύπρο -που λέγεται πως το ”τορπίλισαν” Μακάριος και Ανδρέας Παπανδρέου.
ΤΕΛΟΣ για την μαύρη οπή της πρωτεύουσας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του μοναδικού κ. Νικολάου Μέρτζου-ο Θεός να τον έχει καλά-ΑΘΗΝΑ ΤΟ ΧΤΑΠΟΔΙ του 2009 .
”Η Αθήνα δεν είναι πόλις είναι νόσος. Την αποστροφή αυτή που απέδιδε στον Γεώργιο Α. Παπανδρέου επανελάμβανε συχνά ο καθηγητής Αγαπητός Τσοπανάκης , Δωδεκανήσιος , ακόμη όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πρωτεύουσα ως τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1981 ο Άγγλος Άρνολντ Τόϋνμπη ,ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς του 20ου αιώνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ” τα πλοκάμια των Αθηνών απειλούν να αδράξουν ολόκληρη την Ελλάδα σε ένα ασφυκτικό κλοιό ”.
Πράγματι η υπερανάπτυξη της Αθήνας , που στην αυγή του 21ου αιώνος τείνει να καλύψει ολόκληρο το λεκανοπέδιο Αττικής αποτελεί ένα υπαρξιακό πρόβλημα τόσο για την ίδια όσο και για ολόκληρη την Ελλάδα.” Τα υπόλοιπα σπουδαία στο βιβλιαράκι των 30 σελίδων.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΒΟΡΕΙΟΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΕΛΛΑΔΙΤΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΙΣΜΟΙ.
Διόρθωση ημαρτημένων (συντάξεις αντί συνάξεις, να υπαχθούν αντί μα υπαχθούν), Απολογούμαι .
῾Η εἰκόνα πού παρουσιάζει ἡ ῾Ελλάδα αὐτή τήν ἐποχή σέ σχέση μέ ἄλλες ἱστορικές περιόδους εἶναι ἡ θέση τοῦ θύματος σέ σχέση μέ τούς θύτες. Ἄξιον ἀνάλυσης ἀπό ψυχολόγους.
https://urbanguru.gr/living/psychologia/thytis-ke-thyma-poios-einai-ti-pos-kai-giati/
᾿Αδύναμοι, χρεωμένοι, μέ ἀποδομημένη καί ἀπαξιωμένη τήν ἱστορία μας καί σπουδαία ἱστορικά πρόσωπα καί ἥρωες τοῦ ῾Ελληνισμοῦ. Πρός χάριν τίνος στόχου, τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ μας;
Τά σπουδαία ἱστορικά πρόσωπα τοῦ ῾Ελληνισμοῦ, οἱ ποιητές μας καί ὅσοι πίστεψαν στόν ῾Ελληνισμό ἀπό τούς Ἕλληνες, δέν υἱοθέτησαν τήν θέση τοῦ θύματος, στήριξαν καί τίμησαν τόν ῾Ελληνισμό. Ὁ πολιτισμός μας προηγήθηκε ὅλων τῶν δυτικῶν πολιτισμῶν καί τούς ἐνέπνευσε. Ἡ Jacqueline de Romilly ἔχει μελετήσει τό πνεῦμα τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ στό ὁποῖο ἀναφέρεται στό βιβλίο της Γιατί ἡ Ἑλλάδα, ἀναρωτιέται ἄν συνέβη κάτι τόν 5ο αἰώνα πού ξεπερνοῦσε τή νοημοσύνη καί τήν ἀνθρώπινη εὐαισθησία καί πού προδιέθετε τήν ἐπιρροή του στήν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ. Τό πνεῦμα του, πού ἀπό τήν ἀρχή του θεωρεῖ ὅτι ἀναφέρεται στόν ἄνθρωπο, στοχεύοντας στό ἀνθρώπινο καί τό καθολικό, τήν ἐλευθερία ὅπως τήν ἐννοοῦν οἱ Ἕλληνες σέ ἀντίθεση μέ τούς Πέρσες, τήν ἀθανασία ἀναλύοντας ἀκόμα καί στίχους τοῦ Πινδάρου. Πόσες μελέτες ἔχουμε γιά τόν πολιτισμό μας;
Ὁ Jacques Lacarriére, λάτρης καί μελετητής τῆς ἀρχαίας καί τῆς σύγχρονής του Ἑλλάδας, στό βιβλίο του Στά ἴχνη τοῦ Παυσανία, περιγράφει πῶς ἀκολούθησε ὅλη τήν πορεία τοῦ Παυσανία μελετώντας τίς περιηγήσεις του, πεζός κι αὐτός, ἀναζητώντας περίπου τό 1965 γνωστούς ἀλλά καί ξεχασμένους τόπους τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Πόσοι Ἕλληνες μελέτησαν αὐτά τά ἴχνη;
Ὁ Ἑλληνισμός σέ ὅλα τά μεγάλα ἐπιτεύγματά του καί σέ ὅλη τήν ἱστορική πορεία του, ἔχει ὡς ἀφετηρία καί στόχο τόν πολιτισμό, γι αὐτό καί ἡ ἱστορία δέν μπορεῖ νά δώσει μόνη της ἑρμηνεῖες.
Τήν ἐποχή αὐτή, πού ἡ ἔννοια ἄνθρωπος ὑποτιμᾶται, ἡ ἀθανασία κοντεύει να γίνει ἕνα τσιπάκι, ὁ ἔρωτας ἀντί γιά πνευματικοψυχική καί σωματική ἕλξη ἐκ τοῦ μυστηρίου ΄ἡ γυναίκα ἐκ τοῦ ἀνδρός ΄, καταντάει μιά τυχάρπαστη ἐκτόνωση, στήν γλώσσα μας ἔχουμε μιά ἱερή παρακαταθήκη γιά ὅλα αὐτά.
Πῶς βγαίνουμε ἀπό τήν θέση τοῦ θύματος;
“Πῶς βγαίνουμε ἀπό τήν θέση τοῦ θύματος;”
Διά της συσσωρεύσεως μεγάλου οικονομικού πλούτου. Όσο πεζό ή σοκαριστικό και αν ακούγεται κάτι τέτοιο, μόνον τότε θα μπορέσει να αναγεννηθεί το έθνος. Ούτε μέσα από φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, ούτε από ποιητικές ευαισθησίες δυστυχώς. Η γνώση της ιστορίας είναι θεμελιώδους αξίας, αλλά ούτε αυτή είναι αρκετή.
Συνεπώς στις προσεχείς εκλογές πρέπει να ενισχυθούν οι παρατάξεις οι οποίες μαζί με το δημογραφικό, την εθνική άμυνα και την διεκδικητική εξωτερική πολιτική, προκρίνουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Πιθανότατα δεν υπάρχει τέτοιο κόμμα αυτήν την στιγμή, αλλά ο λαός πρέπει να επιβάλει στους πολιτικούς αυτήν την ατζέντα. Άμα λοιπόν συναντηθείτε με πολιτικό οποιουδήποτε κόμματος, ρωτήστε τον μετά παρρησίας: τι σκοπεύετε να κάνετε για την ελληνική βιομηχανία; Από την απάντησή του, αν δηλαδή είναι αόριστη, μπουρδολογική ή αντιθέτως επιστημονικά τεκμηριωμένη, θα πρέπει να καθοριστεί και η ψήφος μας.
Στέιλτε και η-μέηλ στους υποψηφίους και απαιτήστε απαντήσεις. Αυτοί ζητούν από εμάς να τους δώσουμε την εξουσία. Από την μεριά μας έχουμε κάθε δικαίωμα να τους δηλώσουμε τι απαιτούμε εμείς από αυτούς.
@ Α.Δ.Δ. April 26, 2023 At 9:54 pm
Και πάλι συμφωνώ απολύτως. Το θέμα είναι εντελώς πεζό και πρακτικό και σε συγχαίρω που προτείνεις ανάλογες λύσεις. Όντως, γιατί δεν γνωρίζομε στους πολιτικούς, που ζητούν την ψήφο μας, τι περιμένομε απ’ αυτούς;
Η γνώση της ιστορίας είναι αναγκαία για εμάς τούς ίδιους, για να γνωρίζομε τα λάθη μας (κυρίως) και να διαμορφώνομε γνώμη για το τι θέλομε και τι δέον γενέσθαι. Αλλά η Ιστορία δεν είναι πράξη, δεν είναι ζωή, όπως σοφά έλεγε ο Παπαρρηγόπουλος.
Χαίρομαι που συμφωνούμε και πάλι!
Προσεχώς μπορούμε να επανέλθουμε με περαιτέρω κατευθύνσεις και προτάσεις παρέμβασης στα δημόσια πράγματα. Να είναι καλά ο κ. Σαββίδης που ευγενικά μας φιλοξενεί.
Ωραία τα ερωτήματά σας. Διάβασα και εγώ το βιβλίο της Ντε Ρομιγύ και δεν θυμάμαι να μου έδωσε πειστική απάντηση στο αν τον 5ο αιώνα συνέβη κάτι αξιοπερίεργο και μπόρεσαν οι Έλληνες να αναπτύξουν την ιδιαιτερότητά τους. Φιλολογικές απαντήσεις για το περιβάλλον, την γεωγραφική θέση και άλλα τέτοια που και άλλοι συγγραφείς σ αυτά εστιάζουν. Εσείς έχετε κάποια απάντηση στο ερώτημα με βάση όσα διαβάσατε;
Κ. Σαββίδη,
ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, δηλαδή τῆς ὑπάρχουσας αἰῶνες τώρα ἐπιρροῆς τοῦ ῾Ελληνικού πολιτισμοῦ μέ ἔξαρση στόν 5ο αἰώνα, στήν Δύση, ἡ De Romilly ἐρεύνησε τό Γιατί ἡ ῾Ελλάδα. Καθηγήτρια τῆς ἀρχαίας ἑλληνικής γραμματείας στό Πανεπιστήμιο τῆς Σορβόννης, μελέτησε καί δίδαξε τήν ἠθική καί τήν πολιτική σκέψη στήν ἀρχαία ῾Ελλάδα. ῾Η δική της ὀπτική στό βιβλίο αὐτό, ἀναφέρεται, στό γιατί, ἐνῶ εἶχαν θεούς, ἥρωες, ἀσχολήθηκαν μέ τόν ἄνθρωπο, τήν μοναδικότητα τοῦ καθενός, τά πάθη του, τίς δυνατότητες καί τίς ὑπερβάσεις σέ σχέση μέ τό πνεῦμα του καί τήν ψυχή του, ἀλλά μέ τρόπο πού νά ἀφορᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους σέ ὅλες τίς ἐποχές, καθολικό δηλαδή. Καί ἀναφέρεται στά κλασσικά ἔργα πού μεταφράσθηκαν καί θεωρήθηκαν κλασσικά καί στήν Δύση γι αὐτόν τόν λόγο.
Μέ τίς ἀξίες αὐτές δεδομένες γιά ἐσᾶς, μέσα σας, δέν ἀναζητᾶτε ἀπαντήσεις. Ἄλλοι πολιτισμοί, μουσουλμανικοί ἄς ποῦμε, δέν αἰσθάνονται τό ἴδιο. Στήν Δύση ἐρεύνησαν τόν ἀρχαῖο ῾Ελληνικό πολιτισμό. Στήν ἐποχή μας πού θαυμάζει τήν τεχνητή νοημοσύνη, καί ὁ ἄνθρωπος μπαίνει στό περιθώριο, πιθανόν νά χρειάζεται ἐπικαιροποίηση ἡ γνώση γιά τόν ἄνθρωπο. Δέν νομίζω ὅτι στήν ἀρχαιότητα ἤ καί στό Βυζάντιο μέ τίς αἱρέσεις δέν ὑπῆρχαν ἀφορμές ἐπίσης γιά τέτοιες ἀναζητήσεις. Γιατί τόν 5ο αιώνα καί ἄν ὑπῆρχε κάτι ἰδιαίτερο. Μία ὁμάδα ἀνθρώπων ἱκανῶν σίγουρα. ῾Η De Romilly ἀναφέρει στό κεφάλαιο γιά τόν 5ο αιώνα καί τήν Δημοκρατία, ὅτι τότε ἡ ἀθηναϊκή δημοκρατία ὁλοκλήρωσε μία τάση σύμφυτη μέ τόν ῾Ελληνικό πολιτισμό, τίς ἰδέες καί τόν ἀντίλογο στόν χῶρο τῆς πολιτικῆς ἀπό τήν ᾿Ιλιάδα ἤδη, λαμβάνοντας ὑπ´ ὄψιν τίς διαφορές πού ἔβλεπαν μέ τούς Πέρσες, οἱ ὁποῖοι ὑπάκουαν καί προσκυνοῦσαν τόν ἀπόλυτο δεσπότη τους. Χαρακτηριστικά ἀναφέρει ὄχι τον 5ο αἰώνα ἀλλά τόν διάλογο τοῦ ἀρχαίου βασιλιά τῆς Σπάρτης Δημάρατου μέ τόν Ξέρξη, νά τόν προειδοποιεῖ ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀντιτίθενται πάντα στήν ὑποταγή σέ ἕναν δυνάστη, ὑπακούουν ὅμως ἕνα νόμο, ἐννοώντας τί; ἕναν συμπαντικό νόμο πιθανόν ὅπως θά λέγαμε σήμερα; Ὁ δέ Αἰσχύλος ἀργότερα ὅπως ἀναφέρει ἔγραψε, διακηρύσσοντας στούς Πέρσες, ὅτι οἱ ᾿Αθηναῖοι δέν εἶναι σκλάβοι οὔτε ὑπήκοοι κανενός. Αὐτά ἔχουν νά κάνουν μέ τήν ἔννοια τῆς Δημοκρατίας.
Ἄν ὑπάρχει κάτι ἰδιαίτερο ἐρευνητέο. ῾Ο Καθηγητής κ. Παπαμαρινόπουλος ἔχει ἀναφερθεῖ, στήν ἐκπομπή ᾿Αντιθέσεις, στίς ἔρευνες πού κάνει σέ σχέση μέ τήν ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἑλληνική γλώσσα, ὅτι στόν Αἰγαιακό χῶρο, τήν περίοδο πού προστέθηκαν τά φωνήεντα, ἔγινε ἕνα ἅλμα πού ἐπέτρεψε στόν ἄνθρωπο νά σκεφτεῖ ἀφηρημένες ἔννοιες, ὅπως φιλοσοφία.
Η γεωγραφική θέση οδήγησε κατά την δική μου εκτίμηση στην ανάπτυξη του εμπορίου από το οποίο συσσωρεύτηκε τόσο οικονομική ευρωστία όσο και γνώση από τους περιβάλλοντες προηγηθέντες μεγάλους πολιτισμούς.
Η μεν οικονομική ευημερία απάλλαξε πολλούς από την α-σχολία επιτρέποντάς των την σχόλη, η δε γνώση από τους περιβάλλοντες πολιτισμούς μέσα από την σχόλη στην μεταποίηση αυτής της χρηστικής γνώσης σε αναίτια σκέψη (δηλ. φιλοσοφία).
Είναι άστοχο σήμερα να θέτουμε ως στόχο την επανάληψη αυτής της διαδικασίας, αφού σαφέστατα υπάρχουν χώρες οι οποίες είναι πιο εξελιγμένες, πιο εύρωστες από εμάς.
Ακριβώς έτσι. Τα είπατε όλα.